?«l l18 r\ T? DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 9 FEBRUARI 1929 T A T^ O "T^ TVT O "l Reon K«val in woorden zou kunnen No. 2697 voor den eersten keer zag. Op de No. 2697 DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 9 FEBRUARI 1929 !i je » B \' Naar het Noorsch van Gora Sandel door W. Quanjer-Steltman De weg i* breed, lichtgrijs, recht als ecu liniaal, zoo ver het oog reikt naar het Oosten en naar het Westen. Het ia een drukke verkeersweg. .Zware autobussen, niets ontziende motorrijders, bestoven Fordauto's, gevuld met stoeiende jeugd in zomerdos, de een of andere zachtjes rijdende luxeauto met rustige, deftiggekleede mensehen, voetgangers, kin deren met bloote boenen, mand aan den arm. Larsen's dorpswinkel ligt aan den kant van den weg. Als het in een paar dagen niet heeft geregend, is het overal grijs van stof. Het ligt duimdik op de brandnetels aan den sloot kant. op de seringenstruiken in den tuin, op het hek van de veranda, op de roeden en kozijnen van de ramen. Het is als een dikke viltlaag voor de bloote kindervoeten om in te schuifelen, het ligt geheel tot aan de stoep, hangt in de hicht als een benauwde schaduw van den ochtend tot den avond. Zonder zich hiervan rekenschap te geven,, houdt juffrouw Larsen van regenweer. Als jong meisje hield ze van zonneschijn. Sedert ze trouwde is stil, vochtig weer een soort op luchting voor haar geworden. Ze kan dan gemakkelijker ademhalen en overal in 't rond ziet het er f risch en groen uit. Er gaan niet zoo vreeselijk veel menschen meer voorbij. Het kwellend gevoel, hier aan den kant van den weg te zijn afgezet, bijna als bij vergissing, terwijl alle anderen ergens vandaan komen en ergens herti gaan, verdwijnt. Ze kan alle vensters dan eens openen en de frissche lucht naar binnen laten stroomen, 't Stof binnens huis wordt ook niet zoo goed ge zien als er geen zon is. En ze wordt niet zoo moe in de beenen als bij helder 'weer en warmte. De. dorpswinkel moest nu tegen den avond gesloten zijn. Maar toch staan de kinderen met mandjes aan den arm op een kluitje tusschen 'de toonbank en de deur- En juffrouw l^arsen buigt zich naar voren en neemt de mandjes aan. terwijl spichtige kinderhandjes wijzen en boduiden, dat het boekje ei'in ligt. Ze neemt leege bierfleschjes op. legt er volle voor in de plaats, noteert,-'t in het boekje en reikt liet mandje weer aan, blij en glimlachend, met zachte, innige, stem:1 ..Alsjeblieft. Xu is het jouw beurt, kleintje. ..." Ze buigt zich naar de kindorgoziehtjes. die tot haar worden opgeheven. vrijmoedige en vorlegehe. schoone en vuile, blozende en gore.' alles door 'elkaar: .:ïs pa;.pa Wuor thuis? Dat dacht ik al. Ja. dan zit 't er aan. dat geloof ik best. Alsjeblieft. ...?''' Ken auto houdt voor de deur stil. .Ken lange j»>ngen roe.pt naar binnen: ,.1-Arson !"?' En juffrouw Larsi»n antwoordt zacht' en blij: ,,Lars"en is niet bij de hand.. Hij was zoo moe en ging wat liggen. tiij kwam zoo laat thuis van nacht; Was er iets?" 't Was om benzine te doen...." Nu, ik kom...." Ze baant zich een weg door 't jonge volkje, gaat naar buiten en manoeuvreert met de benzineslang, als altijd vriendelijk en voorkomend. Geschikt mensch toch die juffrouw uitdrukken. En dit alles staat daar nu dik te worden achter een toonbank, het wordt in een te vroegtijdige en te hevige corpulentie opgesloten als in een gevangenis, het hunkert voort durend tusschen'haring en groene zeep en een zure en slaperige Larsen naar iets onuitsprekelijks en het kan niet nalaten er van te droomen. Daarom kan het gebeuren, dat juffrouw l^arsen in onbewaakte oogenblikken, als de winkel leeg is, neer valt op een zak of een ton en iu gedachten verzinkt, met een klein, ver moeid gezicht. Dat gebeurt vooral tegen den avond, als de weg donker en stil ligt onder fijnen motregen en een sterke geur opstijgt uit alles wat De dag van den Indischen verlofganger Om zes uur '« morgens Schiet hij uit de veeren, als ware het dag in plaats van diepen nacht, en op z'n sloffen dwaalt hij naar beneden of rookt een cigaretje, ontevreden dat 't ochtendblad niet vroeger wordt gebracht. In het vertrek, waar d'atichbak, ongelcdigd, een peslilente, muff e lucht verspreidt, drinkt, voor de gushaard, hij zijn sterke koffie en, balanceer end, aan z'n teen z'n sloffie, 'wacht hij de zon en al haar heerlijkheid.... l . .Wanneer hem blijkt dat die niet door zal komen, neemt hij een bad en waakt een uur toilet, herleest het avondblad en drinkt wat sherry, en ergert zich om de rervloektc herrie waarmee, bij 't stoffen,'men z'n boel verzet.. Om elf uur gaat hij een parlij biljarten met anderen die genieten van hun rust, of pralen van salaris of promotie, totdat de honger ook tcecr die emotie met harde, strenge voedingsplichten bluacht.. Dan heef t.hij tegen half drie s'n partijtje, dat ongemerkt in 't bitter uur verglijdt, .en iedere mensch kan teel eens icat vergeten dan is 't opeens te laat om thuis te eten, en blijft hij hangen op de Hocietcit. ... Na zulk een dag is 't iemand tévergeven dat hij zich 's avonds hier of daar verzet. ... Maar. .. die ca f c's.. en 't langs de ntraten loopen, verveelt al net zoo als die bioHcoopcn.. en daarom gaat hij niet te laat naar bed. . . . (da ca po ad iitf.) - ' MELIS STOK E I-iarson, niets lastig, terwijl 't toch al f)ver sluitingstijd is. ... Nu'is ze weer in den winkel: Eu jij dan. kleine drommel? Een half pond koffie.? Drie lieiersch?. Alsje blieft "'' . * * . ??, * . ? . ?? i . ? ' Juffrouw I^a-rsuti heeft kleine, voch tig glanzende, bruine oogen, bescha duwd dóór'lange, dichte, wimpers. Zo is donzig en zacht blozend als een rijpende poi'/.ik'. Haar stem is helder als die van een kind, buigzaam met. veelvuldige overgangen. Juffrouw Larsen is louter zacht"?heid -on blij!leid, en tranen; tranen van vreugde, en tranen van smart, opwellend bij de geringste aandoening. lladr gemoed smelt bij 't lezen dor romans van. Courts-Mahler en van kleine, sentimentoolo verzen in A,ller's fiiniiliejoumaal; hot. opent zich bij ecu glimlach van Ivirsen. .. . het Ver langt, reikhalzend' naar toodorhoid en idylle, naar iets. dat juffrouw J ? groeit.... of wanneer de hemel ,róód-goud, vreugde-dronken, boven don boschrand staat, vor weg van a-1 het stof. en do krekel begint .te sjirpcn 'ginds' op' den akker.... Juffrouw Larsen moest dan eigenlijk druk bezig zijn met- 'sluiten, .regelen on opruimen. Dat'"gebeurt nu. .1 , ' ;.'.,.- '.'.?..?'*?,* i . . . ' . ? ? ? ' O !..... Larsen iu smoking ! Larsen wel een bootje rood' en geanimeerd ,- van 'i, 'drinken, maar manlijk, elegant en verleidelijk, niét glanzend pomadohaar, do o.eno hand in den broekzak, een sigaar in do andere, met eeti zijden zakdoekje oven t o voorschijn komend uit den borstzak, wiegelend in. de knieën, goed gehumeurd.' vol grappen, verhalen vertellend.-.waarbij' 't onmogelijk was niet te lachen. ?ofschoon, ze oen beetje. . . . 'y.e waren ecu beetje'. . . . ja. . . . , ' Kort 01 h Torsen, zooals ze hem bruiloft van de Iversens. I^ater op den avond, Larsen op 't grasveld in den tuin, met den hoed in den nek .... een wilde roos in het knoopsgat. . , . zijn gezicht naai de maan gekeerd. . . . zingende: Heer mijn God, hoe licht de maan,". . . . niet bepaald met buitengewoon goede stem, doch een voordracht, een voor dracht. . . . Larsen in de auto naar huis, haai het hof makend, gevaarlijk, onweer staanbaar .... Larsen in den verlovingstijd .... een vlotte en vroolijke reiziger in galanteriën, als hij op bezoek kwam in haar rustig tehuis, een eenigsziiiK ouderwetsch boerengezin. het op stel ten zette met zijn grappige verhalen, zijn gezang en zijn adem van de wijde wereld. Larsen, die monsters bij zich had als cadeautjes voor haar, foto grafielijstjes, naaldenkokers, sieraden, briefpapier en flacons met odeur. ... en 's avonds in het seringenprieel maakte hij haar het hof, was gevaar lijk en onweerstaanbaar. . . . Kn Larsen nu ! Slapetig en knorrig, in hemds mouwen en zonder boord, geregeld een beetje verfomfaaid van het in bed liggen, in de kamer bier drinkend en rookend uren lang met den een of anderen reiziger, terwijl zij op deu winkel past: voor zaken" tot diep in den nacht in een auto rondrijdend. moeilijk om 's morgens uit bed tekrijgen, lastig met eten .... Juffrouw Larsen verwijt hem niets. Ze antwoordt met onverstoorbare blijheid: wel, ja," eiken keer &hhij haar uitlegt, dat hij van avond helaas ook uit moet of dat hij niet in staat is om al op te staan, 't Leven van een zakenman brengt dit mis schien moe. Maar zij kan niet langer voor zichzelf verbergen, dat zij zich^ de zaligheid met Larsen andei's had gedroomd. Zij had gedacht, dat hi.j bijvoorbeeld oen moer constante be langstelling voor de maan en derge lijke verheven dingen zou hebben. dan hij nu aan den dag legt; zij had Komeend, dat hij wel eiken dag zoo'ii beetje de lof van het maanlicht zou hebben gezongen. 'Ze kijkt spiedend en luistert en zoekt voortdurend naai den eersten Larsen. den echten Ijai-scti» . bij alles wat de tegenwoordige zegt en doet. Onvermoeid wacht ze op zijn terugkomst. Kn zo kan niet goed nalaten te wensclien. dat zo nooit dezen gezegenden dorpswinkel had den gekocht. Want ook die is een teleurstelling. Het is wel niet zoo'n absoluut k»lo.. en nieuwe dorpszaak, waar nog niets tot groei is gekomen.- en dir lijkt op nieuwbouw in het verre Wes ten. Het was een oude eu beklante zaak. De tiiin was vol groot e heesters. ? seringen en " jiismijn. ualbossen oh kriHKbesson. Niemand had er toon iets van ver teld. dat. dit alles zoo vol on veelbe lovend wns gegroeid reeds vóórdat h<>t autoverkeer 'béiv landplaa^ werd. OH ilat hot stof de bloemen 'en' do bosson bijna ongënietbajM' maakte. 'Op don -dag -'toon. zo alles hadden ' okekon, .had hot -gestort rokend: Alles wa,s toon fiisch eu groen. kool ge u rond. ,..',?." Wol was de tafel voor do de 'kamer -erg grijs, doch alleen maar godueht, dat vrouw misschien niet zoo o.n diva.ii in zij- hui! do huis .-zindelijk was. Bij worden. haar zou 't geheel audors Asatho!" .Juffrpmv Larson schrikt, op on haast' zich naar do slaapkamer. In ooti van.de oiiopgemaalito. l.otltlon ligt I.arsen. Slordig, in hemds mouwen, zonder, boord, mot hot vest los. Op 't nachtkastje staan. twee leege bierfleschjes en een glas. Kr ligt asch in het glas en asch en een sigarenstompje op het kleedje voor het bed. De schoenen, die I^arsen heeft uitgeschopt, slingeren over den vloer en de toiletemmer dreigt met overstrooming. Door de half geopende deur ziet juffrouw Larsen in hét schijnsel van de laatste zonnestralen het stof een duimdik liggen op de tafel en op de piano in de huiskamer. En ze weet, dat daarbinnen asch ligt op alle bloem potten en dat er overal vlekken zijn van natte glazen. In de kamers is de lucht duf en onfrisch. Dagen achter elkaar is het zonnig weer geweest en was er, met het oog op 't drukke verkeer, geen gelegenheid de vensters te openen. Nu is 't juffrouw I^arsen over 't hoofd gegroeid. Hot groeit haar voortdurend over 't hoofd. Maar dat wat haar voor den geest zweefde, toen zij als jong meisje dacht aan haar toekomstig tehuis, was niet iets dergelijks. Dat was iets lichts, iets luchtigs en iets, dat heel ordelijk was, iets, dat glimmend gepolijst, was, blinkend koper, geborduurde kussens en keurige, symmetrisch neergelegde. servetten, iets met goed onderhouden planten, met altijd pas* gestreken gordijnen, veel fotografiën en andere Snuisterijen op tagères, iets met zang en muziek en poëzie en zonder een greintje stof. Een hevig verlangen om aan den gang te gaan. te wa«* schen en te poetsen, do bloemen te besproeien, de vlekken weg te nemen en te luchten, ja, bovenal to luchten. overvalt haar eiken keer als zo haar eigen huis binnenkomt- K n. con vaag gevoel van te zijn verongelijkt, eu van wrok tegen den winkel, dien eeuwigen winkel. Kon dienstmeisje? Een dienstmeisje houden? Larsen heeft eens gezegd. al» ze maar den concurrent daar bij den driesprong er tinder kregen, thm zou zo óf een dienstmeisje of hulp in den winkel krijgen. Do concurrent ging twee maanden goledeil failliet en er kwam niemand voor in de plaats. maar Larsen zegt niets. Dat hij het doen zal,, het doen uit zichzelf, is ook n van de dingen waar juffrouw Larsen op wacht. Daarentegen zegt hij nu mot een slaapdronken keelstem: Och, haal eens een half fleschjo bier, dan ben je lief. Ik heb zoo'n 'beestachtige-1 dorst...." Gewillig haalt zo er een. Geloof je, dat je in staat bent om tegen den avond op te staan?" vraagt zo vrien delijk n onderzoekend, met eventjes een zweempje van ?vermoeidheid en tegenzin in haar stem: ''?Of \vii je iots eten in bed?'* Ik weet ?t niet. ... 'k Zal zien.... dank je wel. nieisko. . . . Jïh !."'?' Larsen schenkt in en drinkt, leegt. 't fleschjo. , Hij rokt zich uit, schraapt, zich do kool m is plotseling in oen goed humciir. Ga hier eens een oogonhlikjo ?/itton," zegt hij 011 maakt plaats voor haar aan den kant van hot bod. ,',Nu. en is 't goed gegaan vandaag? Veel volk? Kreeg je de factuur v'aii do.haring? En hot Amorikaaaischospek,. is dat gekomen? Liovo Hemel, on dan do, zak meel.. . l Zoo, ging d je weg? Dat is mooi. ..." Juffrouw Larson geeft geduldig Verslag \*an do dagolijksche weder waardigheden. Ze strijdt togon' oen luarteloiiden afkeer van dit alles.... Dan sÉtrijkt, Larson haar'over'don blooten arm, trekt, haar oen 'weinig naar zich toe. zoodat y.o dicht togen hem aan komt 011 neemt het goudon hartje, dat ze.'om do.n hals? draagt-, in y.ijri hand. . , Heb je gesloten?" zegt hij..... En juffrouw Larsen wordt week. Ze krijgt tranen in de oogen. Al het booze maakt plaats voor een groot en diep verlangen, een hunkeren naar dien Larsen, dien zij nog niet opgege ven heeft, dien zij hoopt terug in vinden. Ken autosignaal toetert plotseling buiten. Aanhoudend, telkens weer. Ijaat ze toeteren", zegt Larson. Maar er wordt op een deur geklopt en 'even daarna op een andere. Hm, 't is misschien toch nog 't beste eens even-te kijken, verduiveld nog toe...." En Jjarscn gaat. In eigen persoon voor dezen keer. Hij strijkt zijn haar niet do handen glad, knoopt onderweg zijn jas dicht on slaat den kraag op om te verbergen, dat hij geen boord aan heeft, 't Volgend oogonblik hoort juffrouw Ijarson blijde uitroepen en gelach daarbuiten; verscheidene mensf.hon spreken door elkaar heen, waaronder een dame. ' Gegrepen dooi- een paniek tracht ze haar persoontje oen schijn van orde lijkheid te geven, .werpt de gehaakte sprei over do bodden', verdwijnt in de richting van do keuken met don vollen toi'otenimor, komt dan weer binnen stormen om or getuige van te zijn. d.at de huiskamer vol loopt uu-t iii'-nsch.-M: drie hoeren on oen dam*-, die tic kamer vullen onder levendig en luidruchtig gepraat. Kn zij wordt in den krini: ifhaald <-n voorgesteld. Het zijn oude vrienden van Iwirsen. drie reizigers, niel wie hij het vroeger z«>i> heest acht iic ]'le/ieriic heeft gehad in. de plaatsen lan_s d«kust en op do hoot'cn. En. dat is de verloofde van een der drie vrienden. een v rooi ij k. en stadsch juffertje, -die steeds maar- praat en. lacht .-n uit Jïergon afkomstig is. lu-vorwarrin'g hoort juftVi>tiw l .ar*cii hen verzekeren. «lat zij t«'di ni.-t x.ijn deur wilden passceivn. Zij wilden even binnen gaan nu hij een vrouw en wat al niet had gekregen.... e\-en dit vrouwtje zien. niet wie hij zich hier buiten, verschuilt.... want (kit gaat. o-p den duur niet. ha..ha. ha !..-.. on 'ecu van hen-geeft l,arsen een stoot togen zijn buik.... In verwarring hoort /e hem her halen en nog eens herhalen, dat ze nu toch vooral oen eenvoudig souper bijhen moeten gebruiken: ze doen toch hem en zijn vrouw, niet 't verdriet. weg te gaan zonder «lat .... Een oogenblik is ze totaal radeloos. Dan herstelt '/o y.ich. on vorzokort: Wel neen. absoluut geen- mooitV en .last. erg prettig is 't. . . . " En 't gelukt haar 't heolo gózel?sehap in den tuin te krijgen on zo mot vorlrisschendo dranken to laten neer zitten 'om' do tafel in 't prieel, terwijl ? zij met den moot l van do wanhoop hot ergste stof afiiooint. vloosch snijdt in don winkel, de tafel dekt. oieroH en bjv'fstuk bakt en zoo haastig mogelijk' het haar friseert. alles tegelijk. Zo hoeft een brok in do kool.maar ziet in, dat tijd on omstandigheden niet toelaten om to schreien. Verward draait zo rond. afwisselend mot een kookepan on ooti krultaiig in de..han den, terwijl 7.0 haar benauwde hïirl lucht geeft mot» kleine uitroepen als: ,.(). f ooi,, fooi. . . . heb jo ooit zoo iets gezien. . . . dit is nog1.'t ergst»' wat ik beleefd heb...." on dergelijke. * * 'Larson verschijnt in'do deur: ..Ik kom alleen maar. binnen om oen boord aan te doen. Wol lioen, we hebben' "t uitstekend.... halen oude herinne ringen op.... neem het maar kalm op, zeg...." Ze hoort hom in do slaapkamer. Hij trekt laden uit en schuift ze weer dicht, en blijft daar eonigen tijd. Dan verschijnt hij weer in de deur: Ja, ik zou je, wel guholpon hebb»;n, maar. ... ik kan hen daar toch ook niet alleen buiten laten, dat zou te gok zijn " Door .don bakwalm heen, die ge weldig opslaat uit do pan, vangt zo, zoo ver 't gaat, zijn woorden op en bovendien ziet ze, dat er oen hoole verandering hoeft plaats gehad in zijn uiterlijk, wat daar de reden dan ook van mag zijn. Het verrast, ver blijdt on beangstigt haar terzelfder tijd. Maar zij heeft geen tijd om daar verder over to donken, wenkt alleen maar togen hem: ..Ga dan toch naar hen toe. zog.... God. nu branden mijn aardappelen aun.... (Ja riu maar liever, ik ben gauw klaar. ..." Op tien achtergrond van ha-ar bewustzijn leeft liet juffertje uit Horgon. Zij heeft g«-en tijd gehad om naar haar te kijken, maar door andere zintuigen dan 't gezicht alleen, is 't haar duidelijk geworden, dat 't een welgeschapen on ehic juffertje is niet lange, slanke, hoog^vhakt** boenon. gepoederd» roUU'e op de lippen, een onberispelijk kapsel.... juist «»p een manier, die vrouwen onrustic maakt als re 't bij elkaar opmerken. Ken vrijmoedig en \TOOlijk juf fort je. niet v.-rhit >-n /.onder een spoor van vermoeidheid. /.<"> e.-n. die voortdurend het middelpunt i-en-j-ewiek-te. leuke dinu'en y,ei*t .... die buitendien nok absoluut nnhr-duidende d-inu'eii kan /.«?uj'-n. waar /.?? t-.oh all«-n -om lachen en nie.- iii»t--inm.'n. /.'>.> een, ? die maakt, dat je je'no^ onheil ilp-'iier .-n minder ..)> je ?_.-mak v«»-H dan and.-rs. ... Juffrouw I/ir-eit /.weet eii iJimt. /e voelt, dat de krullen 't niet lun:_' uit /uilen houden. Maar eindelijk k..mr 't oncenblik. dat /.e haar handen kan verkoelen onder, de kraan, dat /.e haar ? blouse netje< t rokt'aan den hals-eu duizelig van warmte en inspanning, maar mot eVeU blijde etl ZiK'hto Stelll. Verkondigt : ..Ken kl<-in botovhammetje. ... . heel eenvoudig.... wel. n.'en. volstrekt geetl moeite, integendeel, pret t ie. - . alstublieft ..-.." Als do baofstuk voor den tweeden keer is rond geweest', en zij er zich van heeft vergewist.- dat ieder uonoo.i: hoeft gehad, komt or een doffe- rust in haar. Zo spant zich'in de conversatie te volden, lacht en antwoordt op 't juist o moment en daarbij »uit gaan haar niet do finesses van de klooding van, V>ot Herp-nscho juffertje. . . . Klk«;ii keer als juffrouw Larsen naar Larsen kijkt, voelt zo e« n stook Van verbazing. Kr is iets niet Larson. . . . Ku'nis', zo-plotseling van 'tatVl op-, staan en allen y.ich om haar verdringen on haar bedanken,voor don maaltijd. woel zo in' eens wat hot is. Lars>.'ti is juist zóó als toon Zo. hom voor tien eersten keer zag: hij is o.ls op do brui*...loft'hij do Ivoi'sons: rotitl. oen weinig 'geanimeerd 'door 't tlriukeii. maav manlijk, elegant on verleidelijk, wel niet in smoking, maar goed geborsteld, mot- zijn mooiste das aan. ? 't zijden ? zakdoekje uit de borstzak stckond on mot glanzend pomadehaar. Do echte Larson. de verloren Larson.... Nog oen oogeiiblik oji hij gaat yisschieii stiian. do eono hand in den broekzak, oen sigaar 'in do andonv wiogolend- in do knieën.1.'. . Kn werkelijk, daar doet hij het.... doét dal «lies. Hij is weer voirc/.on, hij is teruggekomen.,-... En toch is juffrouw*. Larscn niet ti'otscli on niot blij. Integendeel, zo voelt zich wonderlijk bekk'ind, alsof ze bij den neus is genomen.... * * De koffie zal in den tuin worden gedronken, 't Verkeer op den weg i» tot rust gekomen, 't stof hoeft zich neergelegd, de krekels sjirpon, de lucht is vol geuren. (Jut! zoo'n leuke avond", zegt d»; 'juffrouw uit Borgen. Zog nu eens dat wo 't hier niet best hebben . ..." Zo blaast do hoeren do rook van haar cigarot in 't gezicht en leert l*arsen do charleston op do stoep. ... In de keuken maakt juffrouw Ijars«-n d-.-kof f io klaar. Ze droogt de kop jes af en zot ze op Iu t blad. terwijl zo moedeloos om zich hoon kijkt. Nu gaat het allo perken te buiten met afwa.sch, vuil en rommel. . .. 't Is of de beenen onder haar weg vallen. Zo moot 't blad neerzetten en togen 't koukenaarn-echt leunen. Daar nadert haar iots door alle geopende deuren. Iots waar ze naar verlangd hooft, naar f*.-.>uakt. en dat haar nu treft als een slag. 't Is gezang. 't Zijn tonen. Hot is I*arson, die zingt: ..Hoor. mijn God. hoe licht do maan. zie. wolk een glans OV.T land en stad " 'En dut. torwij l er in 't irehW.l geen maan Ls. geen enkele aanduiding van een maan.... ..Had die nu nog gesehei.en". /egt Ze -?'ekr.-nkt on v oor zich uit. Kn /.o voelt voor 't ??v-rst iets hard s on opriM-ri^r- in /.ich. e.-n aanval van * * * ?Tui-t al- juffrouw I.ai>.-n met het koffiehlud op de >t.'.-p Vei-M.'hiint. roept'de juffrouw van Hérgen: Da capo |" Kn de anderen -t.-n.men in: ..Da capo. «la eupo. ..." l^irseti is voor de tw.-e.i" maal bij ..Zie. welk oen u'latis", als juffrouw l-vrs.-u ]\>\ blad op de tafel van h'-t prieel neerzet; z.- doet dit demon stratief en. onnoodiürinkel.-nd. Ze wacht ni.-t t«>t hij i;e"indiud hoeft. doch schenkt meteen in en presenteert met .luide stem: E.-n kop koffie. alstublieft '" Kn 7.e voelt, hoe do anderen om haar hoen geëi-p-rde blikken wisselen en denken: ..Wel. lieve h-Miiel. wat is dat vooreen soort vrouw, die hij hooft ., . . die anno Larsen !" Ze Voelt smart' en .leedvermaak en een soort onverklaarbaar modelijden met l^arson. omdat hij, mot haar in een . vervelende i dorpswink''! woon*. iïiplants van voortdurend te zingen. manlijk, elegant en verleidelijk voor aardige on vreemde dames uit- andere .plaatsen. ... /.o voelt ancst .-n trots' .... alles tegelijk.' Twee rondo en eon/am<- tranon glijden. VorboVgoii d'oor. do schemering. .lang/.aam-ovor haar wan^o.u. Ze hebben r«*oilsi lang kla-iir? geienen, reeds vóór 't souper in tlo keuken. Tranen van oeii nieuw»'' oii In'ltoiv'jvim«/nsU»ning.... Dio niet lijken op d(- voio. die juffrouw Lnrsou vroeger in haar loven hoeft geschreid. J U R,l S T, met ruime juridische zoowel 'als commërcieele ervaring, in binnenen buitenland, zoekt een hém pas» sendcn, verantwoordelijken werk kring van standing, onverschillig waar, mits buiten de tropen. Brieven onder ,No. 815 Brugma's Boekhandel, Zadelstraat 25,Utrecht.