Historisch Archief 1877-1940
P)e Groene
<bc_-AVcieKblad
Nederland
Sinds meer dan vijftig
jaar aan de spits der
weekbladen . . . ,"
ONDER HOOFDREDACTIE VAN G, W. KERNRAMP
Redacteuren: H. BRUGMA'NS, M. KANN EN TOP NAEFF
Secretaris der Redactie: C. F. VAN DAM KEIZERSGRACHT 333
Uit.: N.V. DE GROENE AMSTERDAMMER AMSTERDAM. C.
Alom verkrijgbaar
OPGERICHT IN 1877
No. 2672
ZATERDAG 18 AUGUSTUS 1928
De Olympische spelen
IN het purper gekleed, op een door vier witte
paarden getrokken w.agen, hield een over
winnaar P de Olympische spelen zijn intocht in
de stad, waar hij woonde ; soms werd een stuk van
den muur gesloopt, opdat hij niet langs den weg
der gewone stervelingen zou behoeven binnen te
tomen. Omstuwd door een juichende menigte,
reed hij naar den tempel en gaf daar het door hem
behaalde eerbewijs in bewaring; een krans, ge
vlochten uit de takken van den heiligen olijfboom,
dien Herakles had geplant. Zijn leven lang bleef
luj de grootste onderscheiding genieten; in den
schouwburg werd hem de eerepiaats toegewezen;
van de zorg om belasting te moeten betalen was
liij ontslagen.
Als eronder de kampioenen van de jongste Olym
pische Spelen een inwoner van de residentie is ge
weest, hebben zijne stadgenooten hem in elk geval
niet binnengehaald op dezelfde wijze als in de
Orieksche oudheid geschiedde; de Hagenaars be
waarden dan hun enthousiasme liever voor de
joyeuse entree van Josephine Baker. Zelfs van
aus Braun, vermoedelijk wel de populairste der
Nederlandsche Olympische kampioenen, hebben
we niet gelezen, dat haar door de stad, aan wie het
voorrecht te beurt viel haar onder zijne burgeressen
te tellen, een intocht vol praal en staatsie werd
beTeid.
Zoodat ook hieruit blijkt, aangezien onze land
en tijdgenooten over het algemeen toch met een
groote begaafdheid voor jubileeren gezegend zijn,
dat er eenig verschil bestaat tusschen de waar
deering, waarin lichamelijke kracht, geoefendheid
«n behendigheid zich bij de Grieken mochten
verleugen en die, welke wij er voor over hebben.
Alleen daarom reeds kunnen de Olympische Spelen
voor ons niet meer hetzelfde beteekenen als voor
hen, die ze in het aanzijn hebben geroepen.
Maar nog andere redenen maken dit onmogelijk.
Bij de Grieken had het feest een godsdienstig en
oorsprong ; de Olympische Spelen waren het
vierjaarlijksch feest, dat ter eere van Zeus te Olympia
werd gevierd; zij begonnen met een offerande aan
De feestredenaar, die de spelen te Amsterdam
:met een wijdingsrede opende, heeft kans gezien
ook ,,de religie" er bij te pas te brengen, maar
indien zijn oratorische gave dit kunststuk niet vol
bracht had, zou geen der aanwezigen het
ontisreken van het godsdienstig element als een gemis
?hebben gevoeld.
Voor de Grieken waren de Olympische Spelen
?een nationaal feest; barbaren", vreemdelingen,
waren uitgesloten van de deelneming; die stond
.alleen open voor vrijgeboren Grieken, voor Griek
asche mannen vrouwen mochten zelfs niet tegen
woordig zijn bij het feest voor Grieken uit
.alle landen, waai dit volk zich had gevestigd;
vooral de Giieken uit de koloniën op Siciliëen in
Italiëleverden een groot contingent van de deel
nemers aan en de toeschouwers bij de wedstrijden;
?zoo werden de Olympische Spelen het groote
vereenigingspunt voor alle Grieken, waarheen
?ook verspr?id.
Bij de spelen, zooals men die in onzen tijd heeft
?doen herleven, heerscht daarentegen de interna
tionale wedijver. De aanwezigheid van mannen
en vrouwen van allerlei landaard verhoogt de
? aantrekkelijkheid ervan; hun deelneming aan de
tournooien levert een waarborg, dat men op elk
.gebied van sport de beste verrichtingen zal kunnen
aanschouwen: maar terwijl de Olympische Spelen
wit de oudheid als een soort van nationaal cement
konden gelden, mag men van die van heden niet
verwachten, dat zij een verbindingselement tus
schen de volken onderling zullen worden. Niet
omdat wedijver, zij het op geestelijk gebied, zij het
op dat van de geoefendheid van het lichaam,
onbestaanbaar zou zijn met een vreedzame samen
leving der volken, maar omdat de internationale
verbroedering uit dieper liggende en ernstiger
beweegredenen moet voortkomen dan die, welke
leiden tot het houden van internationale
sportfeesten.
Te hoog moet men de beteekenis van deze laatste
niet opvijzelen; ze behoeven zich niet beter voor
te doen, dan ze zijn; zooals ze zijn mogen ze er
echter gerust wezen; en Nederland heeft alle recht
om zich een veer op den hoed te steken wegens
het volledig succes van de Olympische Spelen te
Amsterdam.
Dit beteekent dan eigenlijk, dat wij alle reden
tot eerbied hebben voor het werk van de mannen
van het Nederlandsen Olympisch Comitéen hunne
medehelpers, die. toen de volksvertegenwoordiging
weigerde het door de regeering voorgestelde sub
sidie te verleenen, zich niet hebben laten ont
moedigen en niet alleen de financieele basis van de
spelen hebben gelegd, maar tevens op zulk een
voortreffelijke wijze voor de technische voor
bereiding ervan hebben gezorgd.
Het heeft natuurlijk niet ontbroken aan menschen,
die voorspeld hebben dat ei' van de Olympische
Spelen niet veel terecht zou komen; in Parijs,
of Londen, of Berlijn kan je zoo iets doen, maar
niet in. Amsterdam !" Ook toen het werk begon te
vlotten en de grootste moeilijkheden overwonnen
schenen, zeiden deze ongeluksprofeten: wacht
maar ! ze zijn er nog niet !" Er zijn nu eenmaal
vele Nederlanders, die niet de minste fiducie
toonen in wat wij zelf vermogen, en die bovendien
behept zijn met het talent om bij een
helderblauwen hemel in hun verbeelding reeds de
donderbui te zien, die straks misschien zal opkomen
Nederlanders van de soort, waarvan ik het voor
recht had 11. Zondag, bij het springconcours in het
stadium, op de staantribune er n tot mijn buur
man te hebben. Wanneer een ruiter over de eerste
hindernissen heen was gesprongen zonder een fout
te maken, zei deze Nurks: hij is er nog niet!
wedden dat hij bij de volgende een lat er af gooit !"
Ook het Nederlandsch Olympisch Comitéheeft
bij zijn verrichtingen tal van toeschouwers gehad,
die altijd in de blijde verwachting verkeerden dat
het mis zou gaan; maar ten spijt van deze
Schwarzseher" heeft het alle hindernissen zonder fout ge
nomen en onder het handgeklap van tienduizenden
zijn parcours volbracht.
Wat voor veten een openbaring kan zijn geweest:
de Olympische Spelen hebben soms ook een ont
roering van schoonheid gegeven.
Al dadelijk het stadium zelf, grootsch en impo
neerend van opzet; op middagen als de beide
laatste van de spelen, toen er geen plaats onbezet
bleef en de veelkleurige toiletten der dames, de
uniformen der ruiters en de bonte jasjes en vlag
getjes van de buitenlandsche athleten en hunne
supporters de tribunes tot een hellende bergweide
maakten, doorspikkeld met duizenden bloemen,
in het helle zonnelicht, was het een onvergetelijke
aanblik.
Maar ook bij de wedstrijden zelve ging het oog
dikwijls te gast.
Bij de wedloopen dat zou je niet denken, als
je die alleen moest beoordeelen naar de Van nabij
genomen photo van de Duitsche juffrouw, die met
verwrongen gezicht over de eindstreep liep, maar
ik vermoed dat zelfs deze dame, van de tribune uit
gezien, een minder onaesthetischen indruk heeft
gemaakt bij de wedloopen dan was het een genot
DE GROENE AMSTERDAMMER
Prijs per jaargang ?10.?bij vooruitbetaling.
Per No. 25 Cent. Advertentiën ?0.75 per regel.
Postgiro 72880, Gem.-Oiro G 1000.
INHOUD:
1. Prof. Dr. O. W. Kernkamp, [De Olympische
Spelen.
2. Ds. M. C. van Wijhe, Het leven van Jezus.
3. Aanteekeningen Joh. Braakensiek, Kroatcn
en Serviërs.
4. H. G. Cannegieter, Achter den afsluitdijk.
5. C. van Wessem, De revellers met jeeken. door
Karel van Seben.
6. H. v. d. V., Tooneel.
7. Dr. jac. P. Thijsse, In Limburg Mr. Frans
Coenen, Kroniek.
9. Elis. M. Rogge, Voor Vrouwen.
10. Dr. P. van Olst, Wetensch. Varia.
11. L. J. Jordaan, In de film-kraamkamer.
12. A. Plasschaert. H J. Haverman Spreekzaal,
13. Wybo Meyer, Adamson.
15. Jhr Mr. H. Smissaert, Econ. uitkijk Melis
Stoke, Roover-rijm.
16. Vicente Ibanez, De laatste leeuw
17. A. F. J. Portielje, Ard's.
18. Charivarius, Geschiedenis des Vaderlands
Melis Stoke, Na het feest.
19. Alida Zeven boom's Croquante croquetjes Jantjes
Kladschrift.
20. Cel 2, Telefoontje Charivarius, Charivaria.
S. Kalff, Amsterdatnsche straatnamen.
Omslag: Spelproblemen.
Bijvoegsel: Joh. Braakensiek, De Olymp. Spelen.
beschaafde smaak
Bonbons
R/NGERS
Let op den naam
de slanke, voerende gestalten van de Finnen te
zien, in zwevenden gang, zoo licht alsof het rennen
hun geen moeite kostte.
Bij het hoogspringen kon je de ranke lenigheid
bewonderen, waarmee de athleten hun lichaam
over de lat tilden.
En niet minder mooi, voor velen het aller
mooist, is de wedstrijd in het springen van de
ruiters geweest: een schouwspel van edele gratie.
Met de opvoering van het openluchtspel
Ichnaton waren de Olympische Spelen ingewijd.
Die opvoering heeft er inderdaad ook wijding
aangegeven.
Het scheen een ietwat hachelijke onderneming,
dit spel te vertoonen voor een publiek, waarvan
men niet kon verwachten dat het licht toegankelijk
zou zijn voor de aandoening van schoonheid, die
men hier wilde trachten te wekken.
En de bezorgdheid steeg, toen een groot deel der
toeschouwers, ongeduldig geworden door het lang
uitblijven van hooge gasten, op wier komst men
moest wachten voor het spel kon beginnen, zijn
ongeduld luidruchtig begon te uiten. Was dat een
stemming om Ichnaton aan te zien?
Maar, zoodra de vertooning een aanvang kon
nemen, was er zooals Top Naeff hier schreef
onmiddellijk de geladen stilte, zoowel in de arena
als op de tribune; de ontroering der stilte, niet
tegenstaande het stadsgedruisch op korten af
stand; de inkeer van duizenden".
En zoo mocht het gebeuren, dat reeds bij de
opening van de Olympische Spelen de geest
triumfeerde.
KERNKAMP