l? f i GROENE AMSTERDAMMER VAN 21 SEPTEMBER 1929 No. 2729 HET CADEAU door Melis Stoke n l E 's-firavenhage heeft zich cono commissie gevormd, die zich ten «loei stelt gelden te verzamelen om den heer Briand een geschenk aan te bieden ter herinnering aan zijn jongste verblijf in Nederland. Een t ler-aardigst denkbeeld. Zoo'n Delftsch koetje. of een Friesche staartklok, of een Tegeltableau zullen het hem doen... . Vél meer dan de gewone snuisterijen die de vreemdeling van zijn reis mee brengt, zooals de schelpendoosjes met Souvenir van Scheveningen" of de glazen presse-papier's met ..Aanden ken van 's-Cïravenhage".... Misschien heeft de heer Briand wel een van die verrassende penhouders gekocht met een klein glaasje in het hout. dat men vlak voor zijn oog moet houden om een kleurig panorama te. zien van de Hofvijver of het Binnen hof. Hoe het zij. het cadeau dat de Ne derlanders zullen aanbieden zal al die prullen in de schaduw moeten stellen. Het zal een eereplaats moeten inne men in Briand's interieur en bij moeten dragen tot deszelfs verrijking. -zoodat hij. wanneer hij uitrust van zijne drukke werkzaamheden, en het oog er op laat rusten, de aangename herinneïing aan het verblijf te 's-(iravenhage weer bij zich zal voelen opkomen. . . . Maar laten wij den voorzitter d«>r ciitnuiissie niet het gras voor de voeten wegmaaien voor deze redevoering, die hij bij de overhandiging van het geschenk stellig zal houden. l^aat-ons liever het? ? verschijnsel als zoodanig analyseeren, teneinde te komen tot een»1 oplossing van de ?.waarschijnlijk bij velen uwer gerezen vraag, waarom Uriand een cadeau .moet hebben, en waarom Snowden. Yeni/elos. Strtrsemaiui en al .die anderen niet. Het eerste deel van de vraag is liet moeilijkst op te lossen, la het algemeen geeft men iemand een cadeau om hem aangenaam te zijn of schadeloos te stellen. Bij zekere primitieve opper hoofden kan men niet op bezoek ko men zonder talrijke en kostbare geschenken mede te brengen. Deze dienen om zijn mogelijke woede te fnuiken ot' om hem te doen afzien van moorddadige ot' bloeddorstige plannen.''Van het een noch het andere is sprake in dit geval. Kn evenmin van eene schadeloosstelling in den vorm van een kiesch remboursement' van eventueele overdreven betaliugseischen voor voeding en ligging. ;.HeÉis daarom dus zoo-maar-'es. omdat ze hem hier een geschikten oolijken ouden heer vonden, die zich joviaal temidden van ons bewogen heeft. Daar kan ik iets voor voelen. Het Franse hèkabinet soïgneert zijne reputatie op dit gebied sterk en zelfs oulaugs nog door het lanceeren van een after-lunch-groepje in de geïllustreerde pers, waarop men Barthou on (,'héron zag afgebeeld, beiden brullend van het lachen en kriebelend aan elkanders onbescheiden embonpoint». En wat het tweede deel van de vraag betreft kunnen we kort zijn: . fSnowden heeft er zelf wel voor; geLINCOLN de meest volmaakte wagen JAN LIMBACH- Haarlem zorgd. dat hij niet met ledige handen naar huis kwam. de Duitschcrs zijn ons geld schuldig en de Hoemenen hebben, voor ze weggingen, nog gauw een milliard van ons geleend. In der gelijke rekening-courant-verhoudin gen vallen radeaux buiten de sfeer. Het een en ander stelt vast dat we dus Briand zoo-maar'es een cadeau gaan geven, en hiermede is een geheel nieuw soort cadeau-stelsel geschapen ter onderscheiding van bezienswaardige ?en populaire gasten uit den vreemde. dat Delftsche koet je straks opeens uit de lucht komt vallen, wel eens het slachtoffer van zulk een misverstand kunnen worden. Daarom ware het verstandig, indien de commissie zich voor dit en verdere gevallen als permanent constitueereii zou teneinde voorzorg en systeem te brengen in de keuze der voor geschen ken in aanmerking komende personen, alsmede in de wijze van aanbieding. Dit zou kunnen geschieden naar de wijze, waarop de Nobel-prijs wordt uitgereikt, maar dan los van eenig ander criterium dan .,de geschikste vent", de populairste badgast, de sportiefste deelnemer, etc. Dit zou bovendien het voordeel hebben dat men, vermijdt scheele oogen te maken bij derden, wanneer TAALKENNIS ...De generatie van toenmaals kende haar Nederlandsch, zij kende lezen en schrijven ---- " Mr C. L. T. U. in het Algemeen Handelsblad ter ge legenheid van den tachtigsten verjaardag van Mr. Lader. Wij hebben onlt-nija kennen lezen dat het tha nu lerende </enlaelit of> taal(/ebied verstapt in iji'tr. Ter voorbeeld heeft de nchrijrer dezes zijn stelling in praetijk gebraeht. . . . '/ /.s H-aar. Ik- ken het ondersehrijeen. Ik ttltt n it zijn beircrini/ nnint ten bate van de talenkannin, niet buide en niet dank. De man i* tn ij enortn fiernnnnlijk niet bektnid. Sehnon 'k' liem niet kan, ken ik ijetnii/en dat bijna niemand whi'ijren ke>tf. en dut de nrhool ieel »i> ken doeken. \'er</eeft* kun men naar kunde zveken bij den L.O.'iibitnrii'nl . . . . De Kanu'r kent teel a>'ld roteeren rot»- onderteijn. . . . h n A'mnferdam ken linndenlduizend ttt-hoten houteen.. Maar kent men 't rexuHnnt eerimmeen' J/*'/» kun de rnieliten umi de fttam'. In trainee. kent L' zich bei/rijnen (het ken niet dat ik me trtint 'k ka.n-.de vttiti.it iek terdege) dat men niet ijainr ran Teri>*tr«-tee</e. een eind maakt aan die ergcrnix"; Al kan ik den minister na n teel ijk*. ik kett niet denken dat 't niet 'ken i:un leut hij jaarlijkt* uit ken neren.. 't Moei kennen .... f l et moderne feeën eiticlit K ttnnix. .Ka nde . . Ieders ut réeen zij : kennen-omgaan-mei-de-ncn. MKLIS-. STOKK Het verschijnsel vertoont eenige ana logie met liet gebruik in sommige hotels om vertrekkend*» dames boe ketten aan te bieden als eene be scheiden aanbeveling voor de toe komstige clandisie. Kene interpretatie in dien zin zou echter het geschenk het karakter geven van eene aanfluiting. want dan zou uit de geste niet andere op te maken zijn dan de opwekking: wanneer ge nog eens wat millioeneiv te verliezen hebt kom dan gerust hier terug. Dit y.ijn altemaal uiterste delicate nuancen en daarom mag de commissie. er wel voor zorgen dat zij voor den dag koine met eene duidelijke motiveering van haar initiatief, opdat wij door dit cadeau geen nasleep krijgen van misverstanden en pijnlijke ver denkingen van hoon of eigenbaat. De wereld is nu nmaal zoo, en. Briand, die sinds den Haag alweer heelémaal is overgestapt in de vereenigde Staten van Europa, zou, als slechts een beperkt aantal cadeaux ter beschikking is. zoodat niemand kan zoggen, gelijk Titulesco of Venizelos dit nu wellicht zullen doen: ,.Hè. . waarom hij 'nou wel en ik niet.. !" Men hale niet de schouders op. Dit zijn eischen van strikte onpar tijdigheid en wijs beleid voor een volk als het onze dat zelfs den schijn ver mijden moet van met cadeautjes te werken pont- enti'etenir deze of gene speciale amitié. Wat Briand zelf betreft, die zal wel wijzer zijn. Hij zal het Delftsche koetje op z'n scheertafel zetten, of het ?tegeltableau' ophangen aan een van de kale 'muren van z'n vrijge zellen-kamers naast andere trophee'en van dien aard, veroverd op zijn aan succcssenrijke tournee ? door een lang leven, : en hij zal \yenschen dat de Hollanders Fransche kiezers waren.' aan wie je je maar te vortoonen hebt om déman te zijn.... Kaleidoscoop Een speurder In de Journalistiek U geef ik u toch te raden, wie u te spreken vraagt, zei de jongste bediende met opgewonden gezicht. Het is een beroemde persoonlijkheid. -<- De belastinginspecteur? raadde ik schichtig. Neen meneer, ik heb gezegd beroemd. Ja, hemel, wie is er nu in,ons land beroemd? Is 't een minister? Maar meneer, wie weet er nu zelfs den naam van 'n minister. Nee, veel beroemder. De keizer? Beroemder. Mussoliixi zelf? Veel beroemder. Dan kan 't alleen maar een rijksrechercheur zijn! U hebt 't geraden. Mag-ie bin nenkomen? Ik hoefde niet te zeggen: ja. Hij trad mijn kamer binnen, borg het stenogram van mijn gesprek met den jongsten bediende (dat hij achter de deur had afgeluisterd) in zijn zak. en koos den besten stoel uit. Toen stak hij van wal: Laat ik kort zijn Ik zoek een nieuwe baan. In het politievak wordt phantasie mij te weinig gewaardeerd. Ik meneer, ik zit boordevol phantasie. en daarom trekt de journalistiek mij aan. Ik ben een geboren reporter: ik ontdek het ? spoor van eiken misda diger «MI het ontbreekt mij niet ann vasthoudendheid. Ik ben brutaal als de beul. Ik ben iemand die iets durft te beweren en die het tegen beter in durft vol te houden ook ! Keu reuzer.hoofdartikelsrhrijver ! - Het is niet voldoende iets t».beweven. het moet steekhouden ook. bracht ik in het muiden. l lolt je brutalen mond: ik weet niet wat dat niet het doel van mijn bezoek te maken heeft ! viel hij uit. die.zich verbeeldde dat hij den President van het \msterdainsche H«,f nog voor zich had. Luister liever: , ..Ik ben een geboren redacteur; jarenlang heb ik geheime rapporten. geredigeerd en niemand die het mij zoo nadeed. Ook als corrector heb ik mijn verdiensten: mijn specialiteit is het corrigeei-en van getuigenver klaringen: als er te ? veel fouten in voorkomen, schrap ik ze zelfs heelemaal. Tal van menscheii hebben vier jaar " onder mijn druk gestaan: ook van de drukkerij ben ik dus eenigszins op de hoogte. Nu ja. ik heb in de laatste zaak op ' het verkeerde paard gewed, maar daarbij was ik iti het goede journalistieke gezel schap, het meest verspreide groote dagblad ! Kort en goed, Wilt u me hebben, ja-of. neen? Je bent me te glad. zelfs als vloermat,'maar'bij gelegenheid zullen we gaarne je govarigenismónioires publjce,eren," antwoordde ik. En nu vraag ik hiij voortdurend af. hoe ik mijn alibi zal kunnen bewijzen als ik het volgend jaar van moord word beschuldigd. NESSUNO CADILLAC Het feit, dat de Cadillac dikwijls voor veel duurder wordt gehouden, dan ze in werkelijkheid is, pleit wel zeer sterk voor de hooge plaats,die de CADILLAC in de algemeene achting inneemt K. L A NDE WEER UTRECHT AMSTERDAM Biltstraat 74 ~ Singel 430-432 No. 2729 DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 21 SEPTEMBER 1929 sur Groquante Croquetjes door Alida Zevenboom NICHT in den Haag had mij uitgcnoodigd to komen op ..Prinsjes dag". Ik wist eerst niet goed wat dat was en ik was al blij dat er misschien een klein Prinsje bij gekomen was, maar meneer Stanislafski hielp me uit den droom: het is de dag dat Hare Majesteit in persoon allebei de Kamers opent. Als je tante bent met dat het zal ze niet meevallen als ik een maal mijn oogen sluit, maar dat hoev en ze nu nog niet te weten -i?dan zijn je nichten op jo gesteld als de duivel op een zieltje en waarom zou je er niet een dagje uitgaan, nu de schoor&teenen voor den winter ge veegd, de gordijnen gewasschen zijn en een schoone overtrek op meneer Htanislafski zijn stoel ligt? En spijt heb ik er niet van gehad want het is net, zooals ze in het Handelsblad" zoo mooi geschreven hebben, een modern sprookje. Ach, net als van degelaarsdc kat in de koets van den Markies de Carrebas, waarmee ik natuurlijk niets oneerbiedige zeggen wil. Ik heb meer het oog op de koets en wftt er voor en achter reed. Dat is het Huis van de. Koningin, zei nicht, die als Haagsche op de hoogte is en ik vond het erg knappe mans personen en er was een, nog al een dikke, op een paard en met een brilletje op, die sprekend leek op den inwendigen zendeling die er met mijn meubeltjes van door is gegaan toen wij onder de geboden s-tonden. Ik schrok, er van, zoo sprekend was de gelijkenis, maar hij kan liet niet ge weest zijn, anders zou ik direct Hare Majesteit voor hem gewaarschuwd hebben. Alleen begrijp ik niet goed. waarom het Huis van Hare Majesteit uit niets dan militairen .bestaat. Is het er zoo onveilig en wat ongezellig altijd die lui met hun sabels om jo heen Ik heb als jong ding van zestien jaar eens een blauwen Maandag bij' een slager gediend en daar liepen de patroon eji zijn twee zoons ook den heelen dag met messen, maar ik was altijd bang dat er met die dingen wat gebeuren zou en zoo ben ik er maar kort geweest. En weet u wat ik nu zoo mooi vond? Dat het de gouden koets was die door ons, Amsterdammers, cent voor cent is opgebracht en hij is nog net zoo mooi glimmend als op den dag dat hij werd aangeboden. En, och, och, wat is er in den Haag op zoo'n dag een gouddraad ! En dan al die ridder kruisen en medailles l Er liep een heer mee in een korten broek die, met permissie gezegd, borst te kort kwam om al zijn kruisen en me dailles, en orden te dragen en hij deed me denken aan mijn aangetrou* den zwager's broer die er een schiettent op nahield' toen er nog kermissen , waren hij leeft nu stil en is een steunpilaar van de Hervormde Ge.1 PATRL\- PRI meente in Cadzand en die, als hij voor zijn tent stond om de menschen aan te moedigen een schotje te wagen op een pijpenkop of een draaienden molen, ook altijd zijn borst vol had met kruisen en orden en medailles. Ja, het was net een modern sprookje en wat kunnen die journalisten toch altijd weer wat nieuws bedenken. Achter me stond een meneer te sputteren die de heelo boel erg uit den tijd en het een schande vond dat zij het Hare Majesteit zoo lastig maakten om o/n onbenullig ding als de Troonrede te gaan voorlezen en als hij Koning was, zou hij aan meneer Kuys de Berebrouck een telefoontje gegoven hebben om hem tézeggen dat, als hij niets beters en meer te zeggen had, hij hetzelf maar doen moest. Ik heb me staan te verbijten en toen de stoet langs kwam, heb ik, net of ik het niet merkte, de punt van mijn paraplu op de punt van zijn schoen gezet en er nog al zwaar op geleund, want nicht had gezegd dat ik een paraplu moest meenemen omdat wij wel drie uur hadden te wachten op den stoet en een paraplu altijd een goed steuntje is. Het was beslist een of andere roode, als het geen bolsjewist geweest is, want zoo praat geen fatdoenlijk mensch. En telkens alg er een saluutschot viel, zei die meneer: ,,alweer honderd vijf en tachtig gulden naar de maan." Toen heb ik me niet meer kunnen inhouden en hum ge vraagd: ,,en als het nu eens honderd vijf en tachtigduizend gulden kostte, gaat het u dan soms wat aan?" En toen had u eens moeten hoorc-n hoe ze in mijn buurt mij bij, vielen. Weg was de held, dat verzeker ik u. Het was een mooie dag en ik zou willen dat wij in Amsterdam ook zoo iets hadden. Bijvoorbeeld op den dag dat de Baad aan de beprooting begon, als de heeren en dames dan eens in gouden koetsen een beetje' rondtoerden? Het zou de burgerij beslist goed doen. P.S. Een trouwe lezeres'' vaa ..de Groene" vraagt mij hoe ik meneer Teunissen zou ontvangen hebben als ik zijn vrouw was geweest en gelezen had wat er over hem en die zekere dame in het proces gezegd is. Hoe of ik,. .. ? Met een stevigen zoen en een mattenklopper, zooals als je altijd en onder alle omstandigheden een man moet ontvangen, wil je hem de baas blijven. Had ik die inwendigen zen deling ook maar zoo behandeld l Och, och, wat leek die meneer in den Haag toch op hem . Als het hem toch eens geweest is? .... Nieuwe Uitgaven Kroniek van Gorinchem, Geschied kundige en andere Aanteëkeningen, in Chronologische volgorde. 1230?1927. Bewerkt door IV. f\ Emck Wz.. ontvanger der Gemeente Gorinchem. Uitgave Fa. J. Noorduyn' en Zn.t Gorinchem. De hier genoemde kroniek van Gorinchem, waarin de voornaamste gebeurtenissen uit een tijdsverloop van zeven eeuwen zijn opgeteekend, is, zonder eenige wijziging of bekor ting, naar het persklaar liggende hand schrift van den kortelings overleden ontvanger der gemeente Gorinchem afgedrukt. Een dergelijk overzicht, de korte samenvatting van de geschiede nis dier stad, bevat voor velen iets belangrijks of wetenswaardige. Uit het kladschrift van Jantje tc^^a^dj&L J? ff ?? \ l T r '.