t:. ENKELE BELANGRIJKE LUXE UITGAVEN UIT HET FONDS VAN A. A. M. STOLS JAN R. TH. CAMPERT DE BRON HO ex. op Hollandsen papier ..... HET VERLIEFDE LIED 270 ex. op Ho!lanO#ch papier . f l 3 90 . f l 2.50 ANTON VAN DUINKERKEN ONDER OODS OGEN nog enkele der 50 luxe exemplaren fl 5. DE RAVENZWARTE i (Roman) 1000 ex fl l .50 A. J. M. VAN MOORSEL DE KINKHOORN met teekeningen van JAN TOOROP 20 exemplaren op Hollandsen papier ingenaaid . . . fl 5.?, in geheel leder . . . . fl 15. 200 exemplaren op Engelsch papier ingenaaid . . . fl 3.?. in geheel linnen. . . fl 4.75 MAURICE ROELANTS DE JAZZ-SPELER met 6 litho's van RAMAH 25 ex. op Hollandsen papier . ' fl 5 500 ex. op Engelsch papier. - fl 2.5O P. C. BOUTENS DE SONNETTEN VAN LOUISE LAB met portret van de dichteres door CHARLES EYCK 175 ex. op Hollandsen papier fl 10, ODEN EN FRAGMENTEN VAN SAPFO 125 ex. op HollandscJi pap'er fl 18. Gebonden in perkament fl 30. A. DEN DOOLAARD DE VERLIEFDE BETONWERKER 145 ex, op Hollandsen papier fl 5. DE DWAAS EN DE DOOD vertaald uit het Duitse» van HUOO VON HOFF.MANNSTHAL 85 ex. op Breèro-papier fl 2. J. GRESHOFF CONFETTI 300 ex. op Engelsch papier fl 2.50 BIJ FEESTELIJKE GELEGENHEDEN 300 ex. op Engelsch papier ......... fl 2.50 E. DU PERRON POGING TOT AFSTAND 15 ex. op Hollandsch papier ft 5. 300 ex. op Engelsch papier . fl 3. BIJ GEBREK AAN ERNST 15 ex. op Hollandsch papier fl G. 300 ex. op Engelsch papier ......... fl 3.60 1 ARTHUR VAN SCHENDEL FR ATI LA WU R 15 ex. op Japansch papier " . . fl 25 .-t300 ex. op Hollandsch papier. ....... fl 4.50 P. C; HOOFT REDEN VAN DE WAERDICHEIT DER POESIE met houtsnede van H. JONAS 135 ex. op Hollandsch papier . . . . .' . . fl 4.50. 15 luxe exemplaren f' 'OKAREL VAN DE WOESTYNE GOD AAN ZEE 10 ex. op Japanfch papier . . . . . . . . fl 25. 250 ex. op Hollanaach papier ..' . . . . . . fl 10. HET BB. R O MEER , zelfde oplage, zelfde prijzen . M. STOLS A. ROLAND HOLST DE AFSPRAAK nog enkele exemplaren a fl 17.50 HET ELY5ISCH VERLANGEN gevolgd dooreen lersche Sage DE ZEETOCHT VAN BRAN ZOON VAN FEBAL gedrukt in 200 exemplaren ingen. fl 10.?, in geh. perkament fl 18.?, in geh. leder f130. SHELLEY (Een Afscheid) 125 ex. op Hollandsch pap-er ... . . . . fl 2.50 VONDEL GIJSBRECHT VAN AEMSTEL met portrethoutsnede van J. FRANKEN ingenaa'd . ... ? . . . . . fl 3.50 in geheel linnen . . ... . . . . . . . fl 5.25 HET LOF DER ZEE-VAERT met een hautsnede van H. JONAS 150 ex. op Hollandsch papier. ....... f l 3.90 10 luxe exemplaren . . . . . . . . . . f l 10. LODEWIJK VAN DEYSSEL KLEINIGHEDEN 10 ex. op Japansch papier fl 15. 150 ex. op Hollandsch papier . fl .5. DAVID GARNETT ZEEMANS THUISVAART met een hotitsrtede van RAY GARNETT ingenaaid f! 3.^in geheel linnen fl 4.25 JAN VAN NIJLEN DE LOKSTEM 150 ex. op Hollandsch papier ........ frö.25 DE VOGEL PHOENIX 50 ex. op Hollandsch papier fl 5. 200 ex. op Engelsch papier . ' f! 2.5O THEUN DE VRIES TER UQKEER 135 ex., op Hollandsch papier . . . . . . . . fl 3.UITGEVER IN MEMORIAM HERMAN GORTER door HENRIËTTE ROLAND HOLST. A. ROLAND HOLST, DIRK COSTER en ANTHON1E DONKER luxe exemplaren fl 5. gewone exemplaren . . fl 2. HENRIK SCHOLTE INTER MEZZO 5 ex. op Van Gelder papier .,,.... tl 10. 150 ex. op Hollandsch papier. . ... . . . fl 3.60 WILLIAM SHAKESPEARE R're H ARD in vertaling van A. ROLAND HOLST ingenaafd ............... ft 'l .50. gebonden fl 2.75 luxe uitgaVe (Hollandsch papier) ...... f! 10. . (gebonden) PAUL VALÉRY DE TERUGREIS UIT HOLLAND vertaald'dpor A. A. M. STOLS 40 ex. op Hollandsch papier . ... . . ?'. . fl 4,?r 135 ex. op Engelsch papier. . . . . . . . . fl 2.?? MAAST R l C H T rqene eekbl ? LI voor Nederland HET OUDE LIED door Dr. G. P, Gunning ALS de Kerstdagen naderen, staan wij even stil om te luisteren naar het Oude Lied". Op al onze feestdagen vangen wij daar iets van op. Dan komen, tusschen al de stemmen, al het geroezemoes van dit drukke leven, weer duidelijker de klanken tot ons, die de aloude waarheden voor ons vertolken. Wat waar is, wat echt is, wat levensrealiteit bevat, kan nimmer verdwijnen, nooit geheel verstommen. Maar wij beluis teren dat niet altijd. In de onverzadel ij ke vlagen Van het leven gaat hun lied te loor En bezij de paden waar wij jagen Naar den bodem onze luide dagen Neigt maar zelden een aandachtig oor. Aldus onze dichter Adama van Scheltema zanger, meer dan'én ander, van wat er leeft onder onze jeugdigen in zijn Zingende Stemmen. Van die onverzadelijke vlagen van het leven", daar kan oud en jong in onze dagen van meespreken. Wij worden er door mee gesleurd. Maar op den Kerstdag breekt het Oude Lied toch weer dui delijker door. Zeker deze dag, zij zegt ieder onzer wat anders. Dat geldt reeds in kleinen kring, dat geldt zeker voor den grooten kring lezers van een blad als de Groene. Dat verspillende, dat voor velen onzer juist het mooiste, het kostbaarste van ons leven uitmaakt, wij eerbiedigen dat in en voor elkaar. Inmiddels is hier toch zeker een gemeenschappelijke achtergrond. En er is reden te over om ons in deze dagen ook daarop te bezinnen. Misschien moeten wij zelfs zeggen dat wij nimmer tot het bijzondere zullen kunnen opstijgen als wij dat algemeene, dat gemeenschappelijke verwaarloozen. Daar moeten wij mee beginnen. noemden dichter (Ode aan de Jeugd) vol bitteren ernst getuigen van den feilen dag, toen hij als kind alleen, verbijsterd en bleek, de leugen van het leven zag en uit zijn keel een schreeuw van haat en afkeer woei". Er was, er is zoo heel veel schijn, zooveel gehuichel, wat hen prikkelt, hun verzet opwekt. Was het misschien het oudere geslacht, dat op een zoo belangrijk punt als het samengaan, het samen leven, samen streven van man en vrouw niet genoeg naar het Oude Lied geluisterd had en dus ook bij jongeren weinig ontvankelijkheid daar voor had vermogen te wekken, zoodat deze weer zelf moeten zoeken, zelf moeten vinden? En kan men niet juist onder hen waarnemen een eerlijk pogen om de diepste tonen van dat lied weer op te vangen? Zoo luisteren wij dan te samen naar het Oude Lied. Het klinkt als een carillon in helderen sterrennacht. De klokkentonen hebben iets dat noodt, dat trekt. Wij kunhen er niet aan voorbij gaan. Wij moeten stilstaan. Klokkentonen zij vertolken de roepstem van het volle leven. Zij spreken dan ook het duidelijkst tot'de jongeren tot de jonge vrouw en den jongen man, die aan den ingang van het leven staan. Deze beluisteren daarin nog een roeping. En zij reageeren op dien roepstem.-*- spontaan, zonder aarzelen, rechtuit! Wel laten zij zich daarbij vaak meer door hun gevoel dan door hun verstand meesleepen. Wat nood ! Zij kunnen nog toornen tegen onrecht, veront waardigd zijn over schijn, den rechten weg dien zij voor zich zien inslaan zonder bij-oogmerken,! zonder links of rechts te kijken! Zij weten nog van idealen mér, zij zijn bereid daarvoor, op te komen, te strijden. . ' Maar is dit alles wel zoo ? Klagen niet juist vele ouderen er over dat onze huidige jeugd het Oude Lied niet meer opvangt ? Dat zij er zeker niet meer naar luistert? Vroege^ toen liet men zich den weg wijzen door de veilige en izekere klanken van het oude klokkenspel! Maar thans? Twijfel, onzekerheid, angst steekt bij menig oudere 't hoofd op. Zeker, pnze jongeren gaan menigmaal wegen die onbegrijpelijk, ja ontoegankelijk zijn voor ouderen. £ij rukken veel los wat vroeger on wrikbaar scheen. En lóopen daarbij gevaar om te verliezen wat ook voor hen onmisbaar is. Maar w^e nauwkeurig toeziet, speurt toch geenszins louter negatie, afbraak, opstandigheid? Er is na verlies ook kentering, na verwerping ook herstel. Er leeft in de jeugd een wil om eerlijk in, eerlijk tegenover 't leven te staan. En dat doende heeft zij het waarlijk niet altijd gemakkelijk. Menigeen kan met den reeds geOp het Congres van de Jongeren- Vredes- Actie, onlangs te Amster dam gehouden, sprak de Voorzitter het duidelijk uit: wij jongeren, juist wij willen en moeten de problemen die er nu zijn eerlijk onder oogen zien en een oplossing zoeken, want onze generatie is het die straks voor de consequenties zal staan. Men voelde den diepen ernst waar mede dit werd gezegd. En hier beluisterde ik ook den toon van: Wij moeten weer leeren om te durven liefhebben". De woorden die men, vooral in persoonlijke gesprekken kon opvangen, klonken anders, maar het kwam hierop neer. En het is goed het zoo te formuleeren. Hier is durf noodig. Maartij jongeren, gij zult, als gij naar het oude lied luistert, dien durf vinden. Daarop is onze hoop gevestigd. Wij spreken nu niet over de toewijding en de trouw en de opoffering en zooveel meer. die hier niet gemist kan worden. Zoo iets kan ook wor den dood gepraat. En gij zult zelf, als gij eerlijk blijft, wel spoedig uitvinden, hoezeer dat alles noodig is. Maar allereerst wilt gij den durf vinden om U geheel te geven. Want zoo alleen zal het besüe dat in U leeft tot zijn recht kunnen komen. Ik denk nu aan een veelzeggend woord uit Strindberg's Droomspel, waarop niet lang geleden, waar weet ik niet meer, mijn aandacht werd gevestigd. Het was een uitspraak van Indra's dochter, in wier mond de dichter woorden van goddelijke wijsheid heeft weten te leggen. Als de officier bij den uitgang van het theater om juffrouw Victoria roept, vraagt Indra's dochter aan de portierstër : Wie is die juffrouw Victoria?" en deze antwoordt: dat is zijn allerliefste". Waarop Indra's dochter zegt: Dat is een goed antwoord. Wat zij voor ons is of voor anderen heeft geen waarde. Alleen wat zij voor hem is, dat is zij." Alleen wat zij voor' hem is, dat istzij ziehier een diepzinnig woord. Buitenstaanders rekenen slechts naar de objectieve werkelijkheid... en achtten zich gerechtigd daarop hun oordeel veelal hun vooroor deel te baseeren. Maar daar waar de Liefde spreekt, daar pas komt de Waarheid aan den dag de subjectieve waarheid. En alleen de waarheid kan en zal?ons vrij maken. Het volle leven roept ons allen, jong en oud. Waarheen worden wij getrojkken? Zijn wij iets, misschien alles voor eenander? Geven wij, of eischen wij? Waar komt ons beter ik, tot zijn recht? Ach, dat zijn gee^i vragen die een enkelvoudig antwoord mogelijk maken. Het leven blijft ingewikkeld. Tijden en vormen veranderen. De romantiek van de mistletoe, vroeger onafscheidelijk aan Kerstmis verbonden, zal bij velen jongeren hebben afgedaan. Maar het Oude Lied spreekt misschien m onze dagen duidelijker dan vroeger, ook tot hen. Het getuigt van dezelfde oude waarheden; en zij, die er naar luis teren, hooren ' ....die duizend ruischende schreden Naar de dagende toekomst gaan! , \