Historisch Archief 1877-1940
No. 2761
DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 3 MEI 1930
Pool en tegenpool
door Albert Heiman
Over B. IHijstra
IN zijn ..Graphische Voorstelling"!) trekt
de heer Blijstra dikwijls n lijn met du
Perron; beider werk is van eenzelfde geaardheid.
streeft naar eenzelfde doel: uiting geven aan het
relativiteitsbesef van den schrijver, het
objectiveeren van de drie plans van den roman, welke
?door de verhouding van den schrijver niet zijn
individuen, van de individuen met elkander, en
van al deze personen met den lezer worden be
paald.
In zich is het streven tot vastleggen van deze
drie proporties heel goed, en de gerechtvaardigde
poging van een hedendaagsch schrijver om de
?dingen nauwkeuriger uit te drukken dan zijn
voorgangers. liet is alleen maar jammer dat het
nog niet talentvoller geschiedt.
Tusscheii Blijstra en du Perron is echter ook een
merkwaardig verschil. Terwijl de laatste een be
langrijke helft van. zijn persoonlijkheid weer
spiegelt in zijn gedichten, en zijn proza juist door
-deze poëtische zuivering ontdoet van alle woorden
praal zoodat hij een der weinigen is die hier
een naakt en eerlijk proza schrijft en schrijven
kan, is dit bij Blijstra juist omgekeerd. Hij kan
niet loskomen van de woordkunst, hij hangt
?desnoods zijn surrealistische principes eraan op;
ook al omdat hij minder begaafd, minder over
tuigd, minder consequent is als du Perron. Afgezien
daarvan is zijn woordkunst niet hinderlijk of
slecht, omdat ze tenslotte echt proza is. en geen
verkapte poëzie, zooals onwillekeurig de woord
kunst van soms-diehteride-pi'ozaschrijvers wordt.
Het boek ..Graphische voorstelling", dat stellig
een vooruitgang beteekent op Blijstra's steriele
-.IJzeren vlinders", is nu in verband met het
bovenstaande in twee helften te verdeeleii: een
waarin de woordkunst verreweg domineert, en
een waarin deze verdween voor de on-serisit ie\ e
noteering van koel-bewuste waarnemingen, liet
is in deze tweede helft dat Blijstra zich zoo dicht
in het gezelschap van du Perron bevindt.
-De ,,vingeroefeningen" welke tot de
praeparatieven van de ..Graphische voorstelling" schijnen
te behooren (volgens het principe: leef je woord
kunst-drang eerst uit. dan ben je voor de rest van
't boek er af). laten zien dat Blijstra goede perioden
weet te schrijven, een surrealist is die ook gaarne
van de walletjes der voormalige symbolisten en
der dito sensitivislen eet.
Dat hij gebiuik maakt van deze afval, kan zijn
goede reden hebben, maar het is duidelijk dat hij
het best is waar hij dit niet doet. zooals in het
-stukje over het ..K wart et-concert", da-t als
photografie-met-de-deiikende-eamera heel
appreciabel blijkt. Slot is dat de camera zichzelf denkt :
hoor slechts: ,.Het is Pauze. Het is afgeloopen.
want ik ga weg."
Andere stukken, zooals dat. van ..De religie".
zijn volstrekt ongeslaagd, omdat ze eenige direct
heid missen, of omdat de camera slechts ziet en
niet denkt, of slechts denkt zonder Ie zien. Kn
Vooral het denken alleen (als in ..Overwegingen")
wordt gemakkelijk langdradig.
De tweede helft van het boek geeft ons hel beste
deel. Blijstra gebruik! een soortgelijke ensceneering
als du Perron, maai' lerwijl hij dit uit eenzelfde
behoefte tot relativiteit en tot zelf-verantwoording
van zijn personages doe!, aanvaard! hij niet de
geheele consequentie van. deze mis-en-scène. maar
kan men hem er telkens op betrappen dat hij bezig
is ct'it touncrltslnlc te s'-lirijven. liet geen heel iets
anders is. dan liet bedoelde. Want in het
tooncelspel gaat de schrijver volkomen dood. zoodra de
individuen beginnen te leven: in de 7'onian daaren
tegen moei de schrijver van minuut tot minuut
klaar staan tot procureurs-diensten voor zijn zelf
geschapen cliënten.
Dit is wat ik. in Hlijstra's eigen systeem gezien.
tegen het ..Familietafereel" heb: het is een ver
dienstelijk stukje tooneel. meer niet. Het ..Spel
met den blinde", gaat hierin nog veel verder:
het bestaat alleen maar bij de gratie van een zicht
baar gebeuren. Het laatste stuk ..Intrigues" is
het best geslaagd: daarin is Hlijslra tenminste
zelf de onzichtbare vierde die mee-sjtot,
meeliegt. mee-schriU. soms dwars tegen de intenties
van zijn schepselen in. Alleen kon ik mij het spel
van zijn geest nog verfijnder, nog meer toegespitst.
nog minder door Strindberg beïnvloed denken.
Intusschen is er bij dit alles oen
groot voordeel. Terwijl de ,,IJzeren
vlinders" ons gelijk de meeste galan
terie-artikelen volkomen koud lieten,
wekt deze graphische voorstelling veel
interesse, al is zij gelijk iedere sta
tistiek tot op zekere hoogte valsch
en onjuist, omdat een abstractie van
de feiten een even onjuist beeld geeft
van de vitale werkelijkheid, als
koningin Rhodopis' mummie van haar
aanbiddelijk gelaat.
Over MarianiK' IMiilips
Om eerlijk te zijn. moet ik begin
nen met de bekentenis dat ik een
lijflijke walg heb van het werk van
bijna alle hollatidsche romancière*.
Jlim minieme, verpieterde.
fatsoenlijkwulpsche. driehonderd bladzijden over
een coïtus piekerende, met waterige
melk geschreven tante-bet je's, de
wilde vloed hunner ranzige fantasietjes.
hebben zooveel boekenplanken en
zooveel simpele, leeslustigeri verpest,
dat alle ('osters. Hitters en Borels
ten spijt, de jonge en sportieve critici
van vandaag deze vrouwmeiischen
met het grootste genoegen dood
zwijgen. Wat verreweg liet beste is.
Ik vermeld dit slechts om te laten
zien, welke weerzin en welke weer
standen Marianne Philips roman ,.!)<?
wondeibare genezing"2) bij mij te
overwinnen had, voordat ik tot d"
erkenning kon komen dat haar werk
een gelukkige uitzondering vormde
tusschen dat van de Xeltie's en
Beppie's die zooveel krampachtige moeit e
doen om huil hobbezak-literatuur
even appetijtelijk te maken als die
van een ('ollette of Hachilde.
Met des te meer zekerheid weet
ik echter nu, dat ei- in hel werk van
deze schrijfster een gezonde pil leeft.
waaruit nog prachtig.- dingen kunnen
groeien.
Onderwerp en o|>zet van ..De wonderbare gi
Het verzet van Britsch-Indi
Teekening voor de Groene Amsterdammer'
door Joh. Braakensiek
John Buil: Ze komen nu van alle kanten!"
iie/.ing" zijn feitelijk ontzaglijk precair, en ik ken
niet veel schrijfsters die zich ni"1 aan beiden
zouden hebben opgehangen. De dertigjarige.
nog steeds maagdelijke kantoor-juffrouw is ,-,-n
geliefd thema: wat een bladzijden kan men niet.
schrijven over haar verjaard'? krolschheid: wat
een wereldleed is er niet bij te betrekken. Hoe
moeilijk is het ook niet om zulk een leven zonder
sentimentaliteit werkelijk groot te zien!
Mariamie Philips i* er echt ei' meei-endeeU
in geslaagd, zij liet met begrijpelijk" fouten.
/ij begint met een stuk uil het dagboek van de
overjaarsche te pnbhceeren. Ken dagboek waarin
naast juiste, treffend" opmerkingen veel-te-mooie
\olzinnen van de hand eerier bekwame schrijf
ster staan. Door haar stijl (e fraai, te poëtisch te
maken, heeft .Marianne Philips 'naar heldin een
slechte dienst beW"zen. en deze onwaarschijnlijker
en geaffecteerd gemaakt. -Maar waai- zij werkelijk
zichzelve uit mei haar dweepende burgerjnffn
>nweii-visie. daar komen soms pra.cht iue diii'jvn
te voorschijn, zooals liet vei-haa.l van l'edertj"
niet zijn vroegere kost juffrouw.
De heldin \an het boek wordt in de broedsche
nabijheid van een levenslust ig paar verliefd op
haar dokter, di-- in een zeer aannemelijke ijdelheid
een beetje met haar experimenteert. Doeh de
eenige daad in deze verhouding is niel meer dan
een reflex-beweging. Ken schok die de schrijfster
voortreffelijk heeft geobserveerd.
Dan komt er iet s dal het best Mariamie l'liilips
roman-talent demonstreer!: zij brengt midden
in haar boek. op de plaats dei1 sterkste spanniim
de uiteindelijke ont knooping, die noodzakelijk
met verstilling samengaat. Kn in de/e ontladen
en gezuiverde atmosfeer vervolgt zij weer het dag
boek dat '/.elf ook de/e onderbreking aannemelijk
maakt, en tegelijk de ont knooping verkl:i:i.r(.
Door deze vondst heeft de schrijfster de
geheel.atmosfeer van ha-ir boek opgehaald en het
opL'eschroeïd-literaire bes;!n goedgemaakt. De tweede
helft is kalm. sober, precies uvworden. De juffrouw
doet haar Werk. wordt ziek. pi-;i.-i.t nou' een keer
over doodgewone d il] Heil 11!'-t de dokt er. si erft in d"
stilte van ongeschreven woorden.
Hel is een van de weinige keeivn dat ik een
dergelijk onderwerp zonder wa.nsniaa.k en op een
persoonlijke wijze in on/e letteren iiehandi-Id zng.
Nu ben ik benieuwd naar het volgende boek van
Ni KUNSTHANDEL W. H. HOFSTEE DEELMAN
Vondelstraat 10 Amsterdam
G. HORDIJK
26 APRIL TOT 10 MEI
Marianne Philips, dat ik ni"t meer een hall' j; u t r
onopeiigesneden zal laten ..omdat Hven verst and IL-,
nieiisch zijn tijd aan papieren erotiek vr-doei."
..De \\onderbaie (ieiiezing" uvnas mij van wan
hoop in onze romanei.' re*.
DEN HAAG
AMSTERDAM
ROTTERDAM
AXMINSTER
TAPIJTEN
70 BREED PER METER
NIEUWSTE
DESSINS