Kerstnummer 33 BIOSCOOP THUIS. Vertoon-apparaat, waarvoor films overal verkrijgbaar zijn, schitterende projectie f 34,50. Prospectus op aanvraag. JOS. HARTOG. Hoofdsteeg 17 Rotterdam. Nobelstraat 28 Utrecht. nog schooner dan 't ander. En gedurende heel dien tijd was er geenen concours of land juweel in 't land uitgeschreven of hij was er met zijn mannen present geweest en ze waren niet te tellen de eerste prijzen waarmee ze terug naar huis waren gekomen. Men hoefde slechts een pint te gaan drinken in ,,De Vrienden van Melpome.ne", het caf dat hij na den dood van zijn vader en zijn moeder in de. Aragonstraat geopend had, en dan zijn oogen te laten gaan over de zilveren bekers in het glazen hoekkastje, over al die bonte diploma's, medalies, garven, kransen en portretten die er de bruine muren betapiseerden, om er een klein begrip van te krijgen. Bijzonders al die groote portretten van Mijnheer Filips in zijn graven-, koningen en keizersroller) zegden meer dan genoeg ! En wie weet wat ze nog allemaal van hun veroveringstochten hadden meegebracht, waren de doktoors er toch niet tusschen gekomen om aan Mijnheer Eilip, bij wien ze een hartziekte ontdekten, alle tooneel te verbieden. Dertig jaren gev/oon geweest aan dat open, vrije theaterleven, met altijd veel menschcn, vee) licht en kleur en drukte en hartstocht rond zich, dertig jaren lang, dag aan dag, geleefd hebben in dien wijden wereld van drama's en treurspelen, en dan, zoo pardoes ! gecondamneerd zijn om zich heel stil en braafkens te houden en ievers in een hoekske op een stoel te gaan zitten ! 't \Yas een slag waaronder een andere mensch ineen ware gebroken ! Maar hij zei niets, klemde alleen maar de tanden eens vast op elkaar. Hij was altijd sterk geweest en daarbij was er nog zooveel van de sterke ziel zijner koningen en keizers in /.ijn eigen ziel overgegaan alsdat hij in gejeremieer en gezucht zou vervallen. Eenen keer slechts rolden er tranen uit zijn oogen en dat was toen zijn medespelers hem plechtig melden kwamen dat ze er nu ook maar liever uitscheiden. Als gij niet meer spelen moogt, dan doen wij 't ook niet meer," zegden ze. Met u hebben wij 't land veroverd, met u nemen we onze rust !" En er werd besloten alkwerk stil te leggen en de roemrijke ,,1'rienden van Melpoinene" zachtjes te laten uitsterven. Doch wie van gedacht was, dat zijn caf BERGT UWEN INBOEDEL BIJ VOORGENOMEN VESTIGING IN DEN HAAG OF IN HET BUITENLAND BIJ DB PIRMA BATENBURG & FOLMER TB 'S-GRAVENHAGE,HuiJGENSPARK22 TELEFOON 11030 EIGEN GEBOUWEN. Bespreking kosteloos 8FEC. BlNNENL. EN INTEKN. TRANSPORTEN nu zooiets lijk een museumke ging worden en hij zelf daarin als een afgestorven rariteit, die men aan kennissen-op-overkomst eens kon laten zien, die sloeg er danig naast. Al te vast zat het in hem gebakken koningskc te spelen en zijn voois te geven over alles en nog, om daar nu met zijn handen op zijn knieën >n een hoekske gaan zitten uit te drogen. Hij begon zijn oogen en zijn gedachten zoo stillekensaan te laten gaan over 't leven en de menschen rond hem, sprak erover met zijn klanten en begon zich te amuseeren met al de zottigheid die hij ontdekte. Hij was altijd een beetje naar den liberalen kant geweest, en zoo van zelf, met ook naai 't stadhuis te zien waar in die dagen een paar petieterige verwaande prutsers naar eigen goesting 't goed en slecht weer maakten, zat hij al gauw in de politiek. Doch daarvoor werd hij geenen president, geenen secretaris, zelfs niet eens gewoon lid van de partij. Hij kocht simplement een dozijn ballon-pennekes, een halven liter inkt, wat fardes van 5 cent, zei: Kom, laat ons eens lachen !" en begon zijn beruchte schot schriften in De Lierenaar", het lokale partijgazet j e dat 's Zaterdags 's avonds ver scheen. 't Waren echter geen gewone artikels die hij schreef. Die leest immers geen mensch !" spotte hij. En 'k wil per se gelezen worden." Hij maakte een soort tooneelstukske waarin een vijftal burgers optraden die dan ondereen de gebeurtenissen van de week bespraken. 'tWaren me de mannekens die daar het woord in voerden ! De Wandelende <iazet" was numniei een en die bracht met veel gewicht en gehcimzinnigdoenerij het laatste stadhuisnieuws aan, dat dan door Janneke (ioibloet" en den langen ,,Sus Sul" onvoorwaar delijk en op grond \an de /otste veronder stelling werd beprczen en bestoeft als wonde ren van wijsheid. .Maar 't Vergrootglas" met zijn groote, ronde oogen, en de spitsneiizige Fijne" mengden zich dan ook in 't gesprek; die borstelden de mannen van 't stadhuis eens goed al', en 't heele ding ontwikkelde zich dan tot een droog-komieke ruzie, waarbij men willens nillens in een lach moest schieten. Week aan week was Mijnheer Filip daar met zijn stuk en 't werd hoe langer hoe kluchtiger. 't Werd 't evenement van den Zaterdag-avond en overal werd er oiu gelachen dat liet daverde. Zelfs de bazen van op 't stadhuis e;i hun aanhang van slipdntgers, konden niet andeis dan mcelachen. Maar die; hun lach ver flauwde al gauw toen ze zoo stillekens aan de oplaag van 't liberaal gazetje van zijn magere ^30 nummertjes zagen stijgen tot ver over de i^oc, en hij sloeg heelemaal weg alze, den eene na den andere, 'tonderweip weiden van zoo'n ru/.ie en daar voor heel de stad in hun -lip ten toon werden gesteld ' l oen werd er gegierd dat ze er bij sH-okten in de stad' Die M'inhcer Filip toch ! Waar haalde hij liet en waar bleef hij hei halen ' De stadhuisbazen probeerden zich te weren. Ze begonnen in hun twee gazetjes nok een rubriek in dien geest, lanceerden spotliekes, staken zeli een revue in elkaar om die charge te pareeren. Doch 't baatte geen zierke. Integendeel, hoe meer ze tegenspartelden, hoe onnoozeler en zotter hun zoo gezegde verdediging werd door Janneke (ioebloet en Sus Sul en hoe raker 't Vergroot glas en de Fijne er over striemden. Neen, ze waren er niet tegen opgewassen l En peinzen dat ze met zoo'nen gast lijk Mijn heer Filip aan hun been te naaste jaar naar de verkiezingen moesten ! Men moest geen groot verstand zijn om te profeteeren waarop dat zon nitloonen ! Il Doch zie ! zoo al-met-een-keer, zonder dat iemand er iets van gehoord had, was 't amen en uit met Mijnheer Filip zijn khicluigheden. ,,\Yat is dat nu?" zegden de mcnsthen verschietend ;>1< ze dien Zaterdag hunnen ..I.iercnaar" openvouwden. ,,()ns' mannen zijn er iiiet-' Zou Mijnheer Filip ziek zijn?" l'.n er \vareu die dch verongelijkt voelden en naar den stopnaald-magcrcn Vorts schoten die het gazetje dntkte, o in te weten wie MI -vat. ,,'k \\\vt het nek ni !" kloet; Voets niet een bedrukt gezicht, ,,'k Heb er tot dezen mor gen tot tien uren zitten naar wachten, 'k Heb ermi|i) gasten naar toegestuurd, 'k ben er op 'i leste zelf naar toe gelonpeii. Maar hij haalt zi|n schouders eens op, zegt dat hl) het niet meer doet!.... 't Is et n slat; ! 't Is een slag ! " Heel de stad was ei' op een schol van vol. De l opsmkken van -Ie liberalen die het hoorden, konden hun ooren niet gelooveii en liepen haastig naar de ,,\'nend:'ii \'au Met/'??nifiic." om er 't fijne van te \\eten. ,,'kl'en 't moe!" zei Mijnheer Filip die dood-rustig, piecies ni er was niets gebeurd, in een hoek met Jefke I'oone te dammen zat MI dezen avond doj>r zijn meid d;- klanten liet bedienen. ,,Eerlijk gezegd, 'k ha.l er eigenlijk nooit moeten mee beginnen ! 't Is geen \\vrk voor mij !" 'l Wekte bij die mannen een ianientatie Schrijfmachinehandel (Alle merken vanitf f 30.?. COPIEERINRICHTING l TKij. xi-ioo IVolveiistr. £-4 - Amsterdam