Historisch Archief 1877-1940
DE GROENE AMSTERDAMMER VAN 16 AUGUSTUS 1930
DEUR DICHT
door G. A. Klaasse
WIJ zijn den vorigen keer tot de conclusie geko
men, dat, hoe men ook moge denken over het
nut van tijdelijke en speciale" invoerrechten, het
nauwelijks te betwijfelen valt dat de internationaal
toegepaste en algemeene" protectie die van dezen
tijd is, doelloos en meer dan dat: schadelijk genoemd
moet worden.
Intusschen heeft men nu eenmaal rekening te
houden met de feiten en met de allerwege gevolgde
politiek. Het protectiestreven der meeste regee
ringen heeft zeer krachtige drijf veeren: de wil van
den kiezer. Elke regeering wil in een periode van
malaise iets doen om de bevolking of een deel daar
van, althans haar meerderheidskiezers, tevreden
te stellen. En ??wij zagen dat den vorigen keer
reeds het meest voor de hand liggende hulp
middel daartoe is ongetwijfeld het beschermende
recht. Aan dien natuurlijken gang van zaken kan
ons land niets veranderen. En dus rijst de vraag:
moeten wij temidden van al die in economischen
ain tot de tanden gewapende .buren als de verper
soonlijkte vrijhandelsonschuld zonder
afweermiddel in onze open deur blijven staan? Of moeten wij
?de poorten sluiten, grendelen en desnoods
barri«adeeren om den vijand buiten te houden?
Ik denk hierbij niet in de eerste plaats aan een
stelsel van beschermende rechten dat de bedoeling
.heeft om de buren te dwingen wat in te binden, een
stelsel, waarvan men de strekking het best kan
samenvatten met de term actieve handelspolitiek"
Zulke tarieven hebben een geheel andere bedoeling
dan het zuivere beschermende" recht. Men zou
.het karakter het best kunnen typeeren als aggressief
defensief. De opzet van de actieve handelspolitiek
is om de buren te dwingen uitzonderingsrechten
toe te staan, door te dreigen met retorsierechton.
De tarieven hebben dus niet de bedoeling om te
?worden toegepast; integendeel, deze politiek streef t
?ernaar zoo weinig ' mogelijk in voerbelemmering
?effectief te maken, doch integendeel door do be
dreiging met het sluiten van eigen deur toegang te
verkrijgen tot de woonstede der buien. De
wenschelijkheid van zulk een politiek is een onderwerp
?op zichzelf. Volstaan wij met er op te wijzen dat
?een van de voornaamste bezwaren ertegen is, dat
economische onzekerheid wordt geschapen. Wan
neer een tarief vandaag wel en morgen, na geslaag
de onderhandelingen, niet meer woidt toegepast
verkeert de industie in oen moeilijke positie die tot
groot kapitaalsveilies kan lijden.
Maar met deze vraag zullen wij ons thans niet
verder bezighouden. Het vraagstuk dat op hot
oogenblik vooral de aandacht vraagt is niet: moe
ten wij dreigen met het sluiten van de deur, maar
moeten wij ons werkelijk afzonderen teneinde aldus
de nationale industrie, die elders de wegen afgezet
?vindt, althans binnen de landsgrenzen hot verloren
terrein te laten hei winnen.
Wat gebeurt er indien overal elders onze produc
ten met invoerrechten worden belast, en die tarie
ven inderdaad doel treffen; dus bewerkstelligen dat
?onze nijverheid het moet afleggen tegen do
be.schermde concurrenten? Dan zullen de bij dat
N.V. Nederlandsche
Grondbrief bank =
van 1906
STELT VERKRIJGBAAR
5O/ Obligaties
IQ a lOOi %
AMSTERDAM-C
= HEERENGRACHT 495 =
proces betrokken industrieën zich een deel van hun
afzet zien ontgaan, en zal in die tak van nijverheid
kapitaal en arbeidskracht overbodig worden.
Beteekent dat nu op zichzelve nationaal verlies?
Voor zoover het kapitaal betreft waarschijnlijk
wel; de machine zal men niet gemakkelijk naar
andere industrieën kunnen overhevelen. Maar wat
de arbeidskracht betreft hangt alles ervan af of
men voor de overcomplete arbeiders in andere
bedrijven emplooi kan vinden. Het komt ook, los
van protectie-invloeden, herhaaldelijk omdat een
tak van bedrijf achteruitgaat, maar daarom kan
men toch niet dadelijk de regeering laten ingrijpen.
Over het algemeen herstelt na een periode van
hangen en wurgen de welvaart zich automatisch
doordat nieuwe wegen worden ingeslagen. En wat
zou men nu in een geval als hierboven aangehaald
wel met bescherming moeten beginnen. Protectie
heeft ten doel om de belaagde industrie te steunen,
in het zadel te houden. Maar kan men de industrie
die haar afzet over de grenzen ziet terugloopen,
doordat de buren hun deuren sluiten, aldus op de
been houden? Natuurlijk niet ! Want men mag
aannemen dat een bedrijf dat onder zoo gunstige
voorwaarden werkt dat het kan exporteeren, ook
wel het binnenlandsche verbruik geheel zal bedienen.
Bescherming zal dus do afzet niet kunnen
vergrooten, hoogstens de prijs kunnen verhoogen
boven de kosten (en dat nog alleen als er goon
onderlinge concurrentie is), maar dat is oon zoo
duidelijk geval van subsidieoring dat goon regee
ring het aan zal durven. En bovendien zijn daarmee
niet do overbodig geworden arbeidskrachten aan
werk geholpen. Wil men hier kunstmatig ingrijpen
om de wélvaart te herstellen dan moot men niet do
benadeelde industrie steunen doch geheel andero
takken van nijverheid. En dus vervalt men in do
meest grove willekeur. Hot eenlgo wat men op
deze manier zou kunnon bereiken is dat inon herstel
van evenwicht in don economischen toestand dat
op don duur toch moot komen tracht te bespoedi
gen. En welke garantie is er dat men niet misgrijpt,
dat men niet in een richting stuurt die niet natuur
lijk en dus schadelijk is ?
Do protectiegedachte gaat trouwens uit van oon
praemissio die op zijn minst twijfelachtig is. 7ij
neemt aan dat do vermindering van welvaart door
belemmering van don export niet gecompenseerd
wordt door oon natuurlijke beweging van den. im
port. Is dit uitgangspunt logisch? Wanneer do
koopkracht afneemt doordat do uitvoer terugloopt
zal dat allicht ook do vraag naar importgoedoren
doen afnemen, /oodat daarin reeds oon prikkel
tot herstel van. hot evenwicht ligt. Maar er zijn nog
moer factoren die in deze richting wijzon. Juist bij
een algemeene toepassing van do protectie, zooals
wij die nu waarnemen, is de kans groot dal ook do
kosten der exportindustrio in den vreemde stijven.
/oodat de importbelemmering bij ons een natuur
lijke consequentie van de bescherming elders is,
die niet door tariefmuren bij ons hoeft te worden
geaccentueerd. Hot is geen toeval dat do Amerika
nen in Europa hun automobielen gaan maken !
De beide nadeelige gevolgen van tariofmuron
elders: vermindering van. de welvaart, 011 versto
ring van het evenwicht dor betalingsbalans moeten
op den duur op natuurlijke wijze hersteld worden.
De laatstgonoetide factor: vorhooging van prijs- 011
dus kostprijsniveau in do beschermde Jandon ver
zacht beide kwalen. De importbelemmeriiig die
uitvloeisel is van de besnoeiïng der koopkracht
houdt de verhouding tot het buitenland oenigszins
in balans, al is zij goon middel tot welvaartsherstol.
Dat moet men eerder zoeken in nieuwe productie
mogelijkheden of in daling van do prijzen on kosten
die de malaise in do hand werkt, waardoor men
in binnen- of buitenland boter kan concurrooron.
De historie hooft bewezen dat vrijhandelslaiulen
steeds het hoofd boven water houden temidden
van protoctiolandon", on wat moor zegt, dat
deze laatste steeds do tariofmuron moesten ver
hoogen om niet dieper in het moeras to komen. In
Amerika ziet men ondanks alle wolvaart telkens
BEURSSPIEGEL
Donderdag, 14 Augustus
IN New-York is het weer een paar dagen
frisch toegegaan. De banken hebben nog steeds
verscheidene zwakke posities loopen, die wanneer
de baisse af en toe weer eens de overhand krijgt aan
de paal gaan. En dan kunnen de stukken er wel
weer eens afvliegen. Dat zijn zoo de gebruikelijke
verschijnselen die steeds een beursmalaise plegen
te begeleiden. En de bears" vinden nog steeds
dankbaar terrein voor hun activiteit nu de winst
cijfers en de overige conjunctuurgegevens als
wagonverladingen, automobielproductie e. d.
nog altijd teleurstellend blijven. Het schijnt dat
een belangrijk contingent der Amerikanen nog
steeds in ernst geloofd heeft aan de voorspellingen
die al in zomer of herfst van dit jaar een opleving
in zaken verwachtten. Die hoop moeten zij zich
maar uit het hoofd zotten; als dat waar was zouden
trouwens de koersen op het oogenblik veel en veel
te laag zijn ! De directe aanleiding tot de jongste
daling heet te zijn de slechte oogstverwachting in
Amerika. Hoewel daarvoor de verschillende com
mentaren alles behalve eensgezind zijn, wordt toch
wel aangenomen dat de groote droogte de gewas
sen veel schade heeft toegebracht. Maar het klinkt
toch wel heel vreemd dat een wereld die gebukt
gaat onder een teveel, onder een te groot aanbod,
met verdubbelde energie gaat weeklagen wanneer
blijkt dat het teveel aanmerkelijk geringer wordt.
De tarwemarkt heeft in de laatste maanden dan
ook heel anders gereageerd ! Heelemaal onbegrij
pelijk is intusschen de koersbeweging in
NewYork niet. Het is de vraag of de prijsstijging (die
afhangt van de wereldoogst) voldoende zal zijn om
den Amerikaanschen boer schadeloos te stellen
voor do quantitatiovo vermindering van z'n
landopbreiigst. En wat misschien nog belangrijker is:
hoe ook de graanprijs stijgt, hot vervoer op de
spoorwegen zal aanmerkelijk lager zijn. En do
spoorwegwaarden zijn nog steeds zoo riiot moor
do backbone dan toch oen belangrijk bestanddeel
van do beurs.
Maar tenslotte gaat hot hier om tijdelijke fac
toren; 011 bij deze dalingen goldt dan ook hot devies:
maak gebruik van flauwe markten en koop lang
zaam aan. Kn dan: onder in don trommel!
drang tot vorhooging der rechten om van Australië,
waar men steeds \order hot hellend vlak afglijdt,
maar te zwijgen.
Vast staat dat instelling van invoerrechten in
het buitenland oen oogoiiblikkelijke benadeeling
der eigen industrie bcteokent. Eveneens staat vast
dat op don duur hot evenwicht heisteld wordt langs
natuurlijken weg.
Mon kan trachten dat herstel te bespoedigen door
zelf tariefmuren op te bouwen; vast staat dat die
methode nadeden mot zich brengt. Eonerzijds
omdat zij 0011 indirecte belasting is om oen bepaalde
industrie te steunen, hotgooii al 0011 zooi' willekeuri
ge manier van overheidsactie is. Anderzijds omdat
zij voor ons land dozdl'do govaren schopt die do
aldus te bevechten landen zich op don hals halen,
nl. door kosteii-verhooging de nog overlevende
industrie don nokslag toe to brengen. En tenslotte
omdat elk ingrijpen van bovenal' oon misgreep kan
betookonon, die d»; natuurlijke ontwikkeling
ver
kracht. Op don duur wordt men er zeker niet beter
van. Meent men dat het huidig economisch bestel
te ingewikkeld is om hot geheel over te laten aan
het particulier initiatief; meent men dat
slaatsbomooiïng noodig is (oon stolling die /oker te ver
dedigen valt) dan moet men consequent zijn on de
staat moer directe maatregelen laten nomen. Be
scherming- is door hot bepalen van oon keuze der
te beseheimen bedrijfstakken willekeurig, en als
een onberedeneerde vorm van. belasting onbillijk.
Dat oon bepaald artikel wordt belast vindt niet
zijn oorsprong in don aard van hot artikel, maar in
do toevallige omstandigheid dat het elders
goedkooper kan worden gemaakt, on dat de industriee
ion jammeren, over de malaise. Terwijl hot misschien
vod boter zou zijn een heelo nieuwe nijverheid in
hot leven te roepen.
Al hebben anderen hun deuren nog zoo dicht,
wij doen boter mot zo open to laten. Sluiten is in
de eerste plaats niet noodig; en bovendien is hot
dool: herstel van de wolvaart boter op andere
manier te bereiken.