DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 19 JULI 7930 Prentbriefkaarten uit het familie-pension voor de Groene Amsterdammer" geteekend door Jo Spier Het ontbijt De lommerrijke tuin uit de advertentie Radio en Grammofoon Het Radio-kind DE laatste weken hebben n de radio-omroepvereanigingen n de contemplatief aangelegde toeschouwer heel wat geleerd. Wat is er gepraat, gezongen, gestaan, geloopen, gefietst en geauto'd. Wat is er geklapt en gejuicht door de luistervinken"; alles wat leven en opschudding maakt, is ei' bijgehaald, alleen het luisteren", dat men toch van een radio-vink zou verwachten, bleef uit. Gelukkig nemen de meesten het met den naam zoo nauw niet. Dit is zoo op ieder gebied. De cursus over Significa, die, als ik mij goed herinner in dit blad werd gegeven, door Frederik van Eeden, was nog zoo overbodig niet. Zoo hebben ook de ,,luistervinken" alles gedaan behalve luisteren. Ze protesteerden en betaalden op den koop toe. Waarom ? De A.V.R.O. zag haar tijd beknot. Van plannen tot grondige herziening harer prestaties is niets gebleken. Minvermogend is ze allerminst. Het zou dus in de rede hebben gelegen, als ze aan haar leden een dividend had uitbetaald of aan haar abonné's een gedeelte hunner contributies had gerestitueerd. Maar niet aldus. En nu, lezer, daar staat ze nu met 't doode kindje in haar armen op den hoek van de drukke straat, het medelijden op te wekken der voorbijgangers met de kennelijke" bedoeling, dat er zal worden gegeven, en er wordt gegeven, veel of weinig; een ieder geeft om die zielige vrouw te troosten. Logisch is dit niet, maar 't schijnt de eenige manier om in zoo'n geval van deelneming te doen blijken. Geen bloemen. Wat is het gevolg? De Arme VROuw wordt een bedelares en ver leert te werken en nog erger: haar voorbeeld werkt funest op anderen. Zuster V.A.R.A., die in 't geheel geen kindje verloor, integendeel, en dus in 't geheel geen middel bezit om medelijden op te wekken want ze is overigens kerngezond staat op den anderen hoek met hangend hoofd maar ontvangende hand en evenals met veel succes. Ze heeft al bijna een ton! Waar blijft al dat geld? Wacht, daar komt de buurvrouw binnen e-n vertelt me daar, dat dat gestorven kindje, waar over zoo wordt getreurd, geen ; maar laat ik zwijgen, ze moet 't U zelf maar ver tellen. FLOR IS VOS Radio- muzielicritiek Een, twee weken radio-muziek. . . . Als ge daar aan terugdenkt, die chaos van geluiden, dat geüMe-1 van stemmen, instrumenten, dansen, symphonieen, redevoeringen, typisch llollandsclu.-, Engelsehe, Fransche, Duitsclu-, Italiaansche klan ken, om van de onverstaanbare- eu ondefinieerbare niet te spreken. . . . lOeti bijna ondoenlijke- laak is het, een raeliokroniek van eenige volledigheid te; beginnen; men kan slechts steekproeven nomen hier en daar, slechts willekeurige, maar daarom niet mimle-iinteressante vergelijkingen opzetten. Trachten om scherper dan bij oppervlakkig luisteren het onder scheid tussohen goede en slechte radio-uitzendingen vast te stellen. Na te gaan waar en wanneer lu-t best beantwoord wordt aan de eischen welke men redelijkerwijze aan een radio-uitzending stellen mag. En het is daarbij onmogelijk om zich te onttrekken aan de noodzaak stelling te nemen vóór het eene. togen liet andere. Want naarmate het gemakkelijker is zich do meest uiteenloopenele; muziek te verschaffen, mot niet moor moeite dan hot simpele omdraaien van de afstomknop. groeit ook het govaar zich te infecteere-n mot hot verkeerde, on in hot overdadige kwantum het superieure, dat altijd een moor bescheiden allures heeft, over hot hoofd te zien. Het govaar dat in do radio schuilt, bedreigt op den duur niet de orkesten, niet do concortpractijk, niet het individuoolo musicooron, maai de volkssmaak, de musicaliteit van de massa; exi de gevoeligheid voor het schoone bij de oppervlakkigen en de gehaaston, die dan toch maar negenennegentig percent van de monschhoid uit maken, wordt aangetast, bedorven, vervlakt. Gemak kweekt gemakzucht, en gemakzucht on wetendheid. * * * Om te beginnen volgen hier onkele losse opmer kingen over de muziekprogramma's in do afgoloopen week. De hoeren Audran, Gillet, Köpping, (ianne, Jesso, Plessow, Planemette on Tavan, (het zijn componisten) evenals de hoeren Waldtouffel, Offenbach. Boioldieu, Gilbert. Popy, .Massonot, Delibes, etc. etc. y.orgen voor hot voornaamste dagolijkscho radio-voedsol. Voor do aardappelen. Voor stedelingon die opgevoed worden mot velerlei Beet hoven-..cyclussen'', mot Bacil- en Mahler-feeston, is hot globale niveauverschil al aanstonds opvallend on hinderlijk. Is hot niet m<-?-k»vaardig dat wo overal in de lucht, uit haast allo stations dezelfde Heroïsche; Ouverturen, Kliingo aus Wie-n, Solelatendanseii. Olympiaele-marse'hen 011 Strauss-walsen hooren':1 Zij elio het weten kunnen, ze-ggon dat zoo do wil de-r Luistervinken is. elio slechts gevoelig zijn voor populaire (loos ..inferieure") klanken. Daardoor gebeurt hot (juk, dat een pianist na een gooelc sonate van Ph. E. Bach. u opwekt mot fantasieën. over lorsche liedjes, welke fantasioöii van het. goedkoopste maaksel zijn, en u daarna vergast op ..de" pi'oluelo van Kachnianinoff. Waarschijnlijk hooft Egburt Veen van zijn werkgeet'ster opdracht gekregen zijn programma zoo in te; richten: e;n we kunnen uit elit alles wel rustig besluiten, dat de> snrvik van het radio-publiek, d.i. zachtjes aan hot grootste- gedeelte- van het me-nscheloni, niet be paald op h'xige,' peil gebracht wordt door zulk oen soi-p van afgekloven beentjes. Weliswaar worden tusseheii al hot ..populaire" doo;- we-I e'iikelo concerten van gooelo orkesten verspreiel, 011 komt er ook in Hollanel van tijd tot tijd een serieus solist voor elo mieirofooti. maar elo hoofdschotel worell gevormd eloor 0011 mengel moes van zoete 011 oppervlakkige we-lluide;ndheiel, als die van do hierboven opgesomde componisten. De- hooge hoeren van onze1 vaderlandsche omroepen. zullen, voorzoovor zo daartoe competentie bo/.itten, zich van dit alles wol bewust zijn, on misschien, zelf reeds zinnen op iets om hun vinkjos wat moor o]) te voeden, zonder elat elezo do aniine) verliezen tot hot storten van hun vrijwillige- bijdragon. De; Vara geeft reeds paedagogischo concerten, on Hugo elo (iroot tracht op populaire wijze de aanelacht on liefde veieir echte;" muziek eip te wekken. Hij vergelijkt he;t genie-ten van muziek met het genieten van een veietbalwedstrijd. Wie ele roge-Is van het spel niet kont, kan hot nie;t volgen. Hij verzoekt naelrukkolijk om aandacht bij zijn publiek, en geeft zijn luisteraars elo voortreffelijke raael liever niet te luisteren elan slecht te luisteren. Do Avrei laat haar niuziokredonaar Caspar Höwelor do luisteraars over ele; uiteonloopendste onderworpen inlichten. Hij brengt ze instrumentenkennis bij, vertelt hoe negers zingen, on tracht elo Johanri Strauss-liefele wat te m>rmaliseeren. Oeik kemit ne>g vanwege; ele Radio-ve>lksunive;rsiteit van ele Avro e-en muziokcursus, die ook hopelijk ve-el nuttigs brengt. In de; afgeloope-n week verspreidde de KRO alleen een (iregoriaansche hoogmis, uit ele Kerkmuziekschool te T:tree'ht, als muzie-kprostatie elie serieus in aanmerking ke>mt e-n de N. Chr. R. V. bracht een groot Bae;h-ooncert, ook uit Ltrecht. Dit ook pro memorie, voor wie zelfs e>p muzikaal torre-in he-t soctarisme- uitgedrukt wil zien. Do NCRV geeft ook wekelijks oen groot aantal onbe-ken.de elaines- e-n heoronsoliston oen kans; wij zullen voor u uitkijken naar het genie lusschen al deze ijverige; zanglust igon. Wij vre-e-ze-n (lat elozo voort ienela.agsolio kroniek voorloopig moei' 00:1 uiting van teleurstelling elan van geestdrift 7.HÏworden. .Maai' dat zijn mooibalansen, en juist, dan zijn ze- hot moest rioodig. PIL