DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 9 AUGUSTUS 1930 No. 277 Tikblaadjes door Dr. R. Feenstra Yankee Doodle toerisme ILS axrivent schreef voor een dag of veertien de Parijsche journalist Georges de la Pouchardière. De Chicago Tribune zegt het en eohrijft bet, dat dertien duizend Ameri kanen voor hun vacanties onderweg s4jh of -gaan. En hier in Frankrijk maken wij ons gereed het wild te ontvangen. Elk wild is tot op zekere hoogte opvoedbaar. Ga in den tuin van het Luxembourg en probeer een musch met broodkruimels te temmen. Eén lukt. Twee lukt. Twintig, dertig lukt al minder; zij maken elkaar kopschuw. Lees de jagersboeken uit Afrika. Olifanten; nijlpaarden; alle wild is v«or onze doeleinden opvoedbaar. Laten de jagers aldus met de Amerikanen handelen. Niet kopschuw maken; niet te veel slachten opeens. Vroeger was do Amerikaan mak sn at uit de hand. Hij kwam tot ons uit een drooggelegd en goddeloos ver velend land om zich te amuseeren; en hy had bij voorbaat al pret op zijn gelaat; en de dollars dansten hem de *ak haast uit. Het is een groote en modeine mérite van het Pransche ras, dat wij den Amerikaan, die vol vertrouwen kwam om zich ietwat te laten plukken eii daarvoor la vieille gaitéfrancaise in te ruilen, rekenen" hebben geleerd. Bovendien is de Pransche vroolijkheid tegenwoordig overal op de wereld te vulden; zelfs in Berlijn; terwijl ze in Frankrijk zoek of op de flacon is. * * * Een Weensche journalist Stephan Geyer babbelt te zelfder tijd over den BeJS'Amerikaan. Het is naar aanleiding van een geval van oplichting door John W. De Kay, die er het hotel de l'Europe te Salzburg voor een bedrag van zestig mille schellingen heeft laten inloopen. De Amerikaan is in onze hotel" wereld een soort godheid" schrijft Geyer. Als hij in zij n Cadillac of Rolls Royce vóór komt rijden, meest bege' leid door een dame met zilverhaar en een paar dochters en nichtjes met vrije oogen,élastischen ,.smarten"gang, dan vliegt alles van de stoep om zijn coupedeur open te trekken. De höteldirecteur wrijft zich in de banden. Hij verwacht van zijn Yank, zoo niet de saneering van de heele stad, dan toch zeker die van zijn hotel. Als de eerste honderd dollar aan. de hotelkas gewisseld worden, houdt heel het personeel den adem in. Hij strijkt ' op zonder het nageteld te hebben; hij kijkt niet eens naar den koers. Wat een Amerikaan; een volbloed ! Als hij even later door de hall gaat, buigt alles den rug; iedereen benijdt de dikke juffrouw achter gindsche ; portières, die straks waarschijnlijk een dollar op haar tabletje zal hebben liggen. Inmiddels is het commando afge' komen de stars en stripes te hijschen, wanneer het hotel er een bezit. Den volgenden dag melden zich de di rectrices der modezaken met hare collecties. Dat meneer en mevrouw belet geven en niet te spreken zullen zyn, verhoogt hun cachet; want aatuurlijk heeft de familie Parijs reeds aangedaan; en daar in hare garderobe-behoeften voorzien. De kamermeisjes zoeken als gekken in de prullemand van den Amerikaan naar achteloos weggeworpen verkreu kelde dollarbiljetten. De Oberkelner calculeert een fooi van honderd dollar bij een veertiendaagsch verblijf. Hij taxeert de juweelen der dames als ze een avond naar de Opera zullen gaan; en het heele hotel fluistert vol eerbied zijn taxatie: 800 duizend dollar. De juffrouw van de telefoon bloost alsof iemand haar gekke compli mentjes door den draad maakt, als de Amerikaan de eerste maal verbinding met de plaatselijke bank vraagt. De groom bedient de lift met onge wone souplesse. Hij heeft trouwens met den chasseur uitgerekend, dat die meneer per minuut tienduizend schel lingen verdient. Hij kabelt dagelijks met Detroit, Oincinnati, New York, Londen, Parijs. Tot.... twee meneeren in burger op het hotelbureau komen smoezen. Hij wordt gearresteerd; en is.... uit Polen of Hongarije, zoo niet den Balkan, afkomstig. Dat was ten minste het geval met John W. de Kay, die zelfs een extra trein naar Spalato bestelde; en den chtf het geld schuldig wist te blijven; 1300 schellingen. De man was: president van het tabaksmonopolie van Albanië, presi dent van de olietrust van Mesopotamië, en piesident van de vleeschtrust van Mexico. En op zulke opera-bouffe-bouffe titels, lapt hij een.... hoteldirectie erbij voor een aanzienlijke som. In een provinciestad; toegegeven ; maar met een internationale allure en Festspiel-routine. Ten slotte het verhaal van de Europe trip van Jos Miller en zijn gezin. Op 2 Juli 1.1. scheepte de family zich in. 7 Juli stapten zij inLeHavre aan wal. Paris by night was wonderfull. 8 Juli vloog de familie van Le Bourget naar Keulen. Old famous cathedral lazen ze in hun Baedeker en knikten. 's Middags van den Ssten Juli ging men via Hamburg per vliegtuig naar Kopenhagen, en vond de avonddeining op Tivoli veel minder interesting dan die op Coney Island. Woensdag en den halven Donderdag waren voor het: Come and see Germany. Men zag nog eens een Dom; de Sieges allee. In Weenen wér een cathedraal. Vrome menschen hier in the old world, meende Bessie Miller. Over München-Karlsruhe vloog men den volgenden dag weor naar Parijs. Nog eenmaal: Paris by night. Het bij dag te zien lukte niet in verband met het reis-plan. Bovendien was Parijs een stad die men des avonds meenam. Den zesden dag na de arrivée, was men al weer op liooge zee. Very interesting meende pa aan tafel. En zoo.,., leerrijk voor de kinderen. Niet verzonnen; ma.ar zoo geno teerd door Wan" van the Star. En vraagt men zich af: hadden zij den mooien folder over Marken en Tulipe's land van het N.V.V. dan niet tijdig bekomen? LO \eve rt n* >OSTERBEEK BEZOEKT DE lollandscke Badplaatsen In het voorseizoen tot 15 Juli zeer verminderd tarief ZANDVOORT: HOTEL D'ORAHOB m HOTEL DRIEHUIZBE" WIJK AAN ZEE: BADHOTEL «n ZEE-DEPENDANCE. STEUNZOLEN SÏST. PROF. HOFFA/ NAAR MAAT FA J.A.MASSIMG COMM.VEMTI O.Z.VOORBURGWAL 334 Amsterdam t/o HET BINNENGASTHUIS Sea~Horse de allerbeste lenever M.P.POLLEN fr ZOON ROTTERDAM Spoor's Mosterd W A. Spoor Jr., Culemborg. Een abonnement op De Groene Amster dammer, kost van l Juli tot 31 December f5 King William iv SCOTS WHISKY VERTEGENWOORDIGD DOOR: N.V. HOOGEWERFF, CHABOT & VISSER'S WIJNHANDEL. DEN HAAG ROTTERDAM ARNHEM BOEKBESPREKING Wat niet in Baedeker staat: Het Hoek van Amsterdam Samengesteld door Molly Kei zer-Prins en A. J. G. Sircngholt, Amsterdam. Uitgegeven met medewerking van de Vereeniging voor Vreemdelingen verkeer, en besluitend met wel een vel druks advertenties, introduceert dit boekje zich al dadelijk als een succes. Do eenigsxins bizarre samen stelling wordt passend ingeleid door de omslagteekening van Jan Sluyters, die de oude gevels van zijn knappe teekening in zwart, wit en rood, grillig versierde met letter-reclames voor heterogene attracties als: liembrandt, Ajax-Blauw-Wit, Bols, Vondel, oesters en Caviaar, Rensburg en Kempinsky. De medewerkers zijn even velerlei, en hun houding en toon desgelijks. Deze medewerkers zijn meestal ge kozen uit het op zich zelf al verschei den ras der journalisten, ofschoon men er ook een advocaat-tooneelenthousiast aantreft als Mr. Jules Keyser, die zijn artikel eindigt met een vuurpijl: hot beste en diepste, dat de cultuur kent, de tooneelspeelkunst. Bravo ! Dit is de stemming, die de tooneelspeelkunst noodig heeft, in een tijd, en in een boekje, waarin aan bars, thé-dansants, restaurants 011 min of meer sportieve uitgangen, zeer veel aandacht wordt besteed. Van de journalisten strekt Barbarossa ons tot gids op een terrein, waai' hij bij uitnemendheid thuis is: het Oude Admiraliteitshof, of Prinsenhof, of Stadhuis; Sand brengt de eerste uren in Amsterdam met ons door, en verklaart den bezoeken1 de meest verbluffende verschijnselen op de straat, Piet Kloppers gaat met hem uit, en C. F. van Dam stelt ons de kunstenaars voor, die zich in Americain, bij Schiller en elders doen ont moeten en die bij de aldus verkregen, op prijs te stellen publiciteit, wel. eens een steek (geenszins onder water) op den koop toe mogen nemen. De ,,physiologie" van den Amsterdam mer ziet men door Nono beschreven. maar let op hoe Max Tak, die du muzikaliteit van dit menschensoort voor zijn rekening neemt, daarbij een welkome en belangwekkende aan vulling geeft; hoe hij bij de muziekliefde van den Amsterdammer diens mopperen, sentimentaliteit en ironie inlijst ! De medewerkers aan dit bundeltje mijden niet altijd eikaars terrein en dit draagt zeer tot de leesbaarheid bij. Kunnen we genoeg lezen van de unieke entree der Amstelstad, van het Rijksmuseum en. zijn schatten, van liet eigen karakter der eetgelegenheden, van de helaas te schaarscho omstreken, van de oude grachten en afgelegen oude schoon heden? Van de illustraties, ook al van velerlei hand, hebben mij vooral getroffen do teekeningeijes van Jan (li'égoire, die y.oo vast en zeker en met zoo fijn sentiment het karakter van sommige oude plekken weer geven. Maar er y.ijn ook grappige portretkrabbels bij de vleet. CORNEL1S VETH