Historisch Archief 1877-1940
r
U-1
i!
16
GROENE AMSTERDAMMER VAN 21 SEPTEMBER 1929
No. 272?
BIOSG OPY
door L. J. Jordaan
I. Tarltsch. Brand aan de TFolga." Corso
IN Sturm ber Aaien" komt een korte scène
voor. door weinigen opgemerkt: de Mongool
Blair weigert zijn' kostbare zilvervos aan de
factory af te staan. Op een wenk van den
Engelschen vertegenwoordiger werpen zich hand
langers op den ongclukkigen jager en ontnemen
hem met geweld zijn buit een simpel gegeven,
maar door Pudowkin tot een prachtig stuk film
kunst verwerkt. Als een bliksemstraal zigzagt het
filmbeeld in felle, abrupte wendingen door het
spanninggeladene zwerk.... een schreeuwende
mond, een opgeheven vuist, een pèle-méle van
vechtende lichamen.... het flitst en knettert aan
ons voorbij en men hoort den verren, grommenden
donder van den naderenden opstand.
In ..Brand aan de Wol ga" is een keizerlijke
ruiterpatrouille door opstandelingen ingesloten
allen ontsnappen, behalve n. door een lasso
worp van zijn, paard gerukt, liet verloopt alles
vlot en zonder mislukkingen, de cavaleristen ..ne
men" de hindernissen met gemak, de gevangene
stort natuurgetrouw ter aarde en het geheel is
een knap staal van rijkunst. Met film heeft het
echter niets van doen. Wij zitten veilig achter het
op comfortabelen afstand opgestelde apparaat en
kijken met matige belangstelling naar deze hippi
sche prestaties, die wij reeds te vaak hebben gezien
om nog onder den indruk te geraken.
Deze beide voorbeelden zijn typeerend voor den
aard en het gehalte der werken: het eerste geeft
emotie, het laatste tracht naar sensatie. Voor
Pudowkin zijn de beeldreeksen slechts
..rohmaterial" doode grondstof, die hij door
beeldopvolging. contrastwerking, tempo en rythme tot
leven weet te wekken. Taritsch fotografeert hier
de handeling, voila tout! Bij Pudowkin zijn. de
gebeurtenissen, is het avontuur bijzaak uit
de (niet altijd even geslaagde) conflicten der ge
schiedenis verrijst ten slotte de sublieme
menschelijkheid van den Mongool Blair en de epische groot
heid van een volk-in-opstand. Taritsch wil ons
vooral doordringen van de casueele toevalligheid,
dat de zoon van den Tartaar, als kind ontvoerd en
luitenant der Keizerlijke Garde geworden, opdracht
krijgt zijn stamgenooten tot onderwerping te
dwingen, gevangen genomen wordt, door zijn broer
bevrijd, die op zijn beurt zijn vader verraadt euz.
enz. Een sjonge-jonge-geschiedenis van je welste,
met veel gerij en geros, veel afgeluisterde gesprek
ken, veel schietpartijen en een gezegend happy-end.
Overigens zonder n levende figuur, diéons nader
komt, n'en déplaise eenige geslaagde close-up's en
slechts een enkel moment, dat naar film zweemt:
de nadering der kozakken, op het oogenblik, dat
de hoofdfiguur gegeeseld wordt een opflikkering
echter, 'die aanstonds weer uitdooft onder de
hoeven der uit den treure galoppeeren.de ruiterij.
Van Showboat's" en andere narigheid heeft
men geleerd zich schouderophalend en
geresigneerd af te wenden - een mislukte Russische film
blijft echter een pijnlijke teleurstelling. Want nog
altijd gaat onze hoop naar Moskou uit....
waarheen zou zij in godsnaam anders moeten gaan !
Nog altijd verwachten wij een herleving van den
'tjjd, toen slag op slag de groote verrassingen der
Sovkiuo uitkwamen: achter elkander ..Pótemkin",
De Moeder", ..Iwati", De laatste Dagen"',
Volgens de wet" Ltètt und Sofa".... Wij
accepteerden tenslotte een faiseurj als Protassow
(?Een-en-veertigste") en een afvallige als Ozep
(,.Hele Paspoort"). Maar'niet angst constateerden
wij een inzinking van niemand minder dan
Eisenstein (?Tien Dagen") en een verloochening van
eigen talent bij den maker van deze ...Brand aati
AMATEÜB-KINO-ÜITRL'STING
FOTO-SdHAAP & Co.
8 P U I' 8 AMBT ERD AM.
de Wolga". Want men vergete niet, dat Taritsch
dezelfde is, die Iwan, de Verschrikkelijke" op
zijn credit heeft een sterk, brandend en levend
werk, met den onvergetelyken Iwan" van
lx»onidow als middelpunt.
Niet zonder ontsteltenis vragen wij ons af, of de
fatale controverse kunst-industrie, die iedere film
productie ondermijnt, ook hier begint door te
vreten Of pok hier reeds een vóór-tijdige uitputting
dreigt, zich manifesteerende in de cliché-matige
herhaling van eigen origineele vondsten: immers
dat wijde land van de Wolga", die trappelende
paardenpooten in den modder, die close-up's van
moejiks met baarden... .
Eén geluk: er komen geen standbeelden in voor!
Jubileum Rembrandt-Thvater
Het Rembrandt-Theater viert zijn tienjarig
jubileum en wij vernemen met gepaste vreugde
uit de opgetogen krantenberichten, dat het deze
variété-bioscoop naar den vleeze gaat als
vele harer zusteren trouwens. Wel zijn de tijden
veranderd: nog slechts eenige jaren geleden liepen
diezelfde krantenberichten over van spijt, wijl
de operette door de gehate film van het
Rembrandtplein was verdreven en nu interviewt men
energieke directeuren en publiceert eerbiedig het
aantal kilometers film, dnt er (hatelijke termino
logie !) werd ..afgedraaid", liet ware de moeite
waard te weten, na hoeveel kilometer men dezen
graad van officieele notabiliteit bereikt....
Intusschen heeft het Heiubrandt-Theater als
filmtheater zijn geschiedenis een geschiedenis,
belangrijker dan die van welke andere cinema
ook. Jarenlang stond het. als officieel theater van
de UFA, in het middelpunt der belangstelling van
ieder, die zich vuur de film interesseerde. liet wa?*
in den groot en tijd van de Duitsche film. toen
deze als eenige gevechtswaardige kampioen van
Europeesch idealisme en Kuropeesche cultuur
den strijd aanbond tegen de Amerikaansche
Schund-invasie. Aha! Het waren schoone dagen
voor den publicist, toen hij een Nibelungen" en
een Variété" had te verdedigen tegen een ..Draai
molen des Levens" en een Tien Geboden" aan den
eenen kant, en een hooghartig-afwijzend intellec
tualisme ter andere zijde. Toen hij nog met feilen.
maar onverkapten tegenstand te doen had, die niet
transigeerde en slagen om den arm hield, maar zich
royaal blameerde door Gloria Swanson te aanbidden
of de film te verdoemen, omdat zij ..de Levende
Stem miste" en den Dood van het Tooneel
beteekende." Helaas, men is sindsdien kunstzinni
ger, maar vooral voorzichtiger geworden: niet het
aantal kilometer s film steeg het aanzien van het
Kembrandt-Theater en nu er Weenen danst weet"
en ,,Casanova"-in-kleuren vertoond wordt, is men
onwankelbaar overtuigd van de belangrijkheid der
film.
Daarnaast groeide en ontwikkelde zich de
cinegrafie, keerde al zoekende, van zijpaden terug en
zocht nieuwe wegen vond haar eigen schoon
heidswetten, haar eigen bestaansvoorwaarden en
veel, van wat wij eens met geestdrift aanvaardden.
moesten wij onder den_drang eener onverbiddelijk»;
aesthetische logica laten Vallen. Wat niet wegneemt,
dat de weemoedigeSierinneringen aan de vreugde
dier eerste ervaringen tot de schoonste en kost
baarste behooren.
