De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1928 27 oktober pagina 19

27 oktober 1928 – pagina 19

Dit is een ingescande tekst.

No. 2682 DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 27 OCTOBER 1928 IQ UIT HET KLADSCHRIFT VAN JANTJE Groquante croquetjes door Alida Zevenboom IK heb in de krant gezien dat er in den Haag nu ook al oen tentoon stelling is van het tafeldekkeii. Och, och, wat moeten wij een dertig jaar geleden dan toch knap geweest zijn dat wij al die dingen opknapten zonder tentoonstellingen, en zonder cursussen en zonder diploma's. En mochten de tafels die ik dekte soms niet gezien worden ? Al zou er niets opstaan, heb ik dominéKuyper eens hooreri zeggen toen hij bij meneer zaliger at, dan zou ik alleen al trek krijgen zoo artistiek heeft Aal gedekt, ori ik kan u verze keren dat die verstand had van ge dekte tafels. En met niets dood ik het, met een bloemetje en een dingsigheidje. Dat is do kunst. Alsik er nog aan denk hoe mevrouw zaliger op haar tafellinnen was. Alles echt damast van de eerste kwaliteit en elk jaar de linnenkoopman uit Brabant om het aan te vullen. Dat waren feestdagen, want dan pakte hij uit en zaten mevrouw en ik uren te delibereeren wat er aangeschaft zou worden. En hoe doen onze moderne dames dat tegenwoordig:' Een tele foontje ,.breng me nog even twee tafellakens, een beetje goejo kwali teit" en verder kijken ze er niet naar om I Van de week had meneer Stanislafski nog een klein, intiem dineetjo met een paar politieke vrienden en ik moet zeggen, al zeg ik het zelf, dat de tafels er in den Haag niet beter kun nen uitzien. Als een schilderij, mevrouwtje LINCOLN de meest volmaakte wagen JAN LIMBAGH- Haarlem zei meneer Stanislafski en hij zegt altijd ,.mevrou\vtje" als hij in zijn hum is. maat' verdei' komt hij nooit. Xoo zijn de mannen tegoiiwoordig - en een van do vrinden kon zich niet weerhouden te zeggen toen hij binnen kwam: Net ons program voor de ver kiezingen, zoo mooi. Als er maar wat meer in. de scho tels komt dan in de onze, liet oen an der er oj) volgen ik zal zijn ruuun maar niet noemen en toen lachten ze allemaal. Xo hebben niet gegeten maar ge. . . . Dan kun je liet best over de ellende van je medeincnsch praten", zei me neer Stanislafski. en ais u mij vraagt dan geloof ik dat de lamvto in onze politiek in de laatste jaren hoclo.maal alleen te wijten, is aan het feit dat do leiders zoo lokker eten en drinken, /ij praten erg mooi over allerlei misstan den als u eens wist wat ik per jaar moet opbrengen, het is eenvoudig oen schande ! maar doen dat is andere thee. Omdat ik zelf oen oogje in het zeil hield, want Sieiitje is een best kind. maar erg zenuwachtig als hoeren haar op de handen kijken, want zo is erg lachsch en zij heeft iets in zich dat sommige mannen er toe brengt een of ander aardigheidje te zoggen vreemd dat zij dat in mijn tijd nooit togen mij hebben durven doen en nieneor Pierre zei altijd wat die zei zal ik maar niet laten, drukken en fin ik heb, omdat ik heen en weer liep, nog wel het een en ander opge vangen va.ii het gesprek 011 zoo hoorde ik er een zeggen: Het is altijd een goed ding als je de kiezers met iets kunt bang maken. Herinner jullie je die laatste verkie zingen in Engeland toen n dag vóór de stemming in een van de kranten een brief van dien -Kus Tietsjerin ik hoop dat ik het goed schrijf kwam waarin hij do Kngelsehe com munisten steun of zooiets toe zei. Xoo iets moesten wij hier ook bedenken. Die brief was niet zoo heel echt, zei meneer Stanislafski. Wat doet dat er toe. antwoordde tic ander. Hij dood zijn werking. Je vindt' hier geen krant die zich daartoe loont, zei inenei'i' St.anisla.fski. Ta-ta. zei oen heel klein mannetje aan hot ondereind der tafel, laat dat maa.r aan mij over. Voor ern mooie primeur doen ze oen moord on dan. . . . wij hangen hot toch niet a;m hun neus dat do zaak niet lieeleina.al. . . . Xetto nLcnsohcn, d.'i.oht ik hij mij zelf toon ik de rum om de pudding aanstak. Als ze maar niet zoo leep zijn om die .Mclgisoho kwestie \ óór de verkie zingen op te lossen, meende Weer een ander. Dan /ouden wi.j (lic kunnen ge bruiken. Ken paai' flink alarmeercnde berichten, een beetje gespeeuloer op ons patriottisme en dachten jullie dat of een sociaal-democraat, over ont wapening of beperking zou durven spreken 'i - Wat een keurig meiisch. dacht ik bijmijzolf. - In don dienst \ an he( vaderland, sprak oen meneer met /.«.elite bakke baarden, is ons geen oj)ol'l'oring te groot en als die Meigen wei-k.ilijk on handelbaar mochten blijken, dan ge loof ik inderdaad dat het idee dat ons zoo juist aan de hand werd gedaan, nog zoo slecht niet is. mits goed uit gevoerd. l lij sprak zoo mooi en zacht en over tuigend dat ik do brandende pudding in mijn hand vlak onder zijn linker bakkebaard hield on.... Het had niet veel gescheeld of ik had dien avond de brandweer nog over den vloer gehad. Het liep gelukkig met een sisser af. . . . Nieuwe Uitgaven ~7 PATMA =; PRIM; geschreven Illot de bijbedoeling, om de schrijfster te huldigen, liet zou onbillijk zijn. dit bij de beoordeelirg uit hot oog (o verliezen: een diep gaande erilisehe beschouwing mag in een werk als dit niet worden verwacht. l let is inmiddels (!?? vraag of de auteur zij moge het mij ten goede honden tot het leveren van een dergelijke beschouwing wol de meest competent e persoon /mi /ijn. \ oor liet schrijven van een boek niet een strekking als dit was /ij in ieder i'oval aangcwezen: h.'iai' \nrigc bewondering A-OOISelma l .au'eHof. die /ij persoonlijk kent. voert haar op tot den geestdrift. het boek mi lonken, ('lii-ist iin' Door werk vuil do schrijfst er, ?p bemint, degelijk te kennen: zij vindt oen hecht verband l usschen Inensch en kunstenares, en speurt de bronnon van de kunst der merkwaard i ge X\\ eed se h e schri jt'st er 't C/tnxlinr I tuornitt tl. Sctnm La(jerliii. (i<-ïlto<tr<vnl *//<'/ -10 [tinten. A inHliTiiuin ~.j. U. ./. II". licclil. Selma Jjagerlóf wordt in November a.s. 70 jaar, en dit boek is blijkbaar jok moeilijk oen fout noemen; e*.. ex act-Wet onsei ia p J iel ijk e monographie is hier immers niet de bedoeling. Kn do liefde, waarmee hot boek is geschroAeii. geeft er oen eigen waash aan, die liet sympathiek maakt om te le/en. liet boek is kostbaar uitgegeven, on versierd met een groot aantal platen, waarbij vele portretten van Selma Ijagcrlöl'. HEKMAN M! DDEXDOKP

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl