Historisch Archief 1877-1940
No. 2678
DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 29 SEPTEMBER 1928
Croquante UfT HET KLADSCHRIFT VAN JANTJE
croquetjes
door Alida Zevenboom
Hoe kan een mensch in dit land
zonder rheumatiek blijven? De
vorige week Dinsdag meneer Kete
laar had me een kaartje eerste rang
bezorgd ? ben ik bij het voorlezen
van de Troonrede" bijna flauw
gevallen niet omdat er zulke
vreeselijke dingen in voorspeld werden
maar omdat het zoo gloeiend warm
was en ik mijn zijden japon met de
kanten revers had aangetrokken en
die zit mij altijd een tikje tegen mijn
keel op, omdat ik haar zonder corset
niet kan dragen. Ik vind trouwens dat
de zedelijkheid er niet op vooruit is
gegaan sinds de corsetten uit de mode
zijn en de dames zich in een soort
rubber harnas inwikkelen. Maar ik
wilde het over mijn rheuina" hebben,
zooals het tegenwoordig genoemd
wordt en ik hoop dat die afkorting de
kwaal ook maar wat korter maakt en
dan moet ik zeggen dat ik deze week,
tenminste de eerste dagen, zoo heb
zitten bibberen van de kilte om me
heen dat ik de kachels heb laten zetten.
Dan zou je er dol op wezen pension
houdster te zijn. Ja, meneer van Ha,uja,
de voorzitter van de Horecaf, had wel
gelijk toen hij van de week op de jaar
vergadering [uitriep: wat zou de
wereld zonder hotel- en
restauranten. café-houders zijn!" Hij had de
pensionhoudsters er nog bij moeten
noemen, want ook wij zijn onmisbaar.
En wat hebben wij gekregen? Stof
voor dank ! Heeft een van de heeren
van de Horecaf ook maar een snip
pertje van een lintje gehad? En is er
onder de vele Kamerleden een geweest
die aan mij gedacht heeft? Waarom
is Nederland op het oogenblik in
Lijfland, als ik het zoo eens populair
mag uitdrukken, de getapte jongen?
Nergens anders door dan dat die
Ldjflandsche kampioenen die ik op
kamers heb gehad tijdens de Olym
pische Spelen, zoo uiterst tevreden
waren over mijn kost en ligging en
verdere behandeling en als het ooit
tot een levendig handelsverkeer of
een militair bondgenootschap tusschen
ons land en Lijfland komt, zegt u dan
maar gerust dat mevrouw Alida
Zevenboom daarvoor, door haar dege
lijk Hollandsch ontbijt met kaas en
een eitje en rookvleesch en een be
schuitje, den grondslag gelegd heeft.
Het is nu eenmaal niet anders in de
wereld, maar een reiziger onthoudt
alleen de plaatsen waar hij lekker
gegeten en gedronken heeft en als u
mijn Lijflandschen wereldkampioen
vraagt of hij in Amsterdam het
NU IS DE TIJD
voor een veilig
reukelooze
PETROLEUMKACHEL
van REEDERS
N. Z. KOLK 17
IAMSTERDAM
Anno 1765 Tel. 45373
Ruime keuze
ELECTRISCHE KACHELS
Reparatie inrichting.
Olympische record geslagen heeft, dan
zal hij zich dat waarschijnlijk over
eenige jaren niet meer herinneren,
maar hij zal zeggen: Amsterdam?
O, dat was die stad met die vriendelijke
lieve dame die ons zoo best verzorgd
heeft."
Stel u eens voor dat de heeren van
de Horecaf, drie weken voor de
Olympische Spelen, tegen de heeren
van het N.O.C, gezegd hadden: het
spijt ons erg maar wij doennietmee."
Wat dan? Begrijpt u den omvang
van den ramp die daarop gevolgd zou
zijn? Nu is elke vreemdeling die van
hier vertrokken is, na hier gelogeerd
te hebben, een vriend van ons land
geworden en u zal het met mij eens
zijn dat de Horecaf den lande veel
gewichtiger diensten bewezen heeft
dan een heel geslacht van onze diplo
maten bij elkaar. En die komen
meters borst te kort om al hun lintjes
te kunnen dragen !
Ik had meneer Kikus Colijn nog
even bij mij voor dat hij naar (Jenèvo
ging voor de Economie waarom is
die nog geen doctor honoris causa"
als ik zoo eens langs mijn neus vragen
mag? Dr. H. Colijn u zal het met
mij eens zijn dat het niet slecht staat
en hij zei tegen mij:
Mevrouw Alida, u kunt niet
weten van hoeveel belang bij dergelijke
congressen de kwaliteit van hot eten
en drinken is. Waarom schiet de ont
wapening zoo slecht op? Nergens
anders door dan dat eerst meneer
Chamberlain aan een slechte spijs
vertering leed en nergens trek in had,
daarna kreeg meneer Briand het met
zijn maag te kwaad en ik geloof dat
meneer Cushendun. net als zooveel
Engelschen, een bitterwater-kuur hoog
van noode heeft. Wat is het geheim
van het succes der Duitschers in
Genève? Hun gezonde eetlust en hun
ermaansche dorst, zoodat ik maar
zeggen wil dat onze regeering goed
zal doen eenige Horecaf. . hoe is toch
het meervoud van dat woord? te
onderscheiden en dan liefst niet
wachten tot don volgenden .'il Augus
tus. Do heeren konden werkelijk hun.
inrichtingen eens gaan sluiten !
En nu deel ik u nog in streng
verPRIMA
trouwen een nieuwtje mee, waarvan
u zal opkijken. Ik krijg namelijk
meneerLieberniannop kamers, zoodra.
hij ons land een bezoek brengt.
Meneer Marchant is bij mij geweest
om een heele suite voor hem te huren,
met volledig pension en ..geld komt
er niet op aan" zeihij erbij, ..als meneer
het maar goed heeft en dat heeft hij
bij u. En niet dat op hem te zeggen.'"
Toch charmant van meneer Marchant
om aan mij te denken. . . .