No. 2688 DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 8 DECEMBER 1928 De Tweede Kamer en het Sinterklaasfeest door Melis Stoke Croquante croquetjes door Alida Zevenboom HET lid van de Tweede Kamer der Staten-Generaal mevrouw Van Itallie-van Embden heeft bij de beraadslagingen over de waterstaatsbegrooting een zeer waar woord ge sproken. Zij vroeg bescherming van den voetganger, die zich tegenwoordig de allures heeft moeten geven van de vervolgde haas. Overal aldus spreekster wordt hij opgeschrikt, moet hij huppelen en springen ter wille van het moderne verkeer. Voorts kwam spreekster op tegen het oorverdoovend gekrijsch, getoeter en gegil langs de wegen. In het buitenland is dit kabaal lang zoo erg niet. Het vee mag niet verschrikt worden, maar de mensch is aan zijn lot overgelaten. Hierop heeft de voorzitter voor gesteld op den St. Nicolaasdag de zitting vroeg te doen beginnen en te doen eindigen om 3 uur. Aldus werd besloten. Ziethier, lezers, een brok parlemen taire geschiedenis. Oogenschijnlijk heeft het voorstel van den Kamervoorzitter en het naar aanleiding daarvan met algemeene stemmen en zonder debat aangenomen besluit niets uitstaande met de ge rechtvaardigde klachten van ons jongste Kamerlid, maar inderdaad ligt er een verband dat te denken geeft. Waarom besluiten honderd volks vertegenwoordigers op een kinderfeest13.50 Abonnementsprijs van DE GROENE" per jaar: Nederland f 10 Indië(Zeepost) 10. ~ (mail). Argentini Belgi Duitschland Egypte Frankrijk Griekenland Oostenrijk Spanje Tsjecho Slowakije Zuid-Afrika Denemarken Itali Noorwegen Zweden f 11.50 (f 13.50 dag hunne beraadslagingen in 's lands belang af te breken op een uur waarop de kinderen zelf nog op school zitten ? Om cadeautjes te koopen, en versjes te maken en te knoeien met pakpapier, lak en touwtjes, zult u denken. Misgeraden, althans grootendeols onjuist. De diepere bedoeling is dat d e Kamer leden, opgeschrikt door het beeld dat het jongste lid heeft opgehangen van het straatverkeer, bevangen werden door de vrees dien dag niet op tijd thuis te komen, of, zoo al op tijd, dan toch deerlijk verminkt of minstens gewond door eene aanrijding. En dat op een huiselijken feestdag. . . . O.... zeker, het is wel voorgekomen dat het eene of andere Kamerlid thuiskwam met een blauw oog of een ontwrichten arm. Maar dat was op een gewonen werkdag. Hoe is de mensch. . . . ? Zorgeloos en onbewust van de hem omringende gevaren pleegt hij te huppelen en te springen langs de straten, blind voor lijfsgevaar, doof voor oorverdoovend gekrijsch, ge toeter en gegil langs de wegen. . . . Maar dan, plotseling, komt een waarschuwende stem, uit Leiden, of van elders, die zijne ooren en oogen opent.... Plotseling ziet hij den afgrond aan zijn voeten. . . . denkt aan zijn gezin. ... en besluit, in begrijpelijk, zoo niet vergefelijk egois me, 's lands zaken blauw blauw te laten in den namiddag van het jaarlijksche gezinsfeest par excellence. Wij hebben het van belang geacht iets van die stemming vast te leggen en hebben ons tot eenige Kamerleden gewend met de vraag: Wat hebt u gedaan op 5 December j.l. na dn vergadering der Staten-G eneraal? Wij laten hier eenige van do mar kantste antwoorden volgen. Do heer Jan Duys schrijft ons: .... ,,ik ben met Nolens mee naar huis gegaan om in zijn garderobe het een en ander bij elkaar te zoeken voor een Sinterklaas-uitrusting. Daarna heb ik die spullen thuis aangetrokken en ben voor de kinderen van Mr. Joekes gaan Sinterklaas-spelen". De heer L. de Visser: .... ofschoon principieel tegen stander van dit kapitalistisch-religieus feest, ben ik voor elk mijner kinderen een vuurwapen gaan koopen...." De heer Droogleever Eortuyn: .... ben een surprise gaan voor bereiden voor eenige Rotterdarnscho wethouders als tegenbeleefdheid voor de grappen die zo mij onlangs hebben geleverd Generaal Duymaer van Twist: .... naar de Witte gegaan. ..." De heer Kleerekoper: .... ging eene protestvergadering: van zwarte Pieten bezoeken, waar do gedwongen arbeid van Inheemschen. besproken werd." Dr. Vos: .... voor Sinterklaas gespeeld bij de Jongeren in den Vrijheidsbond. Ze gelooven er niet allemaal meer aan.. ." Minister van der Vegte: .... een tol voor mijn neefje ge kocht Voorts zij nog vermeld dat alle leden veilig hun huis hebben bereikt, mevrouw Van Itallie van Embden huppelend en springend als een. haas, en. de overige leden in oorvei'doovend krijschende, gillende en toeterende taxis. t> N nu is meneer Mari Treub alweer J een week over de zeventig. Waar blijft de tijd ! En wat komen al onze groote mannen, de een na de ander, in het eerste vuurgelid te staan 011 wat staat er achter hen? Ik maak me daar wel eens benauwd over. Ze zeggen wel dat er maar eens in do honderd jaar een genie geboren wordt, maar dat is toch een schrale troost voor do menschen die zoo'n genie net niet meemaken. En meneer Mari is een gonio, daar zijn wij nu wel achter gekomen nu hij zeventig is gewoost. Ik herinner mij nog de dagen dat meneer Mari pas van zich dood spro ken. Hij dineerde toen met zijn broer Hector on meneer zaliger zoo goed als eiken avond bij den ouden Polman in de Warmoesstraat en er moet daar heel wat uitgebroed zijn. In die jaren toen hij zoo radikaal heette, noemde men hem een oproerkraaier die eigen lijk zoo heel veel niot verschilde met Domela Mieuwenhuis en Troelstra. Ik moet u zeggen dat ik nachten niet geslapen heb toon meneer Mari in don. Raad kwam. Wat voorspelde het Handelsblad" eiken avond niet voor vreeselijks ! En wij hadden toen nog maar alleen do schutterij om ons to beschermen. En tocli.... on toch .... ik kon het haast niot gelooven «lat meneer Mari de boel op zijn kop /ou zotten, want hij was zoo'n echt pret tige man. J lij kwam bij meneer zaliger veel over don vloer on ik weet nog heel goed op een avond, dat meneer en mevrouw hun trouwdag vierden, meneer Mari mij in de gang om mijn middel pakto on mot mij begon te walson. En als oen dansmeester zoo danste hij. En wat zei hij niet een leuke dingen aan mijn oor ! Maar er l.ig een loopor in de gang en die raakte door ons gedraai los en in oons . . .. ik zal liet mijn loven niet vergoten .... daar lagen wij languit op don grond, want de loopor was ondor ons woL^esehoten. Ik heb meneer Willem van Leeuwen. die toon, geloof ik, wethouder was. en die er bij stond, nooit moor y,oo hartelijk hooren. lachen. Kr hooft don volgendon morgen wat gezwaaid in do kouken want mevrouw zaliger was niet gemakkelijk en zij vond hel niet to pas komen, dat een van haar meisjes, on nog wel de ingetogonsto, zich zoo liet moesleepen, en zichzelf vergat dat zij met een der gasten.... en dan languit op den grond ou iedereen had mijn kuiten gezien. Het goede niensch moest nu eens weten dat op dit oogeiiblik heel Amsterdam mijn kuiten gezien heeft want waarom zou Alida niet mee mogen doen aan de modo? En ze mochten gezien worden, niet waar, meneer Mari 'i Och. och, hij zal er nu geen oog moor voor hebbon .... Zeventig jaar ! . . . . Maar als hij eens bij de haard zit en achter zich kijkt... elk mensch moest daar op gezette tijden verplicht toe worden.. .. dan moot hot hom toch oen voldoening zijn dat zoo goed als alles wat hij in zijn rumoerig jong hoofd had on dat hij dacht dat verwezenlijkt kon woreon, ook werkelijk verwezenlijkt is.En nu moet hij erg voor het goede y.ijri heb ik gehoord, wat ze in de politiek conservatief" noemen, .la, zoo gaat het. Maar gelukkig heeft do wereld telkens behoefte aan dio jolige snuiters die de boel op stelten zotten, want dat zie ik ook wel in dat als er van tijd tot tijd niet eens een klein slootje gegeven werd, hot oen suffe en duffe boel zou worden. Waarom ik dat zeg? Omdat zo mij voertig gulden hooger hebben durven aanslaan in de belas ting. Zeker omdat ik en al die andere rijke pensionhoudsters zoo'n slag ge slagen hebben met die mooie Olym pische Spelen ! En dan kun je geen krant opslaan of je loost er in van belastingverlaging. Ik zou toch wol eens willen weten in wiens zakken al die verlagingen verdwijnen. Ik vind het vreemd. Ik had voor meneer Stanislafski een mooie nachtzak geborduurd voor zijn Sinter klaas, waarin hij zijn nacht sokken on zijn pyjama en zijn flaiiollenborstverwarmer on zijn halsdoek kon bergen en ik heb er Truitje, het tweede meisje, een versje bij laten maken want dat kan ze erg goed. alleen dacht ze dat het voor heel iemand anders was want wat hooft je perso neel met zulke dingen noodig 011 ik moet zeggen dat ik me weer eens zal uitsloven ! Hij hooft er niet naar omgekeken. Maar zoo'n nieuwerwetschepop, die een of andere madam hem gestuurd heeft, daar is ie dol moe. Die lag van morgen op do plaats waar mijn nachtzak had moeten liggen! En dat ding hooft mij bij elkaar nog drie gulden vier on twintig cent gekost. Neen, do galanterie bij do mannen is de wereld uit. Dan maar liever meneer Mari die wist wat eeu vrouw toekwam ?zelfs al was het maar een dienst meisje met wie hij in de gang walste maar toon was hij ook nog volbloed radicaal. Wie weet hoe hij nu is ge worden .... De Shilerklaastijd in voorbij i' n daarmee nuk de razernij i'an tiet verplichte dtehten. Men ziet bij ouderdom en jeni/d >l'n>ttxi>a»iiiii!/ en de, lerensrreiii/d ir.ee r np de auni/eziehleii. (ielede)i is hel drukkend leed i'iiii poi-zie in kuurt n en ziceet </ebaard bij late lampen. ....hit vers <>!> vaders n te mee das e/i ij rooi pa' s beurs of in-lenlaseli i'ii duizend luidere rniiii>i"ii. A'« zet/t v lachende: ..koin-koin'', ,.daar draal je toch ijeen hand foor otn. jij se/iudt ze uit je minne, zei/...." En als ik zei; ..dut is n'tel zoo". dun koot' tk: .,11011. ..hè. ..toe... of oh..." of ..n'ees-7ioit-nie(-zoo-/laun'-zèi/" . . . . Ik set dus ztrichlend roor den drnnti tot nnderer -ereni/d mijn jien in i/ain/ op speeti/oed, huisraad, tmeketi. op lijtijocd. seheerzeep en, bonbons, en zit, al dtehiend. binnensmonds reraehtelijk Ie r kieken. 'k \\~erd in de eii/enaardii/lieid ca n, onbekenden iniien'ijd en een dozijn i/eslae/iten .... 'A1 Zooi] alles i'ii mij, als een direïl. en i/rinnikte beleefd, tenrijl de muteren brullend laehten.... =PRIMA