, . . In een voortreffelijk artikel Filmhistorie en
.filmverbeelding" (?Kringschouw" maandblad v. d.
Amst. Kunstkring Vo«>r allen") schrijft Dr.
? Menno ter Braak: .
....Eén ding echter zal geen komende generatie ons
kunnen ontnemen: men zal ons er nimmer van kunnen
overtuigen, dat wij verkeerd hebben gedaan door ons te
,,vergissen"... .voor ons viel filmhistorie nog compleet
samen met filmverbeelding, voor ons was het deftige
gericht' nog niet anders dan een soms uiterst teleurstellend
maar dan weer heftig verrassend gedicht, dat de tijd
voor ons leefbaar en schoon deed zijn. Wij hebben het
ontnuchterd moeten erkennen, dat films, die wij na niet
meer dan twee jaar terugzagen, historie waren geworden,
gereed vooreen correcte indeeling, pasklaar voor opneming
in een afgebakend tijdvak; maar dit neemt niet weg, dat
die ontnuchterende producten eens de magische kracht
van het gedicht bezaten, zoodat onze Verstandige en
verstandelijke uitiek tot zwijgen werd gebracht....
Zoo onmeedoogend springt de geschiedenis met onze
dierbaarste herinneringen om, zoo betrekkelijk is de
volmaaktheid" der kunst! Want moeten wij zeggen,
dat zij onvolmaakt'' was, omdat zij historie is geworden?
Het zou een schending der herinnering, een tekort doen
aan een volmaaktheid van weleer beteekenen, die wel
licht de wijsheid der schoolboekjes ten goede zou komen,
maar onze verbeeldingskracht zeu verarmen..."
Wie, die de prille jaren van de film meeleefde.
is niet diep getroffen door de waarheid dezer
woorden?,Wie voelt zich niet opnieuw warm wor
den, bij de herinnering aan die eerste wonderbar»; ?
ontdekkingen, die blijde verrassingen te kost
baarder, 'omdat ze slechts door een kleinen kring
van ontvankelijken werden medegevoeltj ? Misschien
POLROGER&C1^
LE CHAMPAGNE ENVOGUE
JAGER GERLINGS HAARLEM
was het ons instinct voor de groote mogelijkheden,.
welke in die eerste pogingen werden aangeraakt
veelmeer, dan het resultaat-zeli', dat ons in'^ver
voering bracht.... die vervoering was er^niet
minder om l
En aan vele wellicht aan het grootste deel
dier herinneringen, is het Rembrandt-Theater
nauw verbonden: Dubarry", Anna Boleyn",
het prachtige, ten onrechte vergeten Vlam" van
Lubitsch Der nmde Tod" van l^ang het
kostbare kleine Deensche filmpje Eert viw vrouw"
Volgens de Wet" met de weinig opgemerkte
creatie van Hermann Vallentin De Nibelungen"
het eerste projectiel van zwaar kaliber in het
kamp der onverschilligen" gelijk Vuillermoz het
uitdrukte ..Der letzte Mann" Variété"... .
«?en lange, lange rij van feesten, die wij vierden in
intiemen kring, terwijl daarbuiten het lawaai
dnSwanson's en Valentino's raasde. Inderdaad
ook wij staan even stil in den tijd, wanUeer het
simpele feit van dit jubileum wordt vermeld
en laten onze gedachten niet zonder emotie terug
gaan.... zij het ook op andere wijze, dan
i>nz*vrienden. de kilometertellers.
