De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1928 25 augustus pagina 9

25 augustus 1928 – pagina 9

Dit is een ingescande tekst.

No. 2673 DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 25 AUGUSTUS 1928 Voor vrouwen: In en om mijn clubwerk door Suze van Thijn Diete, WIL je naar me luisteren. Ik moet iemand hebben, waaraan ik. over alles hier kan schrijven. Het is nacht nu en ik ben alleen in de/.e nieuwe kamer. Er is een sfeer van vorige bewoners, niet te omschrijven. Ik hou ervan. l)e kamer is groot, .m'n meubels zijn als mooie oasen in haai' ruimte. Hoe heb ik gedacht aan een eigen kamer. ergens in een groote stad, voor mij alleen. Nu heb ik haar ! Als ik 's avonds van mijn kinderen kom. niet behoeven te praten, alleen te zijn en te kijken. naar mijn mooie dingen, den kleurigeti doek .aan den muur achter mijn geheimen-kastje. Diete, vanavond was dikke Jet op de C'lub. 'Ze heeft een half-onnoozele lach en zinnelijke lippen. Ze smoezelt met zwakzinnig Naatje. Ze hangen al kletsende uit het raam. wuivende tegen alle voorbijgangers. Ik laat ze even begaan. Dan praat ik wat met die twee. Jet loenst naar de andere meisjes. Opeens krijgt ze een bevlieging, ze haalt twee zangboekjes. Nu kan ze de baas spelen. Naat je moet zingen. Jet doet haar voor. verbetert. windt zich op, vergeet alles om zich heen. In de andere kamer drinken wij thee en spelen. Jet en Naatje zingen, den heelen avond. Bep Lagrand mooie naam is aan de beurt "van theeboel opruimen. Ze wil niet. met baar domme oogen kijkt ze langs me en dreint: ..'k moet de heele dag werke: 'k doe 't nie." ..Eén avond in de 8 weken wassehen gezeur daar over je hebt de keus doen of naar huis". Bep Lagrand wascht.! Diete, 's avonds na de Club met Esther den Arend naar huis. Moeder is overdag uit werken, 'k kan ei' dus .alleen 's avonds komen. Natuurlijk in de Ilelmeratraat. Met lucifers bijgelicht klauteren we kroiikeltrapjes op. Moeder den Arend zit thee te drin ken voor't raam. In de straat geschreeuw. gelach. rumoer van huilende kinderen die niet naar bed willen en het kwaadaardige gepats van mattenkloppers. Moeder den Arend vertelt me zoo pardoes haar heele levensgeschiedenis van haar igesjiewez van een man vijf maanden na z'n dood een tweeling en toen ze tweede-daagsch kraam was. moest n van haar dochters trouwen. 't Was al drie keer uitgesteld en nu moest 't, de i ebbe wou niet langer wachten. Verstandig man! Ik krijg thee en Esther's nieuwe jurk wordt rgehaald, heel mooi, beige erêpe de Chine met bruine tusschenzetsels. Och 't kind krijgt altijd -oude jurken van de zusters, die dan nog maar eens gewasschen worden. Nu heeft ze een jurk lieelemaal van haar zelf, haar bezit. Er is een glans op Esthers gezicht. Moeder den Arend laat portretten van haar ^kinderen zien. De meisjes deugen, maar ze heeft n jongen en «die deugt niet ! Nou gaat ie trouwe ! Een best meissie ! Ik heb *r gewaarschuwd. Maar moeder, zei ze, ,,'k heb al jn'n meubels al !" en ziet u ,,ze is mal met die jongen, mal !, kan um niet late loope." Esther brengt me weer de trap af en verder tot de garage, waar mijn fiets staat. Dan ben ik weer .alleen. Thuis in m'n kamer nu zit ik en praat 't gesprek DROSTE's TOFFEES ALTIJD WELKOM ZONDER EENIGEN BIJSMAAK nog eens over, 'k kan niet dadelijk gaan slapen. Mijn kimono heb ik aangedaan en jou geschreven. * * Diete, 'k Ben moe ! Hou ik wel echt van die meisjes. of is 't alleen maar een surrogaat. Dan. wie geeft mij het recht iets van die kinderen te eischen. Kunnen zij helpen, hoe zij zijn ! Neen immers en 't lijkt me dikwijls zoo tegen den stroom óp werken. Ik benijd menschen als Dr. v. W. hun blijmoedige overtuiging. Toch kan ik dit werk niet laten. Ik hou van die meisjes en 'k weet, dat ik ze veel geef, ondanks mijzelf. Van morgen heb ik langs de Maas gefietst, heel ver. Ik ga daar met de kinderen wandelen deze week, dan moet een handwerk-avond maar vervallen. Ze werken den heelen dag thuis op kantoren of ateliers en 't is langs de Maas zoo levend. mooi. vol afwisseling en daar verlangen ze naar. Ze brengen het terug op bun geliefde bioscoop en dat is het grootste compliment, dat te krijgen is. 'k Voel me nu al minder leeg als een uitgeperste citroen. Aan jou schrijven is mijn veiligheidsklep, als ik van mijn werk kom. Terwijl ik je dit schrijf blijft Esther's gezicht me bij. Ze had vandaag ponny laten knippen. Ze zag er zoo verwonderlijk jong en oud tegelijk uit. Ze begon met vervelend te zijn. gillen tussehen. de piano door. Als ze flink op haar kop heeft gehad, komt ze na een half uur plotseling naar me, toe. drukt haar hoofd tegen m'n schouder en verdwijnt weer. Esther met haar pervers gezichtje, wit. met slappe mond en. vale oogen. Ik zal haar houden, ik span a-1 m'n krachten in haar door mij zelf te charmeeren. Bep. de vriendin is een domme koe, een tik kwaadwillig, een kind dat zoo nu en dan een ongemakkelijken snauw noodig heeft, llaarsleepstem maakt me kriebelig, vooral als ze extra-lief wil zijn en het een zangetje wordt. Nacht Diete, 'k zie niet meer, wat ik schrijf ! Ifirte. Je weet natuurlijk, dat H. naar Australiëis. 't Is wel moeilijk een ..heel mensch" te worden. Vanmiddag bad ik thee-bezoek bij mij aan huis. Drie van de groote meisjes. Ze waren om te schilderen in hun sjabboskleeren. Keil tikje te Oosterseb in de uitbundig heid van kleuren, maar daardoor juist heel zuiver. Judith en Hegien kwamen samen. Judith in 't bruin met groote zijden bloemen ingeweven, klein hoedje in bois de rose. Hegie i is in 't bard-roze met grooten witten hoed. die aan een maizena-pudding do.-t denken. Ze zitten naast elkaar op den divan. We praten over van alles. Natuurlijk ook over kleeren ! \\ <? betasten en taxeeren elkaar. Ik haal mijn platenboeken en ze vinden 't mooi. (irappig ! 'k Had het nooit gedacht! Haekham is zoo weinig tastbaar. Een halt' uur later komt Alie binnen. Ze heeft geen toilet gemaakt. Zelfverzekerd stapt ze op me toe. Een geheel ander type dan de twee eoquette meiskes op den divan. Alie is jongens-achtig hoekig, lang, met 'n donker pittig gezicht. Ze werkt op een kantoor. Ze is bij !" We drinken thee en praten over de kampeerplannen voor het volgend jaar en de op te richten tooneel-club. Judith heeft een sprookjes-boek ontdekt en leest van de kleine zeemeermin; 'k heb geen kind aan haar. De overige visite vindt het minder gepast. Ik vind 't fijn ! Om vijf uur wordt Judith uit haar boek gehaald en do voorbereidende maatregelen voor vertrek nemen een aanvang. Blij ben ik dat jullie zoovee) zorg aan je uiter lijk besteedt.'' Ze begrijpen me, lachen en. ... kijken nog eens voor 't laatst in den spiegel. Dan Iaat ik ze uit en wuif tot hun kleurige! figuurtjes om den hoek van de straat verdwijnen. Diete, vanavond, ga ik naar Lies in I lillegersberg. Ze zijn zóó aardig voor me ! en hun mooi huis is een waar genot. Je ziet, 'k ben geen minuut onbezet. BeterJ'zoo ! Ik wil geen tijd hebben tot tobben. EEN RUSTOORD Huize I'.jcdo t«- r,aren Wamver wij een bczot-k l r,:ngen aan ..Huize Ejedo" te Laren, een rustoord voor herstel lenden en hulpbehoevenden, gelegen te midden der bossehen aan de Blaricu.mmer tollaan. maakt het witte huis. zooals we het zien al een. mooie indruk. Binnenkomend ontsnapten ons als van zelf (ie woorden wat is het hier gezellig". Overal bloemen in ontelbaar veel vazen, op alle tafeltjes, in alle hoekjes. De mooiste kleedjes, de fijnste voorwerpen met smaak en zorg gearran geerd. Dit nemen we dadelijk in ons op en nog vóór we de eigenares van dat alles gezien hebben. denken we. hoe rustig en voornaam het hier is. Een oogcriblik wachten, dan komt /.c binnen. Mevrouw do wed. Dresden-.laobson. een flinke, vriendelijke verschijning, het nog jeugdige gezicht omvat door zilvergrijze haren, die ondeugend, om ba-ar slapen krullen. De kennismaking is spoedig en naar we meenen, tot wederzijdsche tevredenheid gemaakt. Nadat we even gepraat hadden, was het tijd voor koffie drinken. De reis van 's (iravenhage naar Laren kost eenige ui-en tijd. \Ve zitten aan de gezellig gedekte tafel en laten ons de smakelijk toebereide lunch, goed smaken. Daarna bezichtigen we deze mooie inrichting, in alle kamers volop licht en lucht en vooral nu de zon zoo luisterrijk straalt, ziet liet ei' overal even vriendelijk uit. Niet alleen het hoofdgebouw, (waar veel kamers voorzien, zijn van een groot b;ilcon en een heerlijke serre is op het Zuiden), ook de nieuwe bijgebouwen zijn voorzien van electrisch licht en centrale verwarming. (n al de slaapkamers vaste waschtafels met. warm en koud water, overal ishet evenhuiselijk en aardig. \Ve denken. ..als iemand, die overspannen is. hier niet tot rust komt. waar zou dit dan wel het geval z ij n ?'' Voor de geheele huishouding zorgt Mevrouw Dresden zelf met haar hulp en vriendin Mejuffrouw Wiener en nog eenige beschaafde, jonge meisjes. Voor ieder voorkomend dieet wordt- stipt zorg gedragen. Ook de verpleging neemt de eigenares voor hare rekening, evenwel is aan de inrichting ook eene vr.^'te verpleegster verbonden. De om geving is schitterend. Het geheele gebouw is om geven door een groot stuk grond, gedeeltelijk moes- en l.loetiieiituin. \ ruchtboomen lieladen met appelen en peeren. Wat de tuin verder op brengt, hiervan konden we ons overtuigen in de Weivoorziene provisiekamer, waar rekken vol flesschen niet ingemaakte groenten en vruchten staan. De tuin heeft veel schaduwrijke, zitjes en er bevinden zich draaibare tenten. In de omgeving is volop gelegenheid tot lief maken, van rustige wandelingen. Nadat we alles bezichtigd hadden, vroegen we, of het niet-onbescheiden was te weten, hoe Mevrouw Dresderi er toe gekomen was. zich hier te vestigen. Ze vertelde ons dan. hoe ze drie en half jaar werk zaam geweest was als verpleegster in het stedelijk ziekenhuis en de Hijks Klinieken te l'treeht en zich daarna, als levensdoel voorstelde, een tehuis te stichten voor rust- en hulpbehoevenden. Dat ze hierin volkomen geslaagd is. dat gelooven we zeker. liet beste bewijs hiervan is trouwens wel het feit. dat groot en klein Ejedo steeds veel gasten her bergen, die gewoonlijk geheel hersteld, de hun opgelegde levensta.ak weel' opnemen. Heeds tien jaren woont .Mevrouw Dresden hier in dit vredige oord en ofschoon er ook bij ha.ar. zooals bij ieder onzer, wel eens oogenblikkeii zijn. dat ze zich ont moedigd gevoelt, heel spoedig is ze weer de opge wekte, vriendelijke vrouw, die hoopt nog heel \ eel jaren, hier ten zegen van anderen, haar werk te kunnen volbrengen. K. WOLK?IfOODSCIlILl) De voeding van een zuigeling met KARNEMELK van OUD BUSSEM -i- kost 30 cent per dag -:Kerkstraat 67 Telefoon 37344

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl