Historisch Archief 1877-1940
? a* f
^
' f
r
.
n i
l!
l : *
».
fc'r
DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 9 NOVEMBER 1929
De toestand in Oostenrijk
door Dr. E. van Kaalte
IX het kleine Oostenryk speelt zich heden
ten dage een strijd af, die ongetwijfeld ver
buiten zijn grenzen belangstelling verdient. Zal
de dictatuur van het geweld of zal het democratisch
beginsel zegevieren?
Men is er, dat valt niet te loochenen, in een even
moeilijke als gevaarlijke situatie gekomen. Hoe
gemoedelijk de Wieners ook mogen zijn, de
Weensehe atmosfeer is thans zwaar geladen en
zoo heb'ik onlangs gedurende een kort bezoek aau
de Oostenrijksche hoofdstad heel wat bedenkelijke
dingen kunnen vernemen uit de monden van
verschillende, politiek geenszins gelijkdenkende
Weeners. Van twee-tegenstrijdige-uiteeu/ettingen,
moge hier het voornaamste vermeld worden.
Een natuurlijk zoo gunstig mogelijke schildering
van zaken gaf mij een functionaris, welke een zeer
verantwoordelijken post bekleedt en die uit den
aard der zaak het standpunt der Regeering naar
voren bracht. Volgens hem beoogt de aanhangige
Grondwetsherziening niets anders als het aan
brengen van wijzigingen in de Constitutie, welke
van den beginne af deel uitmaakten van de toch
waarlijk niet als ondemocratisch te brandmerken
Grondwet van Weirnar. En nu zou juist de toestand
zooveel gunstiger geworden zijn dank zij het feit,
dat Seipel de Heimwehre had weten te suggereeren,
dat zij bedoelde wijzigingen als programma
punten noesten voorstaan. Immers nu liepen ze
niet langer rond zonder een concreet voor verwezen
lijking vatbaar doel voor oogen te hebben. Dat er
ernstige dingen zouden gebeuren, als de vooretellen
niet de vereischte meerderheid van 2/3 zouden
halen, behoefde men, volgens dezen zegsman niet
te vreezen. Het zou allemaal heel netjes gaan !
Parlementsontbinding, nieuwe verkiezingen en
dan zou daarvan het resultaat zijn, dat de
Regeering wel degelijk den noodigen aanhang voor
haar plannen in de nieuwe gekozen Nationale
Vergadering zou verkrijgen. Zoo zou men op vol
komen loyale wijze de verlangde ommekeer be
reiken.
Waarom begint .Schober niet met de
binnenlansche ontwapening door te zetten, waartoe immers
de socialisten bereid zijn?"
Omdat zulks zou neerkomen op een eenzijdige
bevoordeeling van de roode heeren, die nml. dank
zij hun voortreffelijke en stramme vakorganisatie
in de bedrijven een ongekende tyrannie weten uit
te oefenen. Al hebben de burgerlijken er numeriek
de overhand, de socialistische invloed is er veel
en veel sterker. Eerst wanneer men door allerlei
maatregelen aan die tyrannie paal en perk ge
steld, zal hebben, zou het billijk en ook goed wezen
tot ontwapening der twee groepen over te gaan.
In 1919 had men te radicaal en te snel het
Oostenrijksehe volk van een hyperdemocratische
staatsregeling voorzien, met het gevolg, dat er in
werkelijkheid van democratie en vrijheid geen '
sprake was, maar wel zie bijv. de pers van
een bandeloosheid, die zich uit in ophitsen en
schelden, als bijkans nergens anders te bespeuren
valt.
Buitengewoon gelukkig was het. zoo kreeg ik
nog te hooren, dat thans een man als Schober
aan het hoofd der Kegeering stond, want dank
zij de groote populariteit; en het vertrouwen,
dat deze figuur in breeden kring geniet, zou het
hem mogelijk zijn hervormingen te doen aanvaar
den, die, werden zij door een ander voorgesteld, ,
per se van de hand gewezen zouden worden.',
Schuchter vroeg ik hierop, wat men .wel moest
denken van het optreden van een man als.... de '
vice-kanselier, Minister Vaugouin, die zich immers
niet ontzien had openlijk te verklaren, dat men met
geweld de Grondwetsherziening zou moeten
door
N.V. J. S. ME UWSEN'S
Grootste keuze.i , . . STETSONS
zetten, zoo de socialistische oppositie niet zou willen
toegeven. Och, zulke uitlatingen, zoo kreeg ik te
hooren, moet ge niet zoo precies opvatten. Natuur
lijk was het niet tactvol, doch men dient in het
buitenland wel te bedenken, dat de onderlinge
partijverhoudingen in Oostenrijk nu eenmaal zoo
zijn, dat men er niet tegen opziet zulke krachttermen
te bezigen, wat nog geenszins wil zeggen, dat de
theorie ook tot praktijk zal worden verheven.