En nu is het Kembrandt-Theater een aan'/.ienlijk
Variété-theater geworden de scherpe tegen
stelling: film-amusement is uitgewischt. Het maak
te den grooten zwaai, uit Amerika aangezet, mee
de film werd een der glansnummers" van het
cabaret-variétéprogra.mma en ondervond daar
duidelijk de sporen van. liet zal wel bitter»»
noodzaak zijn geweest en niemand kan er aanlei
ding tot verwijt in vinden, maar daarmee heeft
het voor ons zijn beteekenis als militante cinema
verloren, ook al zal iedere goede film dankbaar
aanvaard worden. .
Wegens moeilijkheden op het stuk van
konden wij de jubileumvoorstelling niet bijwoneiu
Wij hopen, dat wij er veel aan verloren.
Aan de film dan, wel te verstaan !
Tentoonstellingen
J. H. de Bois. Kruisweg 08, Haarlem. Expositie
van nieuw werk door Cees Bolding. Tot 15
Oc.tober.
Kunstzaal van Lier. Rokin 120, Amsterdam.
Tot en met 27 September exposeert Jan Sluyteiv
zijn laatste werken en eenige vroegere stukken.
Kunstzalen d'Audretsch, Den Haag.
Teekeninji».-n van Jos. Henri Gosschalk. Tot 29 September.
Huize van Hasselt. Werken van Adr. van dei
Plas. Tot l October.
..Arti et Amicitiae" te Amsterdam. Duitsche
grafische Kunst. Tot l October.
Zuid-Hollandsche Vereeniging voor Kunstnij
verheid, zaal van den Rotterdamschen
Kunstkiing, Witte de' Withstraat :$5a. Tentoonstelling,
van Mobiele Meubelen en Bruikbare Gebruiks
voorwerpen. Tot l October.
Muzeum voor Ouders en .Opvoeders.
's-Gravundijkwal 2üb.. Rotterdam. Tentoonstelling van het
modern Handwerkonderwijs.
?Amsterdamsen' Ateliers, voor Binnenhuiökunwt.
Westeinde 25, Amsterdam. Tentoonstelling Ede
smeexhverk door J. Kriege.
Kunsthandel. \\'. H. Hofstee Deelman,
V«>iidelstraat H». Amsterdam. Doorloopende tentoon:
stelling o.a>. van werken van A. J. G. Colnot,
l*, van Wijngaerdt, L. < «eztel, K. van Dongen^
Ch. Krapil. ,
Firma Metz, <fc C'o., Amsterdam. Tentoonstel
ling van Marokkaansche Tapijten.
MïHELLES
TABAK*
rWALITEIT
DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 21 SEPTEMBER 1929
Wetenschappelijke Varia
MUZIEKHANPEL
STERRE WARMTE
PIANO'S l
A' 1835 D H
laMirit-Puttfl "*
VLEUGELS
Q TeL 443
UTRECHT
door Dr. P. van Olst
E sterrenhemel zendt ons licht toe. Dat is
iets,* dat iedereen weet na het zelf te hebben
kunnen constateeren. Heel veel licht is dit niet,
zooals ik vroeger reeds eens besproken heb; het
licht dat de nachtelijke hemel (natuurlijk op een
maanlicht-vrij e nacht) ons toezendt is niet meer
dan een blaker met brandende kaars ons geven
zou als deze op het topje van den Westertoren
stond, en wijzelf aan den torenvoet.
De sterren zenden ons ook icarmte toe. Dat is
iets wat echter heelemaal buiten onze zintuigelijke
waarneming valt, want deze warmte is vél en vél
geringer dan' het toegezonden sterre-licht. Voor de
kennis der toestanden die op de sterren heersenen
is het van veel belang als men de toegezonden
sterre-warmte kan meten, en nog wel niet van
alle sterren tegelijk, maar liefst van de sterren stuk
voor stuk. Oogenschijnlijk lijkt dat een onmogelijk
heid, maar men is in het meten dezer verdwijnend
kleine warmte-hoeveelheden al zoo ver gevorderd
dat men reeds van meer dan honderd sterren de
toegezonden warmte heeft gemeten. Liefst maakt
men tegenwoordig daarbij gebruik van zooge
naamde thermoelementen. Reeds een eeuw geleden
vond Seebeck dat bij verwarming van de plek.
waar twee verschillende metalen aaneengesoïdeerd
waren, een electrische stroom in deze metalen
ontstaat, die een galvanometer-naald een duidelijke
beweging doet maken. De stroomsterkte is behalve
van de mate van verwarming ook afhankelijk van
de gebruikte metalen. Heel veel gebruikt men een
combinatie van bismuth en antimonn; ook \velijser
en constantan (een alliage van zestig percent koper
en veertig percent nikkel). Voor niet te groote
temperatuurverschillen is de stroomsterkte even
redig met de warmte-toeneming, zoodat dus bij
twee keer sterker temperatuurstijging de stroom
sterkte ook tweemaal grooter wordt. In 1894 vond
Lebedeff dat het toestel enorm toenam in gevoelig
heid als men het thermo-element (d.w.z. dus de
aaneengesoldeerde metaalstaafjes) in een lucht
ledige ruimte plaatste. De druk in dit luchtledig
moet niet alleen zeer gering zijn maar ook zoo
gelijkmatig mogelijk gehouden worden. Men ver
krijgt dit door het insmelten van metallisch calcium
in de buis, daar dit metaal bijna alle gassen dadelijk
in zich opslorpt. De gevoeligheid wordt nog veel
grooter als men het thermo-element zoo klein
mogelijk maakt. De techniek heef t: op dit gebied
Verrassende resultaten bereikt, want een dergelijk
thermo-elementje weegt niet meer dan een der
tigste tot een veertigste van een milligram en is zoo
uiterst klein dat men bij planeten (die immers in
een kijker een klein schijf je toonen) zelfs de warmte
straling kan meten van een willekeurig onderdeel
van dit schijfje ! En nog staat men nog slechts
aan het begin van de toepassing der
thermo-elementen; immers slechts een zeer klein deel der
l
ADVERTEERT in
DE GROENE AMSTERDAMMER"
is een zin- die ge dikwijls leest.
Waarom juist in de ?
GROENE AMSTERDAMMER..?
OMDAT, het advertentietarief buiten
gewoon billijk is. De GROENE wordt
immers bij uitstek gelezen door bet beste
publiek .?door het publiek dat iets te
besteden heeft. ? ?
Ge BETAALT DUS NIET voor een
verspreiding, die drukkosten, porto en
papier kost en waarm.ee ge tienduizenden
lezers bereikt, die niet in de eerste plaats
tot het koopkrachtige publiek behooren.
MAAR HET BETAALT U in dit blad
te adverteeren waarvan ge weet dat uw
onkosten direkt worden aangewend om U
in contact te brengen met het koopkrachtige
?publiek. i
warmte, die het element je treft, wordt in
elektromotorische kracht omgezet, n.l. slechts n
tweemillioenste deel. Als men eens een middel vindt
om deze ongunstige verhouding 10 of 100 of 1000
maal gunstiger te maken, hoever zal de gevoeligheid
dan nog wel stijgen !
Met behulp van de groote spiegeltelescoop (op
Mount Wilson in Californië) waarvan de spiegel
van 2,5 Meter middellijn zooveel mogelijk stralen
van een ster opvangt en in het brandpunt vereenigt,
hebben eenige onderzoekers juist een omvangrijk
onderzoek verricht betreffende de sterrewarmte.
