Historisch Archief 1877-1940
r
i?.
i**
jF. *
W-H.
K.
F. i»
Radio en Grammofoon ' e
Van oipe klanken en nie|iwézangen
& ;"'f ' " ?-. /
: door Maurits Hamburg
Het Joodsche koor op H. M. T.
DE moderne' Joodsche muziek is, wat karakter
betreft, in twee rubrieken te verdeelen; zij
demonstreert zich, óf als synagogaal gezang, of als
volkslied.
Beide zijn meestal ontstaan op
Oost-EuropeeschJoodschen bodem, beide ook, in het algemeen,
volwaardig en rijp voor de moderne concertzaaal.
Toen het koor van de Groote Synagoge te Am
sterdam, onder leiding van S. H. Englander, in
het openbaar begon te concerteeren, voerde men
van Joodsche zijde hiertegen de bedenking aan,
dat alleen de synagoge de wijdende sfeer kon bieden,
waarin het Joodsch-sacrale gezang mocht worden
ontvangen en dat een uitvoering daarvan in de
concertzaal een niet toelaatbare profanatie was.
Deze overweging is niet juist.
Geen mensen immers zou er aanstoot aan nemen,
indien een Joodsch Geestelijke voor een belang
stellend, niet Joodsch publiek een verhandeling
over een psalm bijvoorbeeld zou houden. En fei
telijk heeft de komponist, die dienzelfden psalm
muzikaal heeft bewerkt, niets anders gedaan: hij
heeft, in zijne conceptie van den tekst, een
kommentarieerende, muzikale illustratie geschreven.
En bovendien, Israël heeft eens de wereld de
schatten van zijn Boek geschonken. .. zou het
dan een profanatie zijn, anderen de schoonheid
ook van zijn gewijde kunst te openbaren?
Indien men zich verzetten zou tegen de uit
voering van den synagogalen zang in de concert
zaal, dan diende men evenzeer een dergelijke voor
dracht van het Joodsche Volkslied als minder
gewenscht te veroordeelen.
Het Joodsche volkslied is het lied, dat ontstaan
is en ontstaat midden uit het volle leven van den
Jood, het lied, dat geboren en gegroeid is in een
sfeer, waarin Thora en Levensessence, Jodendom
en Levensprogramma identiek zijn.
Het Joodsche levenslied is steeds gesluierd in een
sfeer van devotie. De klaterende klanken van vreug
de, het krijten en kreunen van smart het is ver
heven en gedragen door de wijdende sourdine van
de Joodsche Levensziel; de Joodsche levensziel, die,
hoe ook de eeuwen van het verleden en de dagen
van het heden het vokslichaam zochten neer
te beuken in wreed-wellustig "begeeren, in
ongetemde reuzenkracht behouden is gebleven.
Het Joodsche volkslied moge, theoretisch, van
profaan karakter zijn, in werkelijkheid doortrilt
het eenzelfde religiositeit, als de levenssfeer van
den Jood, die leeft. . . en lijdt door zijn geloofs
overtuiging.
* *
*
Het is, achteraf beschouwd, een geluk geweest,
dat, toen eenige jaren geleden omstandigheden,
die hier niet ter zake dienende zijn, het koor van
de Groote Synagoge te Amsterdam in de verdere
ontwikkeling en uitbreiding van zijn artistieke
taak ter Synagoge, belemmerden en stremden, het
ensemble een ander expansieterrein heeft gezocht
en gevonden. Daardoor immers werd het
Nederlandsch publiek in de gelegenheid gesteld, met het
Joodsche Volkslied in zijn eigenaardige en volle
artisticiteit kennis te maken. Op de laatste om
standigheid vooral moet groote nadruk worden ge
legd. Want ontzaglijk en schrikwekkend wordt
er op dit terrein geliefhebberd en gedilettanteerd
in de ongunstigste beteekenis van het woord.
Dit koor nu, ook voor het niet-Jpodsche en
buiten-Amsterdamsche publiek niet onbekend door
zijn radio-uitvoeringen, heeft voor de His Masters
Voice" gezongen.
Er zijn vier platen in den handel gebracht, elk
met twee nummers. Slechts twee van deze
num
fcHAKEL
HEIUGEWEG 11-17* AMSTEQDAM
Kleermakerij
B« ons verkrijgbaar N. R. V. MONTA SCHOENEN
mers worden ook in de Amsterdamsche Synagoge
ten gehoore gebracht; de andere zes hebben door
dit koor uitsluitend op concerten hun weg gevonden
en thans, gegrift in de ebonieten plaat, zullen zij
ook verder hun weg vinden naar muziekliefheb
bers. Want in het algemeen moet worden gecon
stateerd, dat de opnamen goed zijn geslaagd. Het
is daarom wel jammer, dat het tempo der grootste
platen wel wat in de verdrukking is gekomen door
de beperktheid in tijd gedurende de opname. Aan
den anderen kant was dit euvel niet gemakkelijk te
ondervangen geweest. Een symphonie bijv. kan
bij de opname zonder veel bezwaar in een aantal
stukjes worden geknipt; met a capellazang is dit
minder gewenscht vanwege het gevaar van zakken,
dat niet denkbeeldig is.
Het ligt niet in mijn bedoeling, zooals trouwens
ook al reeds de titel van dit opstel aantoont, de
platen zelf verder aan een gedetailleerde bespre
king te onderwerpen. Ik moge, wat dat betreft,
volstaan met op te merken, dat het voor hen, die
de prestaties van Englanders koor kennen en
waardeeren, aan geen twijfel onderhevig is, dat de
platen van dit ensemble, concerteerend thans
buiten de synagoge, met eigen solisten en dus onder
de gunstigste kondities, de werkelijkheid zeer goed
nabijkomen.
Liever nog dan een gedetailleerde bespreking
van de platen zelf te geven wil ik u wat vertellen
van de gedachtenwereld waarin de tekst en de
muziek van enkele van die opnamen ons verplaatsen.
Daar zijn twee momenten uit het Joodsche
leven verklankt, die in nauw verband tot elkander
staan, begrenzend tezamen een der machtigste
faktoren, die het leven van den Jood beheerschen
en bezielen. Freitag oif der Nacht" en
Hamawdil".
Preitag oif der Nacht", het leutig liedje van
den Jood, glunderend in Vrijdagavondstemming,
van den armen Jood, die op Vrijdagavond zich
,,a Meleg" (een koning) voelt, op Vrijdagavond, als
alle weeën en wonden van de wreede worsteling
om het Zijn door de milde Sabbat-balsem verzacht
zijn en geheeld.
Wél karakteristiek, dat zelfs dit zonnig geluk in
mineur wordt uitgezongen.
Te weinig echter heeft de Jood geproefd van het
Levenszoet. . . zijn juichkreet te moduleeren naar
een stralend Dur vermocht hij niet.
Is Freitag oif der Nacht" het liedje van de
blijde Sabbatinkomste, Hamawdil" is de
weenende klacht van scheiding, maar tegelijk een be
groeting van de komende week.
joum pono... de Shabbes awek,
Wie der Schuten von der Bojm;
Von alle macholim nit geblieben kein Leek...
Un du kommt on die mazzeldike Woch...
Out Woch, a gute Woch, gut Woch ! l
De dag neeg ten einde de Sabbatlweg...
Als de schaduw van de boom;
Van al het mooie ? niets over...
En daar komt aan de zegenrijke week...
Goede week, een gelukkige week, goede week ! l
Om den inhoud van dit lied ten volle te waar
deeren, moeten we trachten, ons even te verplaat
sen in de mentaliteit van de volksgroep, in wier
midden het is ontstaan.
Het is het Galut", hier (in Oost-Europa) in
zijn sociale nuance, dat in dien afscheidszang van
de Sabbat een weemoedige zucht, maar tegelijk
ook een geloovig Godsvertrouwen heeft gelegd.
Dezelfde Jood, die in het Vrijdagavondliedje zich
a Meleg" heeft gevoeld, staat, bij het heengaan
van de Sabbat, aan den drempel van een nieuwe
week van lijden en strijden; diezelfde Jood staat
in bange verwachting te staren naar het zestal
der komende dagen, in eeuwige zorg om zijn brood
in gestage vrees om levensveiligheid, in eindelooze
verguizing van zijn geknauwde Ik-heid.
En als dan de man, die zijn levensdagen telt van
Sabbat tot Sabbat, die zóó de komende week, die
voor zich ligt, beziet en op zich neemt, als een juk,
zwaar van leveusweeën en levenssmarten. . . als
déze man, déze Jood, mot dit alles voor oogen, op
hetzelfde oogenblik met de aloude Joodsche
wensch van Gut Woch" zich nieuwe moed voor
Nederland te Antwerpen
Zoo waait dan na een eeuw van separatie
het rood wit blauw bezuiden de Moerdijk,
en de gescheiden deelen van het Rijk
zijn in een roes van feesten en sensatie
bereid tot vriendschap en een vergelijk.
De wonde van de oude operatie
is lang geheeld. We geven daarvan blijk,
en stellen elk een bloeiend lijf te kijk
als flinke, onafhankelijke natie
en zoons van een Chasséen een Van Speyk.
Hoe treffend is die grootsche demonstratie
van broedermin, den ouden wrok ten spijt,
die expositie van welvarendheid,
die kiesche, openbare liquidatie
van onderdrukking en opstandigheid.
Het buwrbezoek geschiedt met zwier en statie.
Elk der verzoenden toont met gretigheid
hoe ver hij 't sinds een grens de landen scheidt
heeft kunnen sturen met de exploitatie
van industrie en bodemvruchtbaarheid.
Het bloembed om 't gebouw van Holland's natie
??helaas tot al te korten bloei gedoemd,
wordt enthousiast om kleurenpracht geroemd,
en daarmee is de heele situatie
ook in den waren zin des woords: verbloemd....
Straks is 't gedaan met feesten en tractatie.
Eerst nog getoast, gejuicht, gedecoreerd,
en dan.... wordt wér een eeuw gedebatteerd,
en het geschil omtrent kanalisatie
opnieuw., doch., onverbloemd., ge-expoeeerd"..
MELIS STOKE
Van boom tot meubel, vindt U
omschreven in onze brochure
Het goede Meubel", welke wij
U gaarne toezenden. Zij kan U
van dienst zijn bij de keuze Uwer
inrichting. In onze toonzalen
vindt U vele modellen in een
voudige en kostbare uitvoering.
l l Kalverstraat: 1O
/ / RCHooftstraat 47
den strijd en frissche levensmoedigheid weet in te
zingen, dan kunnen we niet anders dan eerbied en
bewondering hebben voor zulk een
standvastig'gelooven in God, Die helpen zal en steunen.
Het lied is door Englander bewerkt met behulp
van een ouden, Joodschen zang, die tegelijk in
leiding en begeleidingsmelodie is geworden. Deze
bewerking mag door den soberen eenvoud, waarmee
verrassende klankeffecten van buitengewone be
koring zijn verkregen, uitstekend geslaagd worden
genoemd.
Met de bespreking van deze twee liederen wil ik
voorloopig volstaan.
Als aanwinst in onze grammofoonliteratuur"
zijn deze prachtige platen van Englanders keur
corps zeker niet te versmaden'.
Hotel Duin en Daal0 * Bloemendaal
Str. koud en warm water op alle kamers
PRIVÉBADKAMERS LIFT Telefoon 22223