Historisch Archief 1877-1940
Schopenhauer's Aphorismen van Levenswijsheid
bewerkt door Gharivarius
EERSTE DEEL. IK BEN
XIII
Twee kwalen van de ziel verstoren ons geluk,
Van ongelijken aard, maar even zwaar van druk:
VERVELING en VERDRIET. Men leeft er tusschenin,
En 't eind van 't laatst' is vaak van d'eerste het begin.
Brengt nooddruft pijn en leed aan lichaam en gemoed,
Verveling wortelt wél in weeld' en overvloed.
De lage klassen vechten met den hongerramp,
De hooge standen voeren met verveling kamp;
Nomaden trokken rond als middel van bestaan,
Toeristen reizen om verveling te ontgaan.
XIV
Verdriet is positief. Genot is negatief:
Afwezigheid van leed. Vermijd dus ongerief,
Maar jaag niet naar plezier; het is niet wat het schijnt;
Fata morgana! Zie, gij nadert het verdwijnt.
Is 't lichaam kerngezond, en zonder n gebrek,
Maar krijgt gij door een ongeval n wonde plek,
Dan is 't alleen de pijn, waaraan g'uw aandacht schenkt,
Terwijl gij niet aan 't welzijn van uw lichaam denkt.
Zoo voelt g'ook geestlijk leed, maar geestli.,k welzijn niet
De dwaas haakt naar genot, de wijze mijdt verdriet.
XV
Vermijd dus alles wat u grond van zoig kan zijn,
'Als armoe en gebrek, schuld, onrust, ziekte, pijn.
Maar zoek niet naar genot; gij wordt teleurgesteld,
Gelijk de hengelaar, die vischt in 't knollenveld.
Wenscht gij te weten of een men.sch gelukkig is,
Vraag niet naar zijn bezit, maar vraag naar zijn gemis;
Vorsch uit wat hem ontstemt, en niet wat hem behaagt.
Als hij zich over kleinigheden diep beklaagt,
Is hij gelukkig, trots zijn zoogenaamd verdriet:
Wie ongelukkig is, voelt kleinigheden niet.
XVI
Verveling, vast gevolg van grof gebrek aan geest,
Kwelt uitteraard den botten rentenier het meest.
Waar moet de ha's naar toe? Waar bergt hij 't voege lijf:
Hij zoekt zijn troost in 't oiibenulligst tijdverdrijf;
Hij weet niet, dat zijn vijand 't beste; wordt verjaagd
Door wapens, die men zelf in hart on hersens draagt;
De werold van den geest, dat grenzeloos gebied,
De vreugde van geelachten-arbeiel, kent hij niet.
Hij zucht, terwijl hij 't geld met handenvol vergooit
De man, die denken kan, dus denkt, verveelt zich nooit.
XVII
Want hij die in de hersensport is opgeleid,
Vindt in zijn eigen brein een bron van bezigheid.
Een bladzij van een boek, een voorval dat hem trof.
Geeft hem tot overpeinzing doorgaans ampel stof;
Hij neemt een werk van kunst of wetenschap ter hand.
En wandelt blij te moe door zijn gedachten-land.
Maar hij die in zijn hoofd slechts leegc ruimte, vindt,
Verlangt dat men hem bezighoudt, gelijk een kind;
Hij lijdt aan rnimtevrees, en die benauwt hem zoo,
Dat hij g en uur kan leven zonder radio.
XVIII
O Mozes! die muziek, die eeuwige muziek!
Café's en. restaurants erlangen geen publiek.
Tenzij daar achtereen, terwijl men eet of drinkt.
Vit saxofoon on trom een holsch lawaai weerklinkt.
_Bezat men geest genoeg voor scherf s en knussen kodl.
Men duldde bij den dronk geen .snerpend janimerhoul.
Maar niemand zegt een zin, dio zijn gezellen boeit :
Het spook der Stille dreig!. Dus, muzikanten, loeit!
Wij zitten uren lang te zwoegen voor ons brood,
Kn is het werk gedaan, dan zijn wij geestlijk dood.
montage van een geraffineerde volmaaktheid. Gold
het een gewone' Europeesche film, dan zou men
er met lof van kunnen gewagen.
Maar met de Chinoiserie loop het mis. Wat men
met Anna May Wong op den enkeling heeft toege
past, geschiedt hier en gros. Deze vreemde, exoti
sche naenschelijke instrumenten, worden gefor
ceerd tot een westersche methode van expressie,
dio maar al te klaarblijkelijk de hunne niet is. Zij
wankelen, slaan zich op de borst en boezemjagen
wat alles nog tot daaraantoe is. Maar het fatale
is ook hier de close-up. Deze krachtigste; en gevoe
ligste emotio-geleider van den westerling, verstart
bij de ongelukkige Japanners tot een stereotiepen
grijns. Men bestudeere b.v. eens het masker van de
geisha O-Uma, ,,de schoonste en liehtzinnigste
vrouw van Yoshiwara". In de meest verschillende
situaties blijft de expressie volkomen gelijk: een
witgepleisterd gorgonenhoofd met zwarte
eiogsploten en een wijden grijns. Wanneer de jonge man.
die haar minnaar was door een bruten rivaal wordt
mishandeld, zoekt men tevergeefs naar oenige ge
moedsbeweging in haar wezenstrekken. Het is
absoluut onmogelijk zelfs bij benadering uit te
maken, of zij over hot geval lacht of huilt ! liet
spreekt van zelf, dafc dit nog niet pleit tegen do.
actrice het is alleen een veroordeeling van de
regie.
Wat nu die regie betreft ik kan het niet hel
pen, maar ik geloi if er geen steek van, dat deze door
een zoon van hot Land der Rijzende Zon werd
gevoerd en de schamele atelior-docortjos wijzen
erop, dat de film op eenige duizenden mijlen van
het Japansche eilandenrijk werd opgenomen. Maar
nog eens dat is bijzaak. Te betreuren blijft het.
dat met Japansche spelers een Westersche draak.
naar Westerschen trant werd opgevoerd.
Het Yankee-doodle" voor gamelang-orkest !
De Straat der Verlorenen. Tiiscliinsky
Het is met de ontroering wonderlijk gesteld.
Waar gij haar het minst verwacht duikt zij soms
op, sterk en onmiskenbaar, grijpt u in uw jasje en
ontwapent u ondanks uw logisoh-aestethiseh
verzet. Andermaal zegt uw verstand en uw kunst
zinnig gevoel u: Xu gaat liet gebeuren.' Nu komt
het ! en zie, het komt heelemaal niet . . . . gij
blijft achter, oen beetje triest, een boefje leeg. oen
beetje verwonderd. . . .
,.l teimkohr" van .)oe .May zat vol onbeschaamd
plagiaat van Pudowkin, van lioom, van Lang. , . .
het bracht mot Gustav Froelich veel toonoolniatigo
vroolijkheid en met Dita Parlo een. der verfoei
lijkste Duitsohe dilettanten, die ik ken - en hot
ontroerde mij diep. ondanks dit alles.
,,l)ie Strasze der Verlorenen" van Paul ('/.inner
bezit alle kwaliteiten van een goede; film - een
veelszins vloeiende, gave filmische dialectiek -?
sujetten, die stuk voor stuk uitnemend zijn een
scenario, dat ondanks groot e fouten, tienmaal
meer mogelijkheid tot zuivere ontroering laat, dan
May's ..Gartenlaube" verhaal.
Het is waar ik schrok even. toon ik I'ola Xogri
haar entree zag maken in hot overbekende geblokte
nauwe rokje, t'luweelen jasje 011 vogelnost lioodjo,
dat van Mary l'ickford op ('onstanoo Tahnadgo
van t'onstanco Talmadge. op Betty .Uall'our van
Hot t v Balfemr op Gloria Swanson - van Gloria
Swanson op Mae Murra is overgegaan. Tor fine
van cauaillouse eoemctterie ! Maar de aanhol' op
den vuurtoren was pakkend, de scène in liet haven
bordeel snel en lenig camerawerk do typeering der
beide,- mannelijke hoofdpersonen: Maxime on .John,
sober en overtuigend. Kt) bovenal de figuur van Pola
Xegri oen. herboren, verdiepte', gerijpte Peila N e'gr i.
Kn te-lke-ns dacht ik : Nu komt het! -Bij ele' dankbare
passage van ele'ii snollonpoiidon man en het meisje.
dat smookt haar mee f e nomen -? bij eie simpele.
in louter subtiele trekken gegeven eerste morgen.
na het huwelijk - - bij ele; treffenele monoloog voor
ele'ii spiegel bij ele" verschijning van den
opgejaagdon Maxime. . . . bij al die- onberispelijke1 frag
menten zi'i ik hardop tot mezelf: I>a1 is goed
elat is voeirtivffelijk ! Nu moei he-t konie-n . . . . mi
gaat het gebeuren! K:i ..hot" kwam niet ..liet"
gebeurde nie't . . . . hot liet mij achter veil verstan
delijke; waardeering, veil dankbaarhe-id ven ir he'1
zien van goed filmuvrk - maar otigeroerd. on
bewogen.
Hoeveel moet van eU( alle's <ip rekening ^ebrurlit
worden van persoonlijke dispositie? ileieve'ol ge
west on aan den raivn psychologische!! draai, elie ele;
historie plotseling noemt, wanneer do man. na
kopje onder te- zijn geweest, eensklaps het meisje
gaat tromve.n, elat hij verfoeit l' Hoeveel aan hot
kennelijk ge'brek aan verhouding, dat ele film
aanklooi't 'i Ik be'ii geneigd, mot erkenning overigens
van alle1 lueigelijkheden. teich wel voornamelijk aan
het laatste motie-f do moeste betoekenis toe' te' ken
nen. De1 relatieve duur em uitvoerigheid der ver
schillende1 de'ole'n is immers we-1 zi'er onevenroelig
i'ii moeilijk te; verantwoorde'ii. l'!r is voe'l, dat
1elang duurt (danshuisfragme'nt - scène met elen
vluchteling -- achtervolging) dat ele^
verwaohtinge-n op ee'ii dwaalspoor brengt on ele1 spanning doet
verslappe'ii. Kr ontslaat daardoor oen soort .,ram
melen" ele'i' motieven en de'i' sensaties, dat ons he't
spe>or eleT psyoholeigise'he ontwikkeling bijstel' doet
gel aken. Kn als dan e'inelelijk ele' ont knoeiping
komt. die toe'h inniie-rs sngge'stiot' e'üonafwendbaar
be'hoort te nadeivn. 01 e m ve-rw;ie:ht als een
blikse'inslrual ons elient te tivl'IVn - elan n.ary.e'le-n wij
en negge'ii: .Ju. neen. ju.... zou Jit nu werkelijk
he't einde zijn:' Kn wij voelen ele ontroering in ons
stierven. Veior zij geboren werd.
Maar noir eens: ik gei'f ilit nis zuiver persoon
lijken indruk. \Vie wol uvt roHVn worel. ka.n ik in
(lit ge;v;l,l alleen maar benijde1!! , . . .
Smalfilm-Amateur-Kinematografie
onder Kino-technische
leiding van Joris Iv^ns
Vraagt brochures
en demonstraties
CAPl
115 KALVERSTRAAT
Amsterdam C.j
BIJ CAPl vakkundige aad en voorlichting.