De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1929 2 februari pagina 11

2 februari 1929 – pagina 11

Dit is een ingescande tekst.

l h f!' , 'A ?P: 18 DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 2 FEBRUARI 1929 No. 2696 Neêrland's schoonheidskoningin door Melis Stoke WKLKE kniesoor zou durven beweren, dat zijn hart niet van eene zekere voldoening vervuld is door het feit dat Nederland thans definitief heeft plaats genomen in don rij der vrouwelijk-schoon produceerende volken... ? Tot dusverre genoten de Neder landers slechts eene internationaalpopulaire reputatie op het terrein van sterken drank, zuivelproducten en bloemen. Weliswaar was het ook tot allengs minder beperkte kringen van buitenlandsche belangstellingen doorge drongen, dat wij ook op schier alle overige gebieden een volk van den eersten rang zijn, maar daar gaat het niet om. Wie onzer is zoo naïef te denken dat een volk zeg een indi vidu tot het hart van de interna tionale bourgeoisie zou kunnen door dringen met niets dan artistieke of wetenschappelijke prestaties. . . ?. Neen immers. ... Wanneer Oharley Chaplin een natuurwetenschappelijk genie ware geweest zou zijn kring van bewonderaars Jpeperkt zijn gebleven tot een fractie van een millioeiiste van zijn huldigen aanhang. Kn als Douglas Kairbanks een bouwmeester. Buziau een bacterioloog. Mistinguet een oog arts ware geweest, of indien de drie gebroeders Fratellini een chirurgische kliniek hadden 'geëxploiteerd, dan zouden thans hun aller namen niet op ieders lippen /weven. Omgekeerd /.ouden 'mannen als l^orentz. Kembrandt en Pasteur onge twijfeld een veel groot er populariteit hebben genoten indien ze zich hadden toegelegd op het filmspel of de praetische gemeeiiteraadspolitiek. En zoo stellen wij dan vast dat Nederland eeuwenlang te pretentieus is geweest met de keuze der middelen tot het winnen van een vooraanstaan de plaats in liet hart der volken van de wereld. Men vond ons in zekere kringen knap, artistiek en volhardend, maar riimmer heeft men ons warmere ge voelens dan die van ? eene zekere bewondering toegemeten. * . . * Dit nu te veranderen is het werk , van Mejuffrouw Koopman uit Zaan dam en het vijfmanschap Sluyters, Kramer, Feith. Keuls en Monnickendam. Hier ligt een diepe symboliek. Destijds, toen het gold Nederland zijn plaats terug te schenken in den rij der Europeesche mogendheden, stond een driemanschap op wier nagedachtenis wij eeren in een Van de, schoonste monumenten van, 's Gravenhage. Onze kindskinderen zullen de na men hebben te onthouden van een vijjmanscltap. Destijds, geraakten de bevechters van onze onafhankelijk. heid tot eer en hoogen adelstand. Zal h.-t ditmaal ook zoo gaan? In den rij van het vijf manschap 1920 prijkt slechts n edelman. Welnu, moge;het niet lang duren vóór wij een Graaf Keuls, een Hertog Sluyters en. ba ronnen Kramer en Monnickendam begroeten mogen. En indien het geschieden zal dat do goede smaak van onze Nederlanders ons volk aan den spits brengt Van den strijd der naties,/dan worde op een geschikt terrein in de residentie'een monument opgericht met zinrijke opschriften op een granieten voetstuk, en daarboven het meer dan levensgroote beeld van Mej. Koopman uit Zaandam, met daaromheen gegroepeerd deze vijf nationale helden, in poses van aan binding en fier zelfbewustzijn. Nadat een Nederlandsche torpedobootjager het Joodsche bruidje naar Ixmden heeft geconvoyeerd is het aan den heer Feith om Mejuffrouw Koopman naar Parijs over te brengen, zonder dat de reis hare gezondheid in zooverre schaden zal dat zulks haar schoonheid ten kwade zou kunnen komen. Hoe dit geschieden zal interesseerde ons dermate dat wij ons tot onzen beminnelijken collega hebben gewend niet het verzoek om ons het een en ander mede te willen deelen omtrent de bijzonderheden van het transport. ..Tja zeide de heer Feith u begrijpt dat dit punt een onderwerp van langdurige bespreking in onze commissie heeft gevormd. Zooals u weet ben ik persoonlijk belast niet liet overbrengen van niej. Koopman naar Parijs. Ik gevoel diep de verantwoor delijkheid die het Nederlandsche volk op mijne schouders heeft gelegd en ik ben vastbesloten ? hier flikkerde wilskracht achter de lorgnetglazen om mij het vertrouwen van het volk waardig te maken. Eerst dachten wij gebruik te maken van eene aanbieding van eene bekende meubeltranspoVtmautschappij die certificaten kon overleggen omtrent het overbrengen van kostbare collecties venetiaansch glaswerk zonder eenige beschadiging. Maar tenslotte bleek het ons beter Mej. Koopman zelf over te brengen. L* woet dat men zich in zekere, kringen bezorgd heeft gemaakt voor het Joodsche Uruidje toen d. ze naar Londen zou worden vervoerd. Men vreesde voor 'barstjes veroorzaakt door het schokken, gedurende het transport. Welnu, voor 't geen me j. Koopman betreft behoeft ons volk zjch niet ongerust te maken. De trein naar Parijs schokt niet overmatig en bovendien kan Mej. Koopman tegen een stootje. Wel zal ik er met de meeste zorg voor waken dat zij gedurende de reis niet bij een open raampje plaats neemt en dat zij in deri eetwagen geen zure puree met colibaccillen tot zich neemt. Verder heb ik mij reeds voor zien van een half ons kersenbonbons (waar zij dol op is) wér die ener gieke flikkering achter de lorgnetglazen?om de reis te korten. Een warme plaid is tot hare beschikking gesteld door de commissie en ik persoonlijk, zal haar den tijd van dt reis korten met luimige anecdoten, kortswijl, lectuur en onderhoudende geschiedenissen. Gedurende de reis zal Mej. Koopman voedzame doch niet overmatig vele spijzen tot zich nemen, en vooral geen droppel alcohol; Reeds is eene over eenkomst getroffen met de directie der Compagnie Internationale des Wagons Restaurants waardoor " ' Op dat oogenblik ratelde de telefoon. Onze gastheer verontschuldigde zich met enkele woonden. .,(7 begrijpt... enörim drukte in deze dagen.. .?." Uit het gesprek begrepen wij dat Minister Beelaerts aan de telefoon was om een détailpunt van de reis te bespreken. , DAGELIJKS EEN jj CENT MA-VIE KEEP (Puur Ghoc. rood etiket. Volle melk Choc. blauw etiket) met een wetenschappelijk vastgestelde dosis Eviunis vol vitaminen preparaat bereid, beteeken t behalve versnapering en krachtig voedsel, tevens Gezondheid en* Levenskracht No. 2696 DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 2 FEBRUARI 1929 VERWEEGEN & KOK AMSTERDAM DEN HAAG Plaids Voetenzakken Auto-overschoenen f 30*VOOR BETERE MEUBELEN ARNOLD HOUTSCHILT ,.Ha-ha.... Ave'lzoker Excellentie.... dank u zeer...." ..Mejuffrouw Koopman verraad de de hqer Feith ons reist op een diplomatiek paspoort. Aan BuitenlandscJie Zaken is'men zeer op ,deze reis gesteld. In vertrouwen kan ik u zeggen dat men mij heeft opgedragen te bewerkstelligen dat. indien Neder land de eerste prijs'haalt, Mejuffrouw Koopman President Doumergue- zal omhelzen en een krans leggen bij het monument , voor den Onbekenden Echtgenoot... Het is niet uitgesloten dat de Fransche gezant dan bij 'het Czaar Peter Huisje een redevoering zal houden over de Nederlandsche Maagd... U .begrijpt.... in deze tijden van het Belgische tractaat.... alles zeer delicate en fijne politiek.... Meer niag ik er.niet van zeggen. .?.." Weer ratelde do telefoon.... De ateliers voor Electri&che gelaatsmaNsago wachtten op instructies. Tegelijk werd het bezoek aangekondigd van de. presidente van den Nationale» Vrouwenraad....' ..'U ziet. " lachte onze .gast heer. Wij . begrepen er alles va» en wenschten hem een goede reis. ... En succes....." ' Als het aan mij ligt " lachte de heer Feith.... en in de uitdrukking van zijn gelaat was die trek welke men herkent bij hen die, de eeuwen door, gestreden hebben voor het aanzien, van ons klein, heldhaftig volk... VLERKPRAUW Tekst en teekening door J. G. Sinia tijd aan geeft. Eén tegen twaalf! begrijpen die vrouwen zelf niet dat het maar is om ons zoet te houden, dat zij ons van tijd tot tijd een kluif toegooien? Hoe lang loopen de vrou wen nu al niet mee in de politiek en is er iets in veranderd ? Als de heeren maar durfden, dan zouden zij net doen als met dien armen meneer Bram Staalman, dien ze een slecht nummer op de lijst hebben gegeven, en geen vrouw werd er herkozen. Het lijkt in de politiek tegenwoordig wel een bewaarschool. Wie niet goed oppast, krijgt een slecht nummer en moet in den hoek staan. Gisteren had ik het er nog over met de dame achter de toonbank in de Drie Fleschjes", want ik haal daar altijd mijn rhum zelf, omdat hét een geneesmiddel is en ik niet wil, dat er iemand anders over gaat, en zij vond het van meneer Bram qpk erg jammer. Hij heeft altijd zoo voor ons, tappers en slijters, zijn best gedaan, in het belang van het heele land, dat begrijpt u wel en wat moet er nu van zoo iemand terecht komen, die de partij zoo maar het brood uit den mond stoot? En toen zei een meneer met een nog al rooden heus, tegen ons: ,. h ij zal wel door meneer Weiss worden ingepikt en nummero l worden gezet op zijn lijft" maar is meneer Bram daar nu niet te veel een persoon van eer voor? Zware wityckuifde rollers atuict de Indim-he Oceaan tenen het zu tht <jli< ."«> ('t ttrand van Bal i'* Zuidkust en een landt n;/ i* hier waarlijk niet altijd zonder nevaiir. Keer veel stuurmanskunst en beleid in ei' voor noodi(/ om een ulo f. p zonder ongelukken zoover door de bruinende en hou;/ zich verheffende golt-en tc.looditen. tot deze eindelijk den bodem raakt. Dan in het zaak otn zon ttpoedi<i moi/clijk uit de xlocp te * printje n en naar hot drof/e. lokkende fttrand te rennen. Ifeeft tnen i/elnk dan bereik! me» dit met tot het middel doornat, maar on-i-e. ui* men dooreen dier rollcrx it-nrdt m-hlirhfitild. . . . Kn nu de ttalisehe v tune-her. Daar komt hij aanxtuivcn in zijl» onatnn zienlijk, smal vlerk-prauwtje, waarin naateelijkn plant* is om te zitten. Op t nkele honderde. meters noy van de wal b,er</t hij het zeil en t/rijptzijn patfatti. Hi't prnuwtir duikt in een uolfdal en dovr nn 'eens razend «nel te pu'juaien. dan u-eerzijn »?<*<»/?/ te cmpercn, iccet de vixwher in het i/nl/dul téblijven, tot de laattte roller hef prauu-tie op zijn brecden rwj meeneemt en met zijn inhoud kurkdrooy howi op het strand zet. Dan stapt de visscher kalm uit en trekt het hoouer op het droge. Croquante croquetjes door Alida Ze venboom WAT zijn mannen toch va'sch! Ik was net anderhalve dag uit bed en weer zoo'n beetje op de been en ik hoestte nog en de dokter had ge zegd dat ik vooral .voor tocht moest oppassen, toen meneer Stanislafski boven kwam om naar mijn gezond heid te informeeren en wat was zoo waar het eerste dat hij zei? Wat jammer, mevrouw, dat u . niet uit mag met dat mooie vriesweer. Wij hadden anders feest eens een baantje op de Poel kunnen maken !" Je moet ze maar proeven, dit soorfc Heeren van de Schepping. Bloemen van drie dagen oud, aan iemand die plat te bed ligt, laten brengen en als zij nog .te zwak is om op haar beenen te staan, van beentje over te spreken ! Je mag een medemensen nooit iets slechts toewonschen. maar als hem wat mocht overkomen, en ik vind niet dat hij er erg florissant uitziet, dan zal ik hem eens laten voelen wat het is iemand zoo te behandelen. Maar wat maak ik me toch druk oin zoo iemand. De nvmschen zouden gaan denken, dat ik op zijn attenties erg gesteld was ! .?*?»*. Wat verwaarloost, een huishou den als de vrouw er niet dagelijks haar oog over laat gaan. Geen wonder dat er zooveel mannen het huis uitloopen als je ze ziet wat voor baantjes me-r vrouw allemaal buiten de deur j^aarneemt! fin ,»!» ik dan weer in de krant zoo'n plaatje, zie van een of andere commissie of raad met twaalf mannen en n vioüw. dan vraag ik me af wat het eigenlijk voor zin heeft dat zoo'n dame daar haar MUZIEK D STRIJKINSTRUMENTEN D SNAREN D TJ t) A TJD Achter St. Pietcr 4 g O. K/\nK Utrecht D Tel. <H3 PIANO'S D D VERHUREN D O VLEUGELS D D * * Wat /ijn' het toch rare tijden, waarin wij leven. Wie had-er in mijn tijd aan gedacht om een ..Miss Holland" ?uit te kiezen? De meisjes zouden zich dood geschaamd hebben om ei aan mee te doen. Als u alleen maar eens nagaut. dat ik n»oit alleen mocht gïian wandelen en altijd mijn broer m.-e moest nemen. Niet omdat zij mij thuis niet vertrouwden maai- om dat het geen pas gaf. dat een meisje alleen op straat liep. Kn ik geloof dat, als het er op aankomt .-de maiinen van toen veel netter waren dan d»heeren van nu ! Maar vertrouwen kon je ze toen ook al niet. Daar zijn zij gelijk in gebleven.. Als ik nog denk aan dat 'kantoorheertje, dat me op "n Zondagavond in hot ..Panopticum' . waar toen een danieskapol. speelde. een briefje in hahdéVi wist te spelen. want ik zag er dien avond heel goed uit al zeg ik het zelf. en als ik moet afgaan op de portretten in de krant. dan zou ik toen een mooie kans gehad hebben als Miss ..Holland". Drie maanden lang stond hij eiken Donder dagavond als ik mijn avondje had voor de deur in de Bocht en meneer plaagde me dikwijls met hem en wat heb ik hem niet toegestopt aan coteletten en karbonades, want hij had een .gezonden trek en toen ik op 'een Zondagmiddag in... de Room. tuintjes" tegen hem zei: maar Willem. zou je niet denken, dat wij nu eindelijk eens moesten praten over vaste verkeering", toen lachte hij. Een oogenblik later stond hij op om 'een sigaar aan het buffet te halen, zei hij. Hij moet nojg terug komen en liet mij de consumptie betalen. Mannen zijn valsch. daar blijf ik bij. Ik zal het niet meer beleven, maar er zal een tijd komen dat wij vrouwen einde lijk onze beurt krijgen en dan zul'' je eens zien wat een karakterhelden de mannen zich zullen toonen. Want laf zijn ze ook nog. Wat jammer .dat u zich nog zwak voelt want andei's van avond op de Poel ...." Ik hoor het hem nog. .zeggen. En dan moet je bij het stof afnemen een boek met gedichten vinden,. waarin voorin staat: Aan mijn onvergetelijken "Stannie van zijn Flossie." Als i'k een hond had, die Flossie" heette, verdronk ik het arme dier 'subiet! Eene nationale demon stratie te Rotterdam 'Opzetfragtn aan den natii'HaU'n tt'ckfTiior J'ihan Braakemick Ken nationale demonstratie kwam uit de inauff van Hollund' nat'nnewcld . . spontaan en nooit vertoond. . zooate men die niet -raak aanxrhouwdt; in de sinds eeuwen al te koude bevolking die dit land bewoont. . . . Vijfhonderd Xederlandern aten een ieestdiner en daarna zaten ze samen in een Variété,... toen, op een gehchnsinnifi teeken, de sluizen van hun lippen weken. voor breede stroomen van puree. .VooJ/. 5«j vergaderen of ndstreeren, zay Holland zoo'n massaal aneeren als op dit Rotterdamsehe f eist. SleeMs. in de lang vervlogen dagen toen Spanje smadelijk werd verslaijeu zijn wij sóó n ran zin rjeweeat. . . . Onlvimjen deze lieden om Utrecht's Unie te gedenken en de mtamhoorigheidftld.ee door 't oude u-achtwoord van de ( inodcrn te maken in de leuze: rf'r uit met Spanje en J>M/Y<".. Zul Holland niet een jdur. of tachti</ in de puïce. . ? -Én is ' t niet praehtuj dat men det Unie heeft herdacht . door de , puree aan kant te sctten. . . . ? On» volk erkent de eenheidfncctten van de gezondheid 'en de kracht," ?? MELIS STOKE

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl