Historisch Archief 1877-1940
DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 19 APRIL 1930
No. 2759
DE NEGERS IN ONZE WEST
Suriname Boschnegertypen
UIT Afrika, van de Goudkust en uit Angola
werden zij in de 17e en 18e eeuw over het zoute
water aangevoerd bij scheepsladingen tegelijk, de
voorvaders der tegenwoordige negers in Suriname
en Ouracao. Als vee werden de, daarginds opge
kochte slaven in de schepen gestouwd, om na een
zeereis, waarop soms het grootste gedeelte
deilevende lading omkwam, wederom als vee, na ge
keurd, betast en gewaardeerd te zijn, in het open
baar geveild te worden. De ellende, die de
menschelijke koopwaar aan boord der slavenschepen te
verduren had, de gruwelen, waarmede slaven
handel en slavernij gepaard gingen, zijn te vaak
beschreven, dan dat hierover nog behoeft
uitgewijd te worden. De slavenhandel en de slavernij,
in het bijzonder in Suriname, waren meer dan
gruwelijk; daarvan zal ieder overtuigd zijn, die
slechts oppervlakkig iet? dryi'omtrent verneemt.
: Maar, aan den anderen kant is door schrijvers en
dichters vaak overdreven. Longfcllow en Bryant
in hun gedichten en tot op zekere hoogte1 ook zelfs
Beecher Stowe in haar Fncle Tom's Cabin zijn
daarvan niet geheel vrij. Want, de ellende; van ele
z e e r ei i s
daargela
ten, belang
rij k
veraneie'rele de
toestand
ele'i' ne'gers
niet. In hun
e'igen lanel
waren zij
voor het
grootste
eicel slaven,
onele'i'worpetiaanelen
willekeur
hunner
inlanelsche
vorste'ii.
willekeur
e-n
wreeelheiel, elie
vaak niet
ve'e'l m'meler
ware-ii dan
die ele-r
mee'st
jlierue'hte
sla
venlumdoor
C. K. KESLER
(Foto's Koloniaal Instituut)
ders Kleurgenoe>te>n waren buitengewoon wreed
ten opzichte; van elkander en de ergste
slavenmishandelaars in Suriname waren de zwarte
..bastiaans", die op de plantages met de zweep
de arbeiders voortdreven en de vrije negers en
kleurlingen, die zelf een paar slaven hadden.
Sterk veranderde dus de toestand van de negers
niet door hun transport van Afrika naar de West.
Voelde do neger wel veel van het vernederende in
de publieke veiling? Het mag minstens betwijfeld
worden,?in Afrika waren slavenmarkten iets zeer
gewoons. Dacht hij met heimwee aan zijn vaderland
terug? Wellicht, maar, zeker is dat niet. Als hij een
niet te hardvochtigen meester of meesteres trof,
als hij op zijn tijd zijn rantsoen bananen, gezouten
vleesch en dram kreeg, als nu en dan een dans
partij, een ,,banja", of een feest door een doe",
Curafao
Jan van Herwijnen - Neger uit Suriname
een dans- en zanggezelschap, georganiseerd, zijn
bestaan wat opvroolijkte, dan schikte hij zich
wel in de slavernij. Dan voelde hij het gemis der,
wellicht nooit gekende, vrijheid niet zoo erg. De
neger is een nr,>nsch, maar een anders denkend,
anders gevoelend mensen dan wij. Anders, wat nog
niet synoniem is met minder.
Maar wat de neger wel als een grove onrecht
vaardigheid voelde, was de dwang, die hem opge
legd werd om geregeld te arbeiden. Niet in de
eerste plaats, dat hij arbeidde voor een ander,
maar wel. dat hij zes dagen aaneen op geregelde
tijden naar het veld moest gaan en daar eeiiige uren
aaneen moest doorwerken, /.onder de vrijheid te
hebben, zijn werk door een lange rust af te wisselen,
als hij daar lust in had.
Dat maakte vooral, dat, als zij de kans schoon
zagen, de slaven bij tientallen in de bosschen
vluchtten. 011 (Laai' te trachten een leven te be
ginnen, dat meer met hun aard en aanleg overeen
kwam. Niet de mishandelingen op de plantages
waren het die dat wegloopen veroorzaakten, maar
allereerst de afkeer van geregelden arbeid. Soms
waren het enkelingen, maar vaak genoeggeheele
slaveimiachte-n, die den plantages den rug toe
keerden, om zich bij di' ..marrons", de wegloopers,
die reeds in liet boM-h woonden, te voegen. Hun
Suriname De Djoeka met zijn vrouw
vrijheid hadden zij daardoor verkregen, maar een
onbezorgd leven allerminst.
Want het oerwoud is onbarmhartig voor hen.
die daarin moeten verkeeren, zonder voldoende
werktuigen, zonder levensmiddelen, /.ondel'
wa.pens voor de jacht en voor verdediging. Vandaar
de herhaalde aanvallen op afgelegen en moeilijk
verdedigbare plantages in de l Se eeuw. Niet in de
eerste plaats wraakoefeningen waren dat : de neger
is over het algemeen niet wraakzuchtig en ware
vergelding van ondergaan leed het doel geweest.
dan zouden wel meer moorden op directeuren,
administrateurs en blankofficieren geboekstaafd
zijn. Hoofddoel bij de overvallen was. het zich
verschaffen van messen, bijlen, geweren en
animunitie en. niet het minst, liet meevoeren van sla
vinnen.
Van die marrons stammen de tegenwoordige
Bosehnegers at', onderdanen van Hare Majesteit
in naam. maar. waarover hel Nederlandsche gezag
slechts zeer nominaal is. Heeds in de l Se eeuw
werden nu en dan, o.a. in 17-Ü). '(il en '<>- verdra
gen met complexen wegloopers gesloten en hun on
afhankelijkheid dus min of meer erkend. In 1S57
kwam een. regeling tot stand, waarbij de Aukaners
of Djoeka's aan de Marowijne. de Saramaccatiers
aan de Uoven-Surinainc en een paar kleinere
stammen eenige verplichtingen tegenover liet Gou
vernement op zich
namen, waartegen- \ 1
over aan hun hoof
den of ..granmans"
persoonlijke
toela.geii van ivsp.
? 101)0. -, ? 100.
en /:>00.- werden
toegekend.
(Geleidelijk heeft
zich nn deze toe
stand ontwikkeld.
dat de Bosehnegers
zich gesehoren heb
ben tussehea de
woonplaatsen der
oorspronkelijke
Indianen, die zich
meer en 'ini'er naar
de grenzen van
Braziliëhebben
teruggetrokken, en
liet cultuurgebied,
dat der blanken aan
den benedenloop
V,1,11 eeltige rivieren, \-ilirafaO