HAAR KERSTAVOND door Amy Vorstman?Ten Have MET zachten, veerkrachtiger! stap be trad het blozende pleegzustertje de kleine kamer aan het einde van de langt' gang. Wijd trok zij de gordijnen open, zoodat de bleeke winterzon vol in de kamer scheen. En hoe hebben we geslapen,Mevrouwt]e ?" klonk het opgewekt. Ik ben zoo moe !" kwam een dunne stem klagend uit de kussens. Laten we eens kijken hoe l" er uitziet vanmorgen !" Weet U wel dat het vandaag 24 December is? Kerst-avond vanavond !" Vanmiddag moet U maar een extra uurtje slapen, hoor ! dan bent U vanavond frisch babbelde de zuster en schikte onderwijl vlug en handig de kussens en streek met koele hand de dunne grijze haren van het gerimpelde oude voorhoofd. Ik ben zoo moe" klonk het gemelijk. Ja, maar we zijn ook geen twintig jaar meer !" schertste de zuster. Zes-en-zeventig. .. .mompelde de zieke, . . . .zes-en-zeventig. . . . En plotseling zich oprichtend, dringend: Wist U dat wel? Wist l' dat eigentlijk. zeg zuster?" En deze, met goed gespeelde verbazing: Och kom Mevrouwt j e, is dat heusch waar? Nee, dat wist ik niet. Maar dan bent U een kraan hoor!" Gewillig liet de zieke zich helpen. De woorden van de zuster soesden na in haar arm moe hoofd. Ze was een kraan.... flink dus.... ja ze was flink.... al was ze al lang ziek.... hoe lang was ze al in dit ziekenhuis? Wa°ze verleden jaar Kerstmis er niet ook al geweest . . . . ? Hoe was dat ook weer. . . . wacht eens, de dokter had gezegd dat het de nieren waren. . . . ja juist, daarom had ze altijd die vreeselijke hoofdpijnen.... en dan wist ze niets meer.... net ais gisteren Et was iets prettigs had zuster gezegd.... wat was dat nu ook weer. . . . vanmorgen - of vanmiddag.... 's effe vragen.... Och nu was zuster in oenen weg. ... Ze dorst niet te bellen. ... och, och, wat was flat nu spijtig.. . nu kon ze niet vragen wat of er was.... kwam ze nu maar met het ontbijt.... o, gelukkig daar was ze. ,,Zuster, wat was er ook weer vandaag?" vroeg ze haastig. Kerstavond, Mevrouwtje en morgen eerste Kerstdag. U zult wel bezoek krijgen", sprak de zuster vroolijk. Bezoek!.... tooverwoord in alle zieken kamers. Een wanne tintelende blijdschap doortrilde de oude vrouw. Bezoek was voor haar synoniem met Annie. Annie zou komen en aan haar bed zitten en honderd uit ver tellen over haar huishouden en haar kinder tjes. De oudste was een dot. De jongste had ze nog nooit gezien.... Annie, het rij k-ge trouwde knappe nichtje dat haar eenzame oude tante Net, zoo trouw kwam bezoeken.. . Met een blijden schok viel het in haar denkeii, hoe Annie de laatste maal dat zij er geweest was lachend gezegd had: met Kerst mis komt een verrassing ! Dat had ze nu eens goed onthouden ! Dat was iets pret tigs om aan te denken, een verrassing. ... van Annie, dat zou wel iets heel Iverlijks zij n. Een verrassing. . . . de moede hersenen spanden zich in om iets te bedenken, iets heel prettigs.... Bij Annie kon altijd alles.... overal had zij tijd voor en g 'ld was nooit een beletsel. . . . Zulke prachtige cadeau\ als die altijd gaf. . . . Haar man was ook wel aardig. . . . maar die was zooveel ouder en die had zooiets spottends. . . . Net of hij nooit meende wat hij ZLM. Met St. Nicolaas had Annie haar jongetje van vier jaar als Sinter Klaasje verkleed meegebracht. O.'h wat had het kereltje ei schattig uitgezien en wat had hij een aardig vers opgezegd, en wat al geschenkjes wai"ii er voor Tante uit den zak gekomen dien hij zoo parmantig over zijn schoudertje had ge houden.... Dat was een avond geweest om nog weken van te genieten. Ineens wist ze de verrassing van vanavond. Het was immers Kerstavond ! Een kerstboompje zou ze krijgen.... voor haar alleen. . . . hier in de kamer. . . . Het was als rook ze de hars-lucht al. Daarin den hoek bij de waschtafel moest het staan. . Dan kon de visite hier bij 't bed