Dit klonk dus allemaal betrekkelijk nog ver
goelijkend, maar zelfs uit den ietwat gewild
optimistischen toon, waarin een en ander gezegd
werd. viel al duidelijk op te maken, dat de toestand
te Weenen nu niet bepaald rooskleurig is.
* *
Onomwonden heeft me dit een vooraanstaand
kenner van het politieke en staatsrechtelijke leven
verklaard, een man. die 4n binnen- en buitenland
. een groote vermaardheid geniet, die zelf, naar hij
me in ons gesprek nog eens verzekerde, buiten de
partijen staat. Hij is geen socialist, maar in het
huidige conflict was hij het volkomen met de soci
alistische partij eens, dat wel degelijk fascistische
. dictatoriale neigingen thans in zeer sterke mate op
den voöi'grond treden. , .._
..Het is waar, zoo verklaarde hij mij, dat Seipel de
Heimwehre als het ware op het idee heeft gebracht
nu den strijd te gaan voeren voor de bewuste
wijzigingen in de Grondwet. In zooverre kan men
dus niet zeggen, dat heel die wijzigingsvoorstellen
ter tafel zijn gekomen onder hun direkten druk.
Het is Monseigneur Seipel, welke in dezen weer een
voortreffelijk regisseur bleek te zijn. De huidige
situatie is sinds lang door hem gewild. Jaren lang
had hij het er al op gezet de rooden op de knieën
te krijgen en daar gaat het nu om.
Voor de socialisten is het een zeer moeilijk geval
geworden. Zij wenschen, terecht, voor alles te
voorkomen, dat het geweld zal zegevieren. Kramp
achtig houden zij vast aan het eerbiedigen van
het beginsel, dat men in een geordenden staat demo
cratisch en niet autocratisch (nml. met geweld)
te werk behoort te gaan. Kortom de socialisten
zijn thans de vurige kampioenen van het bewan
delen van den legalen weg; zij zijn vandaag aan
den dag de anti-revolutionairen bij Uitnemendheid !
Vandaar, dat er hun veel aan gelegen is te voor
komen, dat de dictatuur haar intree zou doen n dat
zij een groote mate van soepelheid willen betrach
ten. Maar er zijn natuurlijk grenzen aan hun toe
geeflijkheid, die zij al met het oog op hun kiezers
niet kunnen overschrijden. , >
Vraagt gij me nu, of er, objectief gesproken,
eenige aanleiding tot Grondwetsherziening is,
dan zou ik hierop wel bevestigend willen antwoor
den. Destijds hebben de socialisten gedaan weten
te krijgen, dat er een staatsregeling tot stand kWam,
die ons een overdreven parlementarisme bezorgd
heeft, waarvan wij nu de wrange vruchten plukken.
En ik geloof, dat de partij van Bauer en Renner,
die een zeer groote fout beging, toen zij zes jaar
geleden uit concurrentievrees voor de communisten
uit de Regeering wegliep om zich niet meer bereid
te verklaren gelijk zoo terecht de socialisten
in Duitschland en in Pruisen wel gedaan hebben
mede achter de groene tafel plaats te nemen, geryst
aan een zekere verzachting van het overdreven
parlementarisme kan medewerken. Juist met een
beroep op gezonde democratische beginselen, die
zich immers tegen eenzijdige tyrannie verzetten*
kunnen zij zulks doen, doch gelijk gezegd, er zijn
punteji, zooals bijv. de op zeer onjuiste, wijze voor
gestelde veranderingen met betrekking tot Wee
nen's positie?onjuist, aangezien de eenzijdigheid
van dit voorstel er dunnen dik'bovenop ligt
waarop zij nooit kunnen noch willen toegeven.
Op die punten zouden dan de pogingen tot grond
wetsherziening moeten stranden. Wat dan? Uit
den aard» der zaak zou er in een dergelijk geval
slechts n weg te bewandelen, zyn, die van
parlemèntsontbinding en nieuwe verkiezingen. Maar
dat is precies wat de socialisten verlangen en waar
van de Heimwehre niets willen weten, want al
zou rood hier en daar wat verliezen, er is geen
kwestie van, dat de socialisten dusdanige verliezen
zouden leiden r en dat weten de
meerderheidsgroepen zeer wel dat men over.^/3 voor
BOOTMOTOREN
P A R S O N S
FAY & BOWEN
Prijso. Gratis en Franco opaanvr.
BINGHAM & LUGT
HARINGVLIET 85 A ROTTERDAM.
gingsvoorstellen als nu ter tafel liggen zou be
schikken. Neen, bij nieuwe verkiezingen zouden de
burgerlijken, en met name de tot dusverre sterkste
groep onder hen, die der christelijk-socialen,
dekinderen van de rekening worden.
De vraag wordt dus, of Schober, die zelf geen
illegaal optreden zal dulden (dat acht ik zoo zeker
als iets) inderdaad voldoende gezag bezit om de
gevaarlijke elementen, gelijk bijv. zyn eigen
vice-kanselier, in toom te houden. In dat geval
moeten de Heimwehre het afleggen, maar ander»
is het te vreezen, dat het tot een staatsgreep zal
komen, en men eenvoudig met terzijdestelling
der huidige constitutioneele bepalingen, zijn zin
zal doorzetten. Of dan de sociaal-democraten tot
een algemeen gewapend verweer zullen willen
overgaan? Het valt moeilijk te voorspellen, doch
eerder geloof ik, dat wij een tijdperk van partieele
stakingen in verschillende bedrijven, nu eens hier
dan daar, zullen beleven, een soort guerilla dus»
wat, dat hoef ik wel niet nader aan te toonen, voor
den economischen toestand van het land funest
zou wezen.
Verreweg het beste ware dan ook, dat de
Regeering, zoo thans de Grondwetsherziening niet
te verwezenlijken ware, haar kracht, zou toonen f
door die plannen verder te laten rusten, en zich
liever zou toeleggen op de bereddering van de
wantoestanden op finantieel en economisch ge
bied. De jongste gebeurtenissen met den
Bodencreditanstalt hebben, dunkt me, weer genoegzaam
bewezen, dat er nog wel een en ander valt op te
knappen."
Tot zoover het oordeel van een man, wiens
inzicht en gezag er borg voor zijn, dat de ernstige
bezorgdheid, door hem aan den dag gelegd, alle
redenen van bestaan hebbe*.
Zooals hijzelf opmerkte is de hoofdvraag thans
of men te doen heeft met een Oostenrijksch schip
van staat, waarop Schober werkelijk de kapitein is,
dan wel of hij de macht moet deelen met iemand als
Vaugouin. In het laatste geval is het gevaar aller
minst denkbeeldig, dat de, tegenwoordige kanse
lier, die inderdaad geen geweld wenscht toe te laten,
van welken kant ook, op een gegeven oogenblik
totheengaan genoopt zal worden. En dat wel als men
den legalen weg voor dien van het geweld wenscht
te verlaten, en tenslotte toch de Heimwehre, met
figuren als Majoor Pabst, wel bekend uit den
KappPutsch in Duitschland, hun zin zouden doordrijven.
NV APMHEM5CHE HYPOTHEEKBANK
HYP KAPITAAL BESCHIKBAAR
DIRECTIE M?5.J.VAnZlJST-M?J.F.YERSTEEVEN
Boekverkooping
Van 18-?27 November zal een Boekverkooping
.worden gehouden te Leiden, bij Burgersdij k &
Niermans' Wetenschappelijke boekhandel en anti
quariaat, Templum Salomonis. Er zal verkocht
worden uit de bibliotheken van prof. Mr. j, H.
Carpentier Alting, Mr. A. H. v. Kleffens, Mr.
Lybrecht Lezwijn, Mej. Dr. M. E. Lulius v. Goor,
e.a.
BERGT UWEN INBOEDEL
BIJ VOORGENOMEN VESTIGING IN
DEN HAAG OF IN HET BUITENLAND
BIJ DB FIBHA BATENBURG & FOLMER
TB 'S-GRAVENHAGE.HOTJGEN8PABK22
TBLEPO ON 11030
EIGEN GEBOUWEN. Bespreking kosteloos
BPBO. BlNNENL. EN INTEBN. TBAN8FOBVKN
No. 2736
DE GROENE AMSTERDAMMER\VAN 9 NOVEMBER 1929
UIT ROTTE's STAD
door Erasmiaan
WIJ /.ijn nog altijd slechts een haven cum
annex is.
/ooiets als Tampico of Dalny. Wij hebben niets
van een stad, met een historie, met traditie, met
tien trots, hoorend bij zulk een historie. Ja zelfs
niets van het zelfbewustzijn, dat ons, slechts in
het tegenwoordige levend, toch eigen kon zijn als
het grootste conimercieele zenuwcentrum van een
Kijk met HO millioen inwoners.
Wij zijn maar simpel» kleinburgertjes, slimme
zakenmannetjes als het mooi is. maar niets meer.
Wie het nog niet wist, heeft het uit de jongste
Raadsvergadering weer kunnen ervaren.
Daar was, als een der eerste punten op de agenda,
het voorstel tot overneming in onderhoud en
beheer van een aan de Maatschappij tot exploitatie.
van Staatsspoorwegen toebehoorend gedeelte van
het Stationsplein, zulks in verband met de gewij
zigde indeeling van dit plein."
Wie in den lande, die ooit bij ons moest we/en,
kent dat ..Stationsplein" niet !
En wie, uit Amsterdam, Antwerpen, Brussel.
Keulen, of welke stad ook afkomstig, niet de onze
in uitgestrektheid en inwonertal vergelijkbaar, kan
.or zich een voorstelling van maken, wanneer hij
het nooit aanschouwde?
Stel u, gelukkige, die in dat geval verkeert, een
saaie en doodsche, ongeveer cirkelvormige ruimte
voor. passend bijv. in een afgelegen Fransche
provinciestad, maar zoomin met eenige charme
.als met iets, dat aan een groot economisch centrum
doet denken.
Een lage, onaanzienlijke, leelijke. miezerige gevel
van een vrij groot station, dateerend uit de jaren,
toen de bouwwijze ahnee haar diepste punt van
platheid en naargeestigheid bereikte, een station,
.Waarmee vergeleken die te Nijmegen,
'sllertogenbosch. Maastricht, Weert, Eindhoven, om er maar
een paar te noemen, prachtige, doelmatige, moderne
gebouwen zijn. /oo iets als in Breda, alleen een
bee*.je grooter.
Rondom dat plein verder niets. Wat leelijke
huizen, een paar leelijke gebouwen de
Circus.schouwburg o.a. : geen hotel, zelfs geen
cafvEri het midden van die ruimte ingenomen door een
plantsoentje, een aardig plantsoentje voor een
:fe rangs provinciestad. Overigens een steeds af
gesloten plantsoentje, waar nooit, ook in de lente,
onder de bloeiende heesters iemand op een bankje
?/at. want het was altijd zorgvuldig gesloten.
Nu, sinds eenige weken, is dat plantsoentje weg.
En in de plaats ervan is een groot e zandhoop
gekomen. Een paar flink uit de kluiten gewassen
boomen heeft men gespaard.
Nu kon de Raad van de tweede stad des Ttijks
zijn goedkeuring hechten aan wat onze afdeeling
van Plaatselijke Werken hier bezig is te doen:
?uit den zandhoop moet een groot plein worden.
Natuurlijk was er in den Raad eenig gesputter.
Een vrijzinnig-democratisch lid, Dr. Reeser,
die, omdat zijn fractie niets in het gemeentebestuur
heeft te zeggen, nog wel eens uit den band springt,
maakte de opmerking, dat ook bij deze zaak weer
alle voordeelen aan den kant der spoorwegen zijn.
Hij constateerde dat, wanneer de gemeente met
«roote kosten dit plein op orde zou hebben gemaakt,
het afschuwelijke station er in al zijn naaktheid als
een geplukte kip zou staan,; dat de directie der
Maatschappij tot Exploitatie enz. niets doet als
compensatie, zelfs geen nieuwen uitgang scheppen,
waaraan allang behoefte is. En hij vroeg of er
hier van plagerij of van machtswellust moest
worden gesproken.
Het antwoord, dat hij kreeg van den Wethouder
van Plaatselijke Werken, Mr. de Jong.
anti-revolutionnair en onafzetbaar, zoolang hij zelf er het
bijltje niet bij neerlegt, was kenmerkend voor onze
verhoudingen.
Terwijl het raadslid niets had gezegd dan "het
PIANO'S-ORGELS
DENHAW
LAAN VAN
IMEERDE&VOOB
100
TELEF:37öb7
Het tijdperk der schandalen
Teekening voor de Groene Amsterdammer" door Joh. Braakenstek
De Heksenkring
minimum van wat iedereen denkt en voelt, begon
de Wethouder met te. constateeren. dat hij het t-r
wel eon beetje dik had opgelegd. Toeivkwam oen
verhaal over lange onderhandelingen. Hij. Wet
houder, kon nu ja de houding van de Spoorwegen
ook niet altijd bewonderen, maar men moest maar
geduld hebben, dan zou de tweede uitgang er wel
komen. Ten slotte: hij kou er niks aan-doen: hij
kon de Spootwegen niet dwingen.
Daarna deden een paar andere raadsleden ook
nog een duit in het zakje tier ontevredenheid.
De Wethouder repliceerde en zei. dat het nu op
liet plein prachtig zou worden. En klaar was Kees
weer. liet voorstel werd. natuurlijk zonder stem
ming, aangenomen, want opposit ie- hebben wij
hier in den Haad niet meer. De communisten, die
er zitten, mogen nog eens lastig zijn, wanneer het
om de dierbare -\verkeloozen gaat. maar overigens
eten zij uit de hand. En sinds de sociaal-democratie
ook hier den voornaamst en wethouderszetel iii
handen heeft, bromt de vroegere eeuwige opposant,
de lieer J. ter I^aan. nog wel veel in zijn baard,
maar daar blijft het ook bij.
Waarom is dit gevalletje nu de moeite van het
relèveeren waard? ,
Wel. omdat het symptomatisch mag heeten
voor onze verhoudingen in 't algemeen en voor
die tot de Spoorwegmaatschappij in-'t. bizonder. .
Wij zijn zooiets als. Asschepoets. Men laat ons
het vuile werk opknappen, hard sjouwen, maai1
bekommert zich overigens geen drommel om wat
wij prettig vinden of wat ons toekomt.
Overigens dient gezegd: het huidige ..de
mocratische" gemeentebestuur handhaaft hierbij
slechts de traditie, zij 't dan misschien niet bij
volle bewustzijn.
Van af het begin hebben onze stadsbestuurders
de belangen der gemeente niet tegenover
d«Spoorwegen weten te verdedigen.
liet vorige jaar. op 5 November, was het 70 jaar
geleden, dat do eerste trein van de toenmalig»;
Rijnspoor doorreed tot waar nu het Maasstatü»n
staat. lU-eds hiermee had het toenmalige stads
bestuur, dat, door een paar duizend kiezers geko
zen, slechts tle gegoede burgerij vertegenwotn-digdo,
het gemeentebelang, dat vrijheid van beschikking
.over de Maas-oevers eisehte. opgeofferd aan de
betreffende spooronderneming. Daarop is liet veel
ergere verknoeien van heel de binnenstad gevolgd
door de afschuwelijke viaduct en het leggen van
den .spoorweg naar Dordiecht op de plaats, waar
hij nie.t ,had beliooren te komen en waartegen'toen.
reeds genoeg gewaarschuwd is.
VAN DER HELST SIGAREN
GOEDE SIGAREN IN EEN BESCHAAFDE VERPAKKING
Van dien tijd af. toen de gemeentepolitiek op de
sociëteit Amicitia bedisseld werd. konden de
spoorwegmaatschappijen, in de overtuiging leven.
dat zij met Rotterdam konden omspringen zooals
zij wilden. En de ..democratie" heeft daar geen
verandering in gebracht. Integendeel: het is van
kwaad tot erger geworden. Wat ons. aan positief
kwaad, van de huidige zooveel machtiger.wijl mono
polistische .Spoorwegdirectie nog te wachten staat.
daarvan is in den Raad reeds een en andermaal een
tipje opgelicht. Op een goeden dag kunnen wij
voor het feit staan, dat de hoeren ingenieurs
hebben bekokstoofd ons met een nieuw viaduct
gelukkig te maken. de. Diergaarde te verminken
en wie weet wat nog meer fraais. En het gemeente
bestuur in zijn huidige samenstelling zal daar
dan ja en amen op hebben gezegd, volgens het
devies van Wethouder De Jong: dat hangt van
de Spoorwegen af.
Waarlijk: ietwat meer burgert rot s. niet voor
koningstronen, maar ten overstaan van
'spoorwegkoninkjes. zou onzen bestuurders te pas komen.
PERZISCHE
TAPIJTEN
N l EU W E Z EN D IN G
1$
VS '