No. 2677 DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 22 SEPTEMBER 1928 UIT HET KLADSCHRIFT VAN JANTJE Ik begrijp niet, wat die meheer bedoelt, zei Jopie tegen de agenten. Ik heb hem nooit gezien. Ellendige schurk ! brieschte (;rane. Nu begrijp ik alles! Jij hebt mijn portefeuille gestolen en je hebt hem dien kerel in banden gespeeld ! De vreemde man lachte opnieuw sar castisch, en zei: Je speelt je vol uitmuntend, Jimmy ! Jammer, dat het je ditmaal niet helpen zal. Gaat u allebei maar es mee naar het beroo, zei de eerste agent. Dan kan de commissaris 'et uitzoeke. Denkt u er om dat hij gevaarlijk is? Een zevenvoudige moordenaar, sprak de pseudo-Thomas ('rane rustig. De agent knikte. Blijkbaar had hij zijn conclusie al getrokken. Gaat u ook effe mee 'i zei hij tegen Jopie. Seker meheer ! antwoordde Jopie ijverig. Thomas Crane kreeg van een dor agenten een stomp in den rug. En. nou opgemarcheerd, kame raad ! En ik zou je maar raaie om je koest te houe, want je ziet wel. dat het publiek niet bepaald op je hand is, ook al weet je mooie smoesjes te verzinne. As ze in d'r lui kop krijge om je te linze, dan is het de vraag of wij het kenne belette. Het omstaande publiek nam inder daad een dreigende houding aan. Al lerlei kreten klonken door de lucht, en de agenten moesten krachtig op treden, om ruim baan te maken. Thomas Crane dacht niet aan very.et. Op het politiebureau moest alles opgehelderd worden, ook al miste hij zijn papieren en al had Jopie hem verraden. Maar dit laatste trol' hem smartelijk. Achtervolgd door een joelende me nigte bereikten ze het bureau. Heb je even een pof lood voor me 1zei de vreemde man tot een der agen ten. Ik moet een aanteekening maken. Astublief. .Mr. Crane. zei de agent, terwijl hij hem een stompje pol lood overreikte. Thomas ('rane word. ondanks zijn protesten, in het arrestantenhok op gesloten, zijn dubbelganger werd voor den commissaris geleid. Jopie slenterde achter hem aan. - - Ik ben Thomas Cra,ne. zei de lange man geat'faireerd. Hier zijn mijn papieren. Vaspoort en. getuigschriften van Londen. Parijs, Amsterdam. Her lijn en Moskou. Ik heb ../wart e .1 iminy'' te pakken, die is u van naam zeker wel bekend. De fatale gelijkenis, die de kerel niet mij vertoont, heeft hij al verschillende malen tegen mij uit gespeeld, en hij probeerde er nu ook weer gebruik van te maken. JI ij be weert namelijk, dat hij Thomas ('ra,ne is, en dat, ik zijn papieren gestolen heb. Ik heb het verzoek van (ie agenten om even moe naar het bureau te gaa.ri. niet willen weigeren, maar ik moet u verzoeken, wat haast te maken met het vaststellen van mijn indentitoit. J k zit nog een schurk op de hielen. den helper van Jimrny. en als ik niet voortmaak, glipt hij me tusschen de vingers door. De agent deed zijn verhaal, ver telde ook wat Jopie met de za:;k te maken had. Dus jij bent niet de assistent van Thomas ('raiie? vroeg de commissaris. terwijl hij Jopie scherp aankeek. -?- 'k Wou dat 'k et was, zei Jopie grijnzend. Maar boe komt de kerel ei- dan bij om dat te beweren! merkte de commissaris verwonderd op. Daar kon hij toch niets mee bereiken '. De pseudo-deleclh e haalde de schouders op. Ken kat die in nood zit. maakt rare sprongen, /.ei hij. Dat is zoo. hernam de commis saris weifelend, l' heeft geen bezwaar legen, een kleine confrontatie. Mr. ('rane:' Ik ben. er natuurlijk absoluut van overtuigd, dat u de waarheid spreekt. en ik wil u geen minuut langer ophouden dan noodig is. maai'. . . . Ik heb er absoluut geen bezwaar legen, als u zich maai- wat haa.st. Thomas Cra.ue werd uit het hok ge haald. Heeft die comedic 7111 haast lang genoeg geduurd, commissaris;' riep hij boi ts. - - l' moet wachten tot u wat ge vraagd wordt, zei de commissaris koel. Beurtelings keek hij beide mannen. aan en wierp daarna, weel' een blik op het portretje van het paspoort. -- De gelijkenis is Wel opvallend, merkte hij op. Zeker, gaf de pseudo-Cra.ue, toe. maar ik heb gelukkig nog een ander bewijsstuk om u te overtuigen, wie van ons heiden de echte is. J l ij trad een stap naar voren. - - Ziet u die kleine moedervlek, hier links onder mijn. linkeroog;' En kijkt u mi eens o}) het portret, daar ziet u dat vlekje ook. En dat kan Jimmy u niet laten zien. 11 et gelekt van den commissaris klaarde op. - Zeker, .Mr. ('rane, dat is voldoen de, zei hij beleefd. Hier zijn uw kost bare papieren, l' kimt gaan. - - Bedrog ! ! Sehurkerij ! ! schreeuw de Crane. Hij heeft, dat vlekje zelf gemankt ! Hrieschend wrong hij zich in de ijzeren armen va,n de twee agenten. die hem vasthielden. Bij de deur keerde de 111:1,11 zich nog even om. .Met. een meewarigen blik keek hij naar den detective. Ken soort' van deliiium. nu hi| het spel verloren heeft, zei hij. Ik heb dat mei r opgemerkt bij misda,diger> die overigens nooit hun kalmte vc-r-1 liezen. l >;>.;i.rna ging hij snel heen. Ik keu Zeker ook Wel S;1;! "il:' /."l Jopie. Ook hij wierp een srhmven blik op den del eet i ve. Verdomde schoft ! siste ('rane. Ma.ar wc spreken elkaar nader, manRÖYMrDESSERT PATBIA <£> PRIMA netje, en dan zal ik i.iet w.-r /..M. Mom zijn . . . . ? Zou-die echt 'et lierium hebber zei Jopie tegen den commissaris. Dan keii-ie d'r beroerd an-toe weze. Me fader hep 'et ook gehad, wrct-u. die is t'r in. gebléve. Kt is n vervelende ziekte. Hij groette vriendelijk en slenterde na,:!r buiten. Aa,u het station vond hij y.iju kanierii.iid. /e gingen, maai- ergens heen en omdat de buit meegevallen was. reis den, ze eerste klas. Als je weer tegen me praat, uebruik da,n je ha,nden beter, y,ei Jimm\ ontevreden. Dat ik eerst ho\ eiilmis zei in plaats van benedenhuis. is jouu sclu.Id. ? Je moedervlek valt er af, J immy. zei Jopie grijnslacheiid. Ken klein stukje bruin papier dwar relde langs liet gladgeschoren gelaat v;:n Jimmy omlaag en \ iel op zijn hand. 11 ij blies het d ? h.-t open raampje naar builen. ( 10. /ei bij opeen-, h"b i k vel'L'c tin. dien aueni z'u potlood je terne t geven. Djl.ar heb ik die s|ip J>l"e op hi ! port rel je nvma.iiki ....