Historisch Archief 1877-1940
No. 2558
DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 12 APRIL 1930
ii
Uit mijn aanteekeningen
door Dr. Th. H. van de Velde
Inleiding
DB Redactie van de Groene" vraagt mij,
zoo nu en dan in hare kolommen mijne
meening tot uitdrukking te brengen over onder
werpen, die tot mijn studie veld behooren.
Ik voldoe gaarne aan dit verzoek, omdat ik
«daardoor de gelegenheid krijg, de belangstelling
van zekere categorieën van lezers, die ik tot nu
'toe niet heb kunnen bereiken, voor mijn" vraag
stukken op te wekken. Het is niet mogelijk die
onderwerpen hier a fond te behandelen; dat is
duidelijk. Ik zal er mij dus toe moeten beperken,
telkens een greep uit mijn aanteekeningen te doen
-en daardoor een bepaald punt, dat ik voor belang
rijk houd, in het licht te zetten. Dat menige lezer
?dan de besproken zaak in een ander licht zal willen
beschouwen, is onvermijdelijk. En er is ook niets
"tegen. Ieder zijn opvatting. Ik zal hier in den regel
?alleen de mijne kunnen geven; in mijne boeken
laat ik ook die van hen, die anders denken, zooveel
mogelijk recht wedervaren. Waarmede ik maar
zeggen wil, dat het niet in mijn bedoeling ligt, deze
Aanteekeningen door debat te doen volgen.
Kerk en regeling der voortplanting
Het is zeer te betreuren, dat de Kerken door de
-afwijzende houding, die zij tegenover de bewuste
regeling der voortplanting innemen, een groot
.aantal menschen van zich vervreemden. Te be
treuren, omdat een krachtig-leveade Kerk
althans wanneer zij niet in de gelegenheid is, een
overheerschende rol ia den Staat te spelen een
-algemeen belang vormt. En te betreuren, omdat
velen, die zij op deze wijze van zich vervreemdt,
haar toch in vele opzichten niet dan tot hunne
schade kunnen ontberen.
Hare inmenging op dit gebied verdragen in don
tegenwoordigen tijd echter op den duur slechts
weinigen, en dan is het conflict er, naar buiten,
d.w.z. tusschen Kerk en geloovige, en naar binnen,
in den boezem van de(n) geloovige zelf of in dien
van zijn (haar) huwelijk.
Het eenvoudigste ligt het geval bij de Katho
lieken. De Kerk wijst alles, wat naar verhoeding
?van bevruchting anders dan door onthouding van
geslachtsgemeenschap zweemt, absoluut af. De
discipline, waarover zij beschikt, vermag veelal
den eisch door te zetten, en in andere gevallen
is de wijsheid van hare vertegenwoordigers in
staat, hunnen beschermelingen de bedoelde
con:flicten te besparen. Dat die wijsheid echter lang,
niefc altijd aanwezig, en de discipline evenmin
steeds voldoende is, blijkt uit het aantal dergenen
die de Kerk, zij het vaak ook slechts gedurende
zekeren tijd ? den tijd van actief huwelijks
leven" ??? den rug toekeeren. Wanneer dan echter
na het verstrijken van dit levenstijdperk geen
reden voor het ontstaan van conflicten op dit
MOTOR- N ZEILJACHTEN
Lijsten van aanbiedingen
gratis en franco op aanvrage
Pand
136 hoek Koestraat l - ROTTERDAM.
gebied meer aanwezig is, en tevens met'den leeftijd
de behoefte tot terugkeer stijgt, is het weer de
wijsheid, die de verzoening vergemakkelijkt.
Veel moeilijker is het voor den Protestant, om
zijnen weg te vinden. Hij weet niet co ipso, waar
aan hij zich to houden heeft. Een door de Kerk
vastgestelde gedragslijn bestaat er in deze dingen
niet; cene discipline, waaraan hij houvast heeft,
evenmin. Toch houdt de Kerk hem in den regel
voor, dat het zondig is, de echtelijke gemeenschap
ook tot het lichamelijke uit te strekken, wanneer
men de kans op de natuurlijke gevolgen daarvan
meent te moeten vermijden. Daarmede zijn de
zielsconflicten en de huwelij ksconflieten ?
onafwendbaar. Gaat men de huwelijksconflicten,
die ter observatie komen, nauwkeurig na, zoo vindt
men als diepste oorzaak, ook waar het er aanvanke
lijk niet naar uitziet, veelal een gebrek aan har
monie in de sfeer van het practische sexueele leven,
en als reden van dit gebrek zeer dikwijls een angst
voor zwangerschap, die maar al te gemotiveerd
is. Ook de Kerk ziet tegenwoordig wel in, dat er
tal van omstandigheden zijn, die het verwekken
van kinderen tot een onzedelijke daad maken en
een groot aantal harer vertegenwoordigers erkent
nu ook wel, dat de geslachtelijke onthouding, die
zij tot het vermijden van zulk een verwekking
eischt, in den regel ondoenlijk is. Desniettegen
staande wordt die eisch nog altijd weer gesteld,
tot gevaar van talrijke huwelijken en tot
schade van de gemoedsrust van ontelbare menschen,
die steun zoeken en slechts twijfel vinden. J'a,
telkens weer ontmoeten wij bij Protestantsche
voorgangers het welbewuste en in duidelijke
bewoordingen uitgedrukte streven, man en vrouw
in dit opzicht het geweten onrustig te houden",
hunne gewetens op te schrikken", hetgeen,
in medische taal overgebracht wil zeggen: neurosen
te kweeken. Wie daaraan wil ontkomen en niot
genoeg inzicht en kracht bezit, om trots deze
houding van de Kerk toch binnen haar verband
zijn eigen weg te gaan, is wol gedwongen zich van
haar af te wenden. Toogegeven, dat er velen zijn,
die uit laksheid of gemakzucht zoo handelen;
er zijn echter anderen, die alleen daarom tot zulk
oen breuk besluiten, wijl zij meenen, die aan hunne
innerlijke waarheidsliefde verschuldigd te zijn,
en wien dit afscheid werkelijk zwaar valt te
zwaarder, omdat zij weten, dat hun Kerk niet,
zooals de Katholieke, die eigenaardige aantrekkings
kracht uitoefent, dat zij hen, na jarenlange schei
ding tot haar zou doen terugkeeren.
De Protestantsche Kerkgenootschappen zijn er
zich wel degelijk van bewust, dat zij ten gevolge
van hunne houding ten opzichte van de regeling
der voortplanting bezig zijn het vertrouwen van
steeds grooter kringen to verliezen en zij trachten.
in Nederland zoowel als in Duitschland, door
middel van bijeenkomsten, waarin vraagstukken
van dezen aard worden besproken, dit verlies
te stuiten. Tot nu toe hebbon evenwel slechts
enkele onder hare vertegenwoordigers zich tot
een niet-twijfelachtig, met de realiteiten des
levens rekening houdend standpunt kunnen op
werken, on die enkelen staan aan scherpe aanvallen
bloot. Zoolang dat zoo blijft en do Kerk er zich
niet toe beperkt, tegen het nemen van een licht
vaardig besluit tot verhoeding van zwangerschap
te waarschuwen, zal het haar, naar ik geloof, niet
gelukken, het verloren vertrouwen te herwinnen.
Het leven is voor de meeste menschen al moeilijk
genoeg; zij laten het zich niet nog moeilijker
maken.
Ik ben er van overtuigd, dat de zooeven be
doelde enkelingen onder de Protestantsche voor
gangers er op den duur in zullen slagen, hunne
zienswijze te doen zegevieren. Voor de geloovigon
en voor de Kerk zelf is het evenwel te hopen,
dat de weerstand, Uien. zij daarbij in eigen kring
ondervinden, spoedig moge verslappen.
Val Fontile, Maart 1930
Dr. Th. H. van de Velde
ALG. ETHNOGRAFICA- EN KÜNSTINRICHTING
AALDERINK & Co., - Singel 348,
Oude Spiegelstraat 2 - AMSTERDAM (C.).
Van heden tot 3 Mei
ino van werken van P. D. R EZ E l M A H
Die sotte
Stadsschouwburg Gluyte.
Va» Uarbaras.sa's artikel onder bovenstaand op
schrift, voorkomende in ons vorig nummer, is de
slotzin weggevallen. Deze luidde:
...Mijn <)07'd<-<'l over den heer Verkade als zakelijk
leider van een. tooneelgezelsehap, mag ik als be
kend veronderstellen. Van de andere hoeren weet
ik goed noch kwaad."
NIEUWE DESSINS
VLOERZEILEN
183
BREED
PER MTR.
VANAF
2OO
BREED
PER MTR.
VANAF
85
i:
O15
STALEN FRANCO
DER
XOMIN