Hoe gering de resultaten zijn die gemeten worden,
kan men concludeeren uit het feit dat de bekende
roode ster Betelgeuse (uit het sterrebeeld Orion)
de temperatuur van het thermo-elementje slechts
n zestigste deel van een graad Celsius doet
stijgen, waardoor een electrische stroom ontstaat
van slechts n zevenduizendste milli-ampère. De
galvanometer, die deze zwakke stroom moet
aantoonen is echter zoo gevoelig dat de lichtvlek, die
langs de meet-schaal zich verplaatst, nog bijna een
halve meter opzij gaat. Dank zij deze gevoeligheid
heeft men nog meetbare uitkomsten gekregen, als
het thermo-elementje minder dan n honderd
duizendste deel van 'een graad Celsius warmer
werd. Het eenigste wat men te doen heeft is de
kijker zoo te richten dat het beeld van de
gcwenschte ster precies op het thermo-elementje valt.
Bij de verkregen resultaten valt op dat volstrekt
niet alle sterren ons dezelfde warmte-hoeveelhéid
toezenden, zelfs al hebben zij voor ons oog dezelfde
helderheid. De meeste warmte wordt ons toege
zonden door de sterren, die ons oog rooit ziet, zooals
de reeds vermelde Betelguese en Aldebaran (het
roode oog van het sterrebeeld de Stier, dat thans
aan den nachtelij ken hemel te zien is). Hoe rooder
een ster is, des te grooter is de toegezonden portie
warmte» vergeleken met het zichtbare licht dat de
ster ons toezendt. Zoo kan een roode ster, die even
helder lijkt als een witte ster, ons vijftig maal meer
warmte toezenden dan de witte. Dit is een zelfde
verschijnsel als bij onze electrische gloeilampen.
Oogenschijntijk zenden deze meer licht uit dan
warmte maar slechts enkele percenten der elec
trische energie Worden in lichtstralen omgezet en
verreweg het grootste deel in warmtestralen. Daar
men bij een lamp deze warmte als verlies be
schouwt, zoekt men steeds naar lampen die in
verhouding meer licht en minder warmte geven.
Hoe hooger men de temperatuur van de lamp kan
opvoeren, des te gunstiger i.* de verhouding van
licht tot warmte. Ditzelfde principe geldt voor de
sterren. Zoodoende kan men uit de verhouding
tusschen de warmte die de ster ons toezendt en
haar lichtsterkte berekenen hoe heet de ster
oppervlakte moet zijn. De roode'sterren, .die ons
immers in verhouding meer warmte dan licht
zenden, zullen een vrij lage oppervlakte-tempera
tuur hebben, de witte daarentegen, die meer licht
en minder warmte zenden zullen hooger tempera
tuur moftan hebben. De hoogste temperaturen, die
men. op aarde bereiken kan, in electrische4 ovens.
liggen in de buurt van drie duizend graden Celsius;
bij hooge druk in electrische booglautpen is een
temperatuur van «5000 graden bereikt, terwijl door
bepaalde middelen (zoogenaamde, explosie-vonken)
«?en temperatuur van 20.000 graden is te bereiken.
al is dit dan. maar Voor zeer korten duur. De koelste
r«>ode ster, die men gemeten heeft, is ongeveer
2300 graden aan haar oppervlakte. Betelguese is
iets: warmer n.l. 2800 graden, dus ongeveer als
niizo beste ovens ! De andere, sterren zijn echter
heeter en op grond der metingen komt men tot
,10.000 graden opp. temp. bij de helderste ster van
liet sterrebeeld de '/waan (Deneb, die thans
's avonds recht boven ons hoofd staat). Kn . «>r
/Jjn nog wel heeter sterren (b.v. de sterren in den
gordel'van het sterrebeeld Orion). Men houde wel
. in het oog dat de/e hooge ? temperaturen nog maar
de o/j/'iri-'/aW^témperaturen dezer sterren voor
stellen, maar dat in de diepere lagen der ster de.
.?temperatuur enorm veel hooger is! Ter
vergei lijkirig nog: orize. ,zon, diéook een ster is, maar van
dichtbij gevJen, heeft een oppervlakte-temperatuur
van ongeveer 0000 graden Celsius, dus niet zou heet
als, de heetste, sterren.
i '.
SPREEKZAAL
Giessen-Nietaokerk
VEROORLOOF mij op te komen tegen een
onderdeel van een zin in Dr. Feenstra's artikel
nml. de provinciale Ziekenhuizen hebben niet
de chirurgen van de stad" en verder tegen den
zin: Maar hun vak beoefenen ze slechter dan de
provincie-chirurg, dip althans met grooter ver
antwoordelijkheidsbesef snijdt." Dit nu getuigt
van een volkomen gemis aan inzicht op dit gebied
en vertegenwoordigt een ..schrikbarende"
leekenmeening.
Het is niet erg. dat hij niét weet, dat e.r in de
..provincie" even goede chirurgen zijn als in de
.,stad" en dat er evengoed wetenschappelijk werk
verricht wordt, maar ik vind het wel erg dat hij
zoo losjesweg een onverdiende blaam werpt op
verdienstelijke menschen.
E. STHEEMAN, «r/s. (geen chirurg).
In het laatste nummer van Uw weekblad grijpt
Dr. R. Feenstra de gelegenheid aan. om het platte
land en de kleine steden wat achteruit te duwen.
Het ligt voor de hand, dat de groote steden, die
de best gesalarieerde betrekkingen kunnen aan
bieden, een groot aantal eerste klas krachten tot
zich trekken. Maar daardoor wordt alles in de
provincie nog niet minderwaardig!
De Dordtscho rechtbank kan een flater begaan.
Maar wat b.v. te zeggen van de behandeling der
zaak-Lans voor de rechtbank van het groote Rot
terdam:1 Was dat misschien eersterantfsch werk l"
Speciaal te Amsterdam heeft men er een handje
van om alles wat niet Amsterdamsch is, kleineerend
te bekijken. Men is er vervuld van eigen voor
treffelijkheid eu ziet vut de hoogte neer op buiten".
Toch valt het bijna lederen buitenman op. dat rnen
nergens meer oppervlakkigheid aantreft, dan juist
in dat groote Amsterdam, waar negentig percent
der bevolking de provincie niet kent. Ik zou
daar heel wat over kunnen schrijven. Maar ik heb
thans slechts met een enkel woord willen opkomen
tegen die achterafstelling van al wat niet
grootsteedsch is.
Bolsward. 17 September 1929. H. EISMA.
NASCHRIFT
De provincie is boos op me ik merkte het nog
aan een paar brieven, die ik persoonlijk kreeg;
maar de provincie moge dan dit bedenken, dat ik
.,i/idn/tof"-werk over den eersten revisie-procesdag
schreef; en dat ik naast menschelijke en ambte
lijke nalatigheden en tekortkomingen die mij daar
troffen een saamhoorige knoeisfeer voelde, die
niet pasie en niet bestaan kan, in het breedere»
kritisch-diepere leven van de groote stad.
Ik heb met opzet niets geschreven tegen den
rechercheur De Jong, die een doorgedraafde
fanatiekeling in zij n vak is; een rechercheur ,.»'»« l»ct
kwnflmui" eigenlijk -?maar ik heb'de rechterlijke
ambtenaren van nul komma nul gegispt: de
hooge. ren. de breederen, de dieperen, de met
grootetverantwoordelijkheid gemandateerden. tegen welke
mijn verontwaardiging ging.
Natuurlijk vindt men in de provincie op elk
gebied van maatschappelijk en. cultureel leven
hoogstaande priuia werkers.
Maar rechters als de Dordtsche vindt men <j»k
alleen in. een provinciale omgeving te midden
van provinciale eigeugerechtigheid.
Zo«> moge de lezer het begrijpen.
? KKKXSTKA.
Smalfilm Amateur-Kinematografie onder
Kino-tochnische leiding van Joris Ivens
FOTO-, PROJECTIE- EN KINO-HANDEU"
CAPI
115 KALVERSTRAAT AMSTERDAM
OENERAAL FILMO AGENTSCHAP
U CAPI vakkundige raadarivoorllohting.
J
\