Historisch Archief 1877-1940
No. 2686
DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 24 NOVEMBER 1928
Frankrijk
^ De jongste Kabinetswisseling in Parijs heeft
den socialist Paul Boncour aanleiding gegeven zijn
vriend Briand in een hartelijk schrijven mee te
deelen, dat hij bedankt als lid van de Fransche
delegatie naar den Volkenbond, en zijn partij
genoot Jouhaux heeft op dezelfde wijze gehandeld
wat diens deelneming aan de voorbereidende ont
wapeningscommissie betreft.
IN'u heerscht er al geruimen tijd ontevredenheid
in het kamp der roode broeders over het feit. dat
de fraai gelokte Paul Boncour maar kalm voort
ging met deel uit te maken van de vertegenwoor
diging te Genève eener regeering, die in de nopen
van het gros der sociaal-democraten o.m. ten aan
zien van het ontwapeningsvraagstuk niet voor
uitstrevend genoeg zou zijn. Kn nu Poinua.iv het
zelfs zonder de medewerking der radicalen moet
stellen, vond Paul Boncour, dat hij niet langer kon
optreden namens en voor een dergelijk bewind.
waartegen zijn eigen partij scherpe oppositie voert.
Zeker, er had zich feitelijk met betrekking tot het
Volkenbondsbeleid nog geen conflict met de
regeering voorgedaan, doch om van alle gezanik
verder bevrijd te zijn en niet straks wellicht in
een uiterst moeilijk parket te komen, achtte de
man met den Danton-kop het ma.a.r beter vóór
dien voor de eer te bedanken. Briand zal dat niets
prettig vinden, want nu valt het wel bijzonder in
het oog, dat er reden is voor de vrees, dat het den
Minister van Buitenlandsche Zaken vermoedelijk
binnen het huidige Kabinet aan voldoende krach
tige ondersteuning van zijn internationaal beleid
zal ontbreken.
Intusschen is het ook heel wel denkbaar, dat
de voortreffelijke redenaar en uiterst handige
politicus, die Boncour is, tot den thans door hem.
ondernomen stap is overgegaan om voor de toe
komst zijn eigen positie te versterken. Misschien
meent hij, da.t hij door zich thans eens even terug1
te trekken, staks een des te betere kans zal krijgen.
om een fraaien sprong, b.v. naar een
Ministerszetel, te doen !
Teekening voor de Groene Amster
dammer" door E. Plachte
verwerping van de motie tegen den pantserkruiser
Teekening voor de Groene Amsterdammer" door Joh. Braakensiek Ji
Paul Boncour
IMlitx hUllliE
Minister Stresemaim heeft y.ijn terugkeer in het
werkzame openbare leven, dat hij leidt ;Ms hij /.irh
weer heelemaal goed voelt (hetgeen na een maan
denlange rust liet geval is), met. een rede gevierd.
die zeer zeker voor Kijkskanselier .Mullei'
iiatigenaarn geweest moet zijn. Deze kreeg immers een
pluimpje voor zijn optreden op de negende Volken
bondsvergadering, waar hij volkomen in overeen
stemming met de denkbeelden van zijn Minister
van Buitenlandsche Zaken gehandeld had. 11 ij
onderstreepte dat nog eens door opnieuw de
Duitsche stelling te verdedigen, dat Duitschland
een recht op vervroegde ontruiming van het
Kijnland bezit, zoodat dan ook de ontkenning daarvan
door de vroegere tegenstanders van het Duitsche
Rijk in Stresemann's oogengeen genade kon vinden.
De
in den Rijksdag
Duitsche sociaal-democraat
en thuis
Dit gedeelte der ministerieele rede ontmoette
uit den aard der zaak ook bijval bij de nationa
listische elementen in den Rijksdag, die overigens
niets beters wisten te doen, dan af te geven op
het door de regeering gevoerde buitenlandse]! be
leid, waarvan het streven naar verzoening het
leitmotiv is. Men rneene intusschen niet. dat
(?raaf Westarp en zijn vrienden, in staat zijn een
andere, betere, praktisch voor verwezenlijking vat
bare politiek aan te geven. Feitelijk toch is de
staatkunde, die Htresemann voorstaat in de ge
geven omstandigheden de, eenig juiste. Zoo denkt'
er ook de meerderheid van den Rijksdag over.
getuige het feit, dat de door de Völkixchen inge
diende motie van wantrouwen met niet. minder
dan 98 tegen 21!) stemmen verworpen werd;
alleen de I >uitsch-Na,tioria,len en communisten
voelden er voor met de Volkischeii hun steun aan
de motie te verleeneii. Men is niet ver van de
\vaa.rheid verwijderd, zoo men een dergelijke
houding toeschrijft aa.n de niet genoeg te la.keti
fout. da.t louter uit hoofde van bhmenla,ndsr!ie
politieke overwegingen naar tegenwerking o)> het
gebied der huitciilandschc politiek gestreefd wordt.
Zulk een gedragslijn past' wel geheel en a' in hei
ka.der van staatkundig nog steeds zeer arhl erlijke
lieiien a.ls <ira,a,f \\estarp en /.ijn bondgenoot * :,
van uiterst rechts en uiterst links!
l-'er Stresenian ?> (en fooneele verscheen, had mep
van hei merkwaardige pa.nt serkruisere. .lieert
^,'no'ien. Kraai was de (.-n beste gege\ en muziek
over liet alg< meen IIK i en vooral de palitx ;??
kruisersonat e van den socialist \\el-. die .. //ti',
\alsehe klanken el hooren. maa'kle e i, dr, tinti..'e.
sh chien indruk.
Wels hield n.l. een donderrede t,.ge,, ,-,!i,.,|. ,|j,.
hel afbouwen van hel bewuste schip ti'.o^el'jk
/.ouden nia.ken, een donderrede dus te^en die par
tijen, die niet de sociaal-democraten achter de
groene tafel zitten en /.uilen zitten, als het tot c'.-H
Kabinet van de groot e coalitie zal komen, l )e
boosheid bij de anderen scheen nogal gloct Ie zijn.
Van het in ontvangst nemen van zulke felle ver
wijten als de heel' Wels hun in zijn voor de galerij,
d.w.z. voor de kiezers bedoelde rede. naar het
hoofd slingerde, waren ze niet gediend. Weldra
echter keerde de rust weer, toen de sociaal-demo
craten verzekerd hadden, dat het dwaasheid ware
zich iets aan te trekken van een redevoering, die
louter en alleen ten doel had de socialistische
kiezers in een goed humeur te brengen, opdat zij
niet kwaad weg zullen loopen naar de commu
nistische concurrenten ! Waar ten slot t e ook de
democraten voor afbouwen stemden bleef een,
Kabinetscrisis uit. De socialisten hebben tegen den
kruiser gedemonstreerd; daarmee is aan de partij
eer voldaan. (leen haar op Müller's hoofd of op
dat va,ii een zijner roode ambtsbroeders denkt er
aan op grond van de gevallen beslissing de porte
feuilles neer te leggen.
* *
*
\4><lcTland'
Mr. Patijn. de burgemeester van den Haag. zaS
vermoedelijk met leedwezen vernomen hebben, dat
liet in 1!(2:> ingediende' wetsontwerp tot wijziging
der (iemeeiitewet is ingetrokken. Daarin toch was
o.m. de mogelijkheid geopend die nu niet be
staat-- dat de burgemeester voor de eer van het
Kaa,dsvo<irzitterscliap zou bedanken, in welk ge
val de vroedschap haai' eigen president zou moeten
kiezen, liet leidt geen twijfel of de Ilaagsche
burgervader zou dolgraag van een dergelijke be
voegdheid gebruik gemaakt hebben. Man met zelf
kennis als hij is. weet hij immers al te goed, dat,
hel in alle opzichten beter zou wezen, indien een
ander in den Haad der Residentie den hamer zou
hanteereii. Xog onlangs weer heeft men da.a,r een
scène beleefd, die verre van verheffend kon heeten.
Dat twee Raadsleden elkaar in gemoede verwijten
hel, niet zoo nauw te nemen met de waarheid,
d;i,t dergelijke verwijten in rond l iollandseh worden
i^e'.iii. is heeletnaa! nie erg. Vv'e /.ijn in <>nze da.gen
voor y.nlke kleintjes niet' vervaard. Maa.r
allerdwjüt.st of droef? wa.s de houding van den
voor/.iher. die het lawaai niet, meer macht i g zijnde,
de bijeenkomst schorste en daarna onmiddellijk
\erdween. zoodat de vergadering niet gestolen
i.sen st rak,- nog alt i.j d voortgang zal i i ie n en te hel/ben '?
EEN
GESCHENK