No. 2746 DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 18 JANUARI 1930 PAPEGAAIEN ZIEKTE door Melis Stoke MET het laatste uit Ned.-Indi aangekomen vliegtuigzijn, naar de couranten bericht hebben, twee papegaaienmedegereisd, bestemd voor Artis. Door vriendelijke bemiddeling van den heer Hans Martin van de K.L.M. werden wij in staat gesteld een onder houd met deze passagiers te voeren. Ze kunnen inderdaad praten" aldus verzekerde ons de populaire secretaris van onze luchtvaartmaat schappij en aangezien ik mij uit mijne journalistieke earrirèe herinner dat zulks lang niet met alle te inter viewen personen het geval geacht mag wolden hebt u wel kans op een persgesprek waarin, in tegenstelling met zoovele andere, ook de geïnter viewde eens aan het woord komt." Wij troffen de gasten van overzee, elk met een ketting aan den poot, en ook overigens in dezelfde positie van vrijheid, welke de Nederlandsche staatsburger geniet, in de beste stem ming aan. Zij begroetten ons met een luid geschreeuw, dat aangenaam af week van het schuw en angstig zwij gen waarmede te interviewen per sonen zich aanvankelijk plegen te omhullen. Na een inleidend compliment en een praatje over de papegaaienziekte, welke zij, met verontwaardiging, toe schreven aan infectie, overgebracht van de menschen op hunne soortgenooten, en waarvoor zij dan ook geen enkele verantwoordelijkheid wenschten te dragen, stelden wij de vraag hoe de reis hen wel was bekomen. Kaka, de oudste; van de twee, schreeuwde eenige malen: Lekkerrr. . lekkerrr, maar Lorre barstte uit in zulk een reeks verwenschingen dat liet ons helaas onmogelijk is die in dit blad af te drukken. Luistert u maar niet naar haar verzocht Kaka ons zij heeft een groot deel van haar leven ge sleten in een milieu dat, hoe zal ik het zeggen, enfin, waaraan zij thans door de goede zorgen van do K.L.M, voorgoed onttrokken is. In haar jeugd, nu ongeveer honderdvijftig jaar geleden, is zij in aanraking ge komen met ruwe zeelieden, en, niet waar, daarvan blijft altijd iets hangen.'' D'r uit. . . . d'r uit. . . . moorde naars, dieven...." gilde Lorre, het geen ons aanleiding gaf tot de vraag of zij wellicht ook in nauwere aan raking was gekomen met de revolutio naire elementen in haar land van her komst. ,,Wei-nee, haastte zich Kaka die ruim een eeuw ouder- zijnde dan zijne vrouw de verstandigste wilde zijn ze zegt maar wat. Zo praat de anderen maar na en zo is hoelemaal PATRL mmm^^ **^ï?^2r ^W 'WEAI tRACKERS UI T HET KLADSCHRIFT VAN JANTJE de per blik. geheel gevuld metiiostuk&Fi.35 niet zoo kwaad als ze zich voordoet. Weet u, «lat hebben een boel menschen daarginds van ons overgenomen. D'r behoeft er daarginds maar n van d'r uit en moordenaars on dieven te schreeuwen of honderd anderen roepen het hem na. Dan schiikken de monschon van het misbaar en denken aan revolutie, maar als u mij vraagt, dan is dat de eigenlijke papegaaionziokto.... de iiapraterij en het ge schreeuw om niks...." Kn uwe politieke gevoelens. . . . 'i" Ach, met "Van lUebeeck, /waardecroon, van Imboff en in den lat eren tijd met Daeiidels heb ik het altijd best kunnen vinden, maar zoo tegen 1800, toen ze de compagnie gingen opheffen, heb ik me wat losgemaakt en sindsdien heb ik om U de waar heid te zeggen, niet meer zooveel aanraking met de hoeren gehad." D'r uit.... d'r uit.... moorde naars, dieven...." schreeuwde Lorre hardnekkig, maar Kaka haalde do halsveeren op en ging voort: Zij is natuurlijk van een andere ' generatie. Zij hooft om zoo te zoggen do Compagnie niet meer gekend, maar uitsluitend van die moderne lui zooals Kai'fles on Van Ileutsz en reub. Ik laat haar maar praten.." Maar U hebt toch zeker ook wol belangstelling voor liet moderne kolo niale inzicht, voor de opvoeding lot zelfbestuur. . . . ?" Kaka keek mij stom verbaasd aan: Zelfbestuur. . . ? 'i maar mijn beste meneer, u bont hoelemaal niet bij. Dat zegt zij nu ook altijd togen me 011 ik antwoord altijd: boste kind. in mijn tijd wisten we niet anders dan van zelfbestuur on er word niet verder over gepraat. Tegenwoordig hoor jo het eerste het boste broekje; praten over zelfbestuur ori los van Holland, maai' ik herinner mo niet anders, dan dat de mensoheii dio oon tijdje bij ons gewoond hebbon --- jullie leven ook zoo belachelijk kort mot do lnlandsche vorsten onderhandelden, on als die niet wildon gingen y.e; vochten, precies zooals hier bij julio in Kuropa. Wat drommel, oisoht Kiigelaiicl ook aldoor zelfbestuur voor Ierland, of Holland voor Friesland of Amsterdam voor Slotordijk. . ? Dat zijn allemaal van dio moderne ideeën. Ik heb altijd gedacht dat do sterkste bestuurde. . Maar weet u waar de heelo fout zit '? Jullie loven is t o kort. Ik heb van mijn leven al zeven on vijftig Ciouverneur-Generaals /.ion komen on gaan. Ln iedere gouverneur-generaal wou wat anders. Als ze daar in Indiëoon gooio, taaie papegaai hadden aange steld om do continuïteit van het be leid te verzekeren, dan was alles heel anders geloopen. (iooio help.... do vraagstukken \ eranderen nooit, maar iedereen wil /.o op een andere manier oplossen! Ik hoor nou al twcohoiiderdvijfüg jaar over agrarische kwes ties en stelsels, totdat ik er misselijk van geworden bon. Ik heb minstens honderd staatscommissies zien be noemen, rapportooron on ontbinden. on elke commissie hoeft do verwarring weer wal groot er gemaakt .De opstand jes en relletjes die ik van mijn loven heb meegemaakt kan ik niet tollen . . . .tegenwoordig noemen y.e bot communisme, dut is weer oon nieuwe mode, maar hot is precies hot/oll'do wat zo altijd hebben geroepen.... D'r uit. . d'l' uit .... dieven .... moordenaars. ." gilde l.orre. Knfin. . . . u hoort m'n vrouw.." Kn uw indrukken van Holland!'" Ik bon verbijsterd, t' moet welen dat ik nog inde meening verkeerde, dat de reis van drie maanden tot oon h;iil jaar duurde, en nu zijn we d'r in tien dagen. Dat heeft mo oen hoolo schok gegeven in m'ii vertrouwen in .Mossel on Daendels, die int usschon ook alweer t (Verleden y.ijn, want ik hoor dal er straten naar ze genoemd y.ijn...." ..Hoe lang denkt u hier te; blijve:n. . . . 'i" Ve>eirle>e>pig een kort tijdje.... e-e'ii jaar of ze'sl ig, elan y.nlion ivo uit maken of hot klimaat ons bevalt en definitief plannen maken. Mijn vrouw had eerst gedacht ove-r een jaar eif honderd te gaan. maar och, toen ele K.L.,M. ons gratis passage; aanbood. . Ik dacht zoo. misse-hien is mijnheer Ons nationale spook h r «'d (t' r t «'ii xjiook d oo t' Nederland. Dan /tier. d«,n </hnl* renncldl de krtnit (fc.szeltx (tfxeii tiit'cltjk Tcrxch ijnen. r cc Ud 'ia cv n rcrldicn pa n ff en loerend <ie.it l e r de gordijnen. luid <i f liet plotse! nt/ i n oei rerdicij neti . op lef, si t'(( tt hüoycrhd nd . . . . ,\' n troi'dl teel flnixle/'< nd beweerd dot de rervelt ij tt unj t/el i «(/neci'd, t' n bij(/erol(/ tt (el <jncz( l oj-eehl ;;?;. t nu n r 'L' heb door xc/to' en ,s<-ft((nd <iele>'rd. dat ."ooi el* ttttkkt'lijk </e:.e(/d <,s-, en //.' houd rol, lol 'l .sy/ooA1 Ie/'t eht t -s-, dfit f tcei'/,'elijl.' c'iïiKfct 1 1. U el tx de ndl'tonole '/eexL di.e eindelijk ziehihttur /.s- yncccxl, 'n ei jaren n n t ott.'jt e h t ha i ir in i ren. 1 1 el fiooh' traat't'dtl men /toot't <n leent, doefi n int incr l ij iel >jl>' kon onl n'o t rn , d (d titan, s-, t (d ti 7 f i ooi d TI n i n'ocxte ,se/t(tt'ctt. door .stt/d en doi'j/en race' t. . . . , . . .de i/eexl ftenx tncloed teder L'ent tn (>ei\s en i'nod en fxirlemenl* d te tt dei' Iiitbt nel doel /.v//, v n en /'n/,'i non teder l n ndn inenl, < n die de n<tl ><>»«!<' ~<il*en. 't' i l l o n i c {? / n ,s / 't in /,' c e i Ie M i: IA, S' STOK I: ..K n \viit /.ciil l" van l n -t. uicu\vi' \vr liij ous <K"k. . . . .M;ia,r uu 1 1 K K -t u 1 1 K- 1 < >rh cnis /.i 'i^vn o i' h t -l \\'<'ia.r is (ia t er l HIT iin-iisrln-M /iji; d ir nvrr c(.'ii i*c]ni!)!i(ik denken. . . . NIHI hebhei i juli ie net e* MI K oui n"k rij k , en ik beu'ri ,! p die u i s pel t ut'i^'lieden niet . . . . " Toen heb ik hef. op^e^evelt. De «arme beesten luidden stellig de pape ? i>'iijliel)-/iekt e. . . , !