No. 2671 DE GROENE AMSTERDAMMER VAN u AUGUSTUS 1928 ii BIOSGOPY door L. J. Jordaan l»ouslas Fairbanks' Tragedie LLKS klopte alseen bus! Toen de schit terende, grijze li mousine mij aan den ingang van Huize Pickfair" afzette, zat Doug boven op een keil kentrapje met een verfkwast in de gebruinde vuist en Mary stond aan zijn voeten en pre senteerde een bus Kipolin. Zij waren kennelijk zeer verrast en verlegen. doordien zij zich zoo bij hun ongedwon gen huiselijke bezigheden hadden lat en overvallen door denHollandschen jour nalist hoewel deze zijn bezoek voor uit had aangekondigd. En de zestien persfotografen, die wonder boven wonder! bij de ontmoeting t 'genwoordig waren, deden hun plicht en Dutch DrauyMsman Does Doutj! of iets van die alliteratie. Toen trad Do;i;s- op m'j toe. greep met een hartig: ..iïow d'ye do !" mijn hand en richtte zijn beroemlen zonni gen glimlach achtereenvolgens op al de zestien lensen, die deswege .snel van geelfilters voorzien werden. Ver volgens liet hij mijn hand los en presenteerde m:j aan Mary, welke zestien maal haar blonde lokken schudde. Js'a deze ceremonie traden wij op het huis toe. d.w.z. Mary en ik wat dei heer Fairbanks betreft, hij vervolgde zijn weg al springende over alles, wat daarvoor in aanmerking kwam: een tuinroller. een rhododendronboschje. een goud visschcn v ijver. een neger lakei en een zonnewijzer. .Ia hij keerde nog snel terug om een bloemengietertje te nemen", dat hij blijkbaar over hel hoofd had gezien. Xweetend en buiten adem arriveerde hij tenslotte tegelijk met ons ()p het bordes van zijn woning en het was toen. dat ik hem, tot mijn groot e verwondering, voor het eerst zachtjes meende te hooren vloeken. Kchfer slechts een ondeelbaar oogenblik h'j keerde zich snel om. stralend en vroolijk als iemand, die zich na deze verrichtingen eerst recht opgeknapt voelde en tegelijkertijd ontwaarde ik de zestien camera's die zich 0311 ons heen drongen. Klik !" zeiden de toestellen en wij traden liet huis binnen. Men past zich in Hollywood snel aan dus was ik niet al te verwon derd, toen ik aanschouwde hoe Mrs. Fairbanks zich, in stede van een deimakkelijke fauteuils den vloer tot zitplaats koos en aanstonds met een teddy-beertje en een pop begon te .spelen. In diezelfde; ongemakkelijke situatie bediende zij de i telefoon. \V/1 dear Mr. Manager voor kleine Mary nog drie millioen ('hicago-Milwaukee koopen? Kn wil hij aan den chefpublicity-depaiimont zeggen, dat hij nog eens zoo'n rotleii artikel behoeft te schrijven, om er voorgoed uit te liggen? Kn zal h\j al die hongerige. baantjesjagende ..extra's" met de brandspuit laten wegjagen. 'J. Pa?da !" Het was ongelooflijk kinderlijk en ongelooflijk zakelijk precies, wat Amerika van The Worlds Darling" verwacht. Zoo dachten de camera's, die door deuren en vensters naar binnen loerden er blijkbaar ook over zij klikten goedkeurend. Het begon op mijn zenuwen te werken - overal die koude, onverbiddelijke, brutale glazen oogen ! Met afgrijzen bedacht ik. hoever die verschrikkelijke controle over een echtelijke en huiselijke sam-nleving wel mocht gaan .... Intusschen presenteerde men mij een kop thee en een groot e i Amerikaansche i sigaar. ..Have alight !"zei Doug. sprong als een aap in de kaarsen kroon, slingerde zich handig voorbij mijn ontsteld aangezicht en voorzag mij aldus van vuur-. Dat was de klap op de vuurpijl de camera's gaven een definitieven klik en het grint buiten kraakte onder voeten, die zich haast ig verwijderden. Wij bleven, voor het oogenblik althans, alleen ! * * liet waren l wee doodelijk ver moeide, verbitterde m."nschen. die mij a:mzagen. met den dol'l'en. hopeloozen blik van tot het uiterste gekwelde dieren. I 'm t.-» i i red !" zuchtte het vrouwtje, dat zich uitgeput op een divan had geworpen. Het is ver schrikkelijk !" brciinle de man t usscheii zijn vermaarde wilte tanden. Ik staarde ontsteld van den een naar de ander. Ik begrijp niet . . . . Wat scheelt er aan. . . . ?" stamelde ik. Wat er aan scheelt 'i - Wat er aan scheelt?:'" Fairbanks zag mij vlak in het gezicht en het was het mas ker van een afgetobden zestigjarige. dat mij toeschreeuwde: Weet gij wat het zeggen wil. het eeuwige. stralende, jonge huwelijksgeluk te moeten voorstellen.... te ino'ien voorstellen? Weet gij wat het zegge i wil, nooit eens koliek te mogen hebben. of likdoreiis, of een pest bui? Weet gij wat het zeggen wil, op onzen leeftijd te moeten springen en dartelen als Wagen van zeventien? Kent gij de ellende van steeds prui!lipjes te moeien publiek, dat ons tot deze , belachelijke:)kinderachtige a leugen heeft veroor deeld, op straffe van ongenade. Wat zou het ons niet waard zijn. coram publico eens daverend ruzie te mogen maken, of rheumatiek te hebben of het land ! Weet gij. waar ik waanzinnig naar kan verlangen? Naar een kalot en vilten pantoffels en een sterke, whisky en een sjamberloek en een smurkend pijpje en een aankomend buikje.... mensch te zijn homo sum ! Maar dat is waar ik behoor geen lat ijn te kennen. . . . alleen miar boksen en zwemmen en schermen. Want ik moet eenvoudig zijn en blijmoedig en gezond en sportief en gelukkig en gebruind en zonnig....'' trekken en blonde lokken ie schudden . ||jj /.Weeg plotseling en ik zag hoc altijd in liet water te moeten .,;??,, ^.\A»\ -/.U-h verhelderde en verpleiiseii o l' aan de ringen te liiuigen jongde: het jonge vrouwtje snelde op voor mensehen. (Ue reeds grootouders M(.m 1()(. ,.,, v],.i,|(, xj(.|, ,,,,., ,.,,?V(.,._ konden wezen V Hesel't gij. wat liet zaligd. ondeugend geziclitje tegen /.ij n bet eekent, altijd weer over zijn ..ge- slanke, kracht ige gestuite. Ik begreep, bronsde kleur" en zijn ..zonnigen dat de ca > era's waren teruggekeerd glimlach" te hooren dazen door hyste- ,.?j^ vluchtte om hè', vreeselijke rische imbecilen. alsof men enkel ..klik" niet meel- te hooren. huid en tanden ware;' Denkt gij er wel eens bij. hoe schrikkelijk het is te * * moeten walgen van zijn eigen spiegel beeld:' O. het beteekent niets /.ijn -/,?/ ?)?,?.,, jr. .,. ,.,.,, j,.,.,,, l?llu[erd m.-tei aan den duivel ie verkoopen zijn onik(;ek. zag ik Miii-y haar blonde ai-liiiiluir te versjacheren voor wat l(,kke?schudden en liep Hou- op dollars.... dat is vreeselijk. \\ ij /.jj,, handen.... hebben geen schaduw ir eer: wij zijn enkel zon zon van kwikdam i en .lupilerlampen. Hoe benijd ik een ('haplin. een .Menjou. een (i rel a. (iarbo. Zek'-r zij hebben ook hun rol te spelen in. het particuliere leven mi'.ir hoe dnizeii''m i".l m ikkelijker is hel. een /.onderling, een Don .lii;:n. een bedorven kindje te moeien voorstellel). di'ï! ilestir'e<l'le gezondheid de zonnige jeugd '!>' cell-vige bMjnioedigheid. l l.Il \ erniell de sterkste zenuwen hel hechts'e hm\ eliik.-.