De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1930 19 april pagina 12

19 april 1930 – pagina 12

Dit is een ingescande tekst.

12 DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 19 APRIL 1930 No. 2759 EM door Jessie Redmon Faussett Een Samboe-slavin gegeeseld. JOANNA was nog een heel klein meisje, toen zij zich al bewust was welke innige verstandhouding er be stond tusschen haar zelf en haar vader. Zij herinnerde zich, dat zij eens op haar vaders knie geklommen was, een keer toen haar moeder met haar broers en zusje naar de kerk waren gegaan en zij niet een verkoud heid thuis had moeten blijven. /e was op haar vaders knie geklommen en had hem gevraagd om een ver haaltje te vertellen. Wat voor verhaal;"" had .Joel Marshall gevraagd. ,,]']en verhaal van iemand die hél groot was, J'appie. Net zoo groot als ik zal zijn wanneer ik een groot meisje ben". Verbaasd en verrukt had. .loei haar aangestaard. \Vas ze niet. y.oo klein als ze was, de echo van /.ijii eigen, ver geten verleden:' .loei Marshall, nog als slaaf geboren en de zoon van een slaaf uit Richmond in Virginia. had als kleine jongen die zelfde drang tot grootheid gevoeld. ..Als klein kind", vertelde zijn moe dei1 steeds vol trots aan haar vrien dinnen. ..hield hij er gewoon niet over op. Het. was maar: eens zal ik ecu groot man zijn, niet. Mammie-' Ku jij zult me helpen het te worden, hér'' tf Maai' dat was een heele tijd ge leden, placht mammie te vertellen, terwijl ze tevreden in haar schominelstoel op en neer wiegelde, juist een jaar na 't einde van den burgeroorlog. K n ik had er heuseh geen idee van, dat hij een groot restaurateur zou worden en dat hij 't zou zijn, die moest zorgen voor de diners van de groot e. bankdirecteuren en van den President . /e hebben, hem daarvoor expres uit JRichmond laten komen. KIL (oen heeft hij zich in New York gevestigd, /eker. een groot man is hij geworden, en-oï! Arme .loei. Mammie's begrip van grootheid week toch eigenlijk wel een beetje af van zijn eigen idee. Ken vooraanstaand man, had hij vullen worden. Iemand die' voor het publiek kwam. iemand die iets te vertellen had: ,,I)at is nou pas een kerel!'' . . . hoe mooi klonken die woorden'. Toen hij nog een kleine jongen was. las hij 's-naclits het leven van Napo leon en dat van Lincoln en darrison. alle drie blanken, Wel is waar. maar Lincoln was een arme drommel en Napeleon heelemaal onbekend en toch waren ze tot de. grootst mo-elijke hoogte, gestegen. Kil toen hij onder Werd en geleerd had, wie Frederick Douglass was en Toussaint l'Ouverture, toen wist hij, dat ook zijn naam met gulden letters in de historie ge grift kon woi-den. als hij de banden maar kon verbreken, die hem ge kluisterd hielden. In zijn fantasieën lag niets zelf zucht igs. Als hij al een groot man wenschte te worden, da'i wilde hij dat toch alleen maar op een strikt eerlijke manier bereiken en voor alles wilde hij de loyaliteit tegenover zijn omgeving handhaven. Hoe ontzettend moeilijk was alles! Als jongen begon hij er al aan te wanhopen, het ooit te bereiken. Maar noch het feit, dat hij een neger jongetje was, noch zijn armoede, ontmoedigden hem. In zijn oogen was de handicap der omstandig heden, er enkel om overwonnen te worden. Toen Joel vijftien jaar oud was, stierf zijn vader, gebroken dooreen leven van slavernij. Kn toen tot over maat van ramp korten tijd later hun huisje afbrandde, restte .Joel en zijn moeder niets anders, dan in dienst te treden van den rijken llarvey Carter. Kn terwijl Joel het werk in de keuken leerde tol in alle fijne bijzonderheden. droomde hij verder. Op haar manier deelde zijn. m< eder in zijn droomerijen. maar met zooveel hartstocht en vertrouwen, dat Joel haar uit dank baarheid lot zija eenig verder levens doel maakte. Met dat a.l stond haar trouwe aanhankelijkheid zijn plannen in den weg, /.oi dat Joel, toen zij zie kelijk werd, zijn landen op elkaar klemde, zich van zijn verloren illusies rekenschap gaf. hun spaarpcniiingeii van de bank haalde en een klein win keltje huurde, waar hij een restaurant begon, dat eigenlijk niets mér was dan een buffet. Kr kwamen uil vriendschap een paa.r kla.nten. Niet Veel. en alleen \;l.ll /.i.jn eigen soort. Maar langzaam verspreidde zich de renomnie \ ;i,n /. ijn l ui il ei mewone snndu iehes. zijn onos ert re! bare pasteien, zijn pannekoekeii, zoodat er eerst mér llegerbezoeUei'f, kwamen, toen ook Manken en toen l lest ell illuell lm 11 etlshu is. luimen den tijd van vijl' jaar wa.s Joel's rest a.urant ill den gelleelell staat bekend. l >e armoede had hij overwonnen en liet comfortabele leven ll.'td hij leerclt apprecieeren. De bestelling Noor l 're sident (irant deed zijn reputatie zelfs tot New York doordringen en hij was handig genoeg om er direct gebruik van te maken en daarheen te ver huizen. Pa> na de verhuizing naar New York en na den dood van/ijn moeder t i-onwde Joel. /ijn vrouw was onderwijzeres. '/,:? sprak correct Kngelscli en was keurig in kleinigheden, iets dat bij J i iel het he\\ list zijn wa.kkcl' I'iep, \Y,'t1 hij iii zijn opvoednm' emisf Jut.d en hem deed bc?rijjien welken slagboom el' lag tUSsdlell hem cll de grootheid wa.arnaar zijn ziel gehunkerd lia.it. /ijn vrouw was lief en goed, maar ten eeiienmale vrij van welken eer zucht ook. Kn liet pleizier van een eigen l huis en het cotit ra.st met de dagen van zijn harde jeugd ver/oen den Joel eelligermate met 7 ij 11 lot. /ijn eerste kind riep de oude eer zucht weer wakker, liet was een jon gen, en Joel \oeliie een st raal va.n hoop zijn hart doordringen toen hij zich over het kleine bruine wicht heen boog. j l ij wilde hel .loei noemen en ook hem de eerzucht bijbrengen o!' liever stimuleeren. die hij voelde dat al ontwaakt moest zijn in die kleine hersentjes. Maar zijn vrouw wilde niet hooreïi van den naam ...loei". <ft ,,Als klenrling zal hij 't al hard ge noeg te verantwoorden krijgen, en hem zot» een ouderwetsche negernaam te geven, dat deed heelemaal de deur toe", vond ze. ..Laten we hem Alexander noemen". Alex, zooals hij genoemd werd, leek niet in het minst op zijn vader, l lij was eeiL doodgewone baby en een doodgewone jongen, die met knikkers speelde en met vliegers, maar die hoegenaamd geen aanvechting ge voelde een zwarten Napoleon te worden of een tweeden J'Yederk-k Douglas. De twee volgende kinderen, Philip en Sylvia, waren net zoo. en Joel Mars hall, nu een man van veertig jaar, liet zijïL idealen varen eti besloot een goed zakenman, echtgenoot en vader te worden - nog zoo'n dwaas besluit niet, maar daarvan gaf hij zich geen reken schap. Toen werd Joanna geboren; Joanna met een kuifje van dik zwart haar en twee groot e ernstige oogen, wa.armee ze droomerig voor zich uit sta.arde in onbegrensde ruimten. ..Net jij Joel", zei moeder Marshall. Kn omdat de nieuwigheid van het namen-verzinnen er een beetje al' was, ma.akte ze geen bezwaar tegen den naam van Joa.nna., die Joel aarzelend voorsloeg, ,,/ekcr ze moest wel na.ar jou genoemd «'or de.n", zei ze een maand la.ter. ..kijk maar hoe ze je niet ha.ar oogen volgt, waarheen of j< k -a,al ." Joel zou l il dien celuien keer ver geten. da,1 /e hem om een \erha.al gev ra.agd had. ..Ken \ ei'haa !. v a ti iemand. die heel gi t \\as. Pappie." ..(iroot, hoe bedoel je dat. l!.'lb> '/.,,<> een -.root,- man als Pappie:-" Joanna had haar hoohlje -e<chud. ..Nee ik bedoel, ,-en man. die' dingen deei!, du- -een ander doen kon. . . misschien een brand blu»clien". had ze el1 weifelend aan toegevoegd, ..maal' eigenlijk iets nog -roolei-V. Daarna, had zij haar leeivn l,./en. /e wa,s nog niel .-.let-k enoe-. om naar school te gaan. de eer.-le jaren, h!u later, o); school, werd haar hel ras>en\raa,gsink pas be\\ iisl l l ebben 'Ie negers dan nooit m te datlen verricht, l'a.jijiie 'r" Maar Joel was oji die \raag \ ooi-bereid. 11 ij vertelde haar verhalen over Don-das en Yesev en Turner. Kn va.n ".root e vrouwen ook. van llarriel Tiibman, van Phillis \Vhealhev, va.n Sojourner Truth. a.lle drie vrouwen die no- in slavernij eweest wat-en, eti die hnn weg naar roem en vrijheid /.e!l' lia't'i.-M moeten maken. Joanna, begreep hoeveel moeilijker nog da.n anderen deze vrouw, n hel hadden geha.d. /oo jong als ze \\a,s, begreep ze toch heel goed, dat de strijd, dien deze vrouwen Ie voeren ha<ld.eti geha.d. en de moed dien ?/.?? geloond luidden te be/,!ttell. I1O-; ie! s veel hoogvrs en heel iets anders was geweest dan de si rijd bv . die Florence Nigluingale h.ut gestreden. ,. \|s Jeamie d'Arc waren ze", dacht ze bij zich zelf. ,..lea,nne d'Arc. . . wat een mooie na,a m... en die b j ki oj ? de mijne". Ken aa n-j-bt ireti, bijna te stiikte eerlijkheid hield haar er van terug, zich ook Jea,nne Ie laten n.iemen. Een gelukkige familie. Joanna werd door haar vader overal meegenomen. Kens, met Pasehen, trad er een beroemde en beeldschoone Negcrzangeres op in de kerk. /e zong Paa.schliedeiviL en het klonk als een gouden stem te midden va.n groot e blanke lelies. Na den dienst ging de zangeres met den heer en mevrouw Marshall mee naar huis, door wie ze uilgel digd was \oor het diner. Ondel- den rit naar huis kon Joanna haar oogen niet va.n de beroemde zangeres a t honden. Na tafel kwam ze in de gezellige huiskamer voor haar staan en zei op ernst i ge 11 toon : ..Ik kan net zoo zingen, als l', luister maai-!" Ku zonder vei dei-e inleiding zong ze toen bijna, hel -eheele ".c/.ailg. /e WIIS al tiell jaar ha.a1.' stem was al vrij van kinderlijke sehrilheid en be-ou de volle, gouden klank aan te nemen die haal latei Z.i MI zou di "'U uit blinken. Madame ('aldvv.-ll si oud niet stom heid gesla-ell. Mei lall- Werken i-u bittere ei-va-ia-. had ze haar lauweren -.eoog.si. na, Ijeleedi-in-eii, onver-ehilli-heid ell al'keef niet .-talen vv l l l e hebben m. iet eii ov cru innen. Nu w a/e op del l we- V a ' l l Ie il l o, ? II l. Dool' 11- ?. ! het land ei-dilen de .V-v- haar roem o| i en iii haar i iueit M a d w a :?' 't i d ? blanken ev, n l rot>ch op haar al.- de k lei ll'l i M-e]| . ...Mljti eluetl doehter pla.clit ze bitter op te merken. ..zoo ik toch lieVel' de V el' l lederi l men willet; besparen, die ik Ie verduren heb -.elia-l al had Ze de st elll V all een eli-el.' J'i icli. toen ze J oa una, oj» di.-i i Paa.schda- had hooren zin-en, ureeji ze .loei Marshall bij zijn arm. ../oek haar een lei-raar, meneer Marshall. Ken stelll Uit llon derddll i/.e! idel l heeiï/.e. Arm kind. wat zal je moeien werken'. Maar Joanna. Im-lerde niel. i l,-ia: oo-,.n zochten den blik va.n liaa,: V a,de!'. l M ? idel l W ist en op dal oo-ell l . i l k dal de w.-:; naar den t'oeni y.ieh v ooi hen uil-tl-ekle. CADILLAC Het leit, dat de Cadillac dikwijls voor veel duurder wordt gehouden, dan ze in werkelijkheid is, pleit wel zeer sterk voor de hooge plaats,die de CADILLAC in de algemeene achting inneemt K. LANDEWEER UTRECHT _ AMSTERDAM BMtstraat 74 Stadhouderskade 93-94

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl