De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1930 7 juni pagina 1

7 juni 1930 – pagina 1

Dit is een ingescande tekst.

rqene Dekblad voor Nederland Telefoon 37964 Postgiro 72880 Gem. Giro G. 1000 ONDER HOOFDREDACTIE VAN A. C. JOSEPHUS JITTA Redacteuren: L. J. JORDAAN, F. G. SCHELTEMA EN M. KANN. Secretaris der Redactie: C. F. VAN DAM KEIZERSGRACHT 355, AMSTERDAM C. Niet te overtreffen OPGERICHT IN 1877 No. 2766 ZATERDAG 7 JUNI 1930 ONS VOLK VERPOLITIEKT door Ir. A. Plate T"V E uitbarsting, welke de verdeeling van den ?^"^ radio-zendtijd deed ontbranden doet plotseling en onverwachts weer zien, welke wijdte is ontstaan tusschen de politieke partijen en het volk. In de dagen van het Belgische tractaat bleek duidelijk, hoe ver het denken van velen, die de gevoelens van ons volk in politieken zin heeten te vertolken, feitelijk was komen af te staan van wat in werke lijkheid leeft. Het radio-geval is echter veel markanter. De oppositie komt spontaan en van alle zijden. In een paar woorden kan de diagnose als volgt ?worden gesteld. Het Nederlandsche volk in zijn verschillende lagen wenscht in het diepst van zijn ziel, dat Neder land een hooge plaats inneemt. Het werkt om vooruit te komen: economisch, sociaal, cultureel. Dit streven vindt geen weerklank in de politiek, ?want de politiek wordt niet meer afgestemd op de gevoelens van ons volk. Politiek is verworden tot partijbelang in den engsten zin. De politieke partijen zijn van het volksinstinct vervreemd. De leidende politici houden het volk zoo scherp mogelijk verdeeld in partijen, steunende op ver ouderde programma's. Bij verkiezingen wordt een maximum aan kwaad gesproken van elke andere partij, maar werkelijke politieke gedachten, waar van stuwkracht uitgaat, werden bij de laatste ver kiezingen nauwelijks meer geuit. Het doel is nagenoeg uitsluitend: zooveel mogelijk leiders van de eigen groep in Raad en Parlement te halen. De krachten, welke ons volk in zijn dagelijksch maatschappelijk Ie ven vitaal doen zijn, zijn vandaag niet werkzaam in de Nederlandsche politiek. De partijsplitsing klopt in geen enkel opzicht meer met de werkelijke antithesen in het volk. Vraag stukken, welke of al lang zijn opgelost of kunst matig scheef zijn gesteld, worden als groote poli tieke vraagstukken voor het publiek gebracht, maar dit publiek gelooft er nauwelijks aan. De werkelijke vraagstukken worden niet of amper aangeroerd. Met het ingewikkelde stelsel van overheids bestuur, (in de gemeenten vooral), waarin ver antwoordelijkheid wordt weggedoezeld in tal van commissies en colleges en waardoor ook de meest toegewijde aan de publieke zaak onmachtig is zijn kracht tenvolle aan de gemeenschap te geven, neemt niemand meer genoegen. Maar hardnekkig wordt herziening van de Nederlandsche bestuurs inrichting om ze aan te passen aan de eischen van den tijd en de wenschen van het eigen volk (ware democratie) buiten de partijprogramma's gehouden. Want indien het probleem eens zuiver werd gesteld, zou inlassching ervan in de programma's menige partijscheiding weieens kunnen doen vervagen. Ons onderwijssysteem wordt meer en meer als verouderd en niet geschikt gevoeld voor wat in redelijkheid verwacht moet worden. Het is zooals in het zakenleven de term luidt: volkomen in efficiënt. Maar welke politieke partij strijdt voor een technisch beter onderwijs? Kloof weer tusschen volks- en eng partij belang. Het volk heeft noodig: beter onderwijs. De partijen hebben noodig: verschil in onderling inzicht en daarom kunnen zij