De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1930 9 augustus pagina 9

9 augustus 1930 – pagina 9

Dit is een ingescande tekst.

Ko. 2775 DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 9 AUGUSTUS 1930 De triomf van het wollen badpak Teekeningen voor de Groene Amsterdammer" door Nor a Schnitzler HET moderne badcostuum neemt een niet onbelangrijke plaats in in de garderobe van de moderne vrouw. Officieel is het nog niet als toilet erkend, maar het verheft zich tot ver boven «lessous; en modebladen en andere bladen, die op «lit gewichtig gebied interessante aanwijzingen geven, verachten het geenzins en geven, afbeel dingen van de mooiste mannequins, met de beste figuren, die de laatste snufjes op badpakjesgebied ?dragen. Br mankeert nog maar n ding aan, en dat is, dat ze gepresenteerd" worden op mode-shows. 'Ze zijn nog geen creatie, het toilette de bains" van Poiret of Marguérite, met een naam als delice ?de mer" of séduction marine" bestaat nog niet. Dit is te betreuren, want het zou zeker de aan trekkelijkheid van zulk een show verhoogen, althans^voor de echtgenooten, die er dienst hebben. Het badpakje is dus nog confectie, en nog ver van de haute couture, wat een geluk is voor mannen met middelmatige inkomens, maar toch zal een vrouw, die er een koopt, met niet minder zorg haar keuze doen dan voor een robe de soir". En terecht, want het doet al haar charmes zoo openlijk uitkomen als geen avondtoilet vermag. Pruderie, die lugubere sinistere eigenschap, die in de primitiever, minder beschaafde jaren voor den oorlog een deugd heette, bestaat niet meer. In die donkere dagen, toen een vrouw er feitelijk officieel geen beenen op na niccht houden, moest een badpakje zoo veel mogelijk de physieke char mes cacheeren. Toen was zoo'n ding blauw of zwart en was ter versiering met een wit biesje afgezet en zoo saai en stereotype als het uniform van kinderen uit een weeshuis. Het had verder een rokje, want in het bad mocht een vrouw nog wel een paar beenen heb ben, ja zelfs blootebeenen, maar in geen geval dijen. De bains mixed golden toen voor een oord des verderfs, waar slechts ge bruik van werd gemaakt door lichtekooien en licht missen ; een fatsoenlijke vrouw ging in de damesbaden, waar een streng bewaker alle manvolk vei dreef, opdat dezen niet met onkuische blikken de baadsters zouden ontWat deed het er in zulke omstandigheden toe of een badpakje coquet stond of riet? Maar de zeden zijn ver anderd en geen moderne vrouw schaamt zich meer voor de aantrekkelijk heden van haar gestalte. Dus mag een badpakje thans flatteus zijn, ja moet dat zelfs. Wanneer jb er een koopt mag je het passen in de zaak, althans in sommige vooruitstrevende zaken. Er zijn hygiënisch aan gelegde vrouwen, die be zwaar tegen dit procédéhebben, want het denk beeld, dat misschien tallooze andere vrouwen het pakje, waar haar zinnen op zijn gezet, hebben aan gehad, is voor wie wat vies is uitgevallen niet erg sympathiek. Doch er ie ten slotte maar n manier om af doende te weten of zoo'n pakje je staat, en dat is: het aan te hebben voor een spiegel. De groote revolutie in de badpakken-mode is gekomen door de ;nvoei!ng van het wollen bad costuum. Er is me verzekerd, dat dit een handige fabri kantenmanoeuvre is. Er kwam malaise op het gebied van machinaal gebreide wollen stoffen. De wollen kous is al jaren in ongenade. Het idee wollen lijfje doet iedere vrouw met smaak huiveren. Borstrokken behooren tot een duistere barbaarsche periode, en zoo ging hot met alles, wat eens degelijk ondergoed heette. i Do fabrikanten zaten dus mot hun dure ingeniouse breimachines werkeloos. Ze pousseerdën dus het wollen badpak. In den beginne klonk het wat vreemd. Je zou het er toch niet warmer door hebben in het water, en warmte geven of insluiten was tot dusverre de roeping van wol geweest. Wol was bovendien het materiaal der degelijkheid en degelijk is een badpak nu eenmaal niet. Doch het wollen badpak bleek onmiskenbare voordeelen te hebbr n, of liever een voordeel, maar van zulk een enor me beteekenis, dat het glorieus triomfeerde ! Het wollen badpak spant. En wat is er voor een mooi gebouwde vrouw f latteuser dan een span nend badpak? Het souligaeert de schoone vor men. Het doet de geheele ranke gestalte tot haar recht komen. Als Venus uit de baren ont sproten, is de schoone \TOUW in haar badcos tuum. Alleen een ge deelte, dat bij Venus een zachte roze huids kleur had, is hier knal rood, of hemelsblauw of bont geruit of gestreept, of versierd met aardige toepasselijke embleemen, als een vischje, of il/ 11/ WHiW?? een zeesterretje of krabAf1 {? V W betje. ?/? Y l «l Eenvoudiger van \ ffïl l voim of snit kan een badpakje al niet wozen. Een leek zal een heeren badpak nauwelijks van dat van een dame kun nen onderscheiden. Het is daarom soms heel moeilijk in de branding een man van een vrouw te onderkennen, wan neer de laatste van modieuse lijn is en de kort geknipte haren draagt. Een heerenbadpakje ziet er vaak wat eenvoudiger uit. Zoo is dan het wollen badpak een ware triomf. Want vóór deze zijn er reeds pogingen gedaan in de richting van pikante en elegante badkleeding, maar die had haar charme alleen, zoolang ze nieuw en nog kurkdroog was. De badnummerplaatjes van voor de invoering van de wol zijn altijd afbeeldirgen geweest van kurkdroge badnimfen. Als ze nat werden ging alle charme veiloren. Nu echter komen baders en baadsters even aan trekkelijk en elegant uit het water als ze er in zijn gegaan en dat is zeer noodig, want bij het bad behoort het zonnebad, en doet daarbij aan belang rijkheid geen grein onder, ARI. KENNERS KOOPEN BOTER VAN OUD-BUSSEM

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl