Historisch Archief 1877-1940
No. 2744
DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 4 JANUARI 1930
Het Al-Indisch Congres
Teekening voor de Groene Amsterdammer" door L. J. Jordaan
MUZIEK
door Constant van Wessem
Walter Gicseking
A LWEEB jaren geleden trad de pianist
X\. Walter Gieseking hier voor het eerst op en
zijn piano-recital liet toen gemengde indrukken
achter, die ons zijn roem niet geheel gerechtvaar
digd deden schijnen.
Onlangs heeft men hem opnieuw kunnen hooren,
op een abonnementsconcert van het Concert
gebouw. Hij speelde toen het c-dur concert van
Mozart en de Burleske van Kichard Strauss.
Het was thans een andere Walter (iieseking,
dan dien wij ons herinnerden. Leek zijn spel ons
in het pianoconcert van Mozart wat al te koel,
klaar, wat al te nuchter Mozart is een verrader
lijke toetsteen voor veel pianisten , in de bekende
Burleske van Strauss ontpopte Gieseking zich
opeens als een reusachtig pianist, die van dat
stuk een vertolking gaf, waarvan wij haar weerga
niet kennen. Dat was wel volmaakt de soort
grandiose, kleurige en tegelijk
Wienerisch-sentimenteele voordracht die deze muziek noodig heeft om
tot haar recht te komen en zoo werkte zij ook
meesleepend. Het geweld van dit formidabele,
opgewonden spelen voer als een storm door de
zaal en bezielde ook het orkest, dat in de begelei
ding eveneens excelleerde.Het enthousiaste publiek
dwong tot een toegift, een deel uit een partita
van Bach.
De laatste concerten voor het einde van het
jaar brachten in het Concertgebouw eenige gasten:
Prokofieff, Hindemith, Milhauu*. Zij waren zelf
aan het woord als vertolker, Hindemith in zijn
eigen alt-concert en een nieuw alt-concert van
Milhaud, en Milhaud begeleidde in de Kleine
Zaal de zangeres Berthe Seroeri in haar voordracht
van zijn Hebreeuwsche volksgezangen.
De keuze uit bet werk van Prokofieff op zijn
concert in het Concertgebouw verwonderde vooral
hen, die het latere werk van dezen buiten Kus land
levenden Rus kennen. Waarom de Symphonie
Classique, wanneer de merkwaardige 3e symphonie
bestaat, die dat meer dan tien jaar ouder werk
zoo glansrijk verslaat? Waarom dat tweede piano
concert wanneer er betere van dien componist
aanwezig zijn? Vraagteekens. Vrees voor moder
nisme ? Het heeft er iets van of het Concertgebouw
zijn abonnees niet meer al te zeer wil verschrik
ken. Men kan zich toch niet storen aan de
mogelijkheid een paar ouden van dagen uit hun
rustige rust op te schudden? Of de mogelijkheid
het publiek lachbuien te bezorgen, als onder de
stukken van Anton von Webern? Onder Sch
nberg's muziek werd indertijd ook gelachen ijn zelfs
onder Debussy, jaren geleden. Toen dacht het
Concertgebouw er volstrekt niet aan Sehönberg en
Debussy uit te sluiten van de programma's.
Hindemith speelde zijn eigen alt-concert, en er
waren onder de toehoorders een paar, wier ooreu
alleen ouderwetsche muziek kunnen uithouden en
die reeds na het eerste deel de /.aal verlieten.
Waarom ook niet? Het is geen compliment, v
ooiden componist, maai- componisten als Hindemith
en zelfs Milhaud, van wien Hindemith daarna
het nieuwe, weinig choqueerende en nog duidelijk
melodische alt-concert uitvoerde, zijn aan zulke
teekenen van afkeur gewend.
Br Mm. 6. i.t BRINK
V CORSETIÈRE
KEIZERSGRACHT 772, AMSTERDAM
TELEF. 37151
ATELIERS VOOR REPARATIËN
IN DEN HAAG ELKEN VRIJDAG HOTEL CENTRAL
John Buil: .?Wat is dat voor een spektakel daar beneden?'
De Kornak Gandhi: .?Dat is. . .. eh .... het ontwakende Oosten, Sahib."
Nieuwe Uitgaven
l'diiail [«truti. Ki/rii Ky rail nu. Vcrt. il.
A. 37. de Jon;/. Amsterdam,'.!. lrit</. .l/V/
Ik hel) 1 wee andere boeken van de'/.en auteur
gelezen, en over n daarvan. ..Xerrantsoula".
heb ik in dit blad geschreven. Ik uitte in die be
spreking mijn waardeering voor dezen
merkwaardigen, Kranseh-schrijvenden Kocincen. maar sprak
tevens mijn bezwaren uit. waarvan ik als het
voornaamste noteerde, dat het werk van dezen
schrijver m.i. niet vrij is van ongare romantiek.
van allerlei Wonderlijke bijmengsels, die de ove
rigens wel zuivere kern van zijn kunstenaarschap
verd< H-zelen.
In dit boek vertoont zich het talent vanl'anait
istrati zuiverder dan in ..Oom Anghel" en
Xerrantsoula". Ik weet van den ontwikkelingsgang
van dezen schrijver nagenoeg niets, maai' het zou
mij niet \erwoiideren als dit werk na de beide an
dere was ontstaan. Het is beheerschter en sterker.
Zonderlinge figuren schept deze schrijve]-, ineen
merkwaardige Wereld leidt hij ons binnen. In dit
boek is Stavro. de limonade-verkooper, de hoofd
persoon, lii een geniaal uitgewerkte samenstellint;
van den roman laat de auteur Mtavro zijn vrienden
het tragische verhaal van zijn leven doen. IK-y.e
samenstelling verdient o]) zichzelf de aandacht:
een compositie als deze. waarbij het eene verhaal
het andere als het ware uitlokt, herinnert aan menig
verhaal uit het Oosten: het vermogen om te ver
tellen, bij ons in dezen tijd van litteraire o
ververfijning' niet geacht, maakt Panait Istrati tot
een buiten-Westersche merkwaardigheid. een
phenomeen dat' geheel uit den toon valt van de
heerschende litteraire opvattingen. Het succes
van den M-hrijver is zeker voor een deel daaruit te
verklaren, l >e litterair-lezenden zijn altijd in de
minderheid. Maar ook deze zullen door een boek
als ..Kyra Kyralina" bevredigd worden. Dit boek
is echt en natuurlijk; deze Stavro vertelt van zijn
leven met een intensiteit en een waarachtigheid.
die de meest excessieve uit loopers van zijn gemoeds
leven aannemelijk maakt. Kn die uitloopers zijn
niet voor de poes. Zij, die opgaan in den
llollandschen familieroman, moeten dit boek maar niet
lezen. . . .
De vertaling van De- Jong is weer uitmuntend.
1IKHMAN" MIDDKNDOHI'.
H. RAHR
MUZIEKHANDEL
Violen © Snaren
Achter S t. Piet er 1
Ur recht © Tel. -H3
PIANO'S