Historisch Archief 1877-1940
DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 18 JANUARI 1930
No. 274$
S. M. Eisenstem: Generallinie"
Serge Michailovitsch
Eisenstein
door L. J. Jordaan
NOG altijd zijn er menschen, die onbedaarlijk
ironisch worden, wanneer ze het woord ci
neast" citeeren, een nieuw woord voor een nieuw
begrip maar die alle gevoel voor humor missen,
wanneer ze over een lift, een crick of een bumper
spreken. Nog altijd zijn er lieden, welke men de
jaren der ijdelheid lang te boven waande, maar
die niettemin met gracie in den strik tippelen, door
een listig uitgever terwille van wat gratis copy
gespannen en die plechtig uit antwoorden gaan
op enquêtes". Nog altijd wrijft men zijn oogen
uit, wanneer men de resultaten van gezegie en
quêtes gewoonlijk oude meeningen over nieuwe
toestanden overziet en ten aanzien van de film
vermeld vindt, dat zij net goed genoeg is voor de
brave, leerzame" documentair, of het langzamer
hand toch werkelijk gênant wordende grapje van
de duisternis en de vrijende paartjes.
Ik heb een paar beminnelijke oude lieden gekend,
die tot voor enkele jaren in hun huis gas brandden,
nog nooit getelefoneerd hadden en weigerden in
een automobiel te gaan zitten maar zij ver
meldden die feiten, hoewel ze er in hun hart trotsch
op waren, nimmer publiekelijk bij enquêtes".
Want het waren niet alleen beminnelijke, doch
ook verstandige oude lieden.
In gemoede hoe is het mogelijk, dat men
over de film kan oordeelen gelijk men doet, in een
wereld temidden waarvan een figuur als Eisenstein
leeft en werkt. De Potemkin" is nu vier of vijf
jaar oud en zij slaat ons nog met dezelfde ontzetting,
?met dezelfde violente emotie als op den
onvergetelijken dag der première. Zij is nog steeds even
grootsch, schoon even weinig'?leerzaam" als de
Marseillaise en zij maakt de genoegelijke duisternis
der bioscopen nog immer tot het onheimelijk
domein, buiten tijd en ruimte, waar de Schoonheid
en h"t Gewell elkaar ontmoeten.
Eisenstein is in ons midden geweest en hij is het
levende bewijs gebleken teg-.;n de dwaze meerling,
dat het geloof in en het enthousiasme vóór zijn
kunst, slechts zouden bestaan in de geëxalteerde
hoofden van overspannen nieuwlichters. Ik heb
hem langs een keukentrapje naai' een. wankel
podium zien klauteren in een kleine Kotterdn.msche
bioscoop, met even weinis filmische pos" als een
fëHAKEL
1 HEILIGEAVEG -11-17'AMSTERDAM
'hemden naar maat
wiskunde-professor, die den catheder beklimt.
Ik heb hem zijn rede hooren aanvangen met een
nuchter betoogend Also. . .." een rede,
waarin de woorden kunst" en ..kunstenaar"
evenmin voorkwamen als in een verhandeling over
den explosie-motor en die niettemin de beginselen
ontvouwde van een omwenteling in zake het begrip
kunst", tot de grootste en ingrijpendste
behoorende, welke onze cultuur heeft gekend. Met den
grootsten eenvoud rekent hij ons voor. dat hij in
zijn land de massa, haar collectieve instincten en
emoties, heeft leeren kennen als het nieuwe,
levende organisme handelend volgens
buitenindividueele wetten, reageerend op buiten-per
soonlijke prikkels dat als een nieuw ontstane
macht zijn aandeel in het wereldbestel komt
opeischen. Wir wollen das individnelle los werden,
mit seinem ewigen Dreiecke von Mann. Weib unxl
lAebhaber" zegt hij. nonchalant op het tafeltje
zittend, dat hem tot lezenaar dient. Wij willen
het autonome leven van dat nieuwe organisme
volgen, vastleggen en trachten te begrijpen in
zijn geluk, zijn tegenspoed, zijn streven, zijn
uiterlijke en innerlijke conflicten...." En hij
zinspeelt met geen woord op de visioenen van een
nieuwe, gigantische dramatiek, die als vlammende
verten in onze overrompelde hoofden opdoemen
hij versmaadt iedere aanduiding van de ongekende,
oneindig verveelvoudigde driften en enthousiasmen
wier botsing wij in vaag ontzag voorvoelen. Want
hij is de architect en de ingenieur zijner
filmconstructies en hij haat, als wetenschappelijk man,
iedere dichterlijke allure. Waarover hij ons komt
Bij ons verkrijgbaar N. R. V. MONTA SCHOENEN
S. M. Eisenstein
spreken is zijn systeem", dat hij
dwingendlogisch, klaar en eenvoudig aan ons weiischt te
openbaren. In deze kleine, gedrongen figuur,
waarin de motorische geladenheid ongehoorde
spanningen heeft bereikt en waarin al de energieën
van scheppingsdrift, artistieke; bezetenheid en
ordenende, constructieve potentie zijn opgehoopt,
domineert een demonische zelfbeheersching -
een koele zelftucht. die al deze factoren slechts
met de uiterste economie en liet grootst mogelijke
effect wenscht te benutten. \Vijzende den \v< g
naar een toekomst, waar de gebieden van. kunst.
Wetenschap en techniek ineenvloeieii.
Nu de verrassing en de overrompeling, welke de
Jiussische film bij haar verschijnen veroorzaakte,
geweken is en daarmede (Ie onvermijdelijke over
schatting, lijkt het oogenblik gunstig de liet eekenis
te herzien, van den man. die heden ons land be
zocht en de faam van zijn volk het eerst en waar
schijnlijk liet verst over de wereld zond. In Welke
Verhouding staal Kisenstein tot liet internationale
filmverschijnsel en tot zijn. landgenoot en?
Achtereenvolgens zien wij fragmenten afdraaien
v;vi ,.Tii-n Dagen". ..l'otemkin" en ..(.leiu raiimie"
S. M. Eisenstein: Generallinie"
en daarmede worden de hoogtepunten van zijn
oeuvre in oris geheugen opgeroepen, teekei,t
zich de figuur Eisenstein in vaste, duidelijke om
trekken af. Aan een der taüoo/.e interviewers, die
als aasvogels op hem neerstreken, moet KLsenstein
verklaaid hebben: ..Wij zijn nooit humoristisch.
omdat wij geen tijd hebben voor grapjes." Inder
daad, wie dit werk aanziet voelt de waarheid .-n
iioodwendigheid van /?.nik een antwoord. Wie «tl1--.
deze Eisenstein als deze Kussen, leeft in .-i :>
scheppingsroes, waarin de drift tot vormgeving.
en de passie tot verbreiding eeiier ideologie elkaai
opzweepen. die begrijpt en aanvaardt den
onvi-rbiddelijken ernst welke zoo slecht past bij d.
fideele gemoedelijkheid van den gemiddeld, n
bioscoopganger. die tol bloedens toe wcn.-i-h'
geamuseerd te worden.
Hij Kisenstein heeft deze ernst een vorm aan
genomen van wreedheid en onverschilligheid l. r
opzichte van onze persoonlijke, individueeJe ge
voelens, die wondt en ontzet. Hij werkt met ander,
eenheden dan onze ik-emoties, hij jaagt de
massa'met hun driften en instincten tegen elkaar op .n
knauwt en vermorzelt onze zenuwen, onze per
soonlijke liefde, ons persoonlijk medelijden. Mei,
kan zich voorstellen, dat zijn scheppingen haaf
en weerzin wekken niet wegens een kinder
achtige revolutieangst. maar door het instinct
tot zelfbehoud, dat liet individu zich wanhopig
doet verzetten tegen een meesleuren in den
nia,alstroom der massa-conflicten. Ik zie in ..Tien
dagen'' een ellendig paardenlijk boven den afgrond
v a.! i een opengedraaide brug hangen en een cultuur..
een verfijning van eeuwen doet mij de ooi:.-n
sluiten voor een schouwspel, dat mijn zenuwen
martelt. .Maar Kisenstein erkent slechts de kos
mische elementaire angst der menigte, die o\,i
deze brug gejaagd Werd als vervolgd wild <
den massa'.en schreeuw van heel een ra,s, dat
komst en bevrijding zoekt, versterft ni'jn nieiiue
emotie in een m't..-htoioos gekreun. Dit alles >
verschrikkelijk, on- eu buiten-inenschelijk. demo
nisch . . . . i na'i r het is groot en ontzaglijk van ernst .
Het is deze onverbiddelijkheid, deze blinde
elelneiitai;'e passie, die de ki'a.'ht van Kisenstein
uitm:i/i,kt. Kn Ie'! i.-, zijn on-c hat bare beteekenis. da*
hij da't.^x 11'>:? de ftlm a!s middel nitkoos en de
..\prcssieve j.oteütie v:i-i. dit nieuwe materiaal r.
aanslt »nds bewee-. m de ,.1'otemkin' film.
eersten hel'iig>-n sia_. \\a.-trin hij wel a! die kr;
schijnt te hebben geconcentreerd.
GENERAAL, ACJEXTEX VOOR
AMATETJK-MIXO-UITRUSTI1VG
FOTO-SCHAAP & Co.
SPUI 8 AMSTERDAM