No. 2691 DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 29 DECEMBER 1928 De subsidie voor de Beeldende Kunst door Jan Gregoire Hoe de subsidie verdeeld moet "worden HET kan nog vele lange jaren duren, eer de wanverhouding' tus.schen Kunst en. Maat schappij in het l ind van Kembrandt en van Gogh tfot een redelijke oplossing komt. De oorzaak der wanverhouding zit dieper dan ze gewoonlijk gezocht wordt; het ligt echter niet in de rede om binnen het bestek van dit artikel, te trachten daarover tot helderheid te komen. De gebeurtenis in den Raid, nog wel op Sinter klaas-dag, welke het avontuurlijk bestaan der Nederla.nd.sche kunstenaars zoo treffend symboli seerde (gaf niet n enkele stem den doorslag!), zij en blijve ons punt van uitgang. Onze kunstenaars werken onder een druk als in geen ander land, en desondanks dwingt hun werk m.i. respect en bewondering af, vroeger en nu nog altijd, bij hen die er voor open staan. Kn voor degenen, die, om welke reden dan ook. onmachtig zijn dit in voldoend-sterke mate te beseffen en. te erkennen, zou het taaie vechten-naar-alle-kanten der kunstenaars zelf voldoende aanduiding kunnen. zijn dat het hier niet gaat om: een kleinigheid die verwaarloosd kan worden". Maar ook van hun strijd is men niet op de hoogte, omdat daar naar buiten zoo weinig van te bespeuren valt. en waar van men buitendien weinig last heeft. Intusschen wordt er van overheidswege in Amsterdam wat gedaan. Gelukkig ! Men. kan er van op aan dat 't hoog, hoog noodig is. Afdoende hulp is 't niet, die is nauwelijks denkbaar in de bestaande verhoudingen. In een samenleving waarvan de overheid afdoende zou kunnen helpen zou trouwens de kunstenaar ongetwijfeld ruim kunnen ademen, 't Ken zit nu eenmaal in 't andere opgesloten. In ieder geval, er y.ijn mi die dankbaarst emmeiide dertigduizend gulden en dit is iets. en zelfs iets va n voldoende beteekenis, om er aandachtig bij te worden. Laat ons eerst vooropstellen dat, er van den kant van het bestuur der schooiie stad Amsterdam meel en meer bedoeld wordt, dat het accent va.n het meelijden verplaatst worde naar het meeleven. Kn het zij mij vergund in die richting ook enkele praktische aamvijzigingvn te ge\ en ter voldoening aan, eigen geweten.ten gerieve van alle betrokkenen en tot glorie der kunst, zonder dat daarmee kritiek. op de tot nu toe gevolgde richting bedoeld wordt. Want Ie gebeurt alles op tijd en. 2e zal uit het volgende blijken, dat de eigenlijke steunprinripes (zoolang men daaraan moet en. wil vasthouden) niet iri 't gedrang behoeven te komen. Men concentreer»' de opdrachten en tevens de aankoopen. Men kome met de in wei k uitgedrukte resultaten nog meer naar buiten dan tot nog toe, men geve der kunst niet alleen geldelijke?' steun maar ook meer ruimte. Het verdubbelde bedrag deisubsidie kan dan praktisch, dunkt mij. mér dan het dubbele tastbare resultaat opleveren. Men aarzele niet bij l u't geven va n opdracht en va 11. beeldhouwwerk en wandbescliildering en zette wat begonnen is stevig door, ma.ar y.oekc het hier meer in een harmonischer, een geslotener geven «leiopdrachten, en ruimere belooning ervan. Want hiervan gaat een zeer groote stimulans uit na.-Mbuiten, terwijl er zeer zeker veel blijvende eii onver vreemdbare waarden eigendom worden \a.n de st»d en hare bevolking. Laat men hierbij bedenken,dat men een hoogstaande monumentale kunst niet uit den grond stampt, maar dat y.eer veel hoedanig heden samen moeten treffen om een ontwikkeling ervan mogelijk te maken. Maar vooral, men h 'bbc vertrouwen in de Amsterdamsche kunsti na'rs. Men late zich iiU't door gedeeltelijke mislukkingen of wat men er voor houdt, terughouden, want het kunstleven is er een van vallen en opstaan. Als men in l'arijs b.v. rondwandelt, dan. ziet men daar o.ik 'u gamma van leelijk tot mooi. maar alles bij elkaar brengt er toch dien. bloesem, die aan onze steden en gebouwen teneeiienmaleont breekt. De angst voor 't vrije beeld aan. den openbaren \veg is meer dan puriteinsch. hij is absurd. Ken hier en daar met al te groote bescheidenheid aangebrachte sluitsteen, een enkel beeld in hal. portaal of t rappenhuis wekt nog te weinig lust en liefde voor plas tische kunst. Met andere woorden: men kome rond. met z'ii Bekende Nederlanders naar Indi Teekening voor de Groene Amsterdammer" door Joh. Braakensiek De Ned. Maagd tot Elout: Jij ook ? Wie blijft er dan in Nederland ? kunst voor den. (hit; in de talrijke plantsoenen en late liet a'Ui tijd ril omstandigheden over t c bepalen wal <?]? gehandhaafd blijft en wat niet. l let /.elfde geldt vooi' wandschilderingen en hij verheidskimst en/,. Ook voor de vrije kunst, die toch wel zér inheemsch is. kan ineii de/.e gedragslijn volgen. Nu worden door de belanghebbenden werken iüge st uurd. die in beslot en c om i t e bekeken, g -keurd en geko/,en, vervolgens verspreid (inisscliien soms wel opgeborgen?) worden. Kan a.Mes niet opent),"; ;gebeuren? Kunnen niet van lederen schiKh r drie werken samengebracht worden in een tentoon stelling? Kunnen vervolgens niet, nadat het comit bepaald heelt wie van de inzenders voor ste\u\ \\\ aanmerking kond, een aanlal dei' bes! e werken. worden bekroond mei een premie v;1 n b.v. dui/.eiid gulden, tot het gezamenlijk uitget i ukken bedrag ? Natuurlijk met dien verstande, dat de bekroond" werken eigendom worden der stad. De makers deibekroonde stukken moeten y.irli dan wel verpliehten de volgende jaren weer in te sturen, maar /.e komen de twee volgende ja.ren niet voor be kroning in aanmerking. De kosten worden (per hoofd) niet noemenswaardig meer dan bij de mi geldende regeling. De \oordceieii /.ouden y.eker veel grooter worden, zoowel voor den kunstenaar a.ls voor de gemeente. Weliswaar krijgt de gemeente dan per duizend gulden ma.; r rechl op een schilderij, ma.;;,!' ze kan dan ook hierin kiezen uit 't beste en represent at iet'st e werk. \Va.nI sterke prikkels y.nllen er zijn vooi' ieder om 't beste in te sturen n.l. 't openbaar tentoonstellen. de kijiis op een goeden prijs of tol een \olgend ja.a r te moeten wachten e.il. De kunst enaar nu y.a.I wel geen Kekerheid heblu n. dat hij direct geholpen wordt, niiii'i' daartegen o \ er sla. a t. dal hij a.ls hij /.'n wankelen financieelen. t oestand kan schragen, in de erop volgende periode ruimer en rustiger wefke'i kan waardoor //n collectie \erhoogd wordt, iets dat voor vele 11 voldoende /.al blijken, om hun «'eg /.onder verderen st ei m te\ inden, /e k er zullen ei meer grieven loskomen, maar men behoeft de/.e niet te ont wijken, gezien liet resultaat. Kn wat wel het belangrijkste is: er gebeurt meer naai' buiten. het publiek wordt er dief alleen niet wat belasting geld in betrokken, liet krijgl een grootere kans mee te leven. Daarbij, er komt een otïicieele kant a. '11 'l geval en Wel een gezonde, die m.i. ook de zeer prikkelbare kunsten;'.ars niet minder wa.ardig /uilen \'inden. K n v;1 n den ka ut der kunst el ia. i'rs zon men mogen hopen op wat geduld bij persoonlijke achterstelling o l \ ern 'e ei'd e acht erst ei li n g, die i tvei'igens n ia a. r v a. n l ijdeli.jken aard i-:. Iedere poging i -t nu eenmaal tijd hebben om haar best a.ansrecbl te kunnen be wijzen, terwijl een stelsel, waarbij a::n allen recht wordt geda;in in een y.oo gecompiiceertle wereld als die der kmtsl wel heelemaai ondenkbaar is. Ku ten s'ottc zou altijd nog een klein bedrag geresel'N eel'd kllmieji w^orden olll \ i; de Amstel'damsche vertegenwoordigers van het Nederla.ndsclie Steuncomitéda.ai- te belanden, waar niet minieme bedragen in 't allei nijpends! e gebrek ka.,n worden v oor/ie!!. DEN H & A C AMSTERDAM ROTTERDAM VERMIJDT KLACHTEN KOOPT FAERCK-SAT PERMANENTE GARANTIE