No. 2756 DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 29 MAART 1930 Nederlandsch-Amerikaansche Hypotheekbank door G. A. Klaasse EEN lezer, houder van een aantal pandbrieven dezer bank, vraagt om advies: inleveren tegen ?waarden der N. V. Nieuwe Nederlandsch-Ame rikaansche Hypotheekbank onder de voorwaarden als vastgelegd in de reorganisatieovereenkomst tusschen de oude" en de Nieuwe" bank; zich aansluiten bij de actie" van recalcitrante pand briefhouders ; of ten slotte een afwachtende hou ding aannemen. Daar blijkens het juist verschenen jaarverslag der bank over 1929 houders van in totaal bijna 3 niülioeii pandbrieven nog niet hebben kunnen besluiten hun standpunt te be palen lijkt het ons niet ondienstig aan deze kwestie «ens de aandacht te wijden. Te meer omdat ten aanzien van de Internationale Hypotheekbank waarvan 5J ton pandbrieven nog niet zijn omgewisseld zich een vrijwel gelijk probleem voordoet. Terwijl tenslotte in de naaste toekomst waarschijnlijk nog van meerdere in Amerika wer kende hypotheekbanken een reorganisatie te wachten is, zoodat dan wederom een groot aantal effecten-bezitters zich voor de beslissing gesteld zullen zien: meedoen of niet. * * * Waar komt eigenlijk in wezen de reorganisatie van de Nederlandsch-Amerikaansche op neer ? Wanneer men dat vraagt aan de fanatieke tegen standers van de gevolgde methode, dan zullen Uw haren te berge rijzen wanneer Gij het antwoord verneemt! De bank is leeggehaald, leeggeplunderd als wijlen de Veendammer; en die bankroof is gesanctionneerd door den Nederlandscheri rechter, -al was het dan niet dezelfde die Liebermann in het gevang stopte. En de pandbriefhouders die hun debiteur zijn boedel in veiligheid zagen brengen bij een familielid hadden het nakijken, liet zweemt inderdaad naar een Wild West mentaliteit die de heeren daar blijkbaar in Amerika hebben opgedaan -door de veelvuldige omgang met de cowboys van <le farms welke het onderpand voor de hypotheken uitmaken, of juister uitmaakten, want het grootste ?deel der verpande farms werd door de bank inge kocht. Zoodat de bank zelve farmer-in-het-groot was geworden. Vandaar waarschijnlijk die zeden verwildering. Maar nu in ernst. Waarom heeft men voor de reorganisatie deze vorm gekozen 'i Waarom werd het geheele actief der bank overgedragen aan de ?door haar opgerichte Nieuwe" naamgenoot, zoodat plotseling de pandbriefhouders stonden voor een bank zonder hypotheken., zonder lande rijen, gemetamorfoseerd tot holding compauy van het papieren vermogen der dochter-maatschappij ? En waarom werd niet eenvoudig aan de pandbrief houders voorgesteld de aflossing voor zoover die op enkele pandbriefseriën verplicht was op te schorten en de rentebetaling te reduceeren 't Men behoeft slechts aan de reorganisatie van de Koninklijke Lloyd en de 7 pCt. obligatiën dier maatschappij te denken om het antwoord te vin den. Om te voorkomen dat diezelfde recalcitrante pandbriefhouders, die nu nog trachten de bank het leven zuur te maken, zichzelve zouden kunnen bevoordeelen ten koste van de meerderheid dio overigens in haar eigen belang zou toestemmen in een normale" reorganisatie heeft men deze N* V* Nederlandsche = Grondbrief bank = van 1906 STELT VERKRIJGBAAR 5 O/ Obligaties /O A 99°/0 AMSTERDAM-C. HEERENGRACHT abnormale vorm gekozen. Natuurlijk zijn er nog andere overwegingen geweest, als bijv. de vrees voor de beruchte bepaling der van-rechtswege ontbinding uit de oude vennootschapswet ingeval van verlies van 75 pCt. van het kapitaal. Maar de wensch om een onwillige minderheid de reorgani satie op te dringen is toch wel hoofdzaak geweest. Ware de gewone methode van rentereductie gevolgd dan zou elke houder van een pandbrief zijn volle pond vleesch hebben kunnen verlangen, en wanneer daaraan niet werd voldaan faillisse ment hebben kunnen uitlokken. En faillissement zou ongetwijfeld niet in het belang der pandbrief houders zijn geweest. Vooral omdat dan langzame, niet-geforceerde, liquidatie heel moeilijk zoo niet onmogelijk geweest ware, wijl dan immers de Amerikaansche receiver de teugels in handen zou hebben genomen. Bij de nu gekozen reorgaiiisatievorm kon faillissement weinig schaden, omdat de excutoriale liquidatie dan niet het eigenlijke bedrijf zou hebben getroffen doch slechts de aandeelen, pandbrieven en amortisatiebewijzen der Nieuwe" bank welke de oude" in portefeuille heeft. En wanneer nu eens de meerderheid der pand briefhouders niet van de reorganisatie gediend zou zijn geweest ? Dan zou zij haar ongedaan hebben kunnen maken; immers de pandbriefhouders werden houders van alle aandeelen der nieuwe bank en konden dus tot onrniddelijke liquidatie besluiten. Den gezamenlijken pandbriefhouders werden derhalve geen rechten ontnomen. Integen deel, de reorganisatie is zelfs uitgegaan van de vooropgezette overtuiging dat het geheel actief der vennootschap toebehoorde aan de pandbrief houders. Voor hun werden in de overeenkomst met de nieuwe bank alle pandbiïeveri dier instel ling gereserveerd en eveneens alle aandeelen. De aandeelhouders der oude bank worden tot voJstorting van hun aandeelen aangesproken en ook de opbrengst dier stortingen werd toegevoegd aan het actief dat aan de nieuwe bank werd over gedragen. Daartegen is juist een groep aandeel houders tekeer getrokken, omdat het h. i. niet aanging volstorting te verlangen ten bate der pandbriefhouders terwijl niet eens vaststond dat het actief in Amerika niet toereikend was. Daarin zit een kern van waarheid, maar de vergadering van aandeelhouders heeft nu eenmaal besloten. En daarbij komt: als compensatie voor hun mede werking hebben de aandeelhouders amoit isatiebewijzen der nieuwe Bank ontvangen. Xoodra de pandbriefhouders (der oude bank) 5 p('t. rente op hun pandbrieven en 5 p('t. dividend op hun aan deelen (tezamen maken deze fondsen 05 pCt. van hun oude pandbriefvordering uit) ontvangen hebben deelen ook de aandeelhouders der oude bank door hun amortisatiebewijzen mee in de winst. Evenzoo is het natuurlijk bij liquidatie. En dat is dan ook het eenige punt in de reorganisatieopzet waarin de pandbriefhouders bezwaar zonden kunnen zien. Het principe: het heele actief is voor de pandbriefhouders is daardoor niet geheel zuiver gehouden. AI vóórdat op de ex-pandbrieven het volk; pond is betaald kan ook de ex-aandeelhouder iets krijgen. Maar dit was een. kwestie van loven en bieden. Was deze compensatie; welke den aan deelhouders werd geboden voor hun medewerking om geforceerde liquidatie te vermijden te hoog of te laag 'f En riu de vraag: wat moet de pandbriefhouder doen ? Ik heb hierboven de opvatting verdedigd dat de reorganisatie voor pandbriefhouders zeer aannemelijk is. en dat hun belangen daarbij zeker niet zijn A'erwaarloosd. Zoodat er voor een actie m. i. geen aanleiding is. Afgezien nog van het feit dat zulk een actie al heel weinig resultaat kan hebben. Voorloopig zeker niet omdat de bank surséance heeft verkregen. En daarna, wanneer men. faillissement mocht uitlokken, dan kan men toch aan liet eigenlijke actief in Amerika niet raken. Dan zouden de waardepapieren der nieuwe; bank welke de debitrice in portefeuille heeft ver kocht moeten worden. Van de opbrengst daarvan bij exeent ie moet men zich maar niet te veel voor stellen. E11 afwachten, op zijn liollandsch de kat uit den boom kijken 'i Weinig meer resultaat dan: vrome wenschcn en reiitevcrli.es! BEURSSPIEGEL Donderdag, 27 Maart. DO gentlemen still prefer bonds ? Een feit is in elk geval dat zij in de afgeloopen maanden hun voorkeur in overvloedige mate hebben ge toond en in klinkende munt omgezet. De koers stijging der voornaamste speculatieve" obliga tiën is sedert November van het vorige jaar bij zonder sterk geweest. Enkele voorbeelden daarvan mogen volgen: Koers Koers 15/2 '29 25/3 '30 Fonds pCt. pCt. /o Bolivia Funding 'Brazili 8% San I'aok 71 «:J 87 '78 02 *'l/o l'ciitsche Rcnlenbankred. ('ities Service <>'%Berliner Stadt. Klektr. 80 7% Khein. Westf. Eleklr. Werke 99J S 13 80J S2 1 03 <>% ('ert. Duitschefirootboek 09J 82]Ook in de inheemsche obligatiën is de stemming aanmerkelijk beter geworden maar vanzelf spre kend bleef daar de koersstijging binnen zeer nauwe grenzen: 4J% Amsterdam 97} 99 J -l|% Nederland 1917 99§loof /ij die vóór de October-crisis in den zomer van het vorige jaar tijdig het zwaartepunt van hun be leggingen hebben verplaatst van aandeelen naar obligatiën hebben dus in dubbel opzicht daarvan de vruchten kunnen plukken. De koersdaling der aandeelen hebben zij ontlooperi en op hun obli gatiën kunnen zij een flinke winst incasseeren. Esprit d'escalier 'i Neen ! Wij hebben in den zomer 1929 meermalen gewezen op het abnormaal hooge koerspeil waarop een reactie moest volgen. Nie mand kan berekenen juist op de hoogste koers te verkoope.n, maar wel op een koers die hooger is dan het gemiddelde van een aantal jaren. En die koers was in den zomer van het afgeloopen jaar te behalen. Dat al zoo spoedig de markt zou keereri was toen nog onzeker, maar zeker was het dat de tijd gekomen was om de periodieke verschuiving in de opbouw van het beleggingsschema: aandeelenobligatiën te doen plaats vinden ten gunste der obligatiën. Wij hebben trouwens destijds toen de rentevoet zijn retraite aanving nog eens gewezen op het feit dat de aera der obligatie weer was aange broken. Wanneer breekt nu de tijd aan om weer rechts omkeert te maken, maar nu naar de aandeelen? De baisse aan de beurs heeft dit keer in zooverre een bijzonder aspect gehad, dat de daling in /eer kort tijdsbestek een bijzonder grooten omvang heeft aangenomen. Weliswaar is. zooaJs te verwachten was, de beurs blijven doorzieken, maar erg veel is er niet meer afgegaan. Kn van een constant gelei delijk afbrokkelen is geen sprake geweest. Andersy.ijds zijn ook de obligat iekoerseri sterk opgclooperi. Nu d<J koersen der meeste aandeelen zoover berieden het gemiddelde peil der laatste jaren zijn. begint het beleggingsgeld ongetwijfeld sommigen in de handen te kriebelen. Over het algemeen is het, verstandige politiek om juist dan aandeelen te koopen wanneer iedereen zoo murw geslagen is dat algemeen de stemming op zijn zwartst is. Dan kan soms op een flauweti dag het koerspeil een gevoeligen klap krijgen, en daarvan moet men. dan met eigen geld nog steeds --?- gebruik maken. Want liet beeld dat in den eerstkomenden tijd waarschijnlijk de beurs zal vertoonen is dat van een. vrij onver anderde beurs niet fluctuaties die een enkelen keer misschien tot een flinke inzinking zullen leiden, die geleidelijk weer wordt ingehaald. Wij zijn nu langzamerhand weel' in een periode dat men van. een ..flauwe markt" gebruik mag maken om een stukje op te nemen. J Iet ziet er naar uil dat men ook nog wel een paar maanden daarmee kan wachten, en misschien krijgt men dan riog mooier koopjes. Maar langzamerhand lijkt het toch wel gemotiveerd om weer eens wat speculatieve obli gatiën - hoewel ook die nog een behoorlijke kans op koersstijging maken -?om te zetten in prima aandeelen. Do toekomst ziet er voor de meeste cultures en bedrijven nog niet rooskleurig uit, de depressie zal allicht nog verder doorzieken. maai' als dat niet waar was zouden de koersen ook niet zoo laag zijn. Kn iticn ttnx't h'ooprn in ren flrmu'e ?nuirlJ (tenzij men d e mentaliteit heeft om liever eers', de opgaande lijn af te wachten). Evenmin als men in .luli 1929 wist dat men op het hoogste punt ver kocht, zoomin weet men nu of men op het laagste koopt. .Maai' zeker is dat men geen jaar meer moet wachten met ovcrstaggaaii !