DÉGROENE AMSTERDAMMER VAN 8 FEBRUARI 1930 No. 2749 Grootmoeders tanden.... door Melis Stoke (Teekeningen voor de Groene Amsterdammer" door Eélco ten Harmsen van Beek) HET was in de dagen vertelde Groot vader toen de menschen in de geheele wereld wedstrijden hielden wie de mooiste was " ' Ha.... een sprookje, het wordt een sprook je," riepen de kinderen. In die 'dagen leerde ik je grootmoeder kennen...." - Deze Grootmoeder..? Deze zelfde....?" vroeg de jongste, en toen Grootvader knikte en zeide, ja, jullie Grootmoeder die daar nu zit, de zelfde, toen drong zij zich dichter tegen Grootvader aan, en fluisterde: ^ Hè. .. .griezelig.... Een echt griezelig sprookje.... !" En Grootvader vervolgde: In ieder land zochten de menschen het meisje «it dat het mooiste gezicht had, de mooiste beenen, het mooiste haar en de mooiste handen...." ? Kijk.... Grootmoeder bloost.... !" riepen ? 4e oudsten en proestten van het lachen. ,,. .en dan werden de mooiste meisjes van al ?die landen weer met elkaar vergeleken, en wie van -allemaal het allermooiste gezicht had, de aller,Haooiste beenen, het allermooiste haar en de aller mooiste handen, die was het allermooiste meisje .van de heele wereld.... Die kreeg een badpak je ?aan en een sjerp om en die mocht voor de levende .en pratende tooverlantaarn komen waarmee de menschen toen speelden, en ze kreeg een massa geld en wel duizend brieven van heeren die met haar wilden trouwen.... !" Wordt het nog griezeliger Grootvader. . . . ?" vroeg het kleintje in zijn arm, rnaar de oudsten ; riepen: En toen Grootvader....? en toen....? . .had Grootmoeder de _,-?-% mooiste beenen en mocht ze voor de tooverlan? taarn komen in een badpikje ?" Hendrik.... ik smeek je.... !" zeide Grootmoeder opeens. Ze had kleurtjes op haar ? wangen en ze had haar ? handwerk neergelegd. Grootmoeder in een badpakjc.... !" juich ten de oudsten ,IIad u het koud Grootmoeder, &a>n uw mooie beenen. . . . ?" - Stilte, riep Grootvader nu, anders vertel ik niet verder. ... l" Hètoe.... ja, schreeuwden de oudsten smeekend, we zullen stil zijn. ... I" Maar nu nam Grootmoeder het woord en de kinderen waren heel . stil, want ze vertelde veel mooier dan Grootvader. Zoo'n wedstrijd zeide ze - begon er mee dat je voor de aardigheid een portret naar een blad stuurde...." Wat is een portret.... wat is een blad....?" riepen de kinderen. Een portret, dat was een plaatje van hoe je er niet uitzag, en een blad was een stuk papier met die plaatjes er op en met alle din gen er bij gedrukt die de menschen graag wilden gelooven en dan werden de portretten uitge zocht, en de meisjes, die de mooiste por tretten hadden ge stuurd die moesten zelf komen, en dan werd de mooiste uitgezocht. ..." En was U dat, Grootmoeder. . . ? ?" Ja. ..." riep Grootvader. Neen kinderen," zei Grootmoeder kalm. Da's valsch ? riepen de kinderen het Hendrik, ik smeek je dan werd de mooiste 99 DE WITTE'9 AMERSFOORT Ook Uw Hotel en Restaurant PRACHTVOL TERRAS Steeds levende forellen kreeft caviar, enz. is geen sprookje want ze hebben er ruzie over. . !" Je Grootmoeder had het kunnen zijn, zei Grootvader, als ik er geen stokje voor gestoken had !" Da's gemeen !" schreeuwden de kinderen, en de jongste maakte zich los uit zijn arm en zei: Nou wil ik niet meer bij je zitten. . . . nou hou ik niet meer van je.... !" Ze wilde troostend op Grootmoeders schoot klauteren, maar die vertelde nu rustig verder: Toen ik daar op dat tooneel kwam en wel duizend menschen me bekeken, wist ik me opeens geen raad meer. Ik schaamde me verschrikkelijk, want op de eerste rij zat een meneer die heelemaal niet met de anderen meeschreeuwde en me maar met een minachtend lachje zat aan te staren. Er werden toespraken gehouden en ik kreeg een boeket en de meuschen wuifden met de handen en zakdoeken, maar ik moest aldoor kijken naar dien man met zijn hatelijk lachje en zijn grooten neus I" Dat was Grootvader.... !" juichten do kinderen. Ja, zei Grootvader, dat was ik. Ik deed toen in paarden, dat waren beesten die ze hadden ge dresseerd om wagens te trekken, en ik had er dien dag juist vijf gekocht. Toevallig was ik daarna die zaal biunengeloopen, en ik moest aldoor denken aan de paardenmarkt. . . . Opeens kon ik me niet langer inhouden en ik schreeuwde tegen de jury: onderzoeken jullie d'r 'es op grasbuik en spatarerx en laat mij eens haar gebit kijken. . . . ! Och, wan neer men jong is, en enthousiast, nietwaar?.... En zoo kwam ik op het tooneel. . . . Jullie moeten weten dat ik goed gegeten had met mijn handelskennissen. Ik eischte dat ik haar tanden moest zien. Ze protesteerde, maar ik had m'n entree betaald en ik wa.s kiezer en zoo gebeurde het. ..." Hendrik.... !" riep Grootmoeder nog, maar hij vertelde:. .. .enfin, zoo kwam het dan uit dat jullie Grootmoeder valschc tanden had. . Opeens had ik ze in m'n hand en legde ze op tafel voor de jury. . Een conster natie van belang.... Het scherm moest zakken, llaar kansen waren verkeken.haar toekomst vernie tigd .... liet was een schandaal van belang. Den volgen den dag stonden de couranten er vol van. Door wroeging gekweld heb ik haar opgezocht. Eerst wilde ze niets van mij weten. Een jaar later waren we getrouwd. Ik had gedaan wat een gentleman in zoo'n geval behoort te doen...." Grootmoeder en Grootvader wisselden een innigen blik. Hè. . is dat nou alles. . ? Is het al uit. . . . ?" vroeg het kleintje. Maar de oudsten riepen: Wat is een gentleman. . . . Grootvader. . . . ?" Een gentleman is iemand die een vrouw met opoffering van zijn eigen leven, behoedt voor teleurstellingen. ... !" Alle kinderen keken nu Grootmoeder aan, die in het vuur staarde, en herhaalde: opoffering.... teleurstellingen. . . . ! Kinderen, zeide ze, schoonheid is vergan kelijk. ... Al jaren geleden heb ik je Grootvader vergeven. . . . ach, we waren beiden jong en over moedig nietwaar. . . . ?" Het was nu heel stil in de kamer. Alleen uit de Radio klonk het volkslied der veroenigde staten van Europa, gespeeld door een negerkapel te Genève... . En, eerbiedig,werden van hand tot hand door gegeven Grootmoeders tanden. . . . Grootvader hield ze lang in zijn handen bekeek ze aandachtig. . - Hoe weinig zijn ze veranderd. ... !" peinsde hij hardop. ..." terwijl zij. . . . ach.. . !" Hu. .. .schurkte zich het kleintje in zijn arm, . . . .wat een griezelig sprookje was dat. ... !" een consternatie van belang ROOOE BOURGOGNEWIW f 6,25 per flesch Wijnkooperij Anno 1795 Vlaardingen - Bordeaux SPREEKZAAL Koloniaal Congres der S. D. A. P. De beschouwing door Mr. A. M. Joekes in dt Groene van 25 Januari gewijd aan het Koloniaal' congres der S.D.A.P., geeft mij aanleiding tot di volgende opmerking. Wie dat stuk met aandacht heeft gelezen, zal getroffen zijn door de inderdaad vernietigende critiek, welke daarin terecht op de voor naamste conclusies en besprekingen van dat congres is uitgeoefend. Maar tegelijk zal hij ver baasd zich hebben afgevraagd, hoe men bij zo< gerechtvaardigde eritiek zulk een overvloed van vriendelijke, verzachtende termen kan vinden en zoovele woorden vol van waardeering voor de praestaties van dat congres. De kern van de critiek wordt door de fluweeligi inkleeding volkomen verdoezeld. En zoo staat het te vreezen, dat de lezers vari dit weekblad, voor een groot deel met de; toestan den in ons Indiëvrijwel onbekend, het naargees tige slooperswerk niet zullen doorzien, dat daar t< Utrecht ten overstaan van een onwetende volks massa uit geen andere dan partijpolitieke over wegingen is verricht. Voor ,,opbouwende critiek" is hier in het minst geen reden. Integendeel; nu.-ri kan het nihilistisch stoken tegen beter welen in van deze volksltidc re inet fel genoeg brandmerken. G. J. NOLST TUENITK Amersfoort 25 Jan. 193'>. NIEUWE DESSINS VLOERZEILEN 183 BREED PER MTR. VANAF 200 BREED PER MTR. VANAF l 85 215 ? STALEN FRANCO £ ZOMEN