No. 2674 DE GROENE AMSTERDAMMER VAN i SEPTEMBER 1928 KRONIEK Eiken en Canada's bij een oude Drentsche hoeve In Drenthe door Dr. Jac. P. Thijsse (Foto Roessingh) n ONZE fietsen staan nog onder de hoogc eiken van Kralo. Na nog een uurtje zwervens over ?de plassenheide bereiken we ze weer en nu gaat het «ver Nuil naar Spier en vandaar over Wijster oost waarts. Wanneer we Wijster dooi' zijn. dan begint het lieve leven weer: de tegenstelling tnssehen het verdwijnende en het nieuwe Drenthe. We kruisen een gloednieuw kanaal niet versche nog doode oevers ?en onvormelijke hoopen van uitgedolven grond. Een eind verder ligt een mooie groote hoeve in aardig houtgewas en een goed verzorgd bont bloementuintje. Maar daarachter ligt weer de groote. heide en als we den tijd hadden, dan wandelden we ?even naai' liet Wijstersch veentje onder Bruntinge, alweer een van die onbetaalbare, onvervangbare botanisch-geologische woiideroorderi. waar zich ook een rijk dierenleven concentreert, tot overladen» toe. De plas was vroeger veel grooter. iiia'tr is half dichtgegroeid niet veemiios en zeggen en wollegras, een zeer onbetrouwbare bodem .Ken onvoorzichtig eierzoeker is er nog onlangs tot zijn hals toe in ge, schoten en. met moeite gered met ladders en touwen. Wij laten nu echter Bruntinge links liggen en gaan verder in de richting naar Mantinge. Links van den weg zien we weldra een laag bosch. waar uit nog enkele boomen hoog oprijzen. Dat is het oeroude Mantinger Bosch, thans voor een groot deel uitgekapt maar nog altijd aantrekkelijk door zijn onbeschrijfelijke wildheid. Van de eeuwenoude eiken en beuken is slechts weinig overgebleven.maar Adelaarsvarens in het Mantinger bosch (Foto W. Beyerinck) de ondergroei is nog merkwaardig genoeg, vooral om den dichten groei der hulsten, ook alweer een der merkwaardigheden der oude Drentsche wouden. Kr gaan enkele nauw merkbare paden door het Mantingerbosch en als we daar buiten gaan. dan geraken we in een ondoordringbare wildernis van rozen en bramen alles overgroeid door reusachtige adelaarsvaren.s tot een hoogte van vier of vijf meter. .Kri daartusschcn vinden we weer onze Xevenster of Triëntalis als beste getuigenis van oeroude wildheid. Als we nu dooi' Mantinge heen zijn dan krijgen we naar rechts wat ruimte, daar ligt het Mantinger en Balinger zand, bezitting van de Veiveniging tot Bevordering van Natuurmonumenten, een van de stuifzanden die niet meer zoo mobiel zijn. dat ze gevaar zouden ople\ eren voor de omgeving en die dan ook in lang/aam tempo met behulp van mos en heide en houtgewas gaandeweg veranderen in zeel' schilderachtig bosch. Op het oogenblik. heeft de Jeiieverbcs de overhand, bijgestaan door kreupel hout van eik en berk. Vroeger stonden hier ook enkele zware dennen, hun naikomelingschap we.rkt zich omhoog fusscheii het heidekruid en dat alles maakt dit landschap van sierlijk door den windgevormde geulen en ruggen tot een der onderhoudend ste die we op onzen tocht out moet en. ltaardooi' t re! t ons des te heviger de tegenstelling die ons wacht, als wij den tocht voorty.etten naar Meppen. \Ye krij gen namelijk aan onze linkerhand de bekende. uitgestrekte, ontginning van het Witte Veen. Kr gaat een verhaal, het is mij verteld door iemand, die 'zeer nauw bij de ontginning van liet Witte Veen is betrokken, een geloofwaardig man. dat iemand, die de nieuwe ontginning voor het eerst za.g. door een zoo acuut geval van pleinvrees werd getroffen, dut hij vierkant van zijn stokje ging. Inderdaad is zoo iets van 7,<>o'n groote. grootsch uitgevoerde ont ginning in zijn eerste, ondankbare jaren wel te be grijpen. De uitgestrckste heide, het verli'.ten veen. hebben in hun schijnbaar effen oppervla k t och alt ij d zwakke plooien en golvingen, droou'ei' of vochtiger plekjes met eigen plantengroei, die het landschap boeiend en bekoorlijk maken, l let word! nou1 boeien der, wanneer ge iets weet van de oorsprong en bet eekenis van die ..accidenten". Maar zelfs zij. dieiiooit gehoord hebben van geo-movfologie. van g!;>.ciu.:>lt heorieën of pkmt el is ue cessies gevoelen de g.-oi it sehheid van het hcidcla.iidschap en da-'ir tegenover de barheid en armoede van de groote vlakke ontgin ning met zijn nuchtere rijen van bijna uniforme huisjes, \atiiuilijk kan da* niette! l ijd wel IK ter worden, als ieder huisje zijn eigen sfeer schept en wal neer zich centrale pnn'ien vormen. .Maar ik ?/. i (lat proces (och wel willen \ erh;!"s(en \>.\. door reeds dadelijk in de ontginning strookjes bosch ',? brengen of wat mij nog meer zon lijken er v;"> die echte Drentsche grensdüimneii ar-in te leggen met begroeiing van eik en berk. lijst erlics. sjiorken hout. Wegedoorn en hulsl. De voorbeelden ervoor Lichtzinnige modezuclit ONLANGS mocht ik hier wijzen op de gevaren, die onze journalistiek bedreigen, indien de Amerikaansche sensatiezucht, haar allengs meer te pakken kreeg, en zij er toe. zou komen de ver foeilijkste misdaden, zoowel als de edelste zelf opoffering, den zwarten Boosdoener en den blan ken Held desnoods zelf in scène te zetten en te scheppen, als er maar spannende copy viel uit te slaan. Kn reeds blaast zij vaak muizen tot olifanten op en zoekt en maakt overal heibel, mot dezelfde weinig achtbare bedoeling. K u als de, lezers el' niet dood onverschillig onder werden, letterlijk voor alles, hebben zij geen leven vanwege de onophou delijke zenuwschokken. Maar er blijken nog meer concrete gevaren voor de journalistiek in deze moderne tijden. Word er niet dezer dagen »en ongelukkige llollandsche journalist ergens bij de Noordpool opgepikt, die op zoek naar Amuridsen. abusievelijk op een glad verkeerd eiland was afgestapt 'i Hier ziet men dui delijk de funeste gevolgen van concurrentie en lichtzinnige zucht tot mee. doen. De Maasbode, anders een degelijk, fatsoenlijk orgaan, dat de Vaan der Katholieke Christenheid hoog houdt te Rotterdam, had den verdwaalde uitgezonden. Dat was een heele onderneming, want merischen naar de Pool sturen ligt anders zoo niet in de lijn van het blad. .Ma.ar wat wil men ! Ken orgaan kan tegenwoordig van geestige en fijne polemiek alleen niet leven. De lezers willen iets gedurfds, iets heldhaftigs. avoiituurlijks, en zoo hadden zij er in godsnaam dan maar toe besloten ook eens zoo iets te doen. Kri waar kan men een ..eigen correspon dent" tegenwoordig beter op avontuur zenden dan naar de Pool. om iets of iemand te zoeken:' Maar ja. wie zulke dingen nog nooit bij de hand heeft gehad, kan ook maar niet zoo dadelijk weten wat er voor noodig is. Xoo had de ..eigen correspon dent" niet al te beste kaarten, en toen hij zich bij Spitsbergen liet afzetten (omdat iedereen bij Spitsbergeii begint) toen bleek het hem te Iaat, dat hij eigenlijk op een eiland zat, dat nog wel den hatelijken naam van J>c llanji droeg. Krgvr nog: hij zat er alleen en in zijn kantoorjasje, want hij was wat haastig vertrokken, uit vrees dat er nieinand meer y.oek zon zijn. Kn nu wils hij ineens zelf zoek .' Gelukkig kwam een hulpevpedit ie. die da,a.r tegenwoordig een vaste instelling is geworden. sedert ei' zooveel malle menschen hij de Pool ver dwalen, hem na, een paar dagen weer afhalen. Maar hij w;!< toch ..erg gedeprimeerd", zooa.ls in liet bericht staat, en dat blijkt ook \\ el uit het feit, dtit hij juist h>-t eiland wilde verlaten in ..een eigen gemaakte boot". Kn zoo hij niet. betrekkelijk spoedig, terecht was gekomen, had missschicn oen ander blad. bijv. l>c tfltint/iitir/l. hem. ook weer niet een ..eigen correspondent", willen gaan. redden. Knzoovoort. Tot o verbist van geheel Kuropa en verval onzer soliede dagbladpers, die op binnenla,ndselie politieke ruzies is berekend en niet op frivole buitenlandsche reportage. \\ at heeft in vreflesna-im de Ma::,sbode aan de l'ool te maken? .K. C. liggen in de onmiddellijke omgeving voor het gr i j pen Dit schijnbaar sentimenteel gedoe zou ook niet zonder stoffelijk voordeel blijven, want die dammen zouden fnngeeren als windbrek'-rs en broedplaatsen verschaffen aan a'in gen;.'m e en nut t i ge vogels. Wei s er niet te karig mee. /oru' ook voor kleine water partijen, drinkplaatsen voor de vogels en spiegels \ oor lucht en wolken. Denk ook eens a 't n het zieleleven v;>n ile kolonisten en vooral a;:n de kinderen. We zullen ons nu \ ("-kwikken met door te rijden naar het aloude Meppen, om te kijken of die mooie oude schapendrift nog bestaat en dan ma-r o\ er /Weelo. Ov'ltc. Westel-hork. Bellen II.".1: r Dwiligcloo terug. We! jammer, dat in die mooie, rijpe, oude Di'eitlsehe dorpen de eik g:1 :t 'K leweg moet plaats maken voor den (Vna'!ee-.chen populier, een boom dien ik t rouwciis t och ook wel bewonder. Bij Scheren gén Pijn en naschrijnen of stukgaan der huid, indien men vóór het inzeepen de baardoppervlakte inwrijft met Doos 3D, Tube 80 et. PÜROL