zitten. . . . misschien kwam (ieorge ook wel. ... ze zon tegen zuster zeggen, dat ze die nieuwe lila. rnatinéaan wou.... dat stondeen beetje gekleeder. . . . natuurlijk.... dat ze daar niet eerder aan gedacht had. . . . dat was de verrassing. ... Ze wist het of het haar ver teld was. . . . het was zoo. ... In heerlijk doezelig overdenken van al wat ko:nen ging, vergleed de halve dag.... Om vier uur schrok ze wakker. Annie zat aan haar bed.... Met afwezigen blik keek de zieke haar aan. . . . De Annie waar ze zoo juist van gedroomd had droeg een rose japon met allemaal glinsterende loovertjes dit was toch ook Annie, maar ze had zoo'n groote zwarte hoed op. . . . Dag tantetje ! wat heb l' lekker ge slapen" klonk vroolijk de stem van de jonge vrouw. Ik heb iets voor l" meegebracht maar het wacht in de gang lachte zij." ..Zuster, ! riep ze om den hoek van de deur en daar kwam zuster binnen niet een dikke beer van een baby op haar arm. De twee stenige knnistjes hielden een groote bos mistletoe omkneld. Ko:n eens hier baby, geet die bloemen eens aan tante' - Is het geen schat? vroeg het jonge moedertje trotsch en zette de baby op het bed. Kind sprak tante ontroerd wat lief van je. . . . om nu vanmiddag ook nog te komen . . . . " l oen Annie opstond legde ze een groote doos vrucht en bonbons op de nachttatel. , ,lli»T tantetje, dan hebt U vanavond wat te presen teeren. Morgen en overmorgen ziet U me niet, want we gaan de Kerstdagen naar mijn schoonmoeder inUtiecht," zei ze bij liet weg gaan. Zuster vond de zieke bijzonder opgewekt, ze gaf aanwijzingen hoe ze de mistletoe verdeeld wilde hebben .... De lila matinéwerd te voorschijn gehaald en de oude dame stond er op dat de zuster haar kapte met de dikke witte vlecht, die in de waschtaiella bewaard werd.... Het was een keurig lief oudje, dat zich na het avondeten met een verhoogd blosje in haar kussens te wachten zette in de feestelijk verversierde kamer. Om 8 uur kwam de zuster haar halen. Mevrouwtje er wordt orgel gespeeld op het groote portaal, komt L luisteren? ik heb den rolstoel voor l' klaar Neen zeker niet zei de zieke beslist ik blijf hier. ..." Even keek de zuster verwonderd. Ver wacht L" dan nog bezoek vanavond ?." Ja natuurlijk", klonk het overtuigd. De zuster ging en liet de gangdeui open, zoodat de plechtige orgeltonen de kleine kamer als te vullen schenen. Hè, /lichtte de zieke, als ze nu maar kwamen.... het zou zoo heerlijk zijn nu met die muziek. . . liet zilveren klokje op de nachttatel sloeg half negen. Een groote angnt overviel de oude vrou\\. Als. . . . als ze eens niet kwamen .... lieeleinaal niet.... Maar dat kon immers niet.... nee. nee, angstigde het in haar.... dat kan niet, ik heb er zoo vast op gerekend, ik wee-t immers dat ze komen. . . . en van het boompje. . . . ik wee'l het zoo zeker, het is pas half negen.. . Om half tien kwam de zuster kijken en vond haar recht op zitten niet een blosje van agitatie. . . . de zware vlecht drukte als lood en bezorgde haar een ondragelijke hootdpi]n De' kant van flanellen matinéprikte warng in haar hals en hing belemmerend over de zenuwachtig he'Wegende klamme handen. ,.Zal ik U klaar maken voor den nacht '~' vroe'g de zuster, di< \vel iets ongewoons aan voelde, maar niet dorst te vnige'n. ,,Xe-e, nee', nog niet alsjeblieft, het is nog vroeg" klonk het knorrig. Om in uur vond de zuster haar ingedom meld tusschen de hoogopgestapelde kussens met de' sporen van pas geschreide tranen op de ingevallen wangen .... ,lk ben toch zoo blij (ieorge," zei Annie dien avond, toen de' laatste gasten vertrokken waren bij het opruimen van tle rommelige kamer waar de groote' kerstboom eerst voor de: kinderen en toen voor de' grooten ge brand had, ,,ik ben u.cli zoo blij, dat ik vanmiddai/ nog even naar 'l ante ben ge weest. De goeie ziel was toch zoo gelukkig dat ik kwam Ze is altijd zoo dankbaar!