De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1929 18 mei pagina 14

18 mei 1929 – pagina 14

Dit is een ingescande tekst.

DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 18 MEI 1929 No. 3711 Komt ons nu bezoeken of vraagt Catalogus No, 57 van Piano, Radio en Radio - Gramophoon Tot Pinksteren buitengewoon voordeelige aanbieding. Ook in Huurkoop. DEL - SERVKEABLE made of finest quality waterproof woollen West of England" cloth and gabardine 59.- 64.- 72.- 82.Sole Importers NIEUW-ENGELAND KONINGSPLEIN AMSTERDAM 8ELEQENHEIDSAANBIEDIN8 Groot antiek diamant Collier, uit particulier bezit, bijzonder effectvol byou, f 2500.?. Modern gehamerd Zilveren Bonbonschaaltje f 12.50. S. S PIJ £ R . Juwelier Kalverstr. 222, Amsterdam Plaats 5 Den Haag Inkoop Ruiling Expertise van Jnweelen DB GROENE AMSTERDAMMER Weekblad voor Nederland kost slechts f 3.50 per kwartaal of fio.per jaar bij* vooruitbetaling WEILL EN ZOON Bontwerkers « Dameskleedermakers Barteljorisstraat 26-28 = HAARLEM NI EUWE MODELLEN VOO R J AA RSTOFFEN VOOR Bewaren van Moderniséeren Bont tegen M Repareeren en merprijzen N No. 2711 DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 18 MEI 1929 Bridge-slachtoffer door Melis Stoke MIJNE Mathilde is vry plotse ling eene hartstochtelijke brid ge-speelster geworden. Het begon zoo ongeveer als mazelen. Eerst eenigen tijd een beetje hangerig, vervolgens de eerste symptomen. in den vorm van rusteloosheid, zich uitend in het bezoeken, dan hier en dan weer daar. van geheimzinnige bijeenkomsten onder dames, en ten slotte een plotseling oplaaiende koorts gepaard met de voortdurende her haling van steeds dezelfde klinken, zooals klaveren, groot-schl ;mm, driehonnêurs-vierde, enz. Ook sprak zij voortdurend over het spelen in het zwak en het sterk van partners en blinden, spelen op de manche etc. Telkens verraste zij mij op het onverhoedst met eischen om onmiddellijk kenbaar te willen maken wat ik doen zoude, indien zij, als mijne partner, de hoogste van een lange kleur zou neerwerpen, dan wel een kleintje als invite, en indien mijn antwoord dan niet tot haar genoegen was, wierp zij mij voor de voeten, dat, bijaldien ik lid ware van een zeker gezelschap genaamd Portlandclub, dit antwoord eene gereede aan leiding zou zijn geweest om mij van de ledenlijst te schrappen. * * Nu ben ik nooit lid geweest van deze Portland-clüb en, in het alge meen, ben ik geen groot kaartspeler. Om eerlijk te zijn heb ik mij, temidden van ernstige en toegewijde kaartspe lers altijd gevoeld als iemand, die met schoenen en overschoenen aan door een Moskee zoude wandelen. In tallooze omgevingen heb ik de plechtige en silentieuse verrichting, die het bridge-spel is met steeds dezelfde verbazing gadegeslagen. In hotels, op booten en in sociëteiten scharen elementen van de meest heterogene soorten zich zwijgend- om groene tafeltjes, in groepen van vier, en, zoodra het spel begonnen is en^het toeval als een soort geest is opge roepen om het zeer groote, maar toch zeker niet ongelimiteerde aantal com binaties en mogelijkheden van schik kingen en kansen over deze lieden uit te strooien, dan voegen al die hersens, schoon elk toch waarschijn lijk vervuld van eigen gedachten, wenschen en verlangens, zich disci plinair naar zekere voorschriften vol gens welke elke situatie"' of toevalsschikking" naar vaststaande regelen gezamenlijk moet worden behandeld. Want verder is er niets. Indien ik het spel goed begrijp, dan is het hoog ste wat te bereiken valt eene correcte afwerking van het 'door het toeval gestelde probleem. Wanneer de vier elementen rondom het tafeltje dat tezamen hebben gedaan, en wanneer er geen storende fouten, zijn gemaakt, ligt er op hunne gelaatstrekken een glans van collectieve voldoening. Het geen tot stand is gekomen voor zooverre dan daarvan gesproken kan worden wordt geregistreerd en de geest van het toeval wordt opgeroepen tot het stellen van eene nieuwe situa tie. En zoo gaat het door tot in het oneindige» ? Men hoort de spelers verklaren dat, altijd weer dat toeval, dezen of genen een merkwaardige kans in den schoot heeft geworpen en dat hij die al of niet ten volle heeft uitgebuit, maar het is mij nooit opgevallen dat er ? enthousiasme ontstond over zeer held haftige of oorspronkelijke handelingen, waardoor dat toeval verschalkt zou zijn dan wel een der medespelers om den tuin geleid. Noch heldenmoed, noch zelfverguizing of edelaardigheden spelen een rol in deze systema tische tafelronden, maar, integendeel, schijnt het genot voort te komen uit de collectieve satisfactie van zich, allen op behoorlijke wijze, in dienst gesteld te hebben van de bediening eener gecompliceerde doch strikt naar regelen werkende machinerie. naar het noodig was, onderworpen aan de ceremoniën van gemeenschaps zin, dan wel als een verstekeling gedwaald tusschen de tafelronden, maar nu Mathilde eene bridge-speelster geworden is, komt het voordat ik mij plotseling zie opgenomen in zulk een tafeldans. En dan gebeurt het dat gewoonlijk allerpleizierigste menschen, naarmate het spel vordert, gemelijk tegenmij gaan doen, dat ze eerst zuchten en elkander aankijken, vervolgens beleefd en eindelijk op ongeduldige wijze storende handelingen mijner zijds critiseeren, dat ze nerveuse trekken rondom den mond krijgen Moeder Overheid De 16-jarige Berendina Bosveld, wonende te Rheden, overkwam op 6 Augustus 19x8, terwijl zij als dienst bode werkzaam was in dienst van een pensionhouder, een ongeval. Bij het schillen van aardappelen sneed zij zich in de rechterduim .... Betreffende het ongeval, op 17 Augustus 1938 aan Hendrik van Heusden, te Arnhem overkomen, waarbij hij eene snljwond aan den rechterwijsvinger bekwam.... Fredcrik Atexander Leertouwer, wonende te Arnhem, bekwam op 14 Augustus zyi& ten gevolge van het in dringen van een spijker in zijn rechtervoet een bedrijfs ongeval.... enz. enz. (bijlagen van een schrijven van den Minister van Arbeid enz. aan den Voorzitter van de Eerste Kamer.. J Hoe heerlijk is het toch te kunnen denken dat eene moederlijke overheid naast 'a lande bestier, defensie en verdragen zich hartelijk wijdt aan ieder die mocht klagen als hij zich pijnlijk in de vingers snijdt.... Want niets ontgaat aan 't zorgzaam oog der heeren diézetelen in 's lands vergaderzaal. En, mocht ge u aan een nagelschaar blesseeren als manucure.... dan zal de pers 't negeeren. maar niet aldus de Staten Generaal.... ! Op blank papier en prima-typografisch wordt 'a lands historie zorgzaam opgesteld. Geen ramp ontbreekt aan deze feiten-keten en 'f nageslacht zal elke werkvrouw weten die aan een kast haar vinger heeft gekneld.... W ij leerden slechts van wie er roemrijk sneefden op 't oorlógsvéld, in dienst van vorst en land.... Maar 't nageslacht verneemt in geur en kleuren tot in details het nationaal gebeuren van Janus die, z'n vingers heeft gebrand.... En vraagt ge naar de hartstocht om die feiten en d" oor zaak van die groote zorgzaamheid van parlement en hoogen functionaris....? Welnu.... die weten practisch zelf dat 't naar is als men zich duchtig in de vingers snijdt !!! De kiezers kijken hen op hunne vingers.... Licht dat verzuim zich bij de stembus wreekt.... ! Want het geheim, van 't politieke leven , ligt niet in 't voor zijn land en volk te sneven, maar daarin, hoe men kiezerscorpsen kweekt.... MELIS STOKE Om eerlijk te zijn heb ik die voldoening nooit kunnen doelen. Ik heb nooit mijne medespelers na afloop van een spelletje kunnen aankijken met de waarschijnlijk op de Portland Club vereischte blikken van: neen maar, dat hebben wij nu toch tezamen wér eens absoluut en volkomen correct gedaan, want het schudden van de kaarten ia voor mij altijd een . 200 ontnuchterende aanwijzing van het relativisme, hét betrekkelijke van het gemeenschappelijk tot stand gebrachte, dat ik niet de minste belangstelling meer koesterde voor de'samenstelling van het spel dat mij alweer in handen werd gelegd ter correcte behandeling.... Welnu, jarenlang heb ik natf, al wanneer ik eene opmerking waag, en zelfs is het geschied dat zij plotseling de kaarten neerwierpen en voorstel den er mede uit te scheiden. Het schijnt namelijk dat ik aan de bridge-tafel de functie vervul van het storend element bij eene spiritistische séance of van het gebroken kogeltje in een rijwielnaaf: er knarst iets, er stoort iets, er irriteert iets, kortom, men geeft het maar liever op en zucht.... ? *** Ik kan deze zuchten welhaast niet meer tellen. Trouwens, erger zijn de bittere verwijten die ik te hooren krijg, zoo bitter dat het is alsof ik schandelijke en zeer strafbare dingen heb uitgericht. PWMA ,,Je wét niet" zegt men gemeenlijk, .,hoe hinderlijk je bent by het bridgen" Zooiets laat ik nooit op mij zitten. Ik ben dus bridgers gaan bestudeeren om te zien in welk opzicht ik een spellebreker ben. Ik heb bridgers. bekeken in hunne huiselijke omgeving, oudere met kinderen, zwagers, schoon zusters en goede kennissen, menschen. die elkander haten, liefhebben, benij den, of wel elkaar volkomen onver schillig zijn. Ik heb nijdige oude heeren, beestachtige egoïsten, zien opgaan in de sfeer van dit spel en opstandige kinderen zwijgzaam zien deelnemen aan de verrichtingen hun ner overigens versmade of verloochen de ouders. * * En zoo ben ik gaan begrijpen dat bridge een spel ia van discipline en gemeenschapszin. Oude mannen, die niets in de wereld hebben dan hun huurkamers en hun pensioen vinden, rondom de bridgetafel, en onder vol komen heterogene elementen, de illu sie van een sfeer van collectief dienen. Kinderen en ouders, menschen die elkander onverschillig zijn of met elkaar overhoop liggen, vinden in de collectieve cultus van de speldiscipline de voldoening van een tijdelijken band, die alle in het normale leven avontuurlijk werkende elementen zoo als vrees, moed, afgunst, haat en offervaardigheid buitensluit. Geen enkel heroïsch avontuur, geen enkele prikkelende of verwikkelende uitleving of manifestatie van per soonlijkheid komt de stemming ver storen of onverwachte perspectieven scheppen.... Er is niets... .niets dan het toeval,' dat aan het woord is en de menschen die de problemen samen netjes uitwerken.... Bridge is de tijdelijke uitschakeling van de avonturen.... een begrip dat alles samenvat wat buiten dat spel het leven zoo begeerlijk maakt. Ziezoo zegt Mathilde en als Melis nu gereed is met zijn stukje, dan gaan we bridgen...." Dit is de roepstem van de discipline .. van de orde en de gemeenschapszin, de roepstem die mij in naam van een ordelijk en geregeld leven onttrekt aan de avonturen van dit blaadje wit papier, waarop van alles ontstaat, behalve eene combinatie van harten, schoppen, klaveren en ruiten.... Hoe wonderlijk.... de avonturen van het blanke papier, gevormd door combinaties van slechts zesentwintig letterteekens.... de helft slechts van ? het aantal kaarten in hét spel.. ?. boeien mij toch mér.... Maar, wellicht den lezer niet, en daarom..... Op...: naar de bridge tafel...." CADILLAC Het Td^datdeCtdllUcdikwUtovoor veel duurder wordt gehouden, dan ze In werkelijkheid U, pleit wel zeer ateik voor de hooge p!*ats,dle de CADILLAC in de algemeene achting Inneemt K. LANDE WEER UTRECHT AMSTERDAM BHt»tra*t74 ~ Singel 430-482 j, '?i

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl