Historisch Archief 1877-1940
No. 2557
DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 5 APRIL 1930
BIOSCOPY
door L. J. Jordaan
LENS EN WAARHEID
VIctor Turiii. ,,Tnrk-Sib" Fim-Pilm
X het bekoorlijke.
stille filnipoëem
,,Regen" van l vens-Fran
ken komt een moment
voor, waarop het val
len der eerste regen
droppels als volgt
wordt aangeduid: een
jonge man. die naai' de
lucht kijkt, strekt de
hand uit om y.ich van
de inzettende bui te
vergewissen, slaat ver
volgens zijn kraag op
en gaat er met een
stevige pas vandoor.
I [et heele geval duurt
nauwelijks een secon
de, maar toch heb ik
telkens wanneer we de
film proefdraaiden
J vens zachtjes over
dit fragment hooren. vloeken als over iets, dat
hem hinderde maar dat hij nochtans niet missen
kon. De reden r1 Dit was het e.enif/e tjeënsccnecrde
oogenblik van de heele film! Laat ik eerlijk be
kennen, dat nimmer de gedachte bij mij was op
gekomen hoe deze jongeman ,.speelde'' voor de
camera, noch zelfs dat ik er bijster door gecho
queerd bleek, toen ik door I vens van het schriklijk
feit op de hoogte was gesteld.
En toch kan ik me levendig begrijpen, dat de
kunstenaar in Ivens zich telkens weer stootte aan
dit fragment. Immers ik weet, hoe iedere centi
meter celluloid door
de conscientieuse
cineasten is gewikt
en gewogen hoe
karakter en effect
van ieder filmbeeldje
is gepast in de com
positie van het geheel
hoe zij de wer
king van iedere fil
mische phrase heb
ben berekend, als
gold het rythme en
val van uiterst ver
zorgd proza. En waar
ieder motief de
argelooze frischheid
de ongereptheid, zou
ik bijna willen zeggen
van de op heeter.
daad betrapt e natuur
bezit, daar is de
wetenschap alleen,
dat er een fragment
van opzettelijkheid in voorkomt, voldoende om
de compositeurs te irriteeren.
Want ook voor den leek moet toch de primitieve
waarheid evident zijn, dat het camera-objectief
en de ongeretoucheerde natuur onverbrekelijk bij
elkaar behooron.
De verwarrende omstandigheid, dat er belang
rijke speelfilms gemaakt zijn met gefingeerde han
deling, geschminckte en gegrimeerde acteurs en
looze huizenfacades, vermag dezo grondstelling
niet te ondermijnen. Het is misschien meer nog
een quaestie van gevoel, dan van redeneering, dat
iedere gemaaktheid" in strijd is met aard en
wezen van de fotografische lens. De groote, roem
rijke dwaling der Duitschers van omstreeks "24
dat het beeldvlak gecomponeerd en verzorgd
«EN EB A AL AGENTEN VOOJt
AMATEUK-ttlNO-UlTKTJSTlSfe
FOTO-SCHAAP & Co.
SPUI 8
AMSTERDAM
moest'wezen een dwaling, welke wij allen
geestdriftig*ïneemaakten moest door bezinning ge
volgd worden. De bezinning, dat de suggestibele,
bewogen blik, vau den levenden mensen eri het
koele, preciese oog van het apparaat elkaar nimmer
dekken! Ondanks alle schijnbare tegenstrijdig
heden, kan de eenvoudige waarheid niet geloo
chend worden, dat de fotografische opname slechts
het materiaal levert, voor oen kunstwerk en nooit
ofte nimmer een eigen artistieke waarde of
beteokenis bezit. Hoe gezonder - hoe zuiverder dit
materiaal is, d.w.z. hoe meer in overeenstemming
met het karakter der objectieve camera dos te
gaver zal het kunstwerk zijn.
Men heeft zich indertijd verbaasd
over liet werk der Russen, dat
zonder eenige buitenissigheid zulk
een pheiiomeiiale originaliteit en
frisehheid scheen te bezitten. En men
heeft op deze oorspronkelijkheid hun
techniek gesondeerd, alsmede hun
begrip vati artistieke collectiviteit...
ja, zelfs de onvermijdelijke Russische
..volks/iel" moest ei1 woei' bij te
pas komen. Met erkenning nu van
den mogelijken invloed aller deze
factoren, staat voor mij vast, dat de
groote ontdekking der Russen be
stond in hun juist inzicht in de verhouding
tusschen, hetgeen men mij vergunne bij benade
ring als plastische waarheid" aan te duiden on
de fotografische lens.
Om te beginnen doden zij afstand van alle grime
bij hun nieiisohelijk materiaal. Zij bestonden het,
de koppen hunner sujetten te geven zonder aan
gezette oogen,
geschilderde
monden en
gestucadoorde
wangen 011
wat de pruiken
eri aangeplakte
baarden betref t..
deze gruwelen
lijken reeds a
priori onmoge
lijk in hun werk.
Scenerie, land
schap, huizen,
straten het
was alles gegre
pen in den
onopgesmukteii,
tref feilden na
tuurstaat. Het
resultaat. wel
verre van iu ex
pressiviteit te k
rt te
schieten, bleek een kracht
van overtuiging te bezitten, waartegen de fraaiste
,,make-up"'s en geschilderde achterdoeken het sma
delijk moesten afleggen. Wat het spel betreft nog
steeds het fameuse criterium, voor |zoo vele mijner
collega's - ook dit werd bijna uitsluitend door den
cineast gecomponeerd uit natuurlijke, onopzettelijke
reactie's van de sujetten op bepaalde gewaarwor
dingen. Zoowel in zijn ., Filmregie und
Pilmmanuscript" als iii zijn rede voor de Filmliga, heeft
Pudowkin dit feit met merkwaardige voorbeelden
onderstreept en geïllustreerd. Zoo kan het dan
geen verwondering baren, dat de zwakke plekken
in hun productie ontstaan door het loslaten van
het ,,natuur"-principe. Het Gele Paspoort" en
,,IIet beleg van Parijs" vertoonen, mét hun ge
schilderde star's" en gecostumeerde figuratie, al
de machtelooze kunstmatigheid der westersche
filmende effectvolle"
storniloopeu-bij-rJengaalsehvuur in De laatste dagen van St. Petersburg"
zijn in pijnlijk contrast met de sobere waarachtig
heid der overige deeleii van dit meesterwerk.
Zoo kan het tenslotte evenmin, verbazen, dat
de Kussen zich voor alles meester zouden toonen in
het comporieeren van documentaire films 011 met
het eenvoudige, oiigeretoucheerde natuur-materi
aal wonderen van ciiiegrafische kunst wisten te
scheppen. Van Zvenyhora" tot eii met
DieGeiierallinie" bewezen de Russische filmkunstenaars
zich op dit terrein in hun. element te voelen. En
het is een onverdeeld genot in Turin's Turk-Sib"
een zeer gaaf specimen terug te vinden.
Wat het werk der Russen van den analoge n ar
beid der Hollanders (Ivens) onderscheidt (en naar
mijnmeeiiing. voorloopig nog den on verdeelden voor
rang geeft) is de dramatische kracht, welke zij in
dit werk weten te leggen en de magistrale greep,
waarin zij het geheel weten te omvatten. Naast dit
van een geweldige dramatische stuwkracht ver
vulde en van enorme motorische spanningen
doorHotel Duin en Daal" - Bloemendaal
Str. koud en warm water op alle kamers
PRIVÉBADKAMERS ~ LIFT - Telefoon 22223
trilde Turk-Hib". wordt ivens' voortreffelijke
..Zuiderzee" een betrekkelijk vlakke aaneenscha
keling van, op zich zelf sterke en schoone. filmische
fragmenten. ,,Turk-Sib" is de geschiedenis van
de verovering der woestijn door den spoorweg
Turkestan-Siberiëen het werd in waarheid een
..strijd" het adembeklemmend conflict tusschen
twee machten: de obstinate; menselielijke techniek
en de grootsche ongerepte natuur. Men voelt het:
al deze met de camera bemachtigde schoonheid
al deze wonderen van menselielijke scherpzinnig
heid on doorzettingskraeht - ja, zelfs de onbe
schroomd getoonde propagandistische tonden/, zijn
ondergeschikt gemaakt 011 opgenomen in de be
wuste stijging naar een climax en out knooping.
Zeker, men kan bezwaren hebben. Zoo is b.v. de
terugkeer van het stormmotiof, na den
indrukwekkondoii simoum een gevaarlijke inzinking, /oo
detoneert do ietwat op/ettelijke en joviale harte
lijkheid der pionniers-landnieters ton opzichte van
de Aziatische nomaden in den strengen eenvoud
en machtige argeloosheid van liet geheel.
.Maar in totaal staat men toch tegenover dit
werk met onverdeeldeii eerbied on bewondering.
als voor de harmonische verbinding van een grooto
dramatische gedachte met oen zuivere, gave tech
niek.
HORAJIUS ODE III l
di profanmn vulgus et ;i,reoo
De massa menseh rat run dit alles niets.
Laat kent er huilen, irant hij leert liet -nooit.
Ik zet/ liier dini/en ntor een nieuic ijeslaeht,
die anders klinken, dun men meestal hoort.
De rijken zijn in deze. ieereld baas,
maar hen regeert de Ifecr, die de»
hooraardif/en weerstaat en met liet knippen i'an
zijn wimper het heelal beireeyt.
Wie olie, suiker of tabak bezit is blij
als ijraai, baron o i jonkheer lic in bei/roei;
Ken ander ireer, rooraan i/ezelen in de kerk.
kijkt schuins naar hetn van iricn portret en naam
zoo dikwijls iirijken in de pers.
Maar voor hen allen, hooi/ of needrnj. in hel zeker,
<lat hunne wonen eentnaat zullen n-ordeti d/V/civicnoi.
\['ie bainf is i'ittn' zijn hnehje en zijn dnden.
zal nooit zoo lekker als l'allieicr zirem/neit.
of slapen als een leerlimj, die ..erdoor" is.
noeh wakker teorden als on een eertaardai,'.
\Vie niet meer icenseld. dan icat hij heeft.
likt niet ije.iluriij op zijn barometer.
ziel Stetnbok gaan en laat liooi/seliittler konten;
i/een haijelslag of misooi/sl deeren hem.
noeh. iraternood. noeh irateranood,
noeh harre kott.
De nfFehtei/tilen. n'ordi'n n'e(j(jetiron/ie/i.
De stille plekjes icaar zij niM<i sloei/en
doorsnijdt de al ie rijke im nseh met (eet/en.
iraarlani/K hij zonder omzien roort kan hiijcii.
Kr hangt een mallii/ poppetj'aan zijn n-ai/en;
rerrader i'an zijn donkere amjxt en zori/en.
l He zonjen zijn niet ii'eij 1e i/ooehlen,
hoe iroiiderfraai i'n' zinnei'pitL'k'cn,
hoe klankrijk' l'n: mitziekniaehines,
of hoe zacht ruisehettd l'n' motoren,
hoe lui lrn' stoelen moijen n'ezen.
\ iel ijaarne zal /V mijn atirdn/ plaid*/' ofi aarde
eorn' fiehbriifc beslominerint/en rnilen !
/?'. ./. n.