niet naar voren brengen, wat algemeen als noodig wordt gevoeld. Zoo is er meer. De strijd om de radio doet opeens scherp zien, hoe ver de politiek verwijderd is geraakt van de gevoelens in het Nederlandsche volk. Het volk was gediend met een goede radio. Het had die zelf weten op te bouwen. Het kreeg goede muziek, goede lezingen, ook van uiteenloopende geestesstrekking. De uitzending van de A.V.R.O. had in het buitenland een zeer goeden naam verworven. Ze had meegeholpen om Nederland naar buiten toe meer bekend te maken, hetgeen de vervullingvan onze internationale taak op ander gebied ten goede komt. Dit werk, dat gevoelens voor saamhoorigheid en verdraagzaamheid had ontwikkeld, wordt door de politiek verbrijzeld. Want onze hedendaagsche politiek is niet meer het belijden van staatkundige ideeën, welke den maatschappelijken arbeid kronen. De politiek is niet meer volkspolitiek. Ze belijdt niet meer het positieve welzijn van het volk, maar ze is verworden in iets negatief s. Zij is voor een groot deel verworden in verdeeldheid zaaien om de eigen partij op sterkte te houden en daarmede uit. Het regent nu protesten tegen den Minister, maar niet hij is de hoofdschuldige. De schuld zit bij velen, bij het heele stelsel der hedendaagsche DE GROENE AMSTERDAMMER Prijs per jaargang ? 10.?bij vooruitbetaling. Per No. 25 Cent. Advertentiën ?0.75 per regel. Postgiro 72880, Gem.-Oiro G 1000. INHOUD : 1. Ir. A. Plate, Ons volk verpolitiekt, 2. Dr. Jan Romein, Frankrijk en lialië. 3. Prof. Dr. D. Coïien, IsraeVs wezen en willen. Joh. Braakensiek, Suppletoire krui&er-crediet. 4. Mr. H. Scholte, Dramatische Kroniek. Melis Stoke, Stofzuigers, met teeken. Harmsen van Beek. 5. J. Th. Jaarsma, Kunstenaar en reclame. L. J. Jordaan, Pan-Europa .... Zonder Engeland. 6. Otto van Tussenbroek, Toegepaste Kunst. 7. Dr. P. van Olst, De dood als vriend. Mr. Frans Coenen, Kroniek. 9. Dr. Jac. P. Thijsse, Zaaitijd. Paul Bromberg, Decor en Interieur. Recepten. 10?11. Mr. H, Scholte, Stierengevechten. 12. L. J. Jordaan, Bioscopy. 13. Albert Heiman, Nieuwe Vertelkunst. 14. C. K-, Beursspiegel. M. K-, Boekbespreking. 15. C. A. K'aasse, Mussolini's economie 16. Spreekzaal. 17. A. Werumens Buning, Arme Boe, mei teekening Is. van Mens. 18. Charivarius, Schopenhauer's aphorismen, Lou Lichtveld, Nieuwe platen. 19. A lid a Ze ven boom, Croquante Croquetjes. Uit het Kladschrift van Jantje. Cel 2, Telefoon. 20. Charivarius, Charivaria, Letterraadsel. Omslag: Spelproblemen. Bijvoegsel, Joh. Braakensiek. De Indische Zender. politiek. Deze wenscht enkel vermeerdering van aanhang der partij en elk middel is daarvoor goed. Kunstmatig- wordt ons volk verpolitiekt. D.w.z. het wordt kunstmatig in hokken gestopt, ook als het heel goed samen kon blijven. Van alles wordt kunstmatig politiek gemaakt, uitsluitend terwille van partij verdeeldheid. Bij het radio-geval komt dit opeens weer dui delijk voor den dag. Daarom loopt men nu te hoop. Lieden, die in verkiezingsdagen op verschillende lijsten stemmen, gaan nu samen in hun veront waardiging. Socialisten, liberalen, anti-revolutionnairen zijn gekrenkt, omdat iets goeds in ons volk noodeloos en opzettelijk wordt verbrijzeld. Als burgers voelen zij zich gekrenkt. Want als burgers wilden zij 90 pCt. goede gemeenschappelijke radio en voor de rest desnoods radio gestemd op politiek. Maar nu wordt hun burgerschap beleed Igd ten bate van do politiek, welke hun wordt opgedrongen. Zij worden verpolitiekt.

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl