Historisch Archief 1877-1940
£^:'V ..": --Ofrafci--'--/*-^'--?
v w- .
» -V* W *** ' '
HET gebeurde te Mélun, waar
eanige dierenvrienden aan den
lijve moesten ondervinden waar het
bij een stierengevecht om gaat, heeft
de heele wereld, die op deze jongste
Parijsche sensatie niet voorbereid
was, in opschudding gebracht.
? Stierengevechten zijn in Frankrijk
nu eenmaal niet bij de wet verboden
en menige Nederlander heeft dan ook
gemeend zijn droom van de Proverice
te moeten completeeren met het
aanschouwen van een dier kinder
achtige en halfslachtige schouwspelen,
waarby de stier tenslotte weer
behendig, achter Moeder de Vrouw
of jonge lokstiertjes aan, de arena
wordt uitgeloodst, om een volgende
maal opnieuw tot vermaaksobject
te dienen. In den laatsten Spaanschen
stierenvechters-almanak lees ik, dat
in het vorige jaar 26 zulke voorstel
lingen in Frankrijk plaats vonden.
Hieraan namen weliswaar enkele eer
ste klas toreros deel, maar aan zulke
parade-voorstellingen zitten voor den
Spaanschen torero ook nog wel andere
kanten dan. alleen een exhibitie van
zijn kunst.
Als een natuurlijke volksbehoefte,
blijven deze circenses" beperkt
tot een gebied, dat zelfs belang
rijk kleiner is dan het Iberische
schiereiland. Want in Noord-Spanje
en in Cataloniëgaat Zondag na Zon
dag voorbij zonder de elders onont
beerlijke lidia", met als uitzondering
het bolwerk Barcelona, waar het sei
zoen al weer in begin Februari geopend
wordt. En in Portugal heeft een
soort corinthian-beweging succes ge
had: de jongste sterren aan den
vechtershemel komen daar weer uit
adellijke en vooraanstaande families,
de stier krijgt leeren kogels op zijn
horens gezet, terwijl die in Spanje
zelf nog eens extra door den torero
worden bijgevijld en de paarden blij ven
uit de Portugeesche arena veelal weg.
Toch zijn al die hervormingen .in
consequent. Men kan het stieren
gevecht aanvaarden of niet, doch dan
beiderzijds voor het volle honderd.
Het stierengevecht, dat in
ZuidSpanje nog een spontane uiting is
van een volksmentaliteit, die tot de
Middeleeuwen, ja tot de Romeinen
terug gaat, duldt geen verzachtende
maatregelen. In den Portugees, die
het met zijn primitief humanisme wil
goed praten", leeft het stierengevecht
evenmin als levensbehoefte, als in
den toerist, die het uit nieuwsgierig
heid bezoekt, en dan de keus heeft
tusschen de gepreoccupeerde mentali
teit van een Engelschman, wien een
hypocritische Baedeker beveelt om
het te verafschuwen, of althans plaat
sen dicht bij den uitgang te nemen
wheii ladies are of the party, as
exit is then possible at any moment
without attracting attention",
en die van den decadenten en op
sensatie belusten Parij zenaar, die
Montherlant op zijn divan gelezen
heeft en nu met hysterische zenuwen
en uit contrast-behoefte het barba
risme verheerlijken gaat.
Om onbevangen een stierengevecht
te zien, ga men niet met een geverfd
vriendinnetje naar Mélun, of met een
dwergachtig Portugeesje naar zijn
Praga". Zelfs niet met een
praatgragen aficionado" naar de
monsterachtig-monumentale arena van Ma
drid, waar een corrida" een pure
impresario-zaak geworden is en Gij
Uw geld verliest met weddingschap
pen, die Gij hebt afgesloten op een
bedriegelijk plaatje van een der zes
stieren, die met bijnaam, kleur,
huidstreep en gewicht op TJw programma
prijken. Een goed stierengevecht is
het privilege van het Zuiden, waar
toro, torero en publiek een natuurlijke
eenheid vormen, die al uw ethische
of aesthetische vooroordeelen van
de andere zijde der Pyrenaeën te
niet doet. Een goed stierengevecht
kan men nog altijd genieten in Jerez,
LA F I E S T
Schoonheid en Wreedfa
Cadiz of het liefst in Ronda, dat
alle pogingen tot ontdekking ten
spijt, nog een half-Moorsch
rooversnest op de ontoegankelijkste rotsen
gebleven is, met de mooiste arena,
de mooiste stieren, de mooiste vrou
wen en de dapperste toreros van
Andalusië.
