roene eekblad voor Nederland Alle Buitcnlandsche Spoorwcgbiljctten I. V. B. DAMRAK 46 ONDER HOOFDREDACTIE VAN Mr. A. C. JOSBPHUS JITTA Redacteuren: H. BRUGMANS, L. J. JORDAAN, M, KAKN EN TOP NAEFF. Secretaris der Redactie: C. F. VAN DAM KEIZERSGRACHT 333, AMSTERDAM?C. Niet te overtreffen OPGERICHT IN 1877 No. 2714 ZATERDAG 17 AUGUSTUS 1929 ALASTRIM IN NEDERLAND door E. J. Abrahams, arts Wethouder van Amsterdam DE Redactie van dit weekblad vraagt mij een artikel over het optreden, van, bovengenoemde ziekte in Nederland; aan dit verzoek wil ik gaarne voldoen. Al zijn de vraagstukken, die bij de be spreking van deze ziekte aan de orde komen, van speciaal geneeskundigen aard, er zit voor de volks gezondheid eene belangrijke zijde aan, zoodat voor bespreking in het openbaar ruimte en belang genoeg overblijft. De ziekte is geen inheemsche, zij wordt ons van buitenaf gebracht, zij lijkt veel op de pokken, die wij uit het Oosten krijgen, oorspronkelijk kwam zij uit Afrika en wordt in het Nederlandsen met den naam Kafferpokken bestempeld. De besmettelijk heid is zeer groot, de bij-verschijnselen in het ziektebeeld zijn niet allen gelijk aan die van de pokken, met name ontbreekt als regel de sterke pijn in het onderste deel van de rug, gelijk we dat bij pokken waarnemen.. Ook in de uitslag is wat verschil. * # Wat is dit eigenlijk voor een ziekte ? Er heerscht sinds langen tijd onder de geneeskundigen verschil van meening over de vraag of het eigenlijk niet anders is dan eone gemitigeerde vorm van gewone pokken of dat het is eene ziekte op zich zelve, die alleen maar op pokken gelijkt. Vooral in het jaar 1924 is tusschen de geleerde epedimiologen van de wereld ernstig over deze zaken van gedachte gewisseld, tot eene bepaalde vaststaande slotsom is men niet gekomen en nu nog is het kamp der geneeskundigen verdeeld. Wat echter de praktische zijde van het vraagstuk betreft, kan men iets meer positief zijn. Allereerst blijkt wel uit het endemietje dat wij to liotterdam hebben zien ontstaan, dat men niet te lichtvaardig met deze. ziekte moet om springen. De geneeskundigen die essentieel ver schil zien met de echto pokken* wijzen op het regelmatig mild verloop, anderen waarschuwen en zeggen, dat een tam epidemietje gemakkelijk in een van ernstiger allure kan overslaan. Hoe dit zij, de gevallen in Rotterdam geven eene vingerwijzing voor de stelling dat men ook op dit licht verloop niet al te zeer mag rekenen, twee der kinderen, bekoorende tot de eerste serie van drie en dertig aangetasten, zijn aan dit lijden bezweken. Gelukkig is er over de maatregelen die men tegen de ziekte nemen moet, niet zooveel verschil van meening als over de ziekte zelve/Isolement na het uitbreken is van zelve geboden en het voorbehoed middel is de vaccinatie. Want al is er strijd over de vraag of men hier waarlijk met pokken te doen heeft, geen verschil is er onder de deskundigen dat ook hier de inenting mot koepokstof beschut ting geeft. Ten. opzichte van beide maatregelen zijn we in Nederland niet paraat. Het alastrim beschouwd als afzonderlijke besmettelijke ziekte is in de wet op deze ziekten niet opgenomen, zoodat van aan-. plakken van eene kennisgeving aan de woning, min of meer gedwongen isolement van 'den lijder, geen sprake kan zijn. Men heeft uit de couranten kunnen vernemen, dat het Koninklijk Besluit waarbij deze lacune wordt weggenomen, in voor bereiding is. Heel vlug lijkt de behandeling van zulk eene ernstige zaak nog niet eens te gaan. Daarnaast wordt nu allerwege de vaccinatie der bevolking aanbevolen. Het is met die vacci natie eigenlijk wel eene sombere geschiedenis. Vroeger toen Europa door herhaalde pokkenepidemieën werd geteisterd, is de ontdekking van de beschuttende werking van de koepokstof met groot gejuich begroet en heeft men bij alle be schaafde volken de vaccinatie ingevoerd. Maar als de roe van de rug is, zijn de slagen vergeten, geldt blijkbaar ook hier, langzamerhand is er tegen de vaccinatie van zekere zijde eene actie op touw gezet, die doel heeft getroffen. Wij hebben hier in Xederland gehad de indirecte vaccinatiedwang. Geen kind mocht de school be zoeken tenzij voorzien van een bewijs dat de in enting met goed gevolg heeft plaats gehad. Aan gezien in ons land leerplicht bestaat, kan men dus hier van indirecte dwang spreken. Langzamerhand is dit veranderd, eerst hebben we gekregen de gemoedbezwaarden, waarvoor destijds Kuyper de vaccinatie verplichting heeft verzwakt. Door de maatregelen in dit wetje op genomen, heeft men bij de bevolking een zekere wrevelige stemming tegen de inenting gekweekt. Ik merkte dit reeds op, op het congres voor open bare gezondheidsregeliug, dat in hot jaar 1024 werd gehouden, naar aanleiding van het wets ontwerp, dat nog verder wilde gaan en dat, ware het ongewijzigd tot wet verheven, onze bevolking ten opzichte van het besmettingsgevaar met pokken in nog slechter conditie zou hebben gebracht. Daarna kwam de encephalitis. Het was n.l. ge bleken dat er kinderen na de inenting encephalitis hadden gekregen en ook aan deze ziekte waren ge storven. Gesteld dat' bewezen is dat deze sterfgevallen, inderdaad moeten worden toege schreven aan de inenting^?hetgeen volstrekt niet vaststaat mag men dan by alle deernis die men kan hebben met deze gevallen, van do vaccinatie afzien? Hot nut van de vaccinatie ten opzichte van de bescherming tegen pokken, staat vast. De ziektetabellen, maar ook de sterftetabellen in de ver schillende landen geven daaromtrent volledig licht. ' Wie deze tabellen, van een goed ingeente be volking, vergelijkt met die van een volk dat slecht is gevaccineerd, moet tot de overtuiging komen, dat de vaccinatie is een ziektesparende, dikwijls levensreddende bewerking.' Ik zwijg nu van de oeconomische belangen die betrokken zyn bij het verwijderd houden van be* smettelijke ziekten als deze buiten onze landpalen, maar wijs er op welke groote beteekenis de vac cinatie heeft niet alleen ten opzichte van de sterfte, DE GROENE AMSTERDAMMER Prijs per jaargang ? 10.?bij vooruitbetaling. Per No. 25 Cent. Advertentiën ? 0,75 per regel. Postgiro 72880, Qem.-OIro O 1000. INHOUD : l. Wethouder B. J Abrahams, Alastrim. 2. Diplomaticus. Ontmoetingen op <ie Conferentie. 3. Prof 1$. P. de Vooys, Het nieuwe Ministerie. Joh. Braakensiek, Minister Terpstra maakt ken nis met de Mazen. 4. Dr. H. E. Enthoven, De Haagsctie Conferentie. 5. Prof. Dr. D. Cohen, De Klaagmuur. i?L. J. Jordaan. Dt Symphonie der honderd-duizenden. 6. Dr. J. Tielrooy, Fraruche boeken. 7. Dr. Jac. P. Tnljsse, Korenbloemen. Mr. Frans Coenen, Het Krantenbederf. 9. Rosa Manus, Dr. Aletta Jacobs. 10-11.. A, Plaschaert, Schilderkunst van oude meesters. 12. Dr. Jack Levy, Een.portret van Splnoza. 13. L. T. Jordaan, Bloscopy. 15. C. A. Klaasse, De Wallstreet-surprise. 'Beurs spiegel. 16. Prof. Dr. J. Prinsen, Nieuwe Boeken. 17. Allda Zevenboom's croquante croquetjes. Melis 1 Stoke, Kabinetsformatie.?Nessuno, Caleidoscoop. 18, Anatole Anine, DroomeriJ van een anarchiste. 19. Melis Stoke, van de conferentie. Jantie's Kladschrift. 20. Cel-a,?Charlvaria. Omslag: Spelproblemen. Bijvoegsel: Johan Braakensiek. De herstelconferentle. De b&schaa f de smaak Vraagt Bonbons R/NGERS Let op den naam vooral kindersterfte, maar ten opzichte vau het feit, dat de pokziekte, zoo vaak de ourzaak is van blijvende invaliditeit. Daartegenover moet meu afwegen of Je gevallen van encephalitis, die aan de vaccinatie worden toegeschreven, zoo talrijk zijn, dat men daarvoor de vaccinatie moet ter zijde stellen, al blijft natuurlijk het medelijden met de door encephulitis getroffenen. dit zij. onze Nederlandsche bevolking is thans tegen pokken en aanverwante ziekten lang niet meer zoo goed beschermd, als dit jVoor de wijzigingen, die onder het bewind van den minister Kuyper tot stand kwamen, het geval was. ] En, nu nebben wo alastrim, eerst 33 gevallen met tw,ee dooden, later nog meer gevallen ook een enkele in andere gemeenten. Het is te hopen,, dat het hierbij blijft, maar nu 't zoover is zijn alle ver schillen vergeten en raadt men allerwege de inenting aan, alleen; de regeering als centraal orgaan blijft daarbij op verbluffende wijze ten achter. Geneeskundige diensten, geneesheeren. geven thans het eenstemmig advies: laat u vaccineeren. Het mag eene waarschuwing zijn. Zoo goed als men zonder terughouding de vaccinatie als beschermingsmiddel aanvaardt als het kalf in de sloot ligt, zoo goed kan men die raad geven voordat het zoover is gekomen, want dat de regeering zal moeten wachten tot het kalf werke lijk 'verdronken is, zal wel niemand willen, aan bevelen. Laten we voor alle zekerheid onze ouda beproefde vaccinatie in eere herstellen. l: 'i ' ; l i; i' B-' 'i ; V . , Yy' l