c 18 DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 22 JUNI 1929 No. 2716 No. 2716 DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 22 JUNI 1929 Groquante door Alida Groquetjes Zevenboom i../ WAT die man toch met zijn sokken uithaalt, mag Joost weten ! En dan moet je zoo het land aan kousen stoppen hebben als ik. Ik kan alles doen in de huishouding, en het vuilste en zwaarste is me nog niet vuil n zwaar genoeg, maar aan kousenstoppen heb ik een broertje dood en ik'heb wat een standjes van mevrouw zaliger gehad als ik met gaten in mijn kousen liep. En al het andere tiptop in orde en het mocht gezien worden ! Eu je zal het altijd zien.... ik zat met een heel stel kousen voor me en erg uit mijn hu meur toen er gescheld werd en meneer Rikus binnen kwam. Ik zag direct dat er wat aan de hand was, want hij brieschte als een leeuw toen ik hem de trap op hoorde komen en ik dacht bij me zelf: ..als de verkiezingsstrijd hem maar niet te veel aanpakt" maar dat was het gelukkig niet. Hij stond in eens midden in de kamer en nam niet eens den tijd om me behoorlijk goeden dag" te zeggen wat hij nooit over slaat want op het stuk van goede manieren is geen een zoo netjes als meneer Kikus, al is hot toch maar een boerenzoon uit de Haarlemmermeer, maar zooals hij daar stond in mijn kamer en ik daar zat met mijn mandje met kousen voor me en een sok van meneer Stanislafski in mijn hand, die meer gat dan sa j et was, moest ik aan de Ruyter of Tromp denken en ook aan dat mooie schilderij in het Rijksmuseum van Willera II in den slag van Waterloo. Wat jammer, dacht ik bij me zelf, dat zoo'n man in de politiek gegaan is en niet langer in het leger is. Wat zou er toch een andere geest onder onze soldaten heersenen met zoo'n aanvoerder, want als u mij vraagt is het tegenwoordig lauwloenen. Ik weet dat van nabij, want Leentje, mijn tweede meisje, heeft kennis aan een marinier en u hadt dat jongmensch .moeten hooren toen er sprake van was, dat hij naar de West zou gaan. Ik stond achter de keukendeur, want hij mag in de keuken komen als Leen met haar werk klaar is een mensch is geen aardappel, zeg ik maai en ik vond het in mijn tijd ook fijn als degeen met wie ik vaste verkeering had, in de keuken mocht komen en dan stopte ik hem altijd nog wel wat toe, een karbonade of een sigaar van meneer die was blijven slingeren of een tikje brandewijn, dat nog in de flesch over was en dat ze toch niet opmaakten?en toen ik dien marinier van Leentje zoo hoorde spreken, heb DR '<&*> \ ik de deur opeti gedaan en hem eens goed de waarheid gezegd, dat hij zich schamen-moest, want dat er nu een gelegenheid was om voor het vader land te sneuvelen, wat misschien in geen tweehonderd jaar terug zou ko men en dat hij zoo'n gelegenheid met handen en voeten moest aangrijpen en wat deed dat stuk ongeluk, als ik het zoo zeggen mag? Hij lachte me in mijn gezicht uit en zei: waarom gaat u dan niet mee? Die zwarte kerels daar zijn dol op blanke vrouwen!" Dat heb ik van de week ook net in de keuken aan den marinier van Leentje gezegd, zei ik. Dat is braaf van u, juffrouw Alida. Wij kunnen in deze slappe tijden niet genoeg tot heidendom op wekken. U niet en ik niet. O, waarom was ik op dat oogenblik niet op Curagao ! Het lot is wel wreed, juffrouw Alida ! Wat doe ik, die als het ware overkook van heldenmoed? Ik zit met een vulpennetje en schrijf verkiezingsartikeltjes in de Stan daard" ! Ha ! Daar is ook heldenmoed voor noodig, zei ik. Ha, juffrouw Alidn, maar haalt dat bij den dood in het gezicht van den vijand ? Ha ! Zij hadden mij eens Ik word verstekeling Een willekeurig tceekeling, die geen record vermag te kloppen. behoe/t slechts als verstekeling zich in een htchischip te verstoppen, om 'a werelds troetelkind te zijn op het tooneel en 't sportterrein. Men draagt hem op de schouders rond en biedt hem vóór die ia geschreven een paar maal honderdduizend pond voor de geschiedenis van zijn leven, of voor 't vervullen van een rol in helden/ilni of tnusic-hall. Ik doe het ook. Als ku-eekeliny van hen die dit métier verzonnen. ya ik mij als vcrstekelii\y verzekeren van de rijke bronnen, die vloeien uit de romantiek van 't tegemcoordige publiek. Ik ga m'i n déG'emeentetram onder een houten bank versteken, en bij het eindpunt zal 'k ad rem tot d'opffctconden massa spreken, opdat de Groene tonnen geeft voor 't geen ik gratis heb beleefd. Ofwel,'k zal mij behoedzaam in het allerduisterst ruim posteeren van 't pont je over het Rokin, en na tien gratis heen-en-tceer'en verkoop ik 't Leven peperduur 't relaas van het hachelijk avontuur. . .in autobus, per boot en trein zal 'k door verborgen gratis reizen mijn heele leven binnen zijn, en aldus in't publiek bewijzen dat waar 't verstekelingen geldt ook Holland dapp're zonen telt. MELIS STOK E Kan u zich gruoter beleediging voor stellen? En net of ik op zoo'n zwarten kerel gesteld zou zijn, al moet ik zeggen, dat ik eens kennis gehad heb aan een stoker op de groote vaart, die wel erg zwart was, ook al had hij zich met groene. zeep gewasschen. Maar het is nooit iets geworden want het kwam uit, dat hij in den Oost zoo'n zwartje met een kind had. Ja, mannen.... nou l.... Maar al dien, tijd stond meneer Rikus middenin de kamer en hij had een kous gegrepen en zwaaide er mee en ik dacht dat hij mijn kopje thee er mee zou omgooien, zoo driftig was hij. Een schande, juffrouw AJida, zei hij, een schande. Heb ik ooit zoo'n kans gehad? .Eén mensch zou er vinger en duim voor aflikken t In dezen tijd van ellendige nuchter heid en gereserveerdheid, een gelegen heid om als held te sneuvelen l, , moeten overrompelen l Hebben ze daar het hart voor? Ik zou ze weten te ontvangen l En zoo'n lummel zit anderhalf uur op een zekere plaats, op een zekere plaats, juffrouw Alida die ik niet noemen zal, want waar moet hy anders gezeten hebben ! -r en weg is de gelegenheid om te sneu velen l Is het geen schande? En dan moet. je het bloed van Mussolini in je voelen bruischen en koken l Ik heb hem de kous afgenomen, want hij werd er werkelijk gevaarlijk mee en toen ik hem eindelijk met een zoet lijntje in den hoek van de canap had, heb ik hem een curacaotje inge schonken eh u moest zien hoe hij dat opdronk! Een leeuw in. Artis kan geen lam bloediger verslinden l Heldenmoed is toch eigenlijk wel een vreemd ding. Maar wat die meneer Stanislavski met zijn sokken uitvoert,. begrijp ik niet;. En er liggen nog drie en twintig paar I.,.. Kaleidoscoop EK waren eens 30 straatjongens, die de heele buurt schandali seerden. Ze hadden allerlei soort veeten. Ze haatten elkaar, omdat ze niet dezelfde kleur haar hadden, omdat de een aan de haven woonde en de ander niet, omdat ze eikaars taal niet verstonden, of omdat er een altijd prachtige scheepjes in den vijver liet varen, wat zij, die geen scheepjes bezaten, als provocatie be schouwden. Op een dag ontstond er door een onbenullige aanleiding een bloedige kloppartij. De dertig kwa jongens verdeelden zich in twee kampen on gingen elkaar met hun gordels, met latten, met stokken en messen te lijf. Ze sloegen elkaar de oogen uit en trapten elkaar de beenen kapot. Dat duurde zoo lang dat niemand wist waardoor het eigenlijk 'was aangekomen. Trouwens, onder het vochten wonden zij zich zoo op, dat het hun heelemaal niet meer sche len kon, waarom het begonnen was. Tien jaar na het eind van deze penibele geschiedenis zaten de dertig kwajongens, die intusschen stoppels onder de kin hadden gekregen maar &,? zwachtels nog voor het meerendeel om hun bebloede koppen droegen, in een stoep bijoen. Laten we verstandig zijn en ons vechttuig voor goed wegdoen, zei de wijste, opdat zoo iets nooit meer kan gebeuren. Mijn knuppel wil ik wel in 't water gooien, zei de eerste, maar mijn stok heb ik noodig om de honden van mij af te houden. Laten we dus alles afschaffen behalve de stokken. Ik wil mijn stok wel weggooien, maar ik kan mijn gordel niet missen. anders zakt mijn 'broek, af, zei d*tweede. Laten we dus alles afschaffen behalve de gordels. Jk kan mijn knuppel en mijn stok wc-1 missen, maar mijn dolkmes heb ik noodig om punten aan mijn potlood te slijpen, zei nummer drie. Laten wij dus alles afschaffen be halve de dolkmessen. , Zoo hadden ze alle dertig een eigen voorstel. Ze debatteerden dertig dagen ert als ze niet in een stoep maar in enève hadden vergaderd, zou het 30 millioen francs hebben gekost, die door de belastingbetalers van dertig landen zouden zijn opgebracht. Toen de huisheer ze' eindelijk de stoep uitjoeg, vond hij zeven ooren, drie neuzen en achttien tanden, als overblijfselen van de Ontwapenings conferentie." NESSTJNO INHOUD: 1. Mr. H. P. Marchant, De Vrijzinnig Democratische Bond. 2. Dr. H, van Loon, Overpeinzingen. 3. Joh. Braakenslek, De politieke strijd. -~ Dr.W.van Ravesteyn, DoorDuittchenbril. 4. Dr. O. v. d. Bergh, Dr. F. M. Wibaut. Mr. M. F. Hennus, Schilderkunst. A. Defresne, Nieuwe verzen. 5. C. van Wes»em. Muziek:?L.j.Jordaan, Als de Kortenaer" arriveert. 6. Dr. R. Feenstra, fikblaadjes. 7. D; Jac. P. Thljsse, Kemphaantjes. Mr. Frans Coenen, Kroniek. 9. Paul BromberR.D* Inrichting van ons huls. 10-11. H. J. 'M. Walenkamp en B. Merkelbach. Nederlandsche Bouwkunst. 12. Dr. A. Perdeck, Een Amerikaan In Nederland. . , 13. A. Plasschaert, Schilderkunst, A. F. J. Portlelje, Het leeuwenterras, met lêekentng door Feil* Hess. . 14. G. K., Beursspiegel. 15. C. A. Klaase, De Wereld-bank. Prof. Dr. H. Brugmans. Boekbespreking. 16. A. M. Harthoórn, Een Europeesche entente. 17. Spreekzaal. Cornells Veth, De ver* Metingen. Radio en Grammofoon. 18. AlidaZevenboom. Croquantecroquetjes. Melis Stoke. {Rijm. Nessuno, Kaletdoscoop. i . ., 19. Melis Stóke. De slag bij Coro. U/f het kladachrlft van Jantje. 20. Cel 2, Telefoon.?Charlvaria. Omslag: Spelprobltmen. Bijvoegsel: Johan Braakensiek, De publt c at ie van, net grljsboek en het witbotk. DE SLAG BIJ CORO door MELIS STORE ER zijn iii d« Wereldgeschiedenis ta'rijke veldslagen aante wijzen,die beslissend zijn geworden voor het lot van volken. Austerlitz, Jena, Water loo, de Marne, om er maar enkele te noemen en'nu wederom Coro.. Jawel, zeker, ongeloovigu lezer, ge nioogt het van niij aannemen: de slag bij Coro, geleverd in Juni 1921) zal met n rood*' teeken aangemerkt worden op de jongste bladzijden van hot boek onzer/historie, en de nederla^.y van tieneraal l'rbina tegen doYe.nezolaanschu regeringstroepen is be slissend gewecjst voor het verdere veijloop van ons aller leven en dat van. het uwe in het bijzonder. Want stel dat Generaal Urbina getriomfeerd had, dat er zegen had Keriist óp de Xederlaiidsche (gestolen) wapenen, dat ons met zorg droog gehouden kruit in de handen van zijne trpopo n-dal gene luulde verkregen wat'hij j er i van verwachtte», dan zou wellichi reeds thans de Generaal zijn intocht hebben gehouden in de hoofd stad van ^ift overweldigde land en zich geplaatst hebben op den zetel die thoins nog den dictator Gomez draagt.... en dan....? Diin, rlezi-r, zdu hij archieven van liet jlninisterie van Buitenlandsche Zaken hebben laten bloot leggen, en hij zou ontdekt hebben, dat de buitenlaüdsche vertegenwoordigers van zijn loTul heiii op last van zijn voorganger, in d« wereld bekend hadden gesteld als een. bandiet, i een gvwetenloozc vrijbuiter en een struik-cover. En met delzo ontdekking zou uw en mltjn lot bepaald zijn geworden. Wij zouden Voor de keuze hebben gestaan het hoe dan ook ge vestigd gezag to erkennen, dan wel de diplomatieke betrekkingen met de nieu we regeering af te breken. Onzo oliewaarden zouden in het laatste geval een 'gevoeligen schok hebben geleden, en wij zouden genoodzaakt zijn geweest schouder aan schouder met déverjaagde regeering eene strafexpeditie te houden. , De greep naar de macht is een oud doch doorslaand argument, dat alom, na korterentof langeren., tijd, erken ning heeft gevonden. Dit alles heeft de uitslag van Coro ons bespaard. Door het feit, dat Urbina en zijn aanhang in de bergen verstrooid jöblijven wij aanden veiligen kant door l hem, met'»het gevestigde gezaggenen bandiet;, «n struikroover te heeten, zooals wij ons gehaast hebben na Waterloo Napoleon te regisstreereri onder de rubriek der geniale avonturiers. Onze olie is veilig, ons kruit, \foor zooverre het niet te water ontvreemd is, bleef kürkdroog, en als CADILLAC Het feit, dat de Cadillac dikwijls voor veel duurder wordt gehouden, dan ze in werkelijkheid Is, pleit wel zeer sterk voor de hoof e plaats.dle de CADILLAC in de algemeene achting inneemt K. LANDEWEER UTRECHT AMSTERDAM Biltotraat 74. ~ Singel 430-432 UI T HET KLADSCHRIFT VAN JANTJE het een beetje wil. worden in een neve lig verschiet onze defensieve en polttioneele middelen in Curac.ao ver"Werkt. Wellicht krijgen we zelfs nog een deel van den krijgsbuit van Coro terug ter aanvulling van onze wapenkamers van Willemstad, en dan is het wachten maar weer op nieuwe eventualiteiten ter versterking van ons nationaal ge voel en internationaal verantwoor delijkheidsbesef. Intusschen is uit alles het nijpend gebrek gebleken van een behoorlijk vastgesteld protocol voor dergelijke aangelegenheden. Door den slag van Coro is alles nu toevallig op zijn pootjes terecht gekomen, maar stel eens dat Gouverneur Fruj'tier voor de noodzakelijkheid was "komen te staan om met een President Urbana de in het belang van onze olie zoo gewenschte vriendschappelijke banden met Vene zuela te versterken..? De heeren kennen elkander van een toevallig gezamenlijk nachtelijk uitstapje, maar die betrekkingen zijn van dien aard, dat ze bezwaarlijk in eehe corres pondentie of bij een feestmaal gere leveerd kunnen worden. Men denke eens hoe pijnlyk het zou zijn indien een nieuwe president'?zij het op kiesche wijze gezinspeeld zoude 'hebben op de door hem gepleegde huisvrede breuk, en de ontvoering met revolver dreigementen en de stellig gespannen conversatie in de kapitienshut van de Maracaibo.... Hoe zou Gouverneur Fruytier daarop geantwoord moeten hebben....? Met een zuur-olijke tirade.... ? 'met een joviaal aanbod om het af te drinken.... of met een geslaagde grap tegen den achter grond van een ernstige vingerwijzing strekkend, tot de mogelijkheid dat hij .zijn schade nog wel eens terug zou komen ha Ie u. . ' Met dergelijke dingen is het zóó gesteld, dat partijen gemeenlijk een onoverwiimelijken afkoer ten opzichte van elkander overhouden, hoe groot ze zich ook voordoen voor de belangen van het land en de beurs.... Maar lm zal men- mij tegenwerpen dat de hoofden van naties die elkander bestreden hebben toch ook, na korteren of langeren tij d, weer beleefdheids bezoeken gaan wisselen. Er ligt een zekere sportiviteit in het vergeven en vergeten en als Staatshoofd moet men nu eenmaal over een zeker, soort gêne kunnen heenstappen. Dat is ook zoo. Een President, die opgeklommen . is tot zijn hooge ambt via het bandiet en militarisme behoeft zich dan ook even weinig te schamen voor zijn carrière als een gouverneur, die een enkel etmaal van zijn ambtstijd als gevangene van roovers heeft doorge bracht. Maar dat alles .neemt niet weg, dat de voorschriften en proto collen, de handelwijze van deze hoogwaardigheidsbekleeders niet duidelijk voorschrijven. Moeten, zéhet incident strak negeeren of is het behoorlijker dat zij elkander bij al dan niet van hoo'gerhand geïnstrueerde nota vriendelijk bedanken voor het vele goede genotene en de humane behandeling.. ? Moeten ze bij de eerste officieele ontmoeting net doen alsof ze elkaar niet kennen, of moeten ze en marge van hunne ?ambtelijke correspondentie kwink-' slagen en geestige toespelingen schrij ven op het nachtelijk avontuur, op de schrik die de een den ander bezorgd heeft en allo last die hij mevrouw 's nachts heeft veroorzaakt met die herrie in huis. en op de verontwaar diging die achteraf is het misschien wel beter om dat zoo te zeggen natuurlijk voorgewend was. omdat het toch au fond een malle streek was geweest. .. . : Wij zijn de laatstén om te wenschen dat dergelijke dingen nog weer eens voor zullen vallen, maar de hierboven staande vragen mogen toch wel eens afdoende worden beantwoord omdat gouverner prévoir is en het vooruit zien in de richting van eehe waarlyk krachtige en tegen alle eventualiteiten bestand zijnde defensie bij de ver wachtingen omtrent de a.s. verkie zingen n de daarbij geldende leuzen nu eenmaal een.... papieren pers pectief opent, n geen van ijzer n staal.... PATPJA1 -^ -7 ? -~*i ~~~* PATRIA- PRI