r 10 DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 5 JANUARI 1929 Na. 2692: Prijsvraag voor Woninginrichting No. 2692 DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 5 JANUARI 1929 ir Prijsvraag voor Woninginrichting Afdeeling D Motto t Je kunt nooit weten" -, Jlotto; - Kleur gekalkte TïuTür.lichtgrönFlal fresco). raam- en deuromlijsting turkoise blauw frrl fresco). de kleüromlijsting van het raam bedoeld ter veivanging van overgordijnen; vloer van donker voode baksteenen in de zwarte was gezet. Kleur van de meubels (stoelen, betimmering etc.) turkoise blauw, kastjes van binnen (boekenkastje) naar het ultramarijn toe verdoiikerd: gordijntjes onder de ramen en het tafelkleed grijs-lila fluweel; dressoir (vertimmerd oud schrijfbureau) donker noten (niet geschilderd); Rfftimbetimmerinrj. Doordediktevan de i muur ontstaat de raamdinpte welke tot de; grond toe doorloopt; de bedoeling van deze raambetimmering was ten eerste: het raam meer naar het midden dus in de kamer te .brengen (vooral door de directe nabijheid van do deur naar de aangrenzende kanier /.ou deze hoek en dus ook het raran in die hoek vrijwel verloren zijn gegaan voor de.kamer): ten tweede: een geheel téverkrijgen tussehen een schrijf- en werkt af el voor het ra??m. met tevens gelegenheid tot het zette» van bloempotten en bloemen die niet in de weg staan bij het openen van het ra°m. (Een serie kleine pla-itjes (cactus.) kunnen onder het raam staan). Hét boekenkast je .sluit de tafel in en is tevens de rechtervleugel van het geheel. Tafelbreedte 70 c.M., (ra?-mdiepte 30 c.M.) tot aan het raam. Het andere raam heeft eveneens een plank voor bloempotten en eeii gordijntje van onderen om de open ruimte af te sluiten. ? Motto: «Ie kunt nooit W4'ten. De kamer", waarmee wij in af d. D. Meedingen, toaslaat het geheele huis. Bestemd voor: weekend en vacant ie- verblijf, 's zomers voor 4 dames opdoen stukje land bij.de Friesche meren, ver "v;an de be woonde wereld. Hiervoor k'>c'.ten wij ctober 1927 een brok uit de voorgevel van het entree-gebouw.. \*an de landbouwtentoonstelling. Het .was een kamer" met 2 zijwanden met ..nie's" (lengte pi. m. 5.00 M.), met een voorwand met 3 ramen en een-ach terwand met l deur (achterwand). Wij ko hten nog l deur extra plus wat losse planken plus 4 holle zuilen (zie plattegrond). Volgens ons ontwerp maikte een dorpstimmerman er .3 rmvlvuiten kisten in en l grooto kist voor buffet, en steunen, waratussehen. de stanldraadmatra «sen moesten zweven: 2 ramen lieten wij er bij maken, en de 2 deuren plaatsen volgens plattegrond. Plafond -jrond. ? rijs geschilderd, de vele balken en binten donkergroen: kisten en deuren ook (geen lakverf. te duur !) West wanden zelf bekleed met grijs-groen jutte (grof), met koperen kopspijkers. De 4 holle pilaren aan de hoeken geplaatst en voor kusten ingericht. Oude tafel met l inlegblad, waardoor er 10 menschen ruim aan eten kunnen. Zóó Zuid Omdat de kamer" en het huis" n is*, ben ik eenigszins uitvoeriger geweest, dan bij een .inte rieur" noodig is. o 0 .10 '?* 9 l 1 2 3 Blad i ' t 8 7 6 4 5 . . Motto: ... Pijltjes a, b, c, d. wijzen aan van welk punt drkamerfoto's gehonxen ziji.i. ' Dit huis beAVonen wij vnn Mei tot Oc-tober. Zooals de plattegrond hier aangeeft is 'er ecuwoonkamer. In deze groote kamer is do zomersfeer zooveel" mogelijk betracht, door het aanbrengen vr.n teer» lichte kleuren. Eethock. Matten bedekken den grond. Muren geschuurd... zijn warm-roomkleurig. Het houtwerk ("t vaste) is sterk licht-blauw-groen, sterker dan ik even aangaf. Glazenkastje , daarentegen1 iete zachter groen. Tafelkleed zacht geel . wollen stof afgezet met groen bandje. Gordijnen van Fransche t'r tonn'.', crème fond met mat -grot-nblauwe streepen waar tussehen bouquetje's, '/.wart ijzeren waxidarmpjes. geel kapje, gi'oen bandje. Eetstoelen naar oud Hindel-mödel laten maken echter onversierd gelaten omdat er .kussentjes-. met bouquetjes opliggen . Zithoek. Hier op den grond 3 Marokkaans che kleedên.. Zacht- geel geschilderde stoelen met zwarte kvissens. groene theetafel met gele bladen, wit Hindel;. theestoof, canapétje met koes van -oud'geel damast met eigengemaakte kussens. Eigengemaakte lam penkappen, roomkleurig op vleugel en op vensteibank, een uit overgeschoten lapjes Crétonne van*. en waardoor de. keukenruimte geheel vrij blijft. Onder deze 10 paar voeten een oud kleed (vroolijke kleuren), is noodzakelijk voor tocht; n.1. huis op palen; 's winters land J meter onder, water. In keukenafd. op den grond: mat; dude tafel, gr<jen geverfd (met zeildoek, y . Licht; petroleum plus kaarsen. Verdere uitleg bij de teekeningen. . WE-ST . 2ONOKH.Ot.Uft. Rf>* ZONPC» RA M r N (wCST8NWINO.> 2UID NOORD oten»m\ Afdeeling D Motto ..Zomerhuis' Plattegrond behoorende bij de inzending onder het Plattegrond behoorèndebij de Plattegrond behoorende bij de inzending; motto Je kunt nooit weten" inzending onder motto Ltice" ? onder het motto Zomerhuis" gordijnen. Beschilderd riddertafeltje voor canapé. Een in prachtige kleuren beschilderd bedsteebankje van 1702 doet dienst als vleugelbankje, er op een kussen gemaakt van oud Fransen dekbed, zoo nog een op stoel bij haard. Traplooper gemaakt van Beiersche kleedjes: eenige. treden blauwgroen en vervolgd in rood, wat een prachteffect geeft op trap welke van boven belicht is; trop roomwit ge schilderd. Voor zijraam een blauw-groen geschil,derd schrijftafeltje met l krukje waarop geel da mast kussentje, lampenkapje van beige met licht roode rand, bankje blauw-groen met zwart ge bloemd kussen. Voor of bij boekenkast je een Amelander grij-grqen tafeltje met oud beschilderd spiegeltje. Borden op schouw crème Wedgewood met bruine varens er onder, wit gebl. wedgewood bordjes. In het midden een achterstuk uit Zeöiiwsche boerenwagen in oude kleuren. Haard van lila-achtige flagstones met aan weerszijden achter ijzeren band, bewaarplaats voor hout. Middenlicht: zwart-ijzeien weegschaal waarin in elk 3 lampen; lichtrood gevoerd. Eet hoek 11' (variant op I).' ,'. Met de schermen; 3 drie-bladige schermen welke los neergezet wor den indien er gasten komen, om zoodoende de eethoek even af te kunnep sluiten. Boekbespreking Marie Schmitz, Moeders, Mij. g. en g. lectuur, Amatetdam, 1928. Marie Schmitz schrijft een wei verzorgden stijl; zij teekent rustig alle details in zinnen van een kalm, aangenaam rhythme; zij bereikt een sterk sprekende plas tiek; haar kunst heeft een waardig en; beschaafd cachet;'-zij is een artiste, die haar métier geheel beheerscht. Hoor dit b.v. Langzaam, wat moeilijk, stond zij op, steunend óp den rand van de kleine tafel, waarbij zij, in het kalme groen- ' getemperde licht van het linkschev venster, altijd zat. en dat immer dezelfde dingen droeg: haar werkmandje, kleurig «n knus-ordelijk, een boek, een rank vaasje met twee, drie rozen, ? een kristallen reukflesch met lavendelwater en haar kleinen waaier van fijne zwarte struisveeren. Voorzichtig, om niets om te stooten. voette zij met korte schuifpasjos om de tafel heen. en, steunend op haar ebbenhouten .«tokje. omdat.de ischias haar gewrichten stijf had gemaakt, wandelde zij, een fijn-statig dametje. ondanks haar licht gebogen zijn. tot voor de open tuindeuren,, waar zij boven de kruinen der boomen de lucht kon zien." Wat is zoo'n figuurtje goed en levend in zijn omgeving gezet. Deze vereenzaamde grootmoeder vindt haar eenig geluk in het dagelijksch bezoek der kinderen van haar burgerlijk Uiterst braven en solieden zoon Wouter, en haar smart knaagt in haar anderen, haar verloren zoon Henri. die zich door zijn gedrag onmogelijk gemaakt heeft in de maatschappij. Wat de zonde is geweest, waarvoor de wereld hem , uits oot, weet ze aanvankelijk niet, maar ze weet. dat die zoon tot haaf wil komen, ze verwacht hem als een berouwhebbend zondaar, die troost en rust en herleving komt zoeken bij haar. zijn moeder, dio zich verwijt hem in zijn jeugd te veel vrijheid te hebben gelaten. Zij zal den uitgestootene koeste ren en beschermen. Zij zal het doen ten koste van het heerlijkste in haar leven, het dagelijksch bezoek van haar kleinkinderen, want Wouter duldt niet. dat zijn kinderen.nog in haar huis komen, als de zondaar er in genade wordt aangenomen. Daar r Afdeeling D ligt de groote strijd, waarin de moeder zegeviert.. Zij brengt het offer, doch Vergeefs. De verloren' zoon komt terug zonder eenig schuldbesef niet een lach en met luchthaitigen scherts; hij gaat' \>rdei in haar huis zijn eigen weg en heeft geen behoeft p aan troost of eenige kot-storing. ,,Zij liet het hoofd nioe in den stoel terug ? zinken ? o!' doorschroe'id ? van leed, dat geen tranen koelden." In Langzaam afscheid is te.-r en nobvl ueteek^wl de liefde tussehen een moeder, diézich oud voelt' worden na veel leed. en' haar eenig overgebleven zoon. Plotseling ziet de jonge man door zijn \\vrkkracht en talent zich een schitterende positie in Indiëgeopend. Daar ligt zijn toekomst; hij weet het en zal gaan. maar moedeivHaar moederlijk egoisme velzet zich en hij blijft. ..Moest zij hem dan laten gaan. vrijwillig afstand doen van het aller laatste kostbare geluk van haar leven!-" Doch de zoete sfeer van rust en liefde is ver broken. Hij voelt zich kil, terughoudend v«i ver eenzaamd. Zij voelt wat ze heeft verloren, voelt. dat ze hem niet had mogen terughouden; ma .ir 't is te laat. de geestelijke scheiding voltrekt zich. Het laatste verhaal van de Moeders. ..In den koesterenden familiekring", steekt af bij de beide voorgaande. Hier is een jonge weduwe met haaikind. die na een kort gelukkig huwelijksleven aan de Middellandsehe Zee. terugkeert in den familie kring van haar schoonouders. Zij is een -énergieloos vrouwtje, dat zich geheel laat beheersclien door de' bazige schoonmoeder en ge-iwee allerlei'dingen d<*-t tegen'.haar wil en begeerte. 'Zij «uitvlucht deze ellende d«>oi- «-en ' huwelijk met een eenzamen, ver waarloosden, goedhartigen buiten» dominee. Als ik het wel begrepen heb, heeft Marie Schmitz hier het offer van de moeder voor haar kind wil len teekenen: maar lu-f is haar ? niet gelukt. Deze jonge vrouw is. «en leeg, onbetcekcnend wezi.n,. willoos en slap, . terend op wat lectuur en een wandelingetje, nog altijd verslingerd op de 'blauwe wateren der Méditerranée. Dat zv haar ^Lodewijk, den schilder, daar'.ginds met zulk ? een machtige liefde heeft liefgehad, dat ze moet aarzelen als dominee haar e uitkomst biedt, voelen we niet. Van een offer is hier geen sprake. Marie is een doodgewoon schaap» dat blij mag zijn, dat ze'met haar kind voor 'goed is opgeborgen bij dominee, die heusch geen kwad«-': kerel schijnt. Ook zoo'n doodgo woon schaap kan treffend geteekend zijn; maar hier is het de schrijf ster niet gelukt. De booze schoonmama is goed gedaan, maar hè, v , >w£o boezemt geen bolangMottO LUCC" stelling in. J. PRIXSEN J.l /.