De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1928 25 augustus pagina 13

25 augustus 1928 – pagina 13

Dit is een ingescande tekst.

No. 2673 DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 25 AUGUSTUS 1928 IN DE FILM-KRAAMKAMER J WEED E SERIE: HOLLAND DOOR L. J. JORDAAN De regisseur ii Ik zal niet iii bijzonderheden ver vallen omtrent dezen tocht. Wie niet ?over genoeg fantasie beschikt, om zich te kunnen voorstellen, wat het zeggen wil. bij 90 graden in de schaduw, ?drie kwartier duin-op, duin-af te sjouwen, die verdient, dat hij het zelf eens aan den lijve voelt. Genoeg. . . . wij arriveerden ten laatste in een schilderachtige duinpan wij en ?onze supporters. Want het verdient opgemerkt, dat tal va.n belangstellende dorpelingen zich bij den eenigszhis «pzienbarenden stoet hadden aange sloten, zoodat wij. met zijn zessen uitgetogen, bij onze aankomst ter plaatse ongeveer zestig koppen sterk waren vrouwen, kinderen en man nen door elkaar gerekend. liet had iets van een geïmproviseerd ?openlucht-spel. liet publiek dat zich tegen de omringende duinhellingen in stalleerde, maakt zich gereed, onder het consumeeren van sinaas appelen en zuurtjes, van het schouwspel te genieten. Wij deden voorloopig niets dan onze gezichten afdrogen en trach ten onzen voortvhiclitigeii adem in te halen. Xa een poos zei de regisseur: ..Shot 237 de vrijage" en aanstonds zetten Jef en ('o'lje zich in de ver schroeide struiken, met de armen om eikaars middel en zagen elkaar teeder aan en wachtten. ,.Kruidde ! "luidde de vernietigende kritiek van den spelleider. Jef jij legt je eerst ?^,1 Co'tje naast haar neer en speelt met een slip van haar boezelaar ? dan waag je schuchter en voorzichtig je arm achter haar rug en kijkt haar. zoo van-onderen-uit, smachtend aan. ('o'lje, jij zit rechtop en wendt je hoofd af en laat het zand door je vingers loopen. Vooruit probeer 'et mar 'es !" Hel publiek, blijkbaar hevig ge nteresseerd in de dessous van de histo rie, had zijn amphilhealcrplaatseii verlaten en drong op een zoodanige wijze om ons heen dat de kamera-man dooi' zijn zoeker achter het idyllische paartje minstens twaalf a veertien nieuwsgierige, niet over-intelligente gezichten waarnam. ..Pa's te gek amour a seize is een beetje al te gezel lig", meende de regisseur en dus ver zocht hij de belangstellenden ten minste uit het sehootsveld van de kamera te gaan. ..Jullie vrijen toch ook niet met zijn twintigeii" voegde hij er verklarend aan toe. ,.l)a's waer" luidde de prompte anti-critiek van een toeschouwer, die. blijkbaar zelf in training was ...Maer ik pak me maid ook vast niet zoo zachies a n '.'' Mannes spitste de ooreii hij is een bewonde raar van de Russische school en stelt zich steeds gaarne open voor het oor deel van de vox popiili. Hoe zou jij dat dan doen?" vroeg hij den cri ticus. Deze toonde aanvankelijk al den afkeer van den recht geaardeii recensent, om zelf eens voor den draad te komen. . Tenslotte echter zwichtte hij toch voor den sterken aandrang uit het publiek en omvatte zijn ..maid". wel iswaar verlegen grijnzend en met een vuurrood hoofd, maar op onmisken baar technische en zaakkundige wijze. ..ITril! Ken beetje erg drastisch misschien" zei Mannes peinzend ..maar je kunt er toch je voordeel meedoen, Jef ! Allons ! nog een keer !" Het publiek, dat verwonderlijk gewillig en dociel bleek te zijn. en zich aanstonds uit het kamera-veld had laten ver drijven, begon teekenen van goed keuring te geven. ,,lk wil 't je best 'ris veur doen. vaeder" luidde het royale aanbod van een der omstanders, die blijkbaar voor het uiterlijk van onze ..star" niet ongevoelig was. De regisseur ging er niet op in met een bonhommie die hem in de gegeven omstandigheden wonder goed van pas kwam. antwoordde hij met moppen en kwinkslagen zonder zijn scherpen critischen blik een moment van de spelenden af te houden. Kindelijk. . . . ,,Kamera!" De kleine amanuensis stelde zich met den alumiiiivini-reflector naast de groep op en Joris begon te draaien. Als zweepslagen knalden de interrupties van den regisseur. ..Op kijken. Jef ! l,angzaam. . . .zoo. meer teederheid. . . .meer. nog meer. ... je arm achter haar. . . .hoofd afwenden ('o'tje.... nou zachies naar 'm toe draaien zoo. . . . kussen.... stop!" Het was een hondenbaan voor den. jeune amoureus, die de brandende. zengende zon loodrecht boven zich had en het blikkerende aluminium schuin beneden. Ik moet dan ook coiistateeren. dat ieder gevoel van teederheid uit zij". trekken verdwenen bleek, nadat het verlossende ,.stop !" had weerklonken. ..liet is geen doen!" verklaarde hij ,,met die verdommesche hitte. Ik ben. hall' blind en mijn kop staat in de blaar. . . . hallo ! een sigaret. . . .wie?" Wij voorzagen, hem haastig van liet verzachtende pi raat je en prepareerden ons op de volgende shot. Xu volgde een opname van Jef's voeten (gros-plan) die het duin. af daalden en hel geheim/innige ge timmerte werd daartoe opgeslagen. Het bleek een tamelijk hooge paal te zijn. door in den grond bevestigde haringen rechtop gehouden, van. welks top een staaldraad naar een kleinere lat liep. Ijangs dezen staaldraad kon een. houten kooi op en neer schui ven, door middel van een. katrol en in deze kooi werd de kamera ge plaatst, die aldus regelmatig en zonder schokken met de bewegende voeten meeging. Ook dit schrander bedachte apparaat was een inventie van de ('ompaiiy, die over meer vindingrijk heid dan kapitaal bleek te kunnen beschikken. Intnsschen had de ongelukkige .lef ettelijke malen het gloeiende duinzand, op en af te klauteren, voor en. aleer de expressie van zijn sigarenkisten naar den zin van den regisseur was. ..Kaïnera.. . . .een-twee. . . .eentwee. . . .stop !" Voor vandaag moest het er bij blij ven, want onze eerste (en eenige) vrouw kon niet verder mee doen. bij gebrek a.:m een hoofddeksel. IV kap n.l. was geleend en de wettige eigenares moest lia.ar precies op tijd terug hebben om el' mee ter kerke te gaan. Kil dus snelde ('o'tje vooruit, om haa.r ver plichtingen na t e k( jnien en wij volgden moeizaam, steeds omringd door hel peloton Kat wijkers, dat waarschijnlijk nog op een extra nummertje hoopte. Terwijl wij door het heete zand waadden, sprak ik met den kamera man. ..Hoe lang zijn jullie nou al bezig;1" ,,/oowat Iwee en een halve maand en het gaal alles zooals je ziet verdomd primitief en op een koopje. Dat voel je toch wel erg. al is het waar, dat met geld en bluf geen goeie film gemaakt wordt. . . . maar sjonge, sjonge zoo'n onnoozel kinamoloestelletje, feitelijk amateursmateriaal. 25 Meter, die je vier keer moet opwinden waar ik zelf een sunshade voor heb moeten knutselen. . . . dal is toch wel reuze behelpen, zie je ! Enfin het is een proef en een bru tale proef - om met de allereenvou digste middelen een film te maken, zoo zuiver en sterk mogelijk gehouden. Xooals je gezien hebt, doen we alles con amore mee. Ken beroeps-acteuv is er niet bij. op hel voorbeeld van de Kussen en we volgen hen ook hierin na. dal we onze mensclieii niet. schmin ken of bijleekenen. Verder gebeurt alles ter liefde van de goeie zaak. . . . valt het mee. des te beter. . . . wordt 'et eet) sof, dan .-haben wir doch unsre Freude d'ra.n". Want 't is een werk. dat je opvreet met huid en haai'. als je er eenmaal aan begint". ..Hoe staan jullie tegenover de Kat wijker bevolking?" ,,Xi>u in den beginne was 'et wel De eerste speler een beetje hommeles. Maar dat sloeg al heel ga.uw om. Keil van hen l'iet. dien je nog wel ont n Loei en zal is een van onze l rouw e medewerkers. Hij 't proefdraaien 's avonds worden er zooveel Kat wijkers uitgenoodigd. als er in het alkoofje gepakt kunnen worden en we doen ons voordeel met hun kritiek." De regisseur, die aan de beurt was om de reflectors te dragen, voegde zich bij ons. zwoegende als een koelie onder de groot c. onhandelbare houten borden. ..Heroerde dingen" mopperde hij ..enfin, we hebben er ook ons gema,k van geha/d: toen we laatst door een stort bui o v er v all en Werden, kon de heele Kerste .\ederlandsche el' onder schuilen.... !" .lohnny. die ook als estafette scheen dienst te doen. kwam aanhollen: ...Mannes ze verkoopen ons geen bier op '/<mdag !" l);;t was iets vreeselijks. Ik scheidde mij gedecideerd van de karavaan al'. ..Volgende week draaien wij een kindei'l'eesl " schreeuwde Joris mij nog na. Ik wuifde we zouden wel zien. Ik wendde vastberaden den steven naar oorden, waar ijskoud bier klukkend in fonkelende glazen stroom de Hein

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl