De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1928 15 december pagina 17

15 december 1928 – pagina 17

Dit is een ingescande tekst.

Wetenschappelijke Varia OUDE KENNISSEN Geestelijk minderwaardig" op grond van wetenschappelijke belangstelling door Dr. P. van Olst OVERMAAT van geleerdheid voert tot ra zernij" is de troost voor velen, die met geen mogelijkheid bang kunnen zijn voor dezen weg naar razernii, en die van nature voor een eventueele overmaat" niet behoeven te vreezen, zelfs niet voor een normale portie. Dat belangstelling in wetenschap werkelijke en reden kan zijn om aan gezien te worden als geestelijk minderwaardig, leert de volgende geschiedenis, die ik tegenkwam in de Amerikaansche Journal of Heredity". Edward D. Metcalf, Buffalo, Johnson founty, Wyoming, was blijkbaar een waardig vertegen woordiger van den Amerikaanschen mercator sapiens", waaraan Amerikaansche wetenschappe lijke instellingen hun bloei te danken hebben, niet alleen omdat er wetenschappelijke werkkrachten bestonden in Amerika, maar ook handelslui, die enorme bfdrpgen beschikbaar stelden voor labo ratoria, en alles wat daarmee annex is. Deze Ameri kaansche mercator sapiens" immers is een veel meer presteerende menschensoort dan de Amsterdamsche mercator sapifns uit onze gouden eeuw, die, zooals onze rector magnificus onlangs opmerkte, de Amsterdamsche Hoogeschool, hst Athenaeum, kalm liet voortkrummelen als een bloedarm, kltinscheepsch instituut. De belangstelling van voor noemden Metcalf' ging uit naar de eugenetica, de kunst van ras-verbetering. Hij wist dat de Amolican Genetie Association" een nob;'l doel maar geen geld bezat. Dit Amerikaansche genootschap stelt zich behalve de studie van het kweeken van planten en disren, ook de eugenetica ten doel, zooals in vele andere landen, en ook in ons land, geschiedt door gelijksoortige vereenigingen. In 1921 maakte Metcalf een belangwekkend testament. Hij bedacht in de eerste plaats zijn gezin, zooals een mensen met gezond verstand doen zal, en toeh in een be scheiden mate, zoodat ook daaruit, zijn gezond verstand blijkt. De erfenis was als volgt te regelen door de executeurs: Eerst kreeg een nicht, die als weduwe dapper vocht om zichzelf en haar kind te onderhouden, 2000 dollar, dan kreeg zijn vrouw zijn heele huis en have, en bovendien werd dadelijk een som van 10.000 dollar toegewezen aan -de American Genetie Association om uit de rente ervan de verspreiding der kennis van de wetten der erfelijkheid te bevorderen. Als dit instituut opge heven mocht worden, ging de som over op de bekende Smithsonian Iiistitution met dezelfde bestemming. De rest van zijn bezittingen, roerend en onroe rend, moest te gelde gemaakt worden en belegd worden in staatsleeningeii, gemeente looningon e.d. met bepaald.' voorschriften erbij dat. niet «lle eieren inén korf gepakt werden. Zoo zou een fonds verkregen worden, dat alleen voor goede doel einden gebruikt mocht worden maar nooit ..wastcfully or extravagantly or to encourage idle or luxurious living". Uit dit fonds moest zijn vrouw jaarlijks 2500 dollar krijgen zoolang zij niet her trouwde, of anders 1200 dollar. Zijn zoon kreeg. 5TAANDE LAMPEN EN LAMPJES ^kj^|MEUBEI_ =FABRIEK MESKER PARKSTRAAT] r\ DEN HAAGlVj zoodra hij tot de studiejaren kwam. 1200 dollsis per jaar voor zijn studie. Als deze zoon belang stelling mocht krijgen in wetenschap, vooral biologie en erfelijkheid, en in deze richting wer kelijk iets piesteerde, moest hem zooveel geld daarvoor beschikbaar gesteld worden als maar mogelijk was, vooi- zoover het geld niet voor andere doeleinden was aangewezen. Ging de zoon echter den praktischen kant uit en bc-wees hij in kweekei ij of handel of fabrieken ga\en te ontwikkelen, dan kreeg hij 10.000 dollar op zijn (lenigste jaar en nog eens deze som op zijn veeitigste jaar. Mocht de zoon trouwen, wat Metcalf hartelijk hoopte. liefst niet later dan zijn vijfentwintigste jaar, en met een meisje uit een familie waarin nuttige en knappe menschen veel voorkwamen, dan kreeg hij 5000 dollar en voor ieder kind dat drie jaar oud werd, telkens 2500 dollar. Zijn dochter moest finantieel gesteund worden bij het krijgen van een praktische opvoeding en geestelijke ontwikkeling. Uitdrukkelijk geen frutjc muziek of kunst" en dergelijke oppervlakkigheden, die pedanterie, ijdelheid en dwaasheid opwekken, die later weer met bittere ervaringen afgeleerd moeten worden. Ook mocht haar hoofd niet be zwaard worden met abstracte studies, die soms tot overspannen zenuwen en slappe gezondheid \ceren. waardoor de mogelijkheid van een gelukkig en nuttig leven verkleind wordt. Metcalf wil dat zijn dochter de wetten z-d lecren van gezondheid en schoonheid en hoe, men de1/e kostbaarheden be waren kan; bovendien dat het schenken van edele mannen en vrouwen aan de wereld de grootste' roem is voor een vrouw. ..College girls are freejuontly failures as \vives and motlvvs" /.egt Metealf. Hij huwelijk en bij het krijgen van kinderen gelden voor do dochter dezelfde premies als voor den zoon. Vijftig jaar na Metcalf's dood wordt het fonds gesloten. \Vat er dan ovev is wordt voor de helft. \e-rdeeld over kinderen en kleinkinderen en de andere helft komt in handen van de American Genetie Association onder dezelfde bepalingen als ele r.-eds ve-rkrcgen 10.0OO dollars, n.l. tot liet ver spreiden der kennis van ele crfelijkheielswe'tten. Mocht mevrouw Mctcalf op grond eleT wetten van Wyoming gebruik maken van e-en recht tot keuze". dun komt de helft van Mc'tealï's gche'cle l K-zit dadelijk aan zijn vrouw em de andere- helft daelelijk aan ele- Am. Ge-n, Ass.. maar hij meent dal hij in ele vermelde u'gcling eip de' be-ste- e-n \erstandigste manie-r ele- toekomst van vrouw en kindere-n ver zorgd heeft. Uit ele uitvoerige- toelichting, die- Metealf geeft bij zijn keuze- van ele- crfelijkheielsstudie- als object voor zijn gulheid, stip ik nog aan ; ..wat ele wereld nooelig hoeft is een mense-h"nrus. dat noch naar den geest, noch naar h'-t lichaam verminkt is; als menschen in goeden staat, geboren worden is lu-t nie-t nooelig dat zij Ivrboren worden. Godsdienst kan ons aan idealen helpen, maar wetenschap moet ele-n weg wijzen naarde verwerkelijking ervan. De; inenseh is een schepsel dat evolueert, maai nog niet nf is. Dit is alle-en te- verkrijgen door toegepaste we-te-nse-hap. Godsdie-nst op zie-l'/.e 11 kan elit, nooil bewerken, want polijst e-en mensoh zooveel je wilt. al elit ge-polijst, moe-t je opnieuw doen bij zijn zonen e-u kleinzonen, want deze glans is evenmin erfelijk als ele klevre-n. die- e-e-n me-nsch draagt. Geielselie-ns* is op zijn be-st e-en krnkom me-nse-ben bij hol locipen te helpen, om ek zwakken en c-ige-nzitinigc-ii door he-t leve-n h'-en te- Ivlpen". ..De- tegenwoordige tijd is iiiisschie-n ele- knlie-kste; e-u ele lastigste van de- monschelijke' ont wikkeling; Ivt, is een tijel w:i-.um de piimitioNo in stincten beginnen te- verzwakken maar verstand e-n wil nog nie't. voldoende ontwikkc-ld zijn om ce-n betrouwbare giels te' zijn. I U-t gehc.elc nie-nse he-nras kan thans het best ve-rgelc-kc-n worden ine-t. e-en jongeman, elie jeiist, van de- «oadcmie komt. Zijn sue-e-e-s in ele- ten-komst /.al voen'namelijk \aii zijn eigen inspanning afhangen." Ik ben een gastvrij man, en voor mijn vrinden bc» 'k zelfs op het onmogelijkst uur te vinden. icant dankbaar voor fik ongemeld bezoek. . . . J\laar tóch heb ik de dienstmeid opgedragen voortaan elkeen die naar ..meneer" komt vragen te onderwerpen aan een onderzoek. 'k Weet niet hoe 't komt. maar in de laatste, wekuvroeg men mij ieder oogcnblik ie spreken, en onder 't ganglieM stond een grijnzend heer. met in zijn blik de vreugdevolle, wijding van wederzien na jarenlange scheiding. . . . ..Mijn naam ia ,Y.. herkent u mij 'niet mee/ . . ':" Ik drukte hartelijk uitgestoken handen, en vroeg mij af hoe ik in alle standen der maatselia])pij zoo'n vriendenkring bezat. hoetrcl ik loeh teruggetrokken leefde, en blijkbaar op den rand van 't otibc'eefdi h n tl naam en uiterlijk' vergelen had. . . . Van ieder bleek, als zijn verhaal gedaan i"tis. dat 't hem helaas niet voor den, tcind gegaan wtix. en niet door eigen schuld, doch louter pech, . zoodat hoeirel ik zeil beseheiden boerde mij elk bezoek tot de eonelusie voerde. ... .jij, Melis, bent toch maar een boffer, zeg. ." Als men. zoo hoort van rampen en van plagen. en huiselijk leed en onverwachte slagen, dan vraagt men zich in stillen ootmoed af icaarom het lot een enkeling laat boffen en, bijna, elk door rampen wordt getroffen en lijden moet door onverdiende straf. . . . Jfijn oude, kennissen, die bij mij iraren. verkochten wijn, toiletzee p e» sigaren en schrijfpapier (klein, middelsoort en groot en lieten /net een bitteren glimlach merken dat liet geen schande is aldus te teerken al is men 't niet geieend voor 't dagelijkse// brooil. . bijstonden-- zeiden ze - aan hel hoofd run ziikt ? die zij nog grooler hadden kunnen maken. <i/s niet het toeval of een compagnon ze plotfii'/iiig ha<l verraden of bedrogen .... 'A- Heb allengs minder dankbaar orcrfoii--»/ dat ik mijzelf gelukkig prijzen ? kon .. I'oeii ik zi', elk ivat geld, had r<iorgcs<iiotet, heb Ik 'inijn deur op zekeren dag gesloten. Het u'cnl te danr. Het leven stelt zijn cisch. Rn voor het feit /lal 'k zelf nóg niet lang» deuren niet zei'p en Kcltrijibi'hoi'jlf» Itoc! tt' leuren, betaalde '/< nu fel een coldoenden prijs. . , . .l//v/./>' N'/'OA /? ..Hasvcrbetering is thans lu-t belangrijkste wrik. waarop al e>ii/,<- inspanning gericht me);-! zijn. t i alle andere zaken komen e-r allee-n eip aan. von; zoover zij tot het bereiken van elit doel meewerken" Me-te-alf ovcrle-oel in December 1927. Dit tesja-ment, waaronder wij allicht, als wc de iioodi.Lc ele-llars hadde-n, onze; eigen handtockoning kondc-i. ze-tten, wordt thans juridisch aangevex-htcn <>|grond van ..ongepaste: invlex'd van de' Amc-rieaii (Je-iK-tie Association", maar beivc-nal ..opgrond \ ast siecsttlijki' ontoi'i'ekcnbiKii'heid van Me-teall. blijkeitti nitzijnbclinii<fittUii>!i in de rtisrcrbcteriiia ilooreiiaent tischi' mtiiili'ciiclcn". In e-en land als Amerika waai men zeli's lang^ juridisc'Iien wc-g ])robc-ert, uit te- maken of cve>luti< mogelijk was, kan nie-n ve"l ve-i waebten, ze-H's <.v.-i. be-t krankzinnig verklarc-n op grond \^---. opbouwc'nd<- lic-langst.i-lling in de- verbetc-ripL' *'an hel ine'iisehe-p.ras. N.V. J. S. MEUWSEN'S Grootste keuze. . . . STETSONS

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl