Historisch Archief 1877-1940
DE NEGENDE VOLKENBONDSVERGADERING
door Mr. M. Kann
(Met teekeningen voor de Groene Amsterdammer" door L. J. Jordaari)
)><? laatste zittingen
T\KK Assemblee is zoo een laatste
week. journalistiek gesproken,
<le room wel eenigszins van de melk.
De algemeene vergadering komt nog
slechts voor de slotzittingeri bijeen.
Ifet is in de commissies, dat het
Volkenbondswerk verder wordt uit
gesponnen in debatten die zelden
aiiimeerend //ijn.
Vergaderingen van, den Raad bren
gen dan nog' even afwisseling. De
Grooten dezer Aarde zijn er bijeen en
het is vaak alleen het bewustzijn van
hun tegenwoordigheid, dat het publiek
in groot e drommen naar de openbare
vergaderingen van don Volkenbonds
raad voert, in de hoop dat er uit ver
heven mond toch nog een bemoedi
gend of sensationeel woordje
mag worden, vernomen. Maar ver
geefs. Zelfs het bemoedigend woord
blijft dit jaar ontbreken.
Wat niet wil zeggen, dat er een
?onaangenamen toon heerscht. Ook
na de rede van Uriand, die intusschen
hier en daar wat minder
opzettelijkwantrouwend geïnterpreteerd wordt.
blijven de relaties tusschen Fransche
en. Duitsche gedelegeerden vriend
schappelijk. Voor een goeden toon
?zorgt ook de tijdelijke voorzitter van
den Volkenbondsraad, de kwieke jonge
Finsche minister van Buitenlandsch"
l/aken, Procope, ex-gezant bij de
bloem der dames te Berlijn.
Zoo bijster bemoedigend zijn de
commissie-vergaderingen, nu ook niet.
Maar in twee verschillende eommissies
is toch een heel kleine stap in de
richting van de coiistitutioiieele we
reldvrede gewaagd, en wel in de juri
dische en in de ontwapeningscommis
sie. Ken vordering gewaagd, hier en
daar, mair men kan toch nog 7iiet
.spreken van. vorderingen die gemaakt
7,ijn. Knfin, zij die, gelooven, haasten
niet.
liet interessantst is het debat in
de juridische commissie geweest om
trent de adviezen die het llaagsehe
Hof aan den Kaad geven kan. Te
voren had de Nederlaiidsehe gedele
geerde Mr. J. Limburg op pecuniaire
'zuinigheid aangedrongen bij liet sa
menstellen der diverse commissies voor
internationaal privaatrecht. Dat kon
best met n commissie af. meende de
spaarzame Hollander, die op een
bagatal als twintigduizend Franken.
zag. De andere gedel< g 'erden lieten
zich liever met de hooge politiek in.
In de Assemblee was reeds de weiiseh
kenbaar gemaakt dat de Haad vaker
adviezen bij het Internationap.l Ge
rechtshof zou inwinnen. Kn dit werd
mede de aanleiding tot liet
/witsersche voorstel in de Juridische Com
missie om een uitspraak van het l lof
te vragen in deze kwe-jtie: kunnen
Haad of Assemblee advies vragen bij
meerderheid van stemmen of alleen
met algemeene stemmen;'
Bekijkt men. dit vraagstuk even
nader, dan ziet men. dat hier het be
faamde souvereiniteits-dniveltjo weer
gelegenheid krijgt het hoofd op te
steken. Stel je voor. wat zou er ge
beuren als Raad of Assemblee ge
dwongen werden bij simpele; meerder
heid van stemmen een advies in Den
l lang te moeten gaan halen, dat wil
dus zeggen a-'s enkele staten door
een grooter aniitftl anderen konden
worden gemaand om een hoogere
instantie te erkennen! (Iet ging bier
wel is waar slechts om een ..rechterlijk
advies" en niet om een ..bindende
beschikking'', maar waar
?zouden we moeten blij
ven, niet de onvolprezen
Soiiveroinitoit. der Staten r1
Dat de groote mogend
heden direct te kennen ga
ven hier niet veel voor te
gevoelen (er
werdenschoonklinkende redenen voor
a-ingegeven),spreekt.helaas
van zelf,
Ifet
souvereinifeitsduiveltje was anders zoo
aardig op weg om wér een
klein beetje meer begraven
te worden. Minister Beelaerts had na
melijk in de Assembï; nogajbijval ge
oogst met, zijn zeer informeel voorstel
om te overwegen of er voor
mindorhedeiikwcsties niet een vaste
Volkenboiidscommissie kon worden, ingesteld
analoog a;m de manda.tencommissie.
Kn ziet. men was heelema.al 7iiet ge
schrokken bij het idee. dat een. soort
Volkonbonds-instiintio wellicht zich
het lot zou kunnen aantrekken v;'u
een mit.ioiialo minderheid, die dan toch
bestaat iiit onderdanen van een
si t
vcroinen sta.at.
De groote
Briand zelf
hooft nog
get uigdvan
het warme
hart dat er
bij den
Boml voor
deze
minorileiten
klopt. en
men verze
kert te
Genève. dat
hij.Ihr.Beelaerts van
Blokland heeft gecomplimenteerd, niet
alleen wegens de discrete wijze waarop
onze Minister van Buitenlandsche
Zaken den Volkenbond deze aan
maning beteekende. maar ook met
het idee zelf. /ij het. met het idee
in-theorie.
Maar blijft het niet opmerkelijk.
dat niemand toen verontwaardigd
opgestaan is en minister Beclaerts
heeft verweten, dat inmenging in do
souvereiiH' zaken van een staat on
duldbaar was'r
Dat in de ontwapeningscommissie
do wagen t och nog een duw in de goede
richting zou krijgen, had eigenlijk
niemand meer verwacht. Aiinvankoli.vk
Werd er over de meest onbenullige
zaken geredetwist, o.a. over oen boel
tamme motie om op het bclanf/ te
wijzen van. een <firtfft'.'.'or/l'
na-M' de 'ii'i'ttxrlicl ijlihi'iil
van een conventie inzake
internationale controle op
de (fxirtn-ulit'i'i'}
wapeufubricatie. w.varaa.n ten
slotte nog eenige kleur
verleend Yv erd door een
amendement van.lltr.
i.oudon om A'o
npx/m//x-we.pena;inma.:ik tenminste het
beginsel van openbaarheid
t e erken non.
Ook verder heeft de/e
Nederlandsche gedelegeer
de zich flink geweerd, waarbij hij eigen
lijk l wee fronten moest aan\ alleu.Want
in do ont \vo-peningseommissie ka.n
men drie pe.rtijen onderscheiden.
Ten eerst e: de gom-raa's. Wal ze
in een ontwapeningscommissie komen
doen is vooralsnog geen inensch
duidelijk en objectiviteit kan men van
hen onmogelijk verwachten. .Men kan
toch ook geen rechtbank uit politie
agenten samenstellen. Maar er y.ijn
staten, die denken
eigen belang bet beste
MOTT.Awoordigors der toonaangevende
grooto mogendheden -?kortweg:
Lord ('ushendun en de zijnen.
De overgang naai1 den linkervleugel
vormt de geniale maar amphibisoho
Fransche gedelegeerde Paul-Boncourt.
Ken ..wilde", die in staat is op een
gegeven oogenblik de heele officiecle
meening van .Briand-l'oincüréopzij te
/.et t en en te zeggen: - ..l k persoonlijk
vind, dat we in het belang vanden
vrede /.oo moeten doen !" Kil onge
twijfeld zal iiij op een zekeren dag de
opdrachten eu acteiuna.ppeii van de
(jiiiii d'Orsay in '/.ijn auto Uiten liggen..
Tenslotte: de idealistische en voor
uitstrevende vleugel der kleine staten.
en on.twajx.nde .,overw( nnenen".
Ondel1 aanvoering van Jhr. London
zal deze groep el' voor zorgen, dat We
althans niet acht eruit krabbelen. De
.Nederlandse h o afgevaardigde! heeft
zich dan ook van frases onthouden en
in zijn speech van. .Dinsdag de zaken
bij den naam genoemd. Hij erkende
de nutteloosheid van het reeds weder
bijeenroepen der voorbereidende ont
wapeningscommissie waarvan hij
voorzitter s. zoolang de groote
mogendheden het nog niet eens
waren geworden over een
reductieschcma. Aanvankelijk had het
BritschKra.nsehe vlootaccoord hem iu die
richting hoop gegeven, maar hij was
dooi- de houding van ('usliendun te
leurgesteld, die duidelijk blijk had
gegeven nii-ls te willen do,jn. uit vrees
voor overijling. De groote mogend
heden moesten het dus eerst maar
eens zien te worden. .Ihi'. Koudon
meende dat binnen ;'fzienl>aivn tijd
hierover te 'l'a rijs besprekingen
moesten worden geopend.
I.oi'd ('ushcndun versvecrde zich
tegen l.oudon's frontaanvn! met h,-l
argument, dat een dergelijke bespre
king zou vooruitloopeii op de in l!Ki|
te Washington te honden conferentie.
ter verlenging van het 1'aejl'ie-vei'drag
van '-2. 'l'oen waren immers ook dooi
de betrokken mogendheden ((i root
Briltennie. de \'.S. en Jepanl tijde
lijk de bekende Verhoudingsgetallen
? >:.>: '.'?? overeengekomen voor de
respectieve groote vloot-eenheden. Kn
men zon het in 11KS1 hierover wedi>rom
eens moeten worden.
Juridisch w.'is ('ushendun's argu
ment allerminst steekhoudend, \\ant
d.".n /on deelneming aan Welke con
ferentie ook tot beperking der be
wapening (nsschen -- en nu geen zin
hebben gelu'.d. ,lhr. l.oudon ontkende
dan ook dat dergelijke besprekingen
liet karakter van een ..nieuw Verdrag
van Washington zouden hebben.
In de praktijk kon het echter wel
eens groote voordeelen hebben be
sprekingen over de hernieuwing \an
'resi.lcnt llarding's verdra.g van
Washington en o\vr de beperking der
ma.ri! :enie ! iewa | "-ni n^eti aan e i ka a r t e
koppelen.
De Dmtsohe g.-delegeerde. (i n:;; l'
emstorïf. wilde y.elt's den lia.ad uit
nood i gen een on! wa peni !!<^seon i'erenl ie
voor \'. '2.1 bijeen te roepen. Daar dit
Zeker op een eehee zou llitloopell.
wilde men loeh liever op een VaLi'e
motie aansturen, waarbij de mogend
heden verzocht worden zich eerst
informeel te versteen. De redactie
hiervan wordt nu overwogen door een
commissie, waarin ook Jlir. l.ondon
zit t int; beeft.
/<>o is het nu eenmaal. Op dit tijd
stip worden serieiise zeken buiten de
vergaderingen om en onderhands be
handeld. Nederland-België.
l-YankrijkDnitsclila.ni!.' de out ruimingskwest ie
van liet i'ijnland blijkt tenslotte in
goede- richting aait liet rollen te zijn
g.-bracht.