DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 5 OCTOBER 1929 No. 2731 No. 2731 DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 5 OCTOBER 1929 W JEen nieuw boek van Upton Sinclair door Dr. A. Perdeck l'pton Sinrluir, The Millennium. Londen. T. Werner Lnuric Ltd. 1929. EEN paar dagen nadat mijn artikel over dezen schry ver in dit blad werd gepubliceerd kwam dit nieuwe boek uit. In den strikten zin van het woord is het eigenlijk niet nieuw, want .Sinclair vertelt «ms. d »t het verhaal door hem. ze vent ien jaar geleden, oorspronkelijk in den vorm van een blijspel werd .geschreven. Hij kon het nooit gespeeld krijgen. en zoo bleef hot al dien tijd liggen, totdat hij het uu tot een soort roman heeft omgewerkt. Boven dien krijgen we de ietwat zotiderlijke mededeeling. dat de idee. die dit verhaal ten grondslag ligt, niet van hem zelf is. maar door hem van een zekeren heer Warren gekocht werd. Na deze ongewone inleiding volgt dan het betrekkelijk korte verhaal. dat de uitgevers toch nog door een wijden druk en dik papier den vorm van een roman van zeven shillings en zes stuivers hebbeu weten te geven. Een familie van multt-millionaires heeft midden in het Central-Park van New-York een imposant gebouw van honderd verdiepingen laten zetten. dat geheel aan vermaak en verpoozing gewijd zal zijn. In de tuinen van het platte dak zal juist de opening gevierd worden. Het hoofd van deze familie is een achter-achter-achterkleinzoon van ?den tegenwoordigen petroleum-koning. Rockefeller. Hij en zijn heele familietroep zijn mannen en vrouwen, die slechts n doel kennen: de macht. die hun familie bezit, en die ze tot de feitelijke heerschers over de helft der Vereenigde Staten en tot de toonaangevers van de beschaving over de -heele wereld maakt, ongerept te bewaren. Maar met ?dit doel voor oogen wordt hun leven natuurlijk vergald door de voortdurende vrees voor anarchis ten en andere revolutionair aangelegde menschen. Zelfs daarboven in die daktuinen zijn ze. trots een leger van detectieven en vertrouwde bedienden, niet geheel veilig. Het blijkt namelijk al heel gauw. ?dat een paar van de meest intieme leden der familie zelf niet vrij van oproerige denkbeelden zijn. En dan komt midden in de voorbereidingen voor het feest een vreeselij k bericht. Een professor heeft ...den sleutel tot de atomische energie" gevonden. een soort gas. en tegelijkertijd heeft hij laten weten. dat indien hij het t'leschje. dat dit gas bevat, laat vallen al het dierlijke leven op aarde vernietigd zou worden. Een geweldige angst bevangt het gezelschap. Maar gelukkig voor de millionaires Is er nog uitkomst. Ergens op het dak bevindt zich een schitterend vliegtuig, waarmee ze, als onder deel van de feestelijkheden, straks een reisje om de aard.e zouden maken. De piloot brengt allen veilig de lucht in, en als ze na korten tijd weer op hetaelfde dak landen, U werkelijk alles uitgestor ven, terwijl zij alleen er het leven hebben afge bracht. Spoedig blijkt echter, dat er geen reden tot juichen is. Nooit in hun leven hebben zij ooit zelf iets nuttigs gedaan: ze kennen niets, zijn on handig en dom. De ramp begint al dadelijk, als het blijkt, dat ook de lif tjongens dood zijn. Niemand weet, hoe deze liften te bedienen en tenslotte is er maar n uitweg: zij moeten de. eindelooze marme ren trap afloopen. In de grootste ellende, uitgeput en met gescheurde kleeren bereikt het troepje de benedenverdieping. Dan volgt een leven vol nooit gekende moeite in een der luxe-hotels van NewYork, nog wel vol met levensmiddelen, maar zonder «énige menschelijke hulp. Alles moeten ze zelf klaar maken. Tenslotte komen ze onder 4e heer schappij van den eeriigen ondergeschikte, die mede Zeist als Woonplaats/ BOUWTERREIN TE KOOP in liet centrum van Zeist, aan den verkeersweg Utrecht?. Arnhem, In de onmiddellijke nabijheid van het Raadhuis, de Hotels Hermitage en Flgi en het Slot van Zeist. Prachtig opgaand geboomte, stofvrije wegen, voorzien van rioleerlng, gas, water en electrlciteit. Nadere gegevens worden verstrekt door de K.V. PARK KER8BERGEN, Montaubanstraat 4, Zeist. , gered is. don arrogant en butler, die op de moest tyraniekt» wijze misbruik van zyn macht en kennis maakt. Aau het oinde van het- boek komen allen in opstand: ze stichten et>u soort communis tische gemeenschap, dat teven** het begin van een nieuw en gelukkig menschcnceslacht op aarde wordt. Er komen wel eenige aardige beschrijvingen in het verhaal voor. en als een satyre van een derge lijk troepje menschcn is het niet geheel zonder verdienste. Maar er is niets in. dat onze aandacht gaande kan houden, zoodat het als blijspel een volslagen mislukking zou zijn geworden; hetgeen dan ook de weigering der theaterdirecties verklaart. Ook in den vóór ons liggenden vorm zal het voor alle lezers van Upton JSinclair's meestal toch wel spannende boeken een teleurstelling zijn. De ergste,onzin begint im de catastrophe. De schrijver doet niet de minste moeite om ons deze ook maar eenigszins aannemelijk te maken, waardoor de grap al zijn waarde verliest en ontaardt in kinderachtigheid. Is er. om maar eenige punten te noemen, iets mallers denkbaar dan dat heen gaan van Billy. Helen en Sarita, of de manier. waarop zoo'n man als de butler Tuttle door ,,Ba ron" Granvüle weer getemd wordt? Kortom, het is alles bij elkaar een dwaas verhaal, vlot genoeg geschreven om als lichte reislectuur dienst te doen. Bovendien kan het als een soort anti-kapitalistische propaganda voor Sinclair's geestverwanten eenige waarde hebben. Maar daarvoor zal het den meesten wel wat te hoog in prijs zijn ! Fransche boeken door Joh. Tielrooy lfi Lefcvre, Les matinees c/«/ hêtre rouge. Parijs. Flmninfirion. 12 fr. Ziehier een verhandeling over een gedeelte der litteraire aesthetica. Schrijver geeft aan, waarin kunst-emotie zich van andere emoties onderscheidt; wanneer wij zeker kunnen zijn met geïnspireerde kunst te doen te' hebben; onder welke voorwaarden de intuïtie, eerste begin van het scheppen, het zuiverst en het sterkst zal optre den. Hij omschrijft het begrip ..litterair genie" en prijst de kracht, die er de voornaamste factor van is. Het i.s niet noodig deze verhandeling in bijzon derheden te beoordeelen. Hoe waar het ook is dat positieve eigenschappen, met name oprechtheid. liefde voor de werkelijkheid, persoonlijkheid, po tische vormkracht den kunstenaar uitmaken en hoe zeer Lefèvre gelijk heeft daarop telkens den nadruk te leggen, men kan toclt-niet zeggen dat 't veel nieuws is. Letten wij op onderdeelen van zijn betoog, dan treffen ons onbewezen beweringen. weinig ter zake dienende opmerkingen en citaten en een zeldzame willekeur in de rangschikking van de stof. Tot discussie lokt dat alles niet uit. Men doet beter tot de leermeesters, die hijzelf noemt terug te gaan: Croce. Bergson. Freud, Maine de Biran of een volledig, diepgaand werk als La littératufe van Baldensperger te bestudeeren. Het hoofdstuk over aesthetica in Bierens de Haan's Mensche'ngeest geeft veel dieper inzicht dan Lef vres pretentieuze proza-coupletten (in. werkelijkheid zoo heel alledaagsch van proza). En zelfs een een voudig, voor beginners bestemd werk als Inleiding tot de studie der litteratuurgeschiedenis van wijlen prof G. Kalff is nog te verkiezen. Maar wel is het nuttig, er zich rekenschap van te geven, dat dit dan nu het oeuvre van den mach tigen Frédéric Lefèvre is. bijgenaamd Uneuravec". Over de heele wereld,is hy vermaard als een der scheppers van de ?'Nouvelle* Litteraires, als de interviewer van al wie in hét litteraire Frankryk meetelt (Une ieure avec...., 4, deelen). Begaafd met flair voor hetgeen op ieder moment gewild is, met yver, met studie-zin, heeft hy de Nouvelles Litteraires tot een zeer invloedrijk, daardoor zeer gevreesd orgaan van publiciteit gemaakt. En nu ziet hij ook zichzelf als groot man. Nu twijfelt hij niét of de wereld interesseert zich voor den Hooden Beuk, waaronder hij werkt; nu voert hij zichzelf ten tooneele, zóoals hij, van vrienden omringd en door Patriciènne, zijn iriuse, onderricht, zit te scheppen. Nu verzoekt hij den lezer, acht te slaan op de stijlten, die er in zijn proza zullen vallen. omdat die zijn'emotie vertolken zullen; nu kondigt. hij aan dat hij voortaan schepper van romans en GALERIJ VAN MODERNE KUNST W. H. HOFSTEE DEELMAN Vondelstraat 10 Amsterdam WERKEN VAN A. J. G. COLNOT 5?31 OCTOBER van aesthetische beschouwingen, dat hij onbewust en bewust litterair werker tegelijk zal zyn. Al wat zijn boek van dien aard bevat, schaadt de behandeling van het eigenlyke onderwerp, en hemzelf doet het geen goed. Het toont hem als een machteloos-ambitieuze. een leerzame zonder gratie, een zware die zou willen zweven. Het toont bijna tragisch zijn grenzen. Ik heb het altijd ge voeld, maar weet 't nu zeker: Frédéric Lefèvre is een handig journalist, dat ten volle, maar dat ook alleen. AndréBreton. Nadja, Parijs, N.R.F. Om de bewegelijke, warme, volle massa heen, die het leven is, sluit de rede haar netten van staal. Er zijn er, die alleen die netten willen kennen, er zijn er die het leven verkiezen. Toen de wereld door den oorlog ontsteld was, weten een aantal jonge mannen dit aan het stalen netwerk en zeiden luid en herhaaldelijk dat er niets, niets, niet» was." Dadaïsten werden ze genoemd; maar ze bleven niet- bij hun radicale ontkenning, ze wenschten tenminste het leven te hervinden en ze veranderden van naam. Diep in' onszelf is de waarheid, in lagen veel dieper dan die waar 't verstand zijn regelend werk doet, verkondigden zy en noemden zich bovenrealisten: wegens die diepe ligging ware onderrealisten mogelijk even goed geweest. Ze gaven voorbeelden van hetgeen ze zoo diep in zichzelf dan vonden en het was volkomen onbe grijpelijk. Lezers van deze kronieken kunnen weten dat ik althans er zoo over denk. l) Thans heeft een van hun voormannen (weer dezelfde) een verhaal geschreven, dat over 't geheel wel degelijk te begrij pen is. Maar het is een zeer middelmatig voort brengsel. Ware het niet van een bovenrealist, 't zou geen bespreking verdienen. Wat in het 'verhaal een verstaanbaren zin heeft, is alledaagsch en in onfijne taal bovendien nog gegeven. Wat naar schijnbare toevallen verwijst en het betoog ten doel heeft dat ongerijmdheid" zin kan hebben, is boeiend in Nadja, maar onthoudt ons bevredi ging, tenslotte, omdat wij altijd weer vragen welke zin 't dan is. Men mag ons dan tweeërlei ten antwoord geven: dat het gansche buitenaardsche tevens in het aardsche te vinden is, en dat 't dooi- Nadja wordt aangeduid het eerste is mogelijk en zelfs: ik geloof het; maar het tweede lijkt een willekeurige bewering. In de diepte van al wat ons reeds nu is gegeven zoeken naar de waarste waarheid, geen beter streven. Maar wie dat deed, wie toen meende gevonden te hebben, maar tevens besloot alle redelijke duiding na te laten, moet zwijgen. Hij zal nooit iets anders produceeren dan een curio siteit. En als hij tendeele toch weer redelijk gaat verhalen, is hij. zichzelven ontrouw en levert iets wat als-kunst niet voldoen kan. 1) Dit blad van 28> Februari 1925. Van het daar besproken werk, Manifeste du surrealisme, verscheen zooeven een tweede druk\(Kra). Tegelijk kwam uit: De nos oiseaux van Tristan Tzara, met teekeningeu van Arp (zelfde uitg.). De teekeningen suggereer en met zeer ongewone middelen menschelijke karakters en stemmingen; wat de verzen van den opperdada Tzara aangaat, ik begrijp ze niet en voel er niets bij icaarmee ik geen oordeel bedoel. H.M. J. S. M Qrootvts keuze. U WSEN*S . . STETSONfl Een Nederlandsch studie-centrum te Parijs door H. G. Cannegieter DE naam van Eiuilo Deutsch de la Mem-the zal in de geschiedenis van het Parijsche studentenwezen met gulden letteren gegrift bly ven staan. Deze weldoener van de studeei-ende jeugd wilde haar onttrekken aan het ongerieflijke kamerleven der nauwe straten en ze overbrengen naar een f risch en ruim oord, waar ze in hygiënisch en aesthetiach zoo gunstig mogelijke omstandigheden in onderlinge kameraadschap haar thuis zou kunnen vinden. Het Quartier Latin was reeds bezig, zich gaande weg meer naar het zuiden te verplaatsen, waar het óéne nieuwe laboratorium na het andere verrees. Er was sprake van de vestingwallen'te sloopen en de grond, die bij deze gelegenheid vrij kwam, ver schafte gelegenheid tot het stichten van een studentenwijk in grootschen styl. Tegenover het weidsche park van Montsouris, waar in het Bar do, nage maakt naar het paleis van den bey van Tunis het Meterologisch observatorium is geïnstalleerd, zou, te midden van tuinen en sport velden het Tehuis moeten komen voor Fr ankrij k's studeerende jeugd. Deutsch de la Meurthe bood voor dit doel de Universiteit van Parijs tien millioen francs aan en zijn vriend Apell, rector van de Universiteit, wist den Minister van Onderwijs te overtuigen van het belang, dat dergelijk initiatief voor de betrokkenen kon hebben. Het plan-Deutsch de la Meurthe werd uitgangspunt voor een volledig program om het moreele en materieele bestaan van de studeerende jeugd te verbeteren. Bij de wet van 27 Juni 1921 kocht de Fransche &taat van de stad Parijs 28 hectares van het terrein der bolwerken en vestingwallen terug en stond hij dit terrein kosteloos af aan de Universiteit, om. zoo als artikel l van genoemde wet het uitdrukt, de stu denten ..in de beste materieele en morcele levens voorwaarden" te huisvesten en om voorts dit terrein in te richten ter bevordering van sport en spel. Erkentelijkheid komt toe aan den toenmaligen minister van onderwijs, AndréHonoi-at voor de buitengemeene vlotheid, waarmee hij de stichting van deze nieuwe instelling wist te bevorderen. Op 9 Juli 1925 had het hoofd van den Franschen Htaat het voorrecht de stichting Deutsch de la Meurthe te openen, en hiermee 340 kamers ter beschikking te stellen van de studeerende jeugd. * * Een tweede weldoener ontfermde zich over de te Parijs studeerende Belgen. Het echtpaar Bier mans?L'apótre stond uit vriendschap voor Frank rijk en de Fransche cultuur maar tevens ten bate van hun jeugdige landgenooten een gift van vijf millioen francs aan de Universiteit te Parijs af voor een gebouw, dat huisvesting zou verleenen aantweehonderiBelgische studenten.Ookstudenten uit Nederlandsch Limburg kunnen van deze stichting profijt trekken, omdat de heer of me vrouw Biermans (wie van beiden het is, ben ik vergeten) uit Nederlandsch Limburg afkomstig is. Voordat echter het Belgische gebouw, dat 220 kamers bevat, zou verrijzen, hadden de Canadeesche studenten reeds hun home", dank zij een vorstelijke gift van senator Wilson. In Juni '28 volgden de Argentijnen (75 kamers). Zoo ontstond allengs in het tevoren eenzame oord op de heuveleti, welke de hoofdstad aan het zuiden begrenzen, de citéuniversitaire". Achter eenvolgens kregen de Japanners (00), Amerikanen (275), Engelschen (300), Zweden (40), Spanjaarden <150), Armeniërs (58) en Indo-Chineezen (100) er hun verblijf. Het cijfer achter iederen naam duidt op het aantal kamers, dat de onderscheiden tehuizen bevatten. Met de Nederlanders mee, over wie straks nader, beschikt de geheele kolonie in wording thans over 1913 kamers, waarvan 490 voor studenten uit Frankrijk, 100 voor studenten uit de Fransche ?? ,koloniën en 1323 voor buitenlandsche studenten. Maar het complex breidt zich onbegrensd uit; reeds zijn plannen in voorbereiding ten opzichte van Denemarken, Griekenland, Noorwegen, Polen, ^Zwitserland, Czechoslowakije, Brazilië, Columbia, <.'uba en Venezuela. Bovendien heeft ook vorst Peter van Monaco een fundatie gesticht. Bleven al deze nederzettingen' onderling afge. sloten, de Cïtó Universitair*? do