Kerstnummer 41 alles wat zij nu navertelde van schoolboeken, zelf te zien en onwillekeurig vertelde ze langer en met meer gloed dan strikt noodig was voor aardrijkskunde-onderwijs. Opeens zag zij drie paar oogen, stralend van belangstelling naar haar kijken. Grace en Irene lieten haar werk liggen en Milly vroeg haar met een nieuw eerbiedig ontzag, of zij al zooveel gereisd had, dat zij dat alles had gezien. En Nelly kreeg plotseling een inval; zij beloofde de meisjes dat zij om i uur, na les tijd, in het vrije half uur vóór den lunch, ze allerlei verhalen zou vertellen over Zwitser land, over Italiëen Spanje. En zij vertelde alle boeken van Johanna Spyri, met levendige details over de Alpenweiden, de kleur van de koeien, den klank van de klokjes, den geur der bloemen..Van de bergtreintjes vertelde ze, van de steile afgronden en onbenaderbare bergpieken, van de gletschers en van de eenzame hutten tegen de berghellingen. Zij vertelde met zooveel fantazie en durf, met zooveel overtuiging en suggestie, dat de drie meisjes haar telkens meei vroegen, haar telkens nieuwe verhalen, nieuwe beschrijvingen afbedelden. Van dat oogenblik bestond er een andere verstandhouding, de kinderen dweepten met Nelly; zij kon vanze ge daan krijgen wat ze wilde. Met goed vinden van Mrs. Whittall ging zij twee keer per week een middag naar het British Museum en vulde daar haar kennis aan omtrent de landen waarover zij wilde vertellen. De drie leerlingetjes waren ervan overtuigd, dat Nelly heel Europa had rondgereisd, want om haar verhalen levendig en actueel te maken, begon zij meestal met een zinnetje als: ,,lk was eens op een middag in Florence, toen het zóó warm was, dat ik er hoofdpijn van had; toen gaf de portier van het hotel mij den raad, thee te gaan drinken op een van de terrassen van Fiesole...." ofwel Den eersten 'lag dat ik in Ween en kwam, was er juist een bijzonder mooi concert in de Stephans Kirche. ..." Mrs. Whittall hoorde van haar dochtertjes, hoe bereisd het jonge meisje was, en vond dat een gelukkige ontdekking, want zij wilde juist het volgend voorjaar met de kinderen en Nelly gaan doorbrengen in het Zuiden van Frankrijk. Milly vertelde dat Miss Nelly in Monte Carl.o was geweest en in ("annesen Mrs. Whittall vroeg haar naar adressen. Nelly stamelde, dat zij die niet wist, waarop mevrouw glunlachend onderstelde, dat zij alleen maar naar de mooie natuur had gekeken en niet op de realiteit gelet. Nelly was dus uitgenoodigd, om in Maart mee te gaan naar Nice en zij zeide tot zichzelf, dat zij verheugd mocht zijn op zulk een ongezochte wijze haar droomen in vervulling te zien gaan. Maar hoe vaak zij zichzelve voorhield, dat zij blij moest zijn haar stemming werd steeds gedrnkter. November was verstre ken, December zette in met hagel en storm en reeds twee kceren had Nelly den bernchten Londenschen mist meegemaakt. Zij bracht den dag door met haar leerlingen, maar na supper zat zij op haar eigen kamertje, be reidde haar lessen voor den volgenden dag voor en schreef brieven. Mrs. Whittall was zeer TUYNENBUBG MUYS vriendelijk en nam haar eenigc malen mee naar schouwburg oi concert, maar Nelly voelde zich steeds triester en gedrukter worden. Zij repte zich om half twee na de lessen naar de hall waar de post lag en griste haar brieven mee, of ze iets stal. Dan rende ze naar boven, verslond gulzig met drie, vier brokken, Moeder's brief, die geregeld twee keer per weck kwam en ging dan met het kostbare papier in haar blouse, kalm naar de eetkamervoorden lunch. Op den vijfden December zat zij op haar kamertje met Moeder's pakjes, en de vernis singen van de broers en zusjes. Zij wist hoc in de groote vierkante huiskamer thuis het St. Nicolaasfeest werd gevierd, hoe vrooli]!-: allen zouden zijn enhocveel pakjescn grapjes ieder een had gemaakt. Zi] alleen zat hier m een kamertjein 1.einden, knook niet Kerstmis kon zi] niet naar huis, y.\\ luid t^vn vakantie ,'ii d.e i cis wa.s duur. Dien avond sheji zi] in met een doorweekten zakdoek naast l ia, a r hooi d kussen. P* De weken gingen voorbi Maar Nelly voelde zich lusteloos en ziek. Twee dagen voor Kerstmis vroeg zij Mrs. Whittall toestemming naar bed te gaan wegens hoofd pijn. Terwijl zij met zware voeten de trap opliep, hoorde zij bellen en kort daarna een bekende stem. Zij holde de trap weer af: ,,0om Will !" riep zij. En meteen brak zij, tegen zijn ruige natte overjas in tranen uit. Oom Will!" Maar Nelleke, is dat onze bereisde Koel?" suste oom en Nelly, lachend en schreiend.. vroeg: Toe oom.. praat, praat tegen me." Waarom moet ik zooveel praten?" vroeg oom lachend. Omdat ik in geen drie maanden Hollandsen heb ge hoord," snikte zij. Inploats van naar bed, ging Nelly met oom Will in de stad theedrinken. Nelly vertelde van haar aanstaande reis. naar Nice, maar met zulk een bedrukt gezicht, dat oom Will al spoedig begreep, waar de schoen wrong. Hij vertelde, dat hij twee dagen tevoren nog bij Moeder was geweest en had belootd, een mooi Kerstcadeautje uit Londen voor haar mee te brengen. Hij ging den volgenden dag terug naar Hol land per vliegmachine. Wist Nelly niet een leuk cadeau voor Moederj. Feu tasch." zei Nelly lusteloo.-,, ,,of «?n zijden sjaal." Wat zou je denken van een oudste dochter retour voor de Kerstdagen?" vroed "om Will. ,,Oom!" gilde Nelly, en ten aan-rhomve van de hcele tea-room vloog zij hen o:n den hals. Op Kerstavond vond Moeder een briefje aan den boom: Zoek achter de voordeur" en daar vond zij haar oudste dochter, die als. een heel klein meisic in haar armen kroop. Kn toen Nelly, na met gejuich in de ImiskaïiKT te zijn gehaald, naast den stralenden Kerstboom zat, snoof /i] den knndigt geur op en keek aldoor maar weer m< Nederlandsche Munt Holland'i beste 10 cents sigaar