De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1930 15 februari pagina 5

15 februari 1930 – pagina 5

Dit is een ingescande tekst.

No. 2750 DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 15 FEBRUARI 1930 VERBLIJFKOSTEN VAN EERSTE KAMERLEDEN Halen wat er van te halen is door C. P. J. Zaalberg Teekening voor de Groene Amsterdammer" door Joh. Braakensiek Ook door ,,Heeren"! VAN wijlen Kerdijk werd verteld, dat hij nooit een cent declareerde voor vacatiekosten, ofschoon hij den Staat heel wat diensten bewezen heeft, die op zoo'n fooi aanspraak gaven. Zulke nienschen zullen er nu wel niet veel meer zijn, en dat is maar goed ook, want zij /.ouden zoo'n afwijking van wat nu normaal gevonden wordt, vertoonen, dat ze gevaar zouden loopen om door een burgemeester met een gedienstigen medicus naar de ergste aller gevangenissen gecertifieerd te worden. Er loopen echter nog eenige tusschenvormen vrij rond, zooals de in den Haag wonende senatoren, die geen ander verval dan een vrijkaart voor de spoor wegen krijgen. Gelukkig daarom dat een Regee ring, die naast de Schatkist ook het Krankzinnigen wezen en de Volksgezondheid behartigt (zij het ook de beide laatste zonder eenig verband met elkaar) thans haar plicht beseft en prophylactisch optreedt, door ook die senatoren, van dien dwaal weg af te leiden naar het breede pad, dat voert naar den overloopklep van. de schatkist, de gemeenschapskas, die steeds gemeenschappelijker wordt in dien zin, dat steeds grooter deel van de gemeenschap eruit toebedeeld krijgt. Maar wat men in Kerdijks tijd gemeen" vond, noemt men nu al lang schappelijk." Ik herinner me nog heel goed den tijd, dat ook in de plaats mijner inwoning voor de raadsleden een presentiegeld werd ingevoerd. Ik zal niet de eenige niet-belanghebbende zijn geweest, die dat toejuichte. Het was bij de intrede in de ge meenteraden van ingezetenen, voor wie ieder op hun werk verzuimd uur een vermindering van in komsten beteekende. Tevoren deed ziek de be hoefte aan presentiegeld niet gevoelen, omdat omstreeks een halve eeuw geleden mede door het censuskiesrecht, de keuze in den regel viel op personen, die in hun particuliere leven niet per uur betaald werden. Ook mag ik hun dit wel ter eere na geven, dat niemand eraan dacht om in ruil voor arbeid, waartoe de gemeenschapsgedachte en misschien wat eerzucht de drijfveeren waren, een vergoeding te vragen. Dat was alles nog in den tijd, dat ook in de arbeiderskringen alles en dat was dikwijls niet weinig om niet gedaan werd. Ja zell's met nadeel als eenig vooruitzicht. Ik weet niet of ik toen de personen en zaken wat te idealistisch bekeek en van den weeromstuit nu wat te nuchter, maar ontnuchterd word je wel REISPLAN 1930 De tijd voor het maken van reisplannen nadert. Men verzuime niet bij het maken dier plannen de beide bundels Verzamelde Opstellen" van den Directeur der Academie v. B. K. te 's-Gravenhage, Dr Ir J. H. PLANTENGA, te raadplegen. Deze bundels vormen op zich zelf reeds een kostelijk bezit; om hun cultuurhistorischen en artistieken inhoud; om hun rijk en uitgelezen illustratie-materiaal. Doch zij kunnen ook bij het kiezen van een reisplan goede diensten bewijzen en aan den wensch van hen, die zich niet tot een oppervlakkige sight-seeing willen beperken, belangrijk tegemoetkomen. Enkele der behandelde onderwerpen bevestigen dit: Florentijnsche Paleizen" ,,Chartres" ,,Genua" Hessen en Frankenland" (3 Hfdst.) Kasteelen a. d. Loirc" (2 Hfdst.) De Abdij te St Gallen" Oud-Piaag" (2 Hfdst.) enz. De prijs dezer Verzamelde Opstellen" is gebaseerd op een ruimen verkoop en dus laag gesteld, namelijk ? 4.15 ingenaaid en ? 4.90 gebonden per bundel. H. J. PARIS - UITGEVER - Amsterdam Nu we met z'n tweeën zijn, kan er zuel 'n fleschje panje af" bij het zien van de gemakkelijkheid, waarmede de politiek-geëmployeerden erin berusten, dat zij meer dan eenig ander staatsburger in allerlei vorm bezoldigingen, vergoedingen, pensioenen en wat niet al toegeworpen krijgen en dat voor hen allerlei bepalingen tegen cumulatie van inkomsten, die voor de ambtenaren zijn uitgevonden, niet gelden. Terwijl een ambtenaar, behoudens bij invalidi teit, tot zijn 05e jaar moet wachten vóór hem pen sioen, eventueel uitgesteld pensioen, wordt toege kend, tot oen maximum van / 1000. ook a.) had hij 10 of 12 mille traktement, kan een politicus er een verzameling traktementen en pensioenen als kamerlid en wethouder op nahouden, al is hij nog zoo jong en ten volle werkzaam in een andere bezoldigde betrekking. Even onaangenaam treft mij steeds liet toeken nen en aanvaarden van vacatiegeld aan en door leden van commissies, die daarin zitten als be langenvertegenwoordigers, dikwijls zelfs als be zoldigden. Dat niet-belanghebbende en nietambtelijke deskundigen een vergoeding krijgen. acht ik volkomen billijk en als regel is voor bon de bezoldiging voor het commissiewerk aan den zeer lagen kant. Gelukkig ken ik naast heel enkele zgn. stenipelaars, die alleen ter vergadering komen om de presentielijst te teekenen, tal van door de Ucgeering ingestelde commissies, waarin de leden van, het genot van vacatiegeld afzien, maar of het aantal dezer fatsoenlijken zal toenemen, moet ik helaas betwijfelen, wanneer de Volksvertegenwoordiging het voorstel van de Kegeering ten aanzien der Eerste Kamerleden aanvaardt. Ik meende, dat er na de morcele inzinking, die de oorlog op zijn geweten heeft, zoetjes aan weer een opleving kwam, zoowel van het allereenvou digste fatsoen" als van den gemeenschapszin. Men durfde zelfs al zinspelen op het om-der-willevan-de-smeer-bijeenkomeri van de Eerste Kamer aan den vooravond eener eigenlijke zitting en koesterde de hoop, dat dit zich gunstig ontwikke lend hooge college, aan dien wenk genoeg had om zijn eerbiedvvaardigheid te herstellen. Doch daar komt nu ineens het reeds in do pers niet allerlei adjectieven aangeduide voorste) van de IJcgcering om aan. de Ilaagscho Eerste Kamerleden i 10. verblijfkosten per zittingsdag te geven. Ook voor die beruchte avondzitting? De uitwerking daarvan kan niet anders zijn, dan dat allen. di(> nog niet hun uiterste best doen om voor iedere bezigheid, hoc klein ook, ten dienste der gemeenschap, ecu tekening bij hel Kijk in te dienen, dit voorlaan zullen doen jil was het maar om niet voor een l><>I;i,chelijkcn zonderling te \\oi-di'ii gehouden. Kerdijks stoffelijk overschot is \ ecl>!-aml. 'lus kan hij /icli niet in zijn graf (<mkcci-cu. Maar/.oo hij nog geestelijke tiaz;ilen Itect'i. iiic de i/.ilitiek te hoog a.chteu om ha.ar niet /.uclit t!;!.ai1 i;>-!tieliik gewin te bc/,ocdelcn. <I;'H moet het hun \\el dnn-f te moede '/.ijn Uij liet '/.i.-ii v;uti <[c stna L.-looy.e prak tijken, (lic polit iek-geelllplo\V"rden nog il.lt ijd Ie zien geven. CHAMPAGNE K RU G & CO REIMS IN KWALITEIT AAN DE SPITSJ AGENTEN FONNES & ZOON GRONINGEN LIED De zon breekt door, de imlken gaan voorbij; Tol uan den horizon in icind-bewe,(/en; Er -is ecu laatste ruixchcn van den regen, Dun in er zon en vroolijk licht om mij. Veranderd lieefl de regen boseft en wei: 't Werd «Hen dieper en zoo zul van. kleuren; Ver i n, den zomer nog een schoon gebeuren, A7of/ MUS liet o/>Knbloeien als in Mei! Zoo is liet lied, dal leeder in »iij zingt, De stille vreugd in leren zoo verbitterd. Dut hel slcc/itti blijft, omdat er iets in schittert,: De schoonheid ra n 'l bestaan, dat in mij dringt En mij laat zingen, zing ndzorgen, rrij Wat d, ren mij dan ook de donk're wolken, Die '.s' l reus heibel tel.('tns teeer erolk n, Ik ben een lii_d, behoor niet meir aan mij. Maar ben den Ier i nu kla.nl;, h: t hard nu taal Van Idok, die luidend klinkt fii son<s hooi/ over Di' iK.-rcld d war ten taal. zijn klanken- toover In eenvond van ei-», tumliiijk vrhaal, JAN ,/. ZELDENTHUJfi INLAIDS LINOLEUMS VLOERZEILEN ONZE NIEUWE COLLECTIES ZIJN GEREED STAALBOEKEN FRANCO GEHEEL NEDERLAND

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl