POPPKNKAST -- allemaal pop penkast zingen ze in den Volks schouwburg in de Fransehelaan. Kn het was j.l. Woensdag in den Raad lichtelijk poppenkast : gelijk reeds dagen lang om en op het Prinsen hof. Men hoeft over geen BouherElsensohn-Louis David-fantasie te beschikken om er het tafereel voor uit te denken. Immers: de la.atste politieke dagen in Amsterdam geleken de zomerda,gen aan de Pool. De lucht zat vol rs,dio boodschappen, net als toen Xobile in het nauw zat. Kn de hoofdzaak van het S.O.S. telegram luidde wel: lieve Esdeeapeeërs, kom terug. Alles is vergeten en vergeven. Zooals Nobile liet seinen: daar en daar zitten we; zoo heeft het bur gerlijk bewind van Amsterdam in alle radionetten, waarin politieke teekens worden opgevangen en verstaan, laten weten: We hebben het koud. Alles vriest om ons dicht. We raken op drift of op afdrift. Om gezamenlijk vrijmakende stroomingen te zoeken. zouden we rooie redders op onzen schots willen begroeten. Heintje wilde wel. Wibaxit wilde wel. Verleden jaar moest het parool luiden: drie of geen. Toen gold het afweer van een aanslag; en verzet tot het uiterste. Nu ziet men dat het ook anders kan; ziet de levenbrengende stroomingen langs zichzelf en den ijsschots, waar de anderen op radioën. drijven; en wil het ook aldus zeggen: twee plus waarborgen. Maar de politieke leider wikt. De politieke organisatie beschikt. De Federatie ging niet accoord niet de fractie-meerderhcid. Schaarde meri zieli achter de per soonlijke aspiraties en gegriefdhcden van den ,,derden" man;' Voelt men buiten den Raad meer voor abstinen tie en obstructie, dan voor meeregeereri 'i \Foe ook: de jonge doctor in de economie kon het eigen vlot niet meer aan; hij die het grootere Amsterdamsche door zooveel moeilijke slui zen wist te peuteren of t e ploet eren. Men moet niet iedere veertien dagen in den Raa,d komen. Ala:t,r a,f eiL toe. Wie een paai' niaial in i-eii t'a,milte komt. merkt de vcra.nderingeri op die ziet hoe de nierziekte en zorgjes het eene gezicht aiuipakken en hoe de liefde liet andere met rouge toucheert ; hoe groei de kleinen laat opschieten en ouderdom schouders indrukt. Dat alles ziet de vaste over-de-vloerganger niet . Ik heb aan Ketelaar gewonnen: de een ja,;!,!' bewind niet aa.n. Op het kussen, ol' van liet kussen, blijven zij (ie zelfde politieke ..nijveraai s". /iet men den drie vertrokken roode wet houders de meerdere arbeidsleegt e aan:' l )en doctor niet ! Hij deed va7imiddag niet meer da,n bedanken voor de eerste .lan Klaassen verkiezing. ..l l ij zou zich in dit ( 'ollege als eenigen roode erg eenzaam voelen, en daar hij ook verlegen was (sic) ei' weinig tot ontplooiing kunnen komen". M.'IIH zwaarte van zijn ambt bracht hem op Hij mor! nog e\,ii geduld hebben: tijd de Iioognoodige training die /.ijn maar y.']\ vol waaksche activiteit, en oogengordijn wat optrok en zijn kra,cht nog. De Miranda, kijkt mie? ?lasticiteit wat opveerde. 11 ij werkte zeriger alsof hij er persoonlijk nog a.ltha.Ms ei'ii map al' in het tempo van altijd niet o\ erheen heeft kunnen een jongen post kommies. komen: terwijl men aan Poiak niets Ik hel) aan den Burgemeester \ er- ziet: maar \vaai schijnlijk hem het loren. Natuurlijk. Hij heeft de zorg en ai beidsgeinis als zoodanig hel ineesle moeilijk heden voor de burgerlijke schrijnt. Poolexpeditie. 11 ij is een man van l >i. Vos uinu. De Poolxos /nekt rechts. ma,a,r zijn linkerhand kwijt. Kameru a rml e op. Kn hij L-aat na /ooals hij over den achterstand in het T.1, jaar dienst niet zoo\\ü! liet/i M'de werk sprak: dat moet druk helee- pensioen, al- d ? M-heideiide dr. Kuiper. kenen. de directeur van hel \V.',i.. in de/.e Of bij er niets voor voelen zou om /.elfde |{a.-!.d.-zi(1 inn- na /.ooua! \eertiv. eveiiais N'obile zich vaa het iiiL'e- dienstjaren, /oo beloont de politiek \roieii za,akje o|) liet Poolijs te laten ook n ie t > ?:?!? -el /.i.jii kunst r-naren . afhalen: al was het ook door een l l ij heeft misuemvpen en ra "k luitenant Koppen met een K.1..M. !;'egrepen : im ('ros/.,-n (-en/en onuemjicliieii'r t \vijfeld niet slecht uvl rd als wetWe.lrave Boissevain alleen u-edijl houder ais h\ u'iêi.is! . misschien (,!> het Poolijs, l i i.j /on d:' nuk in beter dan a!-- -ocirleii st eimconst ri:c.:"<[iiatorwarm! e doen. Als hij maar leur. den stoel met de knoppen en het u apen De dankwoorden, die .h- Bi;igevan \nisterilani in den rug voelt. meeste!- ^prak. te|-\\ijl /.ijn stoel e\eii Als hij ma:;'.:j in alle K-langen en \ oor mr !fnt^er< ->l,i(n| koipi Ie K u'est !es \ a n i Ie/i', '/i j tre el, on /.e -,! a d . Worde l!. l\ il n ! ten ;: K \ , |-: l [elM l .'i;1 l) in'ü'r Vooir! de ..zi.jlle". op l:el eer-t i _el l,.! \\oideli. p!a:i nriii' ineeprat ei;. Ter II, ?.::;. |s dezelfde nog. D ra l, l e-; Abraham- /.iel mee de zu a ;' r! >? \ a n b' l- ]?'. K NsT l! \ Dit is een \'an die boeken, waarbij het van je stemming afhangt, of je ?/.>? amusant vindt of niet. Het is een boek vol nonsens, en al geeft de titel aa.n. dat het ..zinrijke onzin" is. het, is vaak meer onzin dan zinrijk, liet zal dan ook voor veel menschen geen boek zijn. om bet ineens int te l zenwant het gaat er dan min of meer me.' alsof men zich in het gezelschap be vindt van een droogkomiek persoon.. die je wel aan 't lachen brengt, maai die. omdat hij nu eenmaal de fataliteit niet zich meedraagt van altijd droog komiek te moeten zijn, je op 't laatst begint te vervelen. Tot je weer in de stemming bent. om naar hem teluisteren. Toch is het een aardig boek. een boek dat je. na den zucht : ..non heb ik er genoeg van", over een tijdje opnieuw in je handen neemt, om ln-f o n verst oorbaar-voorgedragen gezwam want dat is het verder te gaan verwerken. Het is over 't algemeen goedmoedig van toon. maai- bij de behandeling \ an sommige onder werpen wordt het tot venijnig sar casme, en daar stijgt het boek on middellijk in waarde, herinnert het zelfs aan den. ook zoo .piaii-zoets:ippig-\ riendelijken betoogt r.-int. dien men kan suvoureeren in den Bienkori' van den groot en sat iricn.-, Marnix \ a n St.-.\ldegonde. Maai' die passages zijn in dit boek toch zeldzaam. Inmiddels.. menig braaf staatsburger, die niet hopeloos in zijn ijdelheid vastgeroest zit. kan uit de/.- verzameling non-eii\\at leeren. en /.ij. wien on/e min <'i meer verpolitiekte samenleving -'en bron van ergernis is. kennen aan menige blad/.ij hun hart ophalen. Want de auteur blijkt die sam"ii],.\ inte kennen en te doorgronden, en zoo had hij. bij ai de nonsen^ die hij \ erkoopt, een iaak te vervuilen, waarvan hij zich k\veet o]i een Ilianier. die allicht evenveel uitwerking heeft al een zu a 'l r\\ ii- lit ie,'.- hroehnr--. , . . [?ri'ïj^" l II-: K MA N MIDDKXDOHP