Historisch Archief 1877-1940
No. 2744
DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 4 JANUARI 1930
De Weverij Het Paapje'
te Voorschoten
door Ro van Oven
NIET ten onrechte werd door Piet Zwart op de
feestelijke jaarvergadering van de V.A.N.K.
met afwerende minachting gesproken over
kunstnijverheidsproducten, welke aanvankelijk dienden
als .,cadeautjes voor neefjes on nichtjes in het
Gooi" en welke thans de aesthetische inventaris
vormen van de ,,kunst"winkols, die Sinterklaas-,
verjaardags- en Kerstgeschenken aan den man
trachten te brengen. Niet ten onrechte?
Ook dit is slechts een halve waarheid. Immers
als we de geschiedenis van het gebruiksvoor
werp nagaan, en
kunstnijverheidsvoorwerpen zijn als gebruiksvoorwerpen bedoeld,
fhoe dan ook het werkelijke resultaat moge
zijn dan merken we, hoe in den tijd, dat gebruiks
voorwerpen zich door eenvoud en harmonie onder
scheidden, niemand der koopers ei' ooit een
oogenblik over dacht zich nu eens een bijzonder schoon
voorwerp aan te schaffen. Men had een bord noodig,
goed, men kocht een tinnen bord, vanzelfsprekend
goed van vorm, van degelijk en tevens zuiver
materiaal; men had behoefte aan een drinkbeker,
aan een drinkglas en men schafte zich een beker,
een glas aan, waaruit 't goed was te drinken. Al
deze voorwerpen toonden duidelijk hun gebruiks
waarde, daar ze ondergeschikt waren aan de om
geving, aan het interieur. Ze waren er immers
om gebruikt te worden en waren niet vervaardigd
om een
aesthetisch effect in
de kamer
teweegtebrengen,
Dat dit toch ge
schiedde, ge
beurde uit den
aard van het
voorwerp, om
dat het niet an
ders pretendeer
de te zijn on
omdat de maker
ervan niet ge
streefd had zijn
naam voor do
eeuwigheid te
redden, terwijl
ten slotte de ge
bruiker zich te
vreden stelde
met soberheid,
eenvoud en de
gelijkheid alleen
reeds om de
zeer practische
reden, dat het
overgroote deel
der menschheid
niet in de mo
gelijkheid ver
keerde uitge
breid en onhanteerbaar huisraad te bezitten en te
onderhouden.
Hoe verder do techniek voortging, hoe inge
wikkelder iedere constructie werd. doordat de
gewone man, in zijn behoefte aan romantiek, voor
het product eener bloeiende t>n rijke verbeelding
aanzag, wat slechts een uiting was van koop
mansgeest, die o]) die behoefte a,an romantiek der
groote massa speculeerde. Kn toen de machine
kwam, werd deze speculatie tot een uiterste de
cadentie gedreven, de machine, die het ook voor
de groote massa mogelijk maakte romantischer
huisraad te bezitten en de ontaarding in de hand
werkte, vooral ook door het feit, dat de machine
niet ,,loonend" werkt, als er geen overproductie
is. Dit nu is het groote tekort der machine, dat
ze niet tot betamelijke beperking in staat is.
Tenminste; tot nu toe. Kn tegen dit tekort begint
thans een klein gedeelte der nienschheid in verzet
te komen. De penen zoeken 't in een terugkeer
tot dat wat geweest is. de anderen in een aanpas
sing aan de machine. Maar het is even onmogelijk
tot het verleden terug te koeren, als menschelijke
gevoeligheid, menschelijk verstand aan mechanische
productie, zooals deze zich op het oogenblik ver
toont, te brengen.
Zoolang de tusscheiiweg of liever de verbinding,
de samenhang tusschen handwerk en machine niet
zal zijn gevonden, zoolang zullen kunstnij
verbeidwinkels" en Grands Bazars" blijven floreeren.
Toch bestaat in een enkel vak reeds het werktuig
dat den samenhang tusschen handwerk en machine
zeer duidelijk demonstreert. Het is het weefgetouw,
dat deze verbindende taak vervullen kan en
zal. Immers het weven heeft, evenals het potten
bakken, van den beginne af een machine, weliswaar
door handkracht in beweging gebracht, noodig
gehad voor de vervaardiging van zijn producten,
noodig voor dagelijksch gebruik. Het dagelijksch
gebruik is van het ontstaan van deze machine
de directe oorzaak geweest: immers handenarbeid
alleen zou niet voldoende zijn geweest om de be
hoeften van dit dagelijksch gebruik te bevredigen.
Toen nu de machine haar triomfantelijken in
tocht hield, maakte ze zich aanstonds van het
weefambacht meester: zelfs was het weven een
der eerste bedrijven, welke door andere dan men
schelijke beweegkracht werden gepleegd. Uit den
aard der zaak kwam hieruit een overproductie
voort, die niets dan schade gebracht heeft aan
de vanzelfsprekendheid van het weven, van de
weef producten.
Toen nu voor vijf-entwintig jaar teruggegrepen
werd naar het handwerk, was ook het weefgetouw,
dit middending tusschen handwerk en machinalen
arbeid, een welkom werktuig voor den nieuwen
Enkele kleeden, vervaardigd op de
weverij Het Paapje"
ambachtsman. Helaas werd 't zonder werkelijk
inzicht in het wezen der weefkunst. laat ik liever
spreken van het handwerk van het weven, be
dreven en viel ten prooi aan kunstzinnige dames.
die zich verheven achtten boven de
leegentijdvulling, door haar moeders bedreven en nog
steeds als fraaie handwerken aan onze .scholen
gedoceerd. De .,cadeautjes voor do Gooische
tantes" ontstonden; later, nu nog, namen de kunst
nij verheidswinkels de leiding in dezen, voorzagen
buffetloopers, wandlappen, boekenleggers eri wat
dies meer zij van de namen der ontwerpster."
De aesthetische ,,upper ten" kwam en kocht haar
kunstzinnige verjaarsgeschenken tegen hooge prij
zen. Maar onder die aesthetiseerende menschheid
bevrijden zich soms enkelen, die inderdaad trach
ten te verwezenlijken een niet-opzettelijk int
rieur te scheppen, rustgevend door soberheid,
waar niet de schoonheid vooraf wordt, klaarge
maakt. Maar het is een moeilijke onderneming
voor den monsch, die niet als scheppend kunste
naar werd geboren, om, zonder tot uitgaven te
komen, welke het gemiddeld inkomen van den
gewonen burger niet kunnen dragen, iets anders
dan een rusteloos massa-artikel te verwerven.
Terug tekeeren naar middeleeuwsche soberheid,
zooals sommigen op een ander plan. waar rubber
en metaal de eerste rol spelen, zicli voorstellen,
zal voor de menschheid voorloopig nog geen vol
doening beteekenon. De bazarartikelen kunnen
slechts geleidelijk worden overwonnen: het weef
getouw kan hierbij zeer zeker in do eerste, plaats
zijn diensten verrichten.
Dit is begrepen door de oprichters van de
handweverij Het Paapje" te Voorschoten, die zich
voorstellen in hun werkplaats tapijten,
divankleeden, kleine kleeden, gordijnen te vervaardigen
voor hen, die tot nu toe aangewezen waren op
bazarartikelen.
De leider, Hans Polak, behoort zelve tot een
Rotterdamsche familie, die meer dan 100 jaar
den manufacturenhandel bedreef en zich niet
slechts met den handel, maar ook met het textiel
bedrijf zelve bezig hield.
Zelfs teekenden de firmanten dikwijls zelve
de ontwerpen voor katoentjes en andere stoffen
welke in Engeland, in Twente werden vervaardigd.
Zoo was dus Hans Polak reeds vroeg vertrouwd
met het machinale bedrijf, maar geboren in een tijd,
dat de grootheid hiervan niet zonder aarzeling
met reserves werd erkend, zag ook hij de fouten
aan deze machinale weverij verbonden, al had de
weefkunst, zelve dan ook zijn liefde, l^n zoo kwam
hij, na eerst ja
ren lang slechts
patronen ont
worpen te heb
ben voor
stoffenfabrieken te
Manchester en
te Lyon, te
Crefeld en te Z
rich, nu kortge
leden tot de
voorloopige ver
wezenlijkingvan
zijn ideaal, de
oprichting van
een weverij,
waar hij een
groep werkers
bijeen wil bren
gen, die liefde
voor hun vak,
voor het weven
hebben. Wer
kers, die geen
ontwerpen Blee
kenen, maar die
do techniek van
het weefgetouw,
do
handmachine, door en door
kennen.
Hot personeel bestaat uit boerenmeisjes uit don
omtrek on uit Duitscho wevers (dio wel een traditi
bezitten, maai' dio toch ook veel moeten afleeren.
wat ze zich eigen maakten bij de machinale weverij ),
terwijl een enkele llollandsche handweofstor,
.Mies Vormekamp, oud-leerlinge van het Instituut
voor Kunstnijverheid te Amsterdam, zich gevoegd
hooft bij dit geheel. Zoo wil hij geraken tot oen
groep werkers, dio do liefde voor hot vak veroenigen
mot do liefde voor don weel'stool. waaraan /ij
werken, zóó als eenmaal de wever zijn ambacht,
bedreef. Om op deze wijze een stijl te veroveren,
Welke, dank zij inkoop <ip groot o schaal, dank zij
een groote productie, tegen billijke prijzen kan
worden verkocht. Prijzen zeker niet hooger. zelts
lager dan waarvoor het publiek gemeenlijk pleegt
te koopoii en waarva.n iniitatie-1'erzen do gebrui
kelijkste on verwerpolijkstc objecten zijn.
Hcods zag ik enkele kleeden. die uitmunten door
eenvoud en warmte, dank zij de prachtige kleur
combinaties. Zij werden zoo eenvoudig mogelijk
geweven, zoodat een weinig kostbare werkwijze
groote productie mogelijk maakte. Voornamelijk
wordt het spoohvoven toegepast, terwijl niet al te
veel kleuren tesamen worden gevoegd.
Het is te hopen, dat do plannen van Hans l'olak
volkomen verwezenlijkt worden on zijn weverij
een voorloopor moge zijn van vele andere, die goode
producten goedkoop onder de mensehen kunnen
brengen. Want de economische factor is in deze
van het grootste belang. .Misschien worden ze
dan van voel imitatie verlost on zullen we ons in
eenvoudige niilliéii's kunnen verheugen over
schoone zakelijkheid.
E N N E R S
icoop^fy PIOTFR
?\ \J> \J Ir £?? l« D \J l & E^.
VAN OUD-BUSSEM