Paris zou nit-t die cultureele en ideèele beteekenis hebben, welke men haai- thans mag toeschrijven. Het universeele belang van dit werk ligt in de internationale gedachte, welke zich hier belichaamt. Want opzette lijk heeft men aan die verschillende nationale tehuizen de gelegenheid onthouden om elk voor zichzelf te voorzien in hetgeen de studenten aan voedsel, beweging en ontspanning behoeven. Hiervoor dient een gemeenschappelijke instelling. welke dus een internationaal karakter draagt, de vertegenwoordiger* van de verschillende volken behoedt voor eenzelvigheid en ze dwingt tot verbroedering. Door een gift van twee millioen dollars heeft John D. Rockefeller Junior de Citéin staat gesteld aan het gebouwencomplex een paviljoen toe te voegen, dat bestemd zal zijn voor gemeenschappe lijk restaurant. Dit restaurant wordt zoo groot, dat het op n oogenblik duizend maaltijden tege lijk afleveren kan. Vergader-, feest-, muziek- en gymnastiekzalen. badhuis, bibliotheek, medische kliniek, een hospitaaltje en een algemeen admi nistratie-gebouw flankeeren dit internationale eethuis. Ook de wandelparken en sportvelden zijn gemeenschappelijk domein. Voor de bibliotheek van de Citéheeft de familie Eugène Manheim bereids een jaarlijksche rente van 9000 francs ter beschikking gesteld. Met behulp van particulieren en van den Staat heeft de Citéthans zijn terrein allengs kunnen uitbreiden tot een oppervlakte van 4(1 hectaren. Dit geheele gebied heeft een eigen regeering ge kregen, doordat noch de Staat, noch de universiteit dp aangewezen lichamen zijn. om met de'vereischte vlotheid zulk een nieuwe, in voortdurenden groei verkeerende schepping te beheeren. Beiden hebben hun gezag en belangen overgedragen aan de Fondation nationale pour Ie développement de la Citéuniversitaire, welke bij decreet van O Juni 1925 als van openbaar belang zijnde instelling is gesticht. Aan dit lichaam blijft de bouw, de inrichting en de exploitatie van de gemeenschappe lijke diensten alsmede van de Fransche gebouwen toevertrouwd. Bovendien verleent het zijn mede werking bij het beheer van al het overige werk. deze studentengemeenschap betreffend. Nadrukkelijk heeft de Fondation ten plicht. alles voor haar bevolking zoo goed en zoo goedkoop mogelijk te maken. Aantrekkelijk is de geschapen gelegenheid, om in dit phalanstère ook kostelooze kamers ter beschikking te stellen, zooals men in een ziekenhuis kostelooze bedden heeft. Tegen be taling van een inkoopsom van 50000 francs ver krijgt men het recht een student naar zijn verkiezing met een dergelijke kamer te begiftigen. Verschillen de openbare en particulier»» instellingen hebben'zich dit recht verzekerd, zoodat er in totaal reeds 27 vrije kamers bestaan. Bovendien hebben ver schillende instellingen als de Landbouwhoogeschool en de Technische hoogeschool er hun eigen studen tenverblijf laten bouwen. Men kan niet genoeg de aandacht vestigen op den volkenverbroederenden invloed, teweegge bracht door het samenwonen in internationale kameraadschap van zooveten. die straks elk in hun eigen vaderland een leidende positie zullen innemen. ? * * ' * ? ? Hetgeen de Fransèhe studenten aan Deutsch de la Meurthe en de Belgen aan het echtpaar Biermans verplicht zy n, hebben onze landge nooten te danken aan wijlen den heer Preyer, die aan de Parysche universiteit een bedrag van zes tig duizend gulden heeft geschonken voor n Nederlandsch studententehuis. Onder leiding van onzen gezant, Jhr. dr. J. Loudon, heeft zich een comitévan actie gevormd, dat nogmaals zestig duizend gulden bijeen heeft gebracht en zich bij voortduring aanbevolen houdt voor de nog steeds noodzakelijke aanvulling van het voor de stichting vereischte fonds (adres: Nederlandsoh gezant schap, Parijs. 85 Hue de Grenelte). Aan het hoofd van den voorbereidenden arbeid als directeur van het Nederlandsche studie-centrum is de heer F. Vreede werkzaam, die, bijgestaan door Jhr. W. F. A. Köoll, als secretaris met geest drift en volharding do box waren liet hoofd biedt, welke elke grootschc onderneming te overwinnen krijgt. Dit voorjaar is men met het bouwwerk kunnen beginnen. !)<> bouw van het Nederlandscho studententehuis is opgedragen aan Ir. W. M. Dudok, den directeur van Openbare ^'erken te Hilversum. Het is «lezen voortreffelijken kunstenaar gelukt, voor minimalen prijs een monumentaal gebouwte ontwerpen, dat niet alleen volkomen aan de gestelde eischen van gerief en hygiëne voldoet. V;maar bovendien in zijn praktischen eenvoud har^monisch is uitgegroeid tot een om zijn architec tonische schoonheid en zuiverheid in het oog loopend gedenkteeken. Van te grooter gewicht is dit architectonisch welslagen, omdat juist het Nederlandsche collegium" als 't ware de hoek steen zal worden van de geheele studentenstad. Een paar mededeelingen slechts óver de in richting. Ons" gebouw, zooals wij, Nederlanders, straks met voldoening zullen mogen zeggen, zal aan studenten huisvesting verleenen. De honderd mannelijke en vrouwelijke collegianten zijn onder gebracht in twee afzonderlijke afdeelingen. die beide op de centrale hal uitkomen. Deze hal, de aangrenzende groote gezelschapszaal met boekengalerij en podium voor lezingen en uitvoeringen. de muziekzaal en de theegalery omsluiten een stillen vijverhof, waarop tevens de boven de groote zaal gelegen studievertrekken en een ruim gemeenschappely'k atelier voor beoefenaars van de beeldende kunsten uitzien. Want onder studenten" verstaat men in de Citéuniversitaire iets meer dan wat men er destijds onder verstond, toen de studeerende wereld nog slechts tot de traditioneele vijf faculteiten beperkt was. Het samenleven van het intellectueele. het technische en het artistieke element moet wel cultureel bevruchtend werken in allerlei richting. Het inwendige van het Fransche studententehuis is een doorloopende tentoonstelling van moderne kunst, waarvan ik noode kon scheiden. Schilder en boetseerwerk van de inwonende jeugdige artisten zelf versiert hier de vertrekken, hallen en trappen, welker architectonische verzorgdheid een kostelijke omlijsting verschaft. En welk een heerlijk uitzicht geniet men door de intiem ingei» bouwde venstets over de ruime omgeving mét haar bosschen en heuvels ! Deze harmonische omgeving van schoonheid, studie en rust, ook in het Nederlandsche gebouw, waarin de gezinnen van directeur en secretaris een sfeer van huiselijkheid zullen scheppen, zal als contrast met de vermoeiende drukte van het Parijsche stadsleven een weldadigen invloed uit oefenen. Hét Nederlandsche studie-centrum neemt ook Nederlanders als huisgenoot op, die zich voor verdere studie of voor wetenschappelijk onderzoek te Parijs ophouden en eveneens Franschen. die inzonderheid de geschiedenis en beschaving van ons land en zijn koloniën bestudeeren Ten slotte dit ter geruststelling van de tegen standers, die nieenen dat men op deze wijze den student alle bevrediging van de hem kenmer kende bohemien-achtige neigingen zal ontnemen en hem in zijn landelijke afzondering zal maken tot den gerusten landman," wiens leven daar zoo genoeglijk" heenrolt. De Citéuniversitaire krijgt binnenkort een eigen spoorwegstation met rechtstreeksche snelle verbindingen naar de hoofd punten van Parijs. En zelfs op het oogenblik is men in weinig minuten in de buurt van de Sorbonne n het Quartier des Ecoles, of wil men: in de buurt van de Rotonde en het Bal Bullier. Neen, ook door zijn geografische ligging behoeft de Cit student geen eenzelvig wezen te worden. Zoo zie ik uitsluitend voordeelen en geen enkel nadeel voor onze jonge landgenooten van beider lei kunne, die straks door de stichting van dit studie-centrum hun verblijf in Parijs zooveel profijtelijker kunnen maken. BRANDBLUSSCHER ,HOLLANDIA SPANJAARD&C2 FABRIEK ESPANA UTRECHT i! 'S? i H i!' : l 'i .'i 'i? ' !r a p, l