Historisch Archief 1877-1940
DE GROENE AMSTERDAMMER VAN i FEBRUARI 1930
Na. 1748
DE
VLOOTGONFERENTIE
door Dr. E. van Raalte
Indrukken
MACDONALD ziet er de laatste dagen be
paald eenigszins bezorgd uit. Wat had hij
niet met een vurig enthousiasme de vrienden in
Amerika, Frankrijk, Italiëen Japan er toe weten
te brengen in het huis van de gastvrije Britten
bijeen te komen, ten einde daar gezamenlijk een
heerlijk maal te verorberen l Het was nu al weer
long geleden sinds men, te Washington, van een
waarlijk nog niet zoo slecht diner genoten had.
Sedert dien was er het noodige gebeurd, dat, zoo
meende de Engelsche Premier, alle aanleiding gaf
om te mogen verwachten, dat een nieuwe maaltijd
op een geslaagd festijn zou kunnen uitloopen.
Maar ziet, de tafel moge in St. James Palace
gedekt zijn, de gezamenlijke eters hebben nog geen
overeenstemming weten te bereiken omtrent de
samenstelling van het menu. Wat de een lekker
vindt, versmaadt de ander, en bovendien bestaat
er heel wat meeniugsverschil, ook al weer een
gevolg van den uiteenloopenden smaak, wat men
als pièce de résistance opgediend zou willen
hebben, waarmee het diner zal beginnen en waar
mee eindigen.
Ziet daar het beeld van de vlootconferentie ruim
een week nadat de plechtige opening heeft plaats
gevonden. Moet men de Washingtonsche bepalingen
in zake slagschepen gaan wijzigen, of is het zaak
zich voor alles met kruisers bezig te houden?
Dient de beperking, eventueel vermindering van
maritieme bewapening in een globaleri tonnenmaat
te worden vastgelegd, of is het beter per kategorie
te beperken?
Ten nauwste met deze vragen hangt natuurlijk
samen wat men als uitgangspunt wonscht te nemen
voor een in het leven te roepen overeenkomst.
Frankrijk stelt zijn nationale behoeften voorop,
Engeland daarentegen is van oordeel, dat er
tusschen de behoeften op zichzelf en allerlei om
standigheden van buitenaf een dusdanig verband
bestaat, dat men niet van absolute behoefte kan
spreken. Nu is het merkwaardige, dat tenslotte de
Franschen zelf indirekt erkennen, dat het begrip
behoeften relatief is, want zoo er meer zekerheid
bestaat, dat een land niet eventueel het kind van
de rekening, in geval van oorlogsaaiival door een
ander land, zou worden, kan men op die oorspron
kelijk absolute behoeften wel wat afdingen.
Op het oogenblik waarop ik deze eerste indrukken
van de Londensche conferentie, althans van het
begin van de voorbereiding haver werkzaamheden,
aan het papier toevertrouw is het zoo duidelijk als
iets, dat de boven in het kort weergegeven, dikwerf
zeer tegenstrijdige, opvattingen tot gevolg hebben,
dat het nog niet eens mogelijk was om een defini
tieve agenda vast te stellen. Immers, door dat te
doen komt men onmiddellijk op principieel gebied,
op een gebied, waar nog geen eensgezindheid te
bekennen valt. De onofficieele onder-onsjes, die er
dezer dagen dan ook binnenskamers plaats vinden
zijn van het allergrootste belang, want alleen op
die maaier bestaat er kans, dat men tenslotte
overeenstemming bereikt althans wat de procedure
van den conferentie-arbeid aangaat en dat is al
heel wat gewonnen. Ik moet toegeven, dat men
hier meer en meer toch wel den indruk krijgt, dat
een andere wijze van voorbereiding niet wel mo
gelijk ware geweest en dat het maar beter is, dat
de heeren thans te Londen bijeen zijn, waar zij nu
in geregeld persoonlijk contact er naar kunnen
streven den weg voor het bereiken van eensgezind
heid, altijd wat de agenda betreft, te banen.
Daarnaast dringt zich nog een andere indruk op.
Er zijn menschen, die meeiien, dat een vloot
conferentie als thans belegd is, in hoofdzaak een
technisch karakter heeft. Niets is minder waar.
Het woord is, zoolang het juist om do groot o
beginselkwesties gaat, geenszins aan de technici.
doch aan de staatslieden.
Voor de journalisten is deze eerste week verre
van belangwekkend geweest, doch het kan hun
wellicht tot troost strekken, dat zij nog vele
weken vermoedelijk van de conferentie; zullen
DE VLOOT CONFERENTIE
Teekening voor de Groene A msterdammer" door Joh. Braakensiek
?^^?"^Jf.v:;;:;';-v-';'"' ?'?££"' ' ,^
>ïJiS >% .; JÉ^ib!'-. ^
\.
v
\Nog steeds in den mist
kunnen genieten. Trouwens er is al eunige ver
betering wat de pers aangaat ingetreden, sinds
besloten werd ook de onderlinge besprekingen
tusschen verschillende delegaties afzonderlijk, zoo
veel mogelijk van Dowiiingstreet 10 naar het St.
James Palace te verplaatsen. Daar hebben de
dienaren van de Koningin der Aarde hun hoofd
kwartier en het ligt dus voor de hand. dat hot hun
slechts aangenaam kan zijn, dat de conforonciors"
dichter in. hun bereik komen.
Waarmee intusschen niets gezegd zij tor ver
kleining van de waarlijk zeer groot o verdiensten
van hen, die ik in de bekende beteekenis van het
woord ,,coiiferericiers" zou kunnen noemen, ik
bedoel. . . . do perschol's, althans voor zoover zij
wat van zich laten hooreu op de manier als de
Engelsehen en Amerikanen dat doen.
Stelt u voor een schare uitgehongerde wolven,
die vleesch ruiken, maar hot niet te zien krijgen.
Dat maakt hen natuurlijk wilder dan ooit on
wanneer ze dan eindelijk hooi in de verte een nog
zoo klein stukje vleeseh meenon te bekennen.
vliegen zij er als nazonden op af.
Aldus. . . . de vloot conferentie-journalisten, die
zoo fel zijn op oopio. en '/.c. maar niet krijgen. Ken
perschef verschijnt in hun midden. Terstond spitsen
allen de ooroii en loopon te hoop. De goede man
kan feitelijk niets van beteekenis vermelden. Doch
nu dringt de horde meer en meer op hem aan. De
Hstigste en brutaalste vragen worden gesteld, ton
einde aldus te probooreii toch nog iets los te krijgen.
wat wellicht als copie dienst zou kunnen doen.
Doodrustig antwoordt do perschef, die het klappen
van do journalistieke zweep genoeg kent om te
weten wat hij wel on wat hij niet kan zeggen.
De oppervlakkige! lozer zou nu misschien t orstond
willen ooncludeeren, dat dus heel da! oont.'iot met
de pers feitelijk geen zin en geen nut heeft. want dat
men den journalisten althans in <lit eerste stadium
(lor conferentie toch niets kan geven. Neon. zoo
moet men de zaak niet bekijken. .luist door dit
geregelde contact wordt de kans verhoogd, dat er
iiiof al te veel dwaasheden en levens voor de
goede stemming gevaarlijke, half-\v;i,re, verhalen
in de kranten /.uilen verschijnen. Ter \
looteonferentie - en elders /.ou menigeen daar eens een
puntje aan kunnen /.ui;j.en - is men zieh van (\vee
dingen tor doge bewust, wa.f de verhoudingen tot
de por* betreft. Men begrijpt daar (en volle, dat
hel van /.eer veel behing kan zijn niet de
persmannen (e praten, ook, ja juist, als men hun Lreen
VAN DER HELST SIGAREN
GOEDE SIGAREN IN EEN BESCHAAFDE VERPAKKING
nieuwtjes kan vertellen en uien beseft ook van
welk een ont/.aggelijke beteekenis de pers in, als
represent auto eenerzijds, maakster anderzijds van
do publieke opinie, waarmei.' de gedelegeerden tor
hondensohe Conferentie bovenal rekening Iv-bbfii
te honden.
Wanneer dit artikel verschijnt zal Iromvv.io di
eerste conferentie-zitting in tegenwoordigheid van
een aantal journalisten hebben plaats gevonden.
Opdat al degenen, die in de vergaderzaal zelf g.-.-n
plaats kunnen krijgen toch onmiddellijk van
d<debatten znllen kunnen kennis riemen, is er voor
overbrenging der redevoeringen door loudsp
?ak<-r:in oen aangrenzende kamer zorg gedragen. Hel
zal niet heel lang ineer duren of men gaat tijden.-,
een conferentie er een ..talkie" van opvooivn t<jn
gerieve van de pers. Al moge tot dusverre de
oopie sehaarsch geweest zijn, de journalisten
hebben waarlijk geen klagen over de hoffelijke
manier waarop men hun tegemoet komt. .Me -r dan
ooit blijken de op dey.e confevent ie auuiwey.f^e
staatslieden een sterk ontwikkeld besef te hebben
van de macht van de Koningin der Aarde. Als de
hoeren ook overigens zooveel \veikelijkh.'ïds'/.in
aan den dag zullen welen Ie leggen, mag men ten
aanzien \ an het verder verloop dei- conf -r^nt !*?
bepaald optimistisch geMemd zijn.
BERGT UWEN INBOEDEL
BIJ VOORGENOMEN VESTIGING IN
DEN HAAG OP IN HET BUITENLAND
BIJ DE FIRMA BATENBURG & FOLMER
TE 'S-GRAVENHAGE,HuuGKN8PA.EK22
TELEFOON l 1030
EIQKN GEBOUWEN. Bespreking kosteloos
8PEO. BlNNENL. EN INTERN. TBA.NSPOBÏEÏ»