Voor den Spanjaard is het stieren
gevecht een natuurlijke zaak, wars
van nieuwsgierige sensatie, een midden
tusschen geloof en kunst. Als een
dappere stier gesneuveld is,
applaudisseert en brult hij voor hem. En zelfs
voor het cadaver, waar alle tien
duizend bezoekers bij den uitgang
langs schuifelen, heeft hij nog woorden
van bewondering en affectie: Bravo
toro !"
Het sangre y arena" is een ritueel.
Er is geen feest, waarbij de wetten
talrijker en strenger zijn. Bij lage
namiddagzon en onder hoorngeschal
DOOR HENE
gekomen is, gaat de matador eerst
in verzen, die den lof van stieren
en vrouwen bezingen, het verzoek
doen den stier te mogen dooden".
Geen dappere torero zal, voor hij
zijn degen loodrecht aan zijn wang
legt, vergeten om een kruis te slaan,
evenmin als hij vergeet om voor
het gevecht in de kapel die elke
arena heeft, naast een hospitaal en
een slagerij den zegt n af te smeeken.
En heeft hij achteraf uit den razenden
jubel van het publiek de zekerheid
gekregen, dat hij zijn werk op een
uitzonderlijke manier volbracht heeft,
dan smeekt hij even
solemneel om het
voorrecht, een oor,
en bij hooge uit
zondering beide
ooren, af te mogen
snijden, welke
tromaakt de processie der cuadrilla"
haar entree, voorop de twee ruiters in
zwarte, oud-Spaansche kleederdracht
en poederpruiken onder hun plechtige
steek. Daarachter in rijen van drie,
naar etiquette, faam en anciënniteit
gerangschikt en met paradepas
marcheerende toreros, picadores,
banderilleros en gevolg. Zij gelijken tengere
rococo-figuren, doch met gespierde
beenen, getailleerde heupen en als
harlekijnen geëxposeerde billen. Geen
zenuwen. Hun gala-kleedij is zwaar
van goud en zilver, rose en witte
kousen onder hun kuitbroeken en de
gekleurde capas over den rechter
arm. Rood en geel overheerschen in
deze zijden doeken, niet zoozeer
omdat zij den stier het meeste
prikkelen, dan wel omdat het Span je's
nationaalkleuren zijn en de Spanjaard
meer iri het algemeen op rood verzot is.
Men hoort de heldere stem van den
eersten alguacil, die met het gelaat
naar de eereloge, waaruit de bonte
manilladoeken der vrouwen hangen,
het uur van den dag aankondigt:
Seiïor Presidente, las cuatro y me
dia". Waarop de sleutel van Rome"
met traditioneele behendigheid in
den hoed van den helper geworpen
wordt. Het stierengevecht is geopend
en staat van nu af onder de leiding
van den opperpriester - ceremonie
meester. Als straks, in de derde
phase van den strijd, el ultimo
tercio", het oogenblik van leven
en dood voor toro en torero beide
phaeën in zijn
woning naast het
Madonna-beeld ko
men te hangen.
Zoo gaan stieren
gevecht en kerk
nauw samen. Het
seizoen te Sevilla
opent op Paaschzondag, na den Hoog
mis. In het trappenhuis van de
theologische universiteit te Salamanca,
ja aan de zuilen der dorpskerken,
wisten vorige generaties geen passen
der versiering aan te brengen dan de
bas-reliefs van befaamde stierenge
vechten, en monniken bezoeken de
corrida".
Het stierengevecht is een kunst.
Wel is het naar oud-Spaanschen trant
hoogeschoolrijden der ruiters zoo goed
als verdwenen, maar de danspassen
worden door de capeadores en
banderilleros verricht volgens een even
rigide school; op balschoenen met_
roset voert men halve en heele
veronicas uit, al dan niet in knielende
houding, wat het wegkomen" soms
bijna onmogelijk maakt, en er zijn
honderden passen met honderden
namen, die den leek veelal ontgaan,
doch waarop de kranten-critiek van
het stierengevecht gebaseerd is. Deze
critiek is in Spanje veel en veel
hooger ontwikkeld dan b.v. de
tooneelcritiek, en het is voor den leek een
vreemde gewaarwording, van een
gevecht op leven en dood te moeten
lezen, dat die en die faena" niet