No. 2672 DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 18 AUGUSTUS 1928 Jacht uncl sport *) DE phenomenale philosoof AdamSOH publiceert thans bij het Dr. Selle-Eysler Verlag Berlin het derde deel zijner geïllustreerde mémoires. Ware ten aanzien van een onsterfelijk genie als hij is het begrip ..tijd" niet absurd, dan zou men kunnen zeggen: Dit boek kumt juist op tijd". Nu echter kan men het feit, dat dit 3e deel, gewijd aan jacht en .sport, verschijnt terwijl heel het menschdom zich concentreert op do Olympische spelen (én aan den vóóravond van een nieuw jachtseizoen !) .slechts toeschrijven aa.n (''én dier wonderbare werkingen van den geest die voor gewone hersenen een raadsel zijn. Men verzekert dat Alexander de Groot e (een onver woestbaar optimist overigens) ns in zijn leven een vh'.ag van wanhoop had ?en toen uit???iep: ..Wanneer ik niet AlexE.nder de (i root e was. dan zou ik .Ada.mson willen zijn !" Dit verhaal behoort tot de weinige dingen die ik onomstooteiijk geloof. Louter omdat het zoo oer-logisch is. Want Alexander was wel een m-ichtig heerscher en hij behaalde vele overwinningen maar vóór eiken veldslag zat hij toch als een gewoon sterveling te piekeren óf hij wel zou overwinnen. En zou hij dus iemand als Adamsori niet be nijdend Want piekeren staat niet in Adainson's woordenboek, /ijn onbegrensd stoïcisme maakt hem volmaakt te vreden. Wat hij onderneemt mis lukt, maar dat wist hij van te voren. Ergo: hij blijft er eeuwig kalm ondel1. Uit 't veld geslagen is hij alleen dan. wanneer hij geen pech heeft in zoo'n geval onttrekt hij zich aan de profane blikken van het vulgus, door zich te hullen in de dichte rookwolken van zijn onmetelijke sigaar. Xijn sifgaar is hem alles ter wereld. Gelijk Simson met zijn haren zijn lichaams kracht verloor, zoo zal daarvan ben ik zeker Adamson's sterfuut' ADAMSON III door Wybo Meyer t laan op hetzelfde oogcnhlik dat hij gén sigaar tot zijn beschikking heel't. H ij na was het reeds zoo v er gekomen. toen een snoode kwajongen met een sneeuwbal hem de sigaar uit den mond mikte. Toen ontstak de groot e man in zoó'n toomelooze woede een beroerte nabij scheen. <)]) de jacht is vooral de raaf een zeer begeerd stuk wild voor hem allerhande middelen past hij toe om dien vogel te vangen. Dell eersten keer om 'n mooie trefkans te heb ben bezigt hij ee:i douderbus. Wie kir.i ook vernu>eden dat een poes x.icli daarin te slapen h,ad gelegd, op het oogenblik eruit springt en de ra a!' verjaagt ! Ken andermaal is liet een emmer waaronder hij t beest wil vangen. .Maai' dit die een dergelijk straat jongens-werktuig een beleedigingachl voor ha,ar vogel-eer grijp!. Adamson. krijschend van graniseh.ap, bij zijn drie eenigste haren! Dan. eindelijk zal hij zich vernederen om een gewoon geweer te gebruiken, tot driemaal toe ga;>t hij er opuit. de eerste keer ontploft het instrument de tweede keer schiet hij het boompje waarin de raaf zit dwars doormidden. maar de raaf blijft ongedeerd. Kn de derde keer is deze vogel al zóó gewend aan het geweer, dat zij. als Adamson aanlegt, rustig op den loop gaat zitten! Als een goed jagersman bezit hij natuurlijk een hond en natuurlijk wil hij die leeren. apporleeren. De eenigste maal dat deze lessen wortel schieten is in een nacht wanneer liet hondje onder Xdamson's slaa.pkamerraam zit te janken. De meester smijt hem zijn schoen na.a.r den kop. Kn 't trouwe dier rent er spoorslag achter aa.n en vrien delijk kwispelstaartend komt hij. met de schoen in z'n bek, voor 't raam npzitten. Op sportgebied munt hij vooral uit in boksen, en. hierbij weet hij op geniale wijze gebruik te maken van zijn kleine gestalte. Juist op een moment n.l. dat zijn partner minstens viermaal zoo hoogalshij hemeen..swinging-blow" wil toedienen, springt. Ada.mson hoog van den grond o]), maakt een ,.suoekenschot" in de ruimte en plant met vaart zijn omvangrijk hool'd in de nii'i'gstreek van zijn vijand. Ken. prestatie die den kampioeii-kopstooter der Seiiegal-negers hem ni;-1 \erbeterd /.(Hl hebhen. * L;1 at mij hiel mc>de volstaan. < i en i een \ an het slag \an Adi'inson plegen uit (e minitel) dom- hunne' bescheidenheid. liet voegt darrom i>m ook in hel ver melden van hunne gi-ootsche presta llen bescheidenheid te betrachten. Wie dieper wil trachten door te dringen in Adamson s geniale persoon lijkheid (en welk w;:;i.r.'!i'h1 ig intellec tueel zon dit titel willen:') hij aarzele niet. manr sclu'ffe zich onmiddellijk het hier gesignaleerde standaardwerk a.aii zijn cultureele gezindheid /.;tl er wél bij veren ! *) .\iltnnnon. Ilt'i'l I. '//n' ../>/' Croi'iii'". Mi i 1112."). lilrm. llt't'l 11. '//n' ..Dl' (,'i-ni'lK'", Mei lil^li. ~